Τότε άρχισα να ζαλίζομαι, και μετά όλα ήταν όλα μαύρα..

~~~~

Οι ακτίνες του ήλιου άρχισαν να χτυπούν έντονα τα μάτια μου.

Γύρισα πλευρό έτριψα λίγο τα μάτια μου και τεντώθηκα μέχρι που ένιωσα κάτι δίπλα μου.

Άνοιξα τα μάτια μου σιγά σιγά και με αυτό που αντίκρισα έμεινα παγωτό κυριολεκτικά.

Δίπλα μου ήταν ένας όμορφος άνδρας, όπου με τις αναλογίες που είχε έμοιαζε με αρχαίο Έλληνα θεό.

Τα σκούρα καφέ μαλλιά του, όπου η απόχρωση τους πήγαινε και προς το μαύρο. Tα ζυγωματικά και όλες οι γωνίες ήταν έντονες και σου έβγαζαν μια ωραία και σπάνια αγριάδα. Ήταν υπέροχα μαυρισμένος και-

ΟΠΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ....

ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΕΓΙΝΕ ΕΧΘΕΣ?

-Buongiorno, ακούστηκε μια βαριά και βραχνή φωνή.

Τον ξανακοίταξα και ένα έχω μόνο να πω... Η ανάσα μου κόπηκε όταν αντίκρισα τα μάτια του.

Ήταν ένα γαλαζογριζοπράσινο έντονο που άνετα χανόσουν μέσα τους. Ήταν ένα θέαμα που δεν θα το βαριόσουν ποτέ να κοιτάς.

Ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου έβλεπα τέτοια ομορφιά από κοντά πόσο μάλλον ξαπλωμένη δίπλα μου και να με αγγίζει..

ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΛΕΕΙ?!

Το ένα του χέρι ήταν περασμένο στην μέση μου κρατώντας με γερά...

-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ! ΜΑΝΑ ΜΕ ΒΙΑΣΑΝ! άρχισα να φωνάζω.

Σε όλο μου τον πανικό άρχισα να τον σπρώχνω ενώ είχα ήδη μπλεχτεί σεντόνια, αυτός πήγε να με αγγίξει αλλά εγώ έκανα απότομα και γρήγορα πίσω.

ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!

Αυτή μου κίνηση είχε ως αποτέλεσμα να πέσω από το θεόρατο αυτό κρεββάτι, προς τα πίσω με την πλάτη και το κεφάλι μου συγκρούστηκε με το πάτωμα κάνοντας ένα δυνατό κρότο.

Ξαφνικά μπουκάρουν μέσα τρεις γυναίκες, οι δυο φορούσαν μια ενδυμασία σαν προσωπικό σπιτιού, ενώ η άλλη κυριά ήταν πολύ προσεγμένη.

-какие голоса сегодня утром(Τι φωνές είναι αυτές πρωί-πρωί? ) ρώτησε η κυριά.

Σκάναρε το δωμάτιο και μόλις με είδε κάτω και να κρατάω το κεφάλι μου γούρλωσε τα μάτια της.

-Izabelle! che cosa hai sofferto ragazza mia??(Τι έπαθες κορίτσι μου?)

-Um well iam so sorry but i can really undersand what are you saying, είπα αμήχανα.

-come è fatto?(πως γίνεται αυτό)

-Βρε άνθρωπε του θεού και της παναγιάς σου λέω δεν κατάλαβα χριστό από όσα είπες! είπα.

Κορίτσι μου χαζό είσαι? Εδώ δεν κατάλαβε αγγλικά θα καταλάβει ελληνικά?!

Γιατί φρόσω μου έχεις εσύ κάποια ιδέα?? Αν ναι διαφώτισε με!

-Μιλάς ελληνικά? με ρώτησε η κυρία.

Θύμισε μου να πάω να παίξω λόττο σήμερα, μετά από αυτό.

-Εμ ναι, είπα μπερδεμένη.

Εκείνη με κοίταξε για λίγο και έτσι είχα χρόνο να την επεξεργαστώ καλύτερα.

Φαινόταν μια πολύ δυναμικά γυναίκα, με όμορφα μακριά ,ίσα σκούρα καφέ μαλλιά. Τα μάτια της ήταν έντονα σμαραγδί πράσινα. ήταν αδύνατη και είχε όμορφα χαρακτηρίστηκα και έντονα φρύδια. Αυτή πρέπει να είναι σίγουρα η μητέρα του, είχαν αρκετές ομοιότητες και η αύρα που λάμβανες από τον ένα ήταν σχεδόν ίδια με του άλλου.

Σηκώθηκε όρθια και κοίταξε το αγόρι που ήταν ξαπλωμένο δίπλα μου, μερικά λεπτά πριν την πτώση μου. Τον πλησίασε και του έκατσε μια σφαλιάρα στον σβέρκο του.

-что ты бьешь маму?(τι χτυπάς ρε μαμά)

-потому что ты идиот,(γιατί είσαι βλάκας)

-о мама...,(ρε μαμά)

-voi due guardate se stanno bene,(εσείς οι δυο πηγαίνετε να δείτε αν είναι καλά) είπε στις δυο κοπέλες και αυτές ήρθαν προς το μέρος μου.

-Γειαα, εγώ είμαι η Έλενα και αυτή η φίλη μου η Στέλλα, χαμογέλασα και στις δυο και εκείνες ανταπέδωσαν.

-Θα σε τσεκάρουμε απλά να δούμε ότι δεν έχεις κάτι και..,

-Μα δεν έχω κάτι, είπα.

Αυτές έσμιξαν τα φρύδια τους και πρωτού μιλήσουν ξαναπήρα τον λόγο.

-Απλά τρόμαξα γιατί ξύπνησα σε ξένο περιβάλλον με ένα άγνωστο δίπλα μου, μπερδεύτηκα στα σεντόνια και έπεσα.

-Δηλαδή δεν σε έριξε ή πείραξε ο Αlexandro? είπε η κυρία με μια έκπληκτη έκφραση.

Πως κάνεις έτσι ρε κοπελιά? Η έκφραση που είχε πάρει ήταν σαν να της είπα ότι η γη δεν είναι επίπεδη αλλά σφαιρική!

-Όχι.., είπα σαν να φοβόμουν ότι κάτι θα γινόταν.

Γύρισα να τον κοιτάξω αλλά εκείνος είχε ανοίξει την πόρτα και είχε ήδη φύγει αφού άκουσε την απάντηση που έδωσα στην μαμά του.

-Κατάλαβα, είπε σκεπτόμενη.

-Θα σε αφήσουμε να ετοιμαστείς, ρούχα θα σου φέρουν τα κορίτσια. Το μπάνιο στο έχει ετοιμάσει η Στέλλα όποτε μέχρι να τελειώσεις θα σου τα έχουν φέρει, είπε χαμογελαστή.

-Ευχαριστώ πολύ, είπα και αφού μου έδειξαν που είναι το μπάνιο, μπήκα και έκλεισα την πόρτα.

Το μπάνιο ήταν σαν ένα απίστευτο τοπίο που ξεδιπλωνόταν μπροστά μου.

Άρχισα να βγάζω τα ρούχα μου και μπήκα μέσα στην μπανιέρα.. Το νερό ήταν καυτό και από ότι μπορούσα να διακρίνω από τις όμορφες ευώδεις μυρωδιές που έβγαζε το νερό, η Στέλλα είχε βάλλει διαφορά έλαια και άλατα, ωστόσο η θερμοκρασία του νερού ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα και χρειαζόμουν. Ένιωθα όλους τους μυς του σώματος μου να χαλαρώνουν.

Όταν άρχισε το νερό να παγώνει βγήκα από την μπανιέρα άνοιξα την τάπα για να αδειάσει και μπήκα στο ντουζ ξεπλύθηκα και έκανα τα μαλλιά μου.

Αφού τέλειωσα χτένισα τα μαλλιά μου και τα στέγνωσα με ένα μπιστολάκι και τα ίσιωσα περισσότερο καθώς βγήκα και κάτι κρέμες σώματος που ήδη υπήρχαν εκεί. Τελειώνοντας και με τις κρέμες τυλίχτηκα με το μπουρνούζι που μου είχε αφήσει η Στέλλα και βγήκα από το μπάνιο.

Στο κρεβάτι πάνω ήταν ακουμπισμένο ένα νεσεσέρ το άνοιξα και μέσα είχε ολοκαίνουργια καλλυντικά και μια κολόνια, αλλά όχι μια τυχαία κολόνια αλλά αυτή που φοράω συνήθως στις εξόδους μου.

Περίεργο, σκέφτηκα.

Το σετ που μου είχαν αφήσει ήταν απίστευτα υπέροχο για τα γούστα μου αλλά και αρκετά ακριβό.

Το παντελόνι σε άλφα γραμμή και εφάρμοζε κολλητά επάνω που σαν να με αγκάλιαζε και αναδείκνυε τις καμπύλες που δεν ήξερα καν ότι είχα. Το μπλουζάκι ήταν σε στυλ κορσέ κάνοντας το στήθος μου να φαίνεται πιο πλούσιο από ότι ήταν από δίπλα είχε και ένα μαύρο κοντό σακάκι.

Για να δένει όμορφα το σύνολο μου είχαν αφήσει μια ζώνη της Gucci και ένα ζευγάρι μαύρα μποτάκια έως το αστράγαλο τα οποία ήταν αρκετά ψηλά και υπερβολικά πολύ αναπαυτικά, μαζί τους είχαν ένα τσαντάκι μαύρο με κάτι χαρτιά ένα τηλέφωνο και ένα πιο μικρό μπουκαλάκι από το άρωμα μου.

Αφού ντύθηκα αποφάσισα να μην κάνω κάτι στα μαλλιά μου αλλά να τα αφήσω κάτω. Τόνισα πολύ λίγο τις βλεφαρίδες μου έκανα eyeliner, έκανα ένα ελαφρύ κον τουρ, ρουζ και μέσα υπήρχε ένα σκούρο κόκκινο ματ κραγιόν και έβαλα και ένα διαφανές λιπ γκλος που βρήκα. Τελευταία πινελιά ήταν το άρωμα μου, πήρα τα πράγματα μου και βγήκα από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.

Βρέθηκα σε ένα διάδρομο το πάτωμα ήταν από ένα λευκό ιδιαίτερο μάρμαρο, οι αποχρώσεις που κυριαρχούσα ήταν το γκρι και το άσπρο τα φώτα ήταν περίτεχνοι πολυέλαιοι. Προχώρησα ευθεία και βρέθηκα μπροστά από μια σκάλα την κατέβηκα και βρήκα την Στέλλα με την Έλενα να συζητάνε έντονα για κάτι.

-Γειά σας, είπα αμήχανα.

Με κοίταξαν και έβγαλαν για κραυγή έκπληξης, πράγμα που με τρόμαξε.

-Είσαι πανέμορφη! είπε η Έλενα.

-Ευχαριστώ πολύ και ευχαριστώ και για τα ρούχα, είπα.

-Έλα να σε πάμε στο σαλόνι όλοι σε περιμένουν, είπε η Στέλλα.

-Ποιοι όλοι? είπα χωρίς να θέλω να δείξω πως αγχώθηκα.

Δεν μου απάντησε απλά μου χαμογέλασε και άρχισε να περπατάει προς μία μεγάλη πόρτα, την χτύπησε και από μέσα ακούστηκε κάποιος:

- Εntra, ακούστηκε μια σχετικά βαριά ανδρική φωνή.

Η πόρτα άνοιξε από δύο μπράβους, μπήκα μέσα δυναμικά με το κεφάλι ψηλά χωρίς να δείξω ότι πτοούμαι εύκολα.

Η πόρτα πίσω μου έκλεισε, στο γραφείο καθόταν ένας σχετικά μεσήλικας θα μπορούσαμε να πούμε και από δίπλα του στεκόταν όρθια η κυρία που είχα δει στο δωμάτιο. Λογικά πρέπει να είναι παντρεμένοι, σκέφτηκα.

-Ιζαμπέλα, είσαι πανέμορφη μου είπε η κυρία που ακόμα δεν ξέρω το όνομα της.

- Εγώ ονομάζομαι Laura Ivanov-Rodrigues, είπε με περηφάνια.

-Από δω ο σύζυγος μου, ο Μαrcus Rodrigues, εκείνος σηκώθηκε από την καρέκλα ήταν αρκετά ψηλός γύρω στο 1,80, καστανόξανθος με έντονα γκριζογάλανα μάτια και με μια ελαφριά θα έλεγα σοκολατί επιδερμίδα. Είχε έντονες γωνίες και χαρακτηριστικά όπως ο Αlexandro.

-Χάρηκα, μου απάντησε σχετικά απόμακρα, όμως με κοιτούσε συνέχεια και δε μπορούσα να ξέρω αν ήταν καλό ή όχι.

Η πόρτα άνοιξε και μπήκαν μέσα ο Αlexando και άλλος ένας που έμοιαζαν αρκετά.

Μόλις το βλέμμα του ενώθηκε με το δικό μου ένιωθα ότι τα πόδια μου δεν θα με κρατήσουν άλλο. Ήταν απλά κούκλος και υπερβολικά πολύ σεξι μέσα σε αυτό το μαύρο κουστούμι.

-Οι γιοι μας ο Alexandro Rodrigues και ο Αngelo Rodrigues, είπε η Laura.

-O Αlexandro, από δω έχω πληροφορηθεί γνωρίζεστε ήδη οπότε δεν χρειάζεται να πω πολλά θα είναι ο μελλοντικός σου σύζυγος και από δω και πέρα θα μένεις εδώ μαζί μας και θα συνεχίσεις το σχολείο εδώ στην Ιταλία...

~~~~

Καλησπέρα Καλησπέρα!

Τι κάνετε πως μου είστε?

Έχω να πω πως η βροχή δίνει περισσότερη έμπνευση.

Το επόμενο κεφάλαιο θα έχει μεγάλες αποκαλύψεις και ανατροπές στην ζωή όλων αλλά κυρίως της Ιζι.

Αφήστε ένα αστεράκι και ένα σχόλιο.

Καλή σας ανάγνωσηη!

Περιμένω να ακούσω τις εντυπώσεις σας!

Τα λέμε σύντομα <3