Τώρα ξεκινάει το πάρτυ σκέφτηκα και χαμογέλασα ακόμα πιο πλατιά.
~~~~

Αφού φτάσαμε στο συνεργείο, κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο και άνοιξα το ντουλαπάκι μου βγάζοντας έξω μια κόκκινη full face μάσκα και την άφησα στο κάθισμα του συνοδηγού.

Κοίταξα το ρολόι μου ήταν ήδη 6:00 και έξω είχε αρχίζει να σκοτεινιάζει.

Από τα μεγάφωνα ακούστηκε ότι η έναρξη των αγώνων θα ξεκινήσει σε λίγο.

Ο Μιχάλης με πλησίασε και ξεκίνησε να μου εξηγεί.

-Λοιπόν σου έβαλα μια ολοκαίνουργια μπουκάλα νίτρο , θα σε βοηθήσει στην επιτάχυνση, όπως πληροφορήθηκα, ξέρεις να το χρησιμοποιείς, οπότε δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σου πω κάτι παραπάνω.

Αφού τον ευχαρίστησα όπως και όλους του υπόλοιπους που βοήθησαν, μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο μου και το έβαλα μπροστά.

Φόρεσα την ζώνη μου και έβγαλα από το ντουλαπάκι του αμαξιού μια full face μαύρη μάσκα.

Πάνω στον λεβιέ ταχυτήτων είδα το κουμπί που ενεργοποιεί το νίτρο.

Πάτησα το γκάζι ελαφρά και μόλις άκουσα τον θόρυβο της εξάτμισης, στο πρόσωπο μου απεικονίζονταν ένα πλέον ικανοποιημένο χαμόγελο.

Τότε ήταν που ακούστηκε από τα μεγάφωνα η έναρξη των αγώνων.

-Ο Κiller,οι Warriors και η Heart &Sole!

Τότε άρχισαν να ακούγονται σφυρίγματα από το κοινό.

Αφού μου ευχήθηκαν τα παιδιά καλή επιτυχία, ξεκίνησα την πορεία μου προς στην αφετηρία.

Σε αυτό το σημείο να διευκρινίσω το εξής:

Ο αγώνας γίνεται σε δημόσιο χώρο και θα μας ακολουθούν τρεις μηχανόβιοι, που θα βλέπουν σε περίπτωση ατιμίας ή οποιουδήποτε προβλήματος και αν υπάρξει.

Επιπλέον θα υπάρχουν ντρόουν που θα καταγράφουν τον αγώνα σε βίντεο και θα το προβάλλουν ταυτόχρονα σε ζωντανή μετάδοση πίσω στην Αρένα.

Καθώς προσπέρασα την επόμενη ομάδα που θα αγωνιστεί και μου ευχήθηκαν καλή επιτυχία με τον δικό τους τρόπο.

Τώρα θα μου πεις πως γίνεται αυτό;

Όλοι οι αγωνιστές στην Αρένα για να κάνουμε σήμα στον άλλο ή για χαιρετισμό κορνάρουμε και ανοιγοκλείνουμε τα φώτα ταυτόχρονα.

Οπότε ανταπέδωσα στον χαιρετισμό και συνέχισα την πορεία μου.

Όταν επιτέλους, έφτασα στην γραμμή έναρξης στην τέρμα δεξιά θέση περίμενα και τους υπόλοιπους.

Μετά από κάτι δευτερόλεπτα, δίπλα μου στη μεσαία θέση εμφανίστηκε μια σκούρα κυπαρισσί Mercedes amg gtr.

Η οποία όχι μόνο είναι πανάκριβη αλλά δεν υπήρχε καν τέτοιο μοντέλο στην Ελλάδα!

Όταν το είδα έμεινα και την κοίταζα.

Όταν ξανασυγκεντρώθηκα και κατάλαβα ότι τα πράγματα σοβαρεύουν έσφιξα το τιμόνι και κοίταζα τον δρόμο.

-Ωραία το έχεις κορίτσι μου απλά πρέπει να προσέχω περισσότερο, είπα στον εαυτό μου.

Μετά από κανένα πεντάλεπτο έκανε την εμφάνιση της μια μολυβί ολοκαίνουργια BMW.

Φυσικά, δεν ήταν άλλη από την BMW m4, η οποία ήταν τελευταίας τεχνολογίας.

(εικόνα πάνω πάνω δείχνει τα αυτοκίνητα στην σειρά που περιέγραψα)

Αρχίσαμε να μαρσάρουμε, ένιωθα την αδρεναλίνη μου να αρχίζει να ανεβαίνει στα ύψη.

Από την αριστερή και την δεξιά μεριά εμφανίστηκαν δύο μοτοσικλετιστές.

Βγάλανε τα όπλα τους και στόχευσαν τον ουρανό.

Αφού ακούσαμε την πιστολιά γκαζώσαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε με τρελή ταχύτητα.

Πήγαινα ζιγκ ζαγκ συνεχώς, με την Mercedes είχαμε το προβάδισμα ενώ η BMW είχε μείνει τουλάχιστον 5 μέτρα πίσω.

Γύρω στο ενάμιση μέτρο μπροστά μας υπάρχουν φανάρια.

Για καλή μας τύχη δεν υπήρχαν σταθμευμένα αυτοκίνητα, παρά μόνο από τις διακλαδώσεις.

Πλέον στα φανάρια από πορτοκαλί έγινε κόκκινο.

Αυτό όμως δεν με πτόησε καθόλου.

Φαίνεται την ίδια ακριβός σκέψη είχε και ο μυστήριος οδηγός της Mercendes.

Περάσαμε τα φανάρια με τεράστια ταχύτητα που πραγματικά και να ήθελες να σταματήσεις τα φρένα δεν θα έπιαναν.

Η αδρεναλίνη όχι μόνο ήταν στα ύψη άλλα τα είχε υπερβεί.

Σε κάποια φάση εκεί που τρέχουμε βλέπω ότι η μια στροφή είναι μέσα σ' ένα βενζινάδικο.

Το οποίο βενζινάδικο όχι μόνο ήταν ανοιχτό άλλα είχε και κόσμο.

Μια από τις θέσεις που έχουν, για να βάζεις βενζίνη ήταν κενή.

Ξαφνικά από εκεί που δεν το περιμένω η Mercendes περνάει πρώτη.

Όμως την στιγμή που ήταν να περάσω ένα αμάξι ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση.

Όσο γρήγορα και να πήγαινα δεν μπορούσα να προλάβω να περάσω πρώτη.

Ωστόσο αν περίμενα να περάσει θα έχανα τον αγώνα.

Από την στιγμή που θα ερχόταν από την αριστερή μεριά εκεί που είναι η αντλία βενζίνης.

Εφόσον είχα ήδη ανεπτυγμένη ταχύτητα έστριψα όλο αριστερά το τιμόνι, πάτησα τέρμα τον συμπλέκτη και μετά τον άφησα.

Το αμάξι γύρισε πλάγια με αποτέλεσμα την ώρα που περνούσε το άλλο αυτοκίνητο να υπάρχει αρκετός χώρος και για τους δύο.

Άκουγες το σπινιάρισμα των ροδών στην άσφαλτο και φυσικά αυτή την καμένη πλαστικίλα.

Βέβαια μετά από αυτό το ωραίο μου drift, περιττό να πω ότι είχα γεμίσει με καπνούς όλο το πρατήριο.

Γκάζωσα και αφού επιτέλους ήμουν στην άσφαλτο, άρχισα να τρέχω για να προλάβω την Mercendes.

Αφού την είδα δύο μέτρα μακριά μου προσπάθησα να την φτάσω όσο περισσότερο μπορούσα.

Μετά τα εκατό μέτρα που διανύσαμε φτάσαμε στην δεύτερη στροφή που ήταν μέσα σε ένα δάσος.

Το δάσος ήταν απίστευτο και μαγευτικό.

Ήταν καταπράσινο, με ζωηρή βλάστηση και όλη αυτή η εικόνα σε γαλήνευε αλλά και ταυτόχρονα σε εμψύχωνε.

Αφού κάναμε και την δεύτερη στροφή, έπρεπε τώρα να τερματίσουμε εκεί που αρχίσαμε.

Κοντά στα τριακόσια μέτρα μπροστά μας ήταν η Αρένα, και περίπου άλλα πενήντα μέτρα η γραμμή τερματισμού.

Προσπαθούσα να την προσπεράσω αλλά ήταν πράγμα αδύνατον.

Είχε το προβάδισμα, αλλά δεν είχαμε τερματίσει ακόμα οπότε έχω ακόμα αρκετές πιθανότητες για την νίκη ή έστω την ισοπαλία.

Μπροστά ακριβώς πετάχτηκε ένα σκυλάκι πράγμα που ανάγκασε την Mercendes να φρενάρει.

Εκεί απλά την προσπέρασα και συνέχισα την πορεία μου, καθώς άρχισα να αναπτύσσω μεγαλύτερη ταχύτητα.

Πλέον πενήντα μέτρα μπροστά μου ήταν ο τερματισμός, αλλά όπως ξέρουμε οι Μercendes είναι πολύ γρήγορα αμάξια.

Οπότε ανάπτυξε σε πολύ λίγο χρόνο μεγάλη ταχύτητα ώστε να με φτάσει.

Σε περίπου τριάντα με εικοσιπέντε μέτρα ήταν η αφετηρία.

Από δίπλα μου ξαφνικά η Mercendes γκάζωσε και άρχισε να τρέχει με υπερβολικά μεγάλη ταχύτητα προσπερνώντας με.

Τότε πάτησα το κουμπί του νίτρου που βρισκόταν πάνω στον μοχλό ταχυτήτων.

Αφού τα αμάξια έτρεχαν το ένα δίπλα στο άλλο, τερμάτισαν και την ίδια χρονική στιγμή.

Αφού ήταν ισοπαλία τα αμάξια των νικητών έπρεπε να τα πάμε στο γκαράζ για να ξεκινήσει η επόμενη κούρσα, αλλά και για να δηλωθούν τα αυτοκίνητα που έλαβαν μέρος στον αγώνα.

Κατέβηκα στο γκαράζ, όπου όλα τα παιδιά της ομάδας μου με περιέμεναν με ένα λαμπρό και περήφανο χαμόγελο.

Αφού έσβησα την μηχανή και έλεγξα ότι δεν είχα ξεχάσει κάτι μέσα στο αυτοκίνητο, βγήκα και πάτησα τον διακόπτη του κλειδιού για να κλειδώσω το αμάξι.

Την ώρα που ήμουν έτοιμη να κάνω βήμα, κάποιος μου έκλεισε το στόμα με ένα πανί.

Πάλευα να του ξεφύγω, αλλά ήταν πιο δυνατός από μένα.

Τότε άρχισα να ζαλίζομαι, και μετά όλα ήταν όλα μαύρα..

~~~~
Καλησπέρα Καλησπέρα!

Καλό μήνα σε όλους!

Συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν είχα όρεξη και την έμπνευση να γράψω κάτι αλλά δεν είχα και τον χρόνο διότι πριν 2 μέρες γύρισα από διακοπές.

Όμως επέστρεψα δυναμικά!

Να πω ένα ευχαριστώ στον κολλητό μου που ασχολήθηκε και μου έφτιαξε την φωτογραφία με τα αμάξια πάνω πάνω.

Αν σας αρέσει παρακαλώ αφήστε ένα αστεράκι αν σας αρέσει και ένα σχόλιο για να ξέρω την γνώμη σας.

Τα λέμε μέχρι το επόμενο Λαβυ<3!