-Να μου την προσέχετε . Α περιέμενε να σου δώσω χρήματα, είπε και μου έδωσε 40ευρω.

-Ευχαριστώ πολύ τα λεμεε!

-Γεια σας, είπαν τα παιδιά ολοι μαζί.

***

Βγήκαμε όλοι από το σπίτι και στην είσοδο υπήρχε μια μαύρο toyota hilux, που έβλεπα πρώτη φορά.

-Θα πάμε με το δικό μου, είπε ο Κώστας δείχνοντας το.

-Πήρες νέο αμάξι; ρώτησα.

-Νέο αμάξι νέες περιπέτειές, ειπε όλο νόημα και έσκασαν στα γέλια με τον Γιώργο. Εγω με την Άννα απλά ανταλλάξαμε μια ματιά που τα έλεγε όλα. Αυτό το ότι μπορούμε να καταλαβουμε η μία την άλλη μόνο με μία ματιά μερικές φορές με ξεπερνά.

-Θα μπουμε τωρα μέσα ή θα περιμένουμε μέχρι να γίνουμε παγάκια;

-Αμάν ρε Άννα γκρίνια, αντε μπειτε, ειπε και ξεκλείδωσε το αμάξι.

Πήγα να μπώ με την Άννα στις πίσω θέσεις, όμως ένα χέρι με σταμάτησε.

-Εσύ μπροστά μαζι μου, πίσω θα κάτσει ο Γιώργος με την Άννα.

Μετά απο αυτη τη δήλωση του Κώστα κοίταξα την Άννα με ένα βλέμμα που φώναζε από χιλιόμετρα μακριά ΒΟΗΘΕΙΑ.

-Α οχι αγοράκι μου εμείς θα κάνουμε είσοδο . Γιατί νόμιζες κάναμε τόση ώρα;

-Ωραία άντε μια ώρα κάθομαι εγώ μπροστά, είπε ο Γιώργος.

Μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε. Έξω όλα ήταν τόσο υπέροχα, οι στύλοι της ΔΕΗ φώτιζαν τον δρόμο, έξω μύριζε καλοκαίρι και φυσούσε απαλό αεράκι.

-Δείτε πόσο όμορφα είναι στο ποδηλατοδρόμιο! Βάλανε και πολύχρωμο φωτισμό στο σιντριβάνι, μετα να πάμε να το δούμε; ειπε ενθουσιασμενη η Άννα.

-Μέτα σου λέει ότι είναι 17, πιο πολύ σαν 5χρονο κάνεις παρα σαν έφηβη.

-Είπε αυτός που έχει ακόμα τα σεντόνια του μακουίν. Α επίσης αγόρια δεν θα είμαστε μονοι μας, θα έχουμε παρέα.

Εγω με τον Γιώργο γυρισαμε και την κοιτάξαμε ένω ο Κώστας την κοίταξε απο το καθρεφτάκι του αμαξιου.

-Ποιοι άλλοι θα είναι; ρώτησε ο Γιώργος.

Η Άννα μου έκλεισε το μάτι και απαντησε:

Μαμά μου φοβάμαι..

Εγώ να δείς

-Ένας που μου ζήτησε κονέ με την Ίζι και είπε ότι θα φέρει και την παρέα του.

-Τι; Ωπα ωπα, κάτσε και θα της κάνεις κονέ με ένα που ούτε καν ξέρεις; ρώτησε ο Γιώργος.

-Θα συμφωνήσω με τον Γιώργο, ειπε απότομα ο Κώστας.

-Πάτε καλά; Φυσικά και τον ξέρω! Τι νόμιζες ότι πήγα στην λαικη που πουλάνε κατι απομιμήσεις του Κεν;

-Κεν τον λενε; Απαίσιο όνομα και πολύ φλώρικο.

-Ποίος είναι ο Κεν;

-OMG είστε απαράδεκτοι! Το μποιφρεντ της μπαρμπι είναι! Παναγιά μου που τους βρήκαμε αυτούς.

-Ποια μπαρμπι; Ρε μαλάκα τι λέει πάλι η αδερφή σου;

-Για την Άρτεμης λες;

-Απαξιω να σας απαντήσω γιατι θα συγχιστώ και άλλο και κριμα το μεικ απ μου.

-Έλα κατεβείτε.

Κατεβήκαμε μπροστά απο το Envy club και περιμέναμε στην είσοδο να έρθει ο Κώστας.

-Γιατί δεν μπήκατε; ρώτησε ο Κώστας πλησιάζοντας μας.

-Θέλαμε να μπούμε όλοι μαζί, απάντησα εγώ.

Προχωρήσαμε προς την είσοδο και ο Κώστας πήγε μαζί με τον Γιώργο και χαιρέτησαν τον μπράβο που έμοιαζε πιο πολύ με ντουλάπα. Κάνανε μια χειραψία και μας έκαναν νόημα να μπούμε. Με το που άνοιξαν την πόρτα και μπήκαμε μέσα ζαλίστηκα από την έντονη μυρωδια τσιγάρου. Η μουσικη ήταν στην διαπασών και ιδρωμένα κορμια χόρευαν. Υπήρχαν πολλές παρέες όλων σχεδόν των ηλικιών. Στο βάθος είδαμε κάποιον να μας κάνει νόημα να πλησιάσουμε, αυτόματα η Άννα με τράβηξε και πλησιάσαμε τον νεαρό και έκαναν μια αγκαλιά με την Άννα. Όταν είδε εμένα με κοίταξε με ένα βλέμμα που δεν μπορούσα να προσδιορίσω. Πήγαμε και καθίσαμε σε ένα τραπέζι που ήταν άδειο.

-Τι θέλετε να πάω να το παραγγείλω; είπε φωναχτά ο Γιώργος.

-Ένα ουίσκι διπλό με πάγο.

-Ένα κοκτέιλ.

-Εμ μια βότκα βύσσινο.

-Θα σε χτυπήσει η βότκα κατακέφαλα για αυτό μην την κατεβάσεις σαν σφηνάκι, μου είπε ο Κώστας.

-Εγώ θα χτυπήσω εσένα αν συνεχίσεις με αυτό το υφάκι. Τι στο καλό έχετε πάθει; ρώτησε ο Γιώργος αλλά κάνεις δεν του απάντησε. Οπότε έφυγε για να δώσει την παραγγελία.

Όταν γύρισε ο Γιώργος, συζητήσουμε περί ανέμων και υδάτων μέχρι που ήρθε ο σερβιτόρος μας άφησε τα ποτά. Ο Κώστας κατέβασε μονομιάς το ποτό του και έκανε νόημα στον σερβιτόρο να του ξαναφέρει. Ήπιαμε λιγάκι, σε κάποια στιγμή έρχονται δύο κοπέλες οι οποίες φορούσαν δείγματα ρούχων.

-Γεια σας αγόρια, είπε η μια και καλά ναζιάρικα.

Μέχρι και η γάτα μου καλύτερα μου τρίβετε όταν θέλει φαΐ ή χάδια.

Τς τς τς πως μιλάς έτσι για τις κοπέλες.

Ναι και τι κοπέλες..

Όταν μπήκε το Caliente πήγα στην πίστα και άρχισα να λικνίζω το κορμί μου αρκετά προκλητικά ειδικά όταν μπήκε το κομμάτι του hawk.

Με την άκρη του ματιού μου είδα τον νεαρό που χαιρέτησε πριν η Άννα να κάθετε με μια παρέα αγοριών και να με κοιτάνε. Δεν έδωσα σημασία, όταν τελείωσε το κομμάτι επέστρεψα στο τραπέζι. Εκεί ήταν μόνο η 'Αννα με ένα παιδί και μιλούσαν. Άκυρο χαζογελούσαν. Οι άλλοι δύο είχαν εξαφανιστεί, οπότε επειδή δεν ήθελα να κάνω χαλάστρα στην Άννα πήγα στο μπαρ για να πάρω ένα ακόμα ποτό.

-Μια βότκα βύσσινο, είπα χωρίς να κοιτάω σε ποιον το έλεγα.

-Ίζι; άκουσα μια γνώριμη φωνή.

Γύρισα και αντίκρισα ένα πανέμορφο άντρα πίσω από την μπάρα που φαίνεται να με περνούσε 3 τουλάχιστον χρόνια.

-Εμ πως ξέρεις το όνομα μου; ρώτησα αμήχανα.

-Αλήθεια τώρα; Ξέχασες τον ομαδάρχη σου; είπε γελώντας.

-Δημήτρη?! Δεν σε αναγνώρισα συγνώμη.

- Δεν νομίζω να άλλαξα τόσο πολύ. Εσύ όμως άλλαξες, μεγάλωσες έγινες ολόκληρη γυναίκα.

-Χαχα ναι είδες; Εσύ τι κάνεις πώς είσαι;

-Καλά είμαι, αν εξαιρέσεις ότι ξεθεωνόμαστε στην δουλεία όλα καλά.

-Πάω να σου φτιάξω το ποτό και έρχομαι.

Εγώ απλά ένευσα καταφατικά. Στο μεταξύ Δεν περνάει ούτε ένα λεπτό και εμφανίζεται ο νεαρός που αγκαλιάστηκε με την Άννα. Κάθισε δίπλα μου, και ήπιε μια γουλιά από το ποτό του και γυρνάει προς το μέρος μου.

-Σπύρος, μου κάνει.

-Εμ χάρηκα Ίζι, του έδωσα το χέρι μου για να ανταλλάξουμε χειραψία.

Το μόνο πράγμα που έκανε ήταν να κοιτάξει το χέρι μου και να ξαναπεί από το ποτό του. Τι κάφρος σκέφτηκα.

Ναι αλλά ωραίος κάφρος και μυστηριώδες και όμορφ-

Μην τυχόν και συνεχίσεις την πρόταση φρόσω!

-Ξέρω ποια είσαι, βασικά σε ξέρω καλύτερα από ότι ξέρεις εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό, γύρισε και με κοίταξε έντονα με τα πράσινα του μάτια.

-Εμ οκευ αυτό ήταν πολύ κρίπι, είπα χαμογελώντας αμήχανα.

Μετά από αυτό επικράτησε ησυχία ανάμεσα μας. Γύρισα για να δώ αν οι άλλοι είχα πάει στο τραπέζι μας άλλα προς έκπληξη μου δεν ήταν κανείς παρα μόνο τα ποτά μας.

-Γχμ, μήπως είδες την Άννα; ρώτησα.

-Ναι μαζί με τους αλλούς δυο εχουν πάει πάνω, είπε αδιάφορα.

-Τι είναι πάνω;

-Θέσεις για VIP, είπε κοιτώντας με.

-Τι δουλεία έχουν εκεί; ρώτησα παραξενευμένη καθώς δεν είχα ιδέα ότι θα πήγαιναν εκεί και δεν φτάνει που πήγαν αλλά δεν με ενημέρωσαν.

-Δεν το πιστεύω με άφησαν μόνη μου!

-Βασικά για αυτό κατέβηκα να σε ρωτήσω αν θέλεις να έρθεις μαζί μας, είπε φτιάχνοντας την φράντζα του.

-Δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω οπότε, ανεβοκατέβασα τους ώμους μου.

-Ωραία , ότι παρήγγελλες θα τους πω να το φέρουν πάνω.

Μου έπιασε το χέρι και αρχίσαμε να προσπερνάμε κόσμο. Φτασαμε μπροστά από δύο μπράβους.

-Καλησπέρα αφεντικό, είπαν και έκαναν στην άκρη για να περάσουμε. Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε την σκάλα αλλά δεν μου είχε αφήσει ακόμα το χέρι μου.

Οκευ that's awkard dude.

Όταν φτάσαμε στην κορυφη της σκάλας τον ρώτησα.

-Είναι δικό σου το μπάρ;

Αυτός δεν μου απάντησε απλά μου χαμογέλασε και με τράβηξε προς τα μέσα. Μέσα υπήρχαν δυο μεγάλοι καναπέδες ο ένας βρισκόταν με το που έμπαινες μέσα ευθεία ενώ ο άλλος ήταν κολλητά στην αριστερή του μεριά. Μπροστά τους υπήρχαν δύο τραπέζια για να ακουμπούν τα ποτά τους. Στην μέση του "δωματίου" υπήρχε ένας στύλος για pole dancing . Στα αριστερά υπήρχε τζαμαρία με φημέ τζαμί, έτσι μπορούσες να δεις πεντακάθαρα τι γινόταν κάτω ενώ αυτοί ζήτημα αν ήξεραν 'τι υπήρχε αυτός ο χώρος. Επίσης η μουσική δεν ακουγόταν τόσο δυνατά και υπήρχαν και δυο ηχεία πάνω από τους καναπέδες.

-Ήρθαμε και εμείς είπε ο Σπύρος, κρατώντας μου ακόμα το χέρι.

Έτσι τράβηξα ευγενικά το χέρι μου, αυτός φάνηκε το κατάλαβε και το άφησε.

-Ίζι έλα κάτσε μαζί μας, είπε η Άννα γελώντας.

-Σε ευχαριστώ πολύ που ΔΕΝ με ξέχασες, είπα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.

-Ρε Ίζι μου, πήγε να πει αλλά σήκωσα το χέρι μου σταματώντας τη.

-Έλα να σε συστήσω στα παιδιά, είπε ο Σπύρος.

Τα παιδιά που καθόντουσαν στον απέναντι καναπέ ήταν μια παρέα αγοριών. Ήταν τέσσερα αγόρια που δεν περνούσαν απαρατήρητοι.

-Αυτός είναι ο Μπρούνο είπε και μου έδειξε ένα ψηλό αγόρι με έντονα χαρακτηρίστηκα και ζυγωματικά. Τα μαλλιά του ήταν καστανόξανθα μπουκλάκια και έπεφταν στα γαλανά του μάτια. Μου χαμογέλασε και μου έκλεισε το μάτι. Δίπλα του είναι ο Κάρολος, ήταν ένα ψηλό και αρκετά γυμνασμένο αγόρι με ξανθά μαλλιά και έντονα πρασινό-καφέ μάτια. Αυτός εκεί στην γωνία είναι ο Ντάνιελ. Ο Ντάνιελ με προβλημάτισε αρκετά γιατί είχαμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Ήταν ανοιχτόχρωμος, τα μαλλιά του ήταν ξανθοκάστανα μαλλιά και τα μάτια του ήταν ένα περίεργο βαθύ μπλε. Ακριβός όπως εγώ! Καλά αν εξαιρέσεις ότι αυτός είναι ψηλός ενώ εγώ τάπα και ότι ήταν γυμνασμένος με αποτέλεσμα να έχει πλάτες και να φαίνεται τριπλάσιος μου ή στο ότι εγώ έχω σκατουλί μάτια ενώ αυτός κάτι υπερφανταστηκά μπλε μάτια.. Φαίνεται κοιταζόμασταν πολύ ώρα και ο Σπύρος από δίπλα μου έβηξε κάνοντας με να πάρω το βλέμμα μου από τον Ντάνιελ. Αυτό όμως δεν σήμαινε το ίδιο και για εκείνον διότι ένιωθα το βλέμμα του πάνω μου, απλά το αγνόησα γιατί είχα αρχίσει να νιώθω άβολα.

-Τέλος αυτός που "τρώει" το πρόσωπο της κοπέλας είναι ο Γαβριήλ, είπε λιγάκι πιο φωναχτά από όσο θα έπρεπε κάνοντας τους να σταματήσουν ότι κάνουν και να μας κοιτάξουν. Όταν με είδε ο Γαβριήλ σκάλωσε και έμεινε να με κοιτάει ενώ η κοπέλα διπλά του μασούσε μια τσίχλα σαν κατσίκα. Ο Γαβριήλ ήταν καστανός με γκρίζα μάτια, ήταν εξίσου ψηλός και γυμνασμένος όπως οι υπόλοιποι.

-Εμ χάρηκα με λένε Ιζαμπέλα αλλά μπορείτε να με φωνάζετε Ίζι.

Με έβαλε και κάθισα ανάμεσα στον Μπρούνο και τον Κάρολο και τότε πετάχτηκε απο το πουθένα ο Κώστας.

-Καλώς την νε και ας άργησε.

-Ναι άργησα γιατί κανένας από τους τρείς σας δεν φιλοτιμήθηκε να μου πει που πάτε.

-Είδαμε ότι είχες παρέα τον μπάρμαν και δεν ενοχλήσαμε, είπε ειρωνικά.

-Τον Δημήτρη λες;

-Κάτσε τον γνωστό Δημήτρη τον κούκλο και υπερτέλειο ομαδάρχη μας; ρώτησε η Άννα.

-Ναι αυτός ήταν, είπα αδιάφορα.

-Μάλιστα.

-Λοιπόν Ίζι...

~~~~
Καλησπέρα καλησπέρα!

Τι κάνετε πως είστε;

Αρχικά να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο κορίτσι μου @its_margi για την υπέροχη δουλεια του εξώφυλλου μου❤️.

Γιατί την κοιτούσαν όλοι τόσο περίεργα την Ίζι;

Γιατί έχουν τόσα κοινά με τον Ντάνιελ;

Αφήστε ένα αστεράκι και ένα σχόλιο να μου πείτε τι πιστεύετε.

Τα λέμε σύντομα Λαβυ<3!