Ezekiel

Natutuwa ako sa nangyayari sa buhay ngayon ni Febbie. Kunting-kunti na lang at babalik na rin ang tiwala niya kay Ama.

Masaya rin ako dahil malapit-lapit na ring matapos ang unang misyon ko. Ngayon, naiintindihan ko na kong bakit ako ipinadala dito sa lupa.

Sa ilang linggo kong pamamalagi ko rito, naramdaman ko ang pagiging tao kahit hindi naman talaga. At pinagpasalamat ko iyon kay Ama na kahit nahihirapan ako sa pagsuyo kay Febbie, nandiyan pa rin siya at ginagabayan niya ako.

Masaya ako sa nangyayari sa buhay nila Febbie at Zero ngayon. Bumalik na kasi si Zero sa pagkanta niya while Febbie is enjoying her writings na may nakadiskubre pa sa Wattpad.

She's back in her profession right now. And in God's miracle, hindi na ito masyadong nang-aaway.

Sinabi na rin niya sa mama at kapatid na nawalan siya ng trabaho last month pero inintindi pa rin siya ng pamilya niya.

Kami naman ni Marie, pakalat-kalat lang at minsan binibisita namin sila kahit nasa magkaibang lugar sila sa Manila.

Si Febbie kung minsan ay nagugulat pa rin dahil bigla-bigla nalang kaming sumulpot pero na immune na rin ito kalaunan.

Hay! Malapit na nga talaga akong matapos. Kulang na lang talaga ang faith ni Febbie kay ama at magkatuluyan sila ni Zero.

Mag-isa ko namang binisita si Febbie ng gabing iyon. Buti at hindi ito busy lalo't ipapapublish na ang first novel niya. May book signing pa sa makalawa.

"Hey" bati ko

"Hey. Napadalaw ka?" tanong niya habang umiinom ng kape

"Wala lang. Lagi naman akong dumadalaw sayo eh" naupo ako sa tabi niya. "So, how are you? Any changes?"

Napataas ang kilay nito,"Really? That question again?"

"Eh kailangan eh. Gusto kong malaman kong ilang percent na ba ang faith mo sa kanya"

"You're turning my mood into bad, right? Well, its not helping"

"Then, its still in 10%?" I smile

"Whatever. Bakit yan ba ang binubungad mo sa akin? Alam mo, kinukutuban na ako sayo ha. If you're not God's messenger then maybe you are him"

"No I'm not! Bakit ka ba nag-iisip ng ganyan?"

"Eh parang I feel that you're forcing me to trust Him"

"Uy! Hindi ha! I'm just checking lang naman. Tsaka, bakit nga ba ang hirap hirap sayo na pagkatiwalaan ang Diyos. You know, what happen to you these past few weeks, because he help you. Nagpasalamat ka na ba sa kanya?"

"Why would I? Sariling sikap ko iyon. Hindi sa kanya"

"But he blessed you. He gave you more strenght to do all this thing"

"Did he told you that?"

"Nope. I'm just saying what he can help. At isa ka sa pinakaespesyal sa list niyang biniyayaan"

"Why are you saying that?"

"What? It is the truth"

"No. How can you possible defend and idolize him that much? How can you do that?"

"Simple. He's our God. And I respect him. Actually, I have a confession to make. Do you know the feeling na gustong-gusto mong malaman kung ano ka ba nung buhay ka pa dito Earth? May pamilya pa ba ako? Or maybe I'm an orphan. I don't know. Do you know my purpose here?" she look at me

"Pabalikin ang faith ko sa Kanya?"

I laugh,"Well, nasasayo na yun. But my purpose here in this world is to find the girl who always in my mind" tumingin ako sa malayo

"You had a girlfriend?"

"Ewan. Pwedeng oo, pwedeng hindi. Hindi kasi siya clear sa memory ko. Pero may nakapagsabi sa akin, na kung bababa muna ako sa lupa pwede kong makita yung babae. At malaman kung ano ba ang naging buhay ko dito"

"Nagpunta ka na nga sa langit hindi mo pa hiniling sa Kanya na ibalik ang memory mo. You see, pinapaikot at pinapaasa lang niya tayo"

"Pero hindi ba mas masaya kong sa sarili mong sikap nanggaling ang pinaghirapan mo? Like you, you did everything on your own to be a successful person without any help from the others. Even on Him. You see, God is no genie. He can do miracle yes, but not all time all our wants will be granted. All things happen for a reason. Hindi dahil binigo ka niya minsan, mabibigo ka ulit. No it is not. May iba nga na mas malaki pa ang problema sayo pero naging faithful pa rin sila kay God. Did you get my point?"

Hindi siya sumagot at nakatanaw lang sa malayo.

"I'm sorry. It's not that easy to trust again. Ang laki ng butas na nagawa sa puso ko. So, hindi mo talaga ako makoconvince ng ganun-ganun lang" she said without looking at me

"Alam mo, may nakita akong movie. It's a cartoon movie actually. Have you hears "Inside out"?" she look at me. "No? Well, sa movie na yun, may limang nagrerepresent ng emotion ng tao. Si Joy, Sadness, Anger, Disgust and Fear. Now let me ask you, what kind of emotion is dominating to you? What kind of emotion is blocking your trust to others and to Him?"

Tinignan niya ako sa sandali at saka tumingin ulit sa malayo. Ilang minuto rin ang hinintay ko pero hindi pa rin siya nagsalita. Magpapaalam na sana ako nang nagsalita siya.