Τι φταίει ένα παιδί και τα βιώνει όλα αυτά;

Από αύριο όλα θα αλλάξουν!

Με αυτές τις σκέψεις αποκοιμήθηκα και εγώ.

 ~~~~

Ένιωσα ένα ελαφρύ σκούντηγμα, άνοιξα τα μάτια μου διστακτικά. 

Η Έλενα με κοίταζε με ένα χαμόγελο και της χαμογέλασα και εγώ.

-Καλημέρα, είπα.

-Καλημέρα δεσποινίς, είπε.

Πήγα να σηκωθώ αλλά ο μικρούλης είχε ανεβεί όλος επάνω μου.

Με αυτή την εικόνα  χαμογέλασα, και σιγά σιγά τον έβαλα να ξαπλώσει κανονικά και σηκώθηκα από το κρεβάτι δίνοντας του ένα φιλί στο κούτελο.

-Το πρωινό θα σερβιριστεί σε είκοσι λεπτά, απλά ήρθα να σας ενημερώσω.

Αφού την ευχαρίστησα, πήγα στο δωμάτιο που μου είχαν παραχωρήσει ή καλύτερα στο οποίο είχα ξυπνήσει στην πρώτη μου διανυκτέρευση..

Πάνω στο κρεβάτι υπήρχε μια αλλαξιά ρούχα και εσώρουχα. 

Πήρα τα εσώρουχα μόνο, άνοιξα μια πόρτα που βρήκα μπροστά μου και μπήκα στο μπάνιο. (πάνω εικόνα)

Μχμ, λίγο διαφορετικό μου φαίνεται το μπάνιο.

Δεν έδωσα σημασία γιατί δεν είχα πολύ χρόνο στην διάθεση μου.

Έβγαλα τα ρούχα μου και τα έβαλα στο καλάθι με κάποια άλλα ρούχα που είχε ήδη.

Μπήκα στο ντούζ και με το που άνοιξα την βρύση στο καυτό νερό. Όταν   ακούμπησε το καυτό νερό την σάρκα μου,  όλοι μου οι μυς χαλάρωσαν.

Είχε ότι χρειαζόμουν, μαλακτική και τέσσερα διαφορετικά είδη σαμπουάν όπως και αφρόλουτρα. Είχε ακόμα  scrub και ένα σφουγγάρι.

Αφού έκανα το μπάνιο μου το οποίο μπορώ να πω ότι το απόλαυσα ιδιαίτερα.

Πήρα τις πετσέτες και την μια την τύλιξα στα μαλλιά μου ενώ την άλλη στο σώμα μου.

Βγήκα από το ντουζ στάθηκα μπροστά από τον καθρέπτη.

Κατέβασα και έδεσα κάπως πρόχειρα την πετσέτα σώματος μου και φόρεσα το μαύρο δαντελωτό σουτιέν που μου είχαν αφήσει. 

Έχω να πω ότι αυτό το σουτιέν μου τονίζει αρκετά το στήθος μου και η ποιότητα του ήταν υπέροχη.

Εκεί που κοιταζόμουν στον καθρέπτη είδα ότι πίσω στην μπανιέρα ο Alexandro.

Είχε γύρει το κεφάλι του προς τα πίσω και φαινόταν να απολαμβάνει το ζεστό νερό που είχε γεμίσει την μπανιέρα το οποίο  έβγαζε καπνούς ενώ τα χέρια του τα είχε τοποθετήσει αριστερά και δεξιά της μπανιέρας. 

-Τι στο καλό?! φώναξα.

Άνοιξε τα μάτια του και γύρισε και με κοίταξε.

Όταν το γαλαζογριζοπράσινο έντονο βλέμμα του συνάντησε το δικό μου ένιωσα ότι τα πόδια μου θα κοπούν. 

Σηκώθηκε και απότομα κοίταξα αλλού. 

Οκευ αυτό δεν το περίμενα..

Ήρθε και στάθηκε μπροστά μου, σήκωσα το βλέμμα μου και είχε έρθει πολύ κοντά.

Να σημειωθεί ότι φόρεσε πετσέτα στην μέση του, αλλιώς θα τα είχα πάθει όλα.

To σώμα του ήταν εξωφρενικά υπέροχο και καλά σχηματισμένο με διάφορα τατουάζ.

Ήταν κυριολεκτικά σαν ένας Έλληνας θεός.

Ήταν επίσης και πολύ γυμνασμένος και στην αρχή της πετσέτας που ήταν δεμένη στη μέση του φαινόταν ένα καλοσχηματισμένο v και-

Που στο καλό κοιτάς Ίζι?

Ναι λες και δεν μπορείς να μην τον κοιτάζεις.

Πες τα ρε φρόσω! Όπα κάτσε τι?!

ΧΑ σε τσάκωσα πουλάκι μου!

Σήκωσα το βλέμμα μου για να τον αντικρίσω. 

Πέρα από την μεγάλη διαφορά ύψους που είχαμε ήταν σαν να σήκωσα το κεφάλι μου να κοιτάξω τον ουρανό.

Με κοιτούσε σαν να προσπαθούσε να βρει κάτι.

-Buongiorno piccola, είπε με την βαριά και σεξι φωνή του.

Οκευ κάποιος με δοκιμάζει δεν γίνεται!

Του γύρισα την πλάτη και κοίταξα τον καθρέπτη που πλέον κοιτούσε και αυτός.

-Καλημέρα, είπα απαλά.

Ήρθε δίπλα μου και ξεκίνησε να ετοιμάζεται το ίδιο έκανα και εγώ. 

Που και που τον ένιωθα να με κοιτάει. 

Στο μεταξύ είχα ξεχάσει ότι ήμουν με ένα πολύ σεξι σουτιέν και με μια πετσέτα γύρω από την κοιλιά μου, η οποία είχε κατέβει και ήταν στους γοφούς μου.

Τέλεια! παρακαλώ να  σημειωθεί ο σαρκασμός μου.

Έβγαλα την πετσέτα μου και στέγνωσα τα μαλλιά μου και τα έκανα μπούκλες. Όταν τελείωσα έβαλα λακ για να μην χαλαρώσουν οι μπούκλες μου και  ο Alexandro βγήκε από το μπάνιο.

Ξεκίνησα και έκανα ένα απαλό μακιγιάζ. Αφού έβαλα ενυδατική που ήταν παρακαλώ και αντιηλιακή κρέμα, όχι να τα λέμε όλα! Βούρτσισα απλά τα φρύδια μου και σε κάποια σημεία που φαινόταν πολύ λίγο να υπάρχουν κενά πήρα ένα μολύβι στην απόχρωση τους και τα γέμισα ίσα ίσα για να φαίνονται πιο έντονα. Πήρα λίγο κονσίλερ και έβαλα ελάχιστο κάτω από τα μάτια και μετά το άπλωσα και ύστερα έκανα eyeliner και τράβηξα λίγο παραπάνω την γραμμή και τόνισα τις βλεφαρίδες μου. Έβαλα ρουζ και έκανα ένα ελαφρύ κον τουρ. Τέλος  πήρα ένα απαλό καφέ μολύβι και έκανα ίσα ίσα το περίγραμμα για να φαίνονται πιο πλούσια τα χείλη μου, στο τελείωμα έβαλα μια νουντ απόχρωση κραγιόν και από πάνω πρόσθεσα γκλος.

Ψέκασα το πρόσωπο μου για να κάτσει καλά το μακιγιάζ μου. 

Μην έχουμε και κανένα ατύχημα.

Άνοιξε την πόρτα και η Έλενα μου έφερε μέσα τα ρούχα που ήταν ακουμπημένα πάνω στο κρεβάτι  μαζί με μια κούτα και έφυγε. 

Αφού φόρεσα και το κάτω εσώρουχο μου το οποίο ήταν και αυτό μαύρο δαντελωτό αλλά που φιλικό ως προς το δέρμα.

Έβαλα τις κρέμες σώματος που μου είχαν αφήσει και έμεινα λίγο έτσι για να τις απορροφήσει το δέρμα μου.

Αργότερα φόρεσα τα ρούχα μου και μπορώ να πω ότι ένιωθα περίεργα με την καλή έννοια. Το σώμα μου για άλλη μια φορά αναδεικνυόταν. Το τοπάκι ήταν σε στυλ κορσέ και έδενε με  κορδέλα πίσω. (να διευκρινίσω ότι είχα αφαιρέσει τις τιράντες του σουτιέν). To παντελόνι ήταν σε άλφα γραμμή και ήταν κολλητό πάνω μου. Όλο το σετ μαζί με το σακάκι μου ήταν σε απαλό γαλάζιο.

Άνοιξα την κούτα που μου είχε αφήσει η Έλενα  μέσα βρισκόταν ένα πανέμορφο ζευγάρι γόβες. 

Ήταν ένα κλασικό ζευγάρι μαύρες βελουτέ γόβες στιλέτο.

Αφού τις φόρεσα πήρα την κολόνια Miss Dior που ήταν ακουμπισμένη δίπλα από τα καλλυντικά και ψεκάστηκα. 

Εφόσον τελείωσα, άνοιξα την πόρτα και  βγήκα έξω.

O  Alexandro καθόταν στο κρεβάτι με το τηλέφωνο του. Με το που άκουσε την πόρτα να ανοίγει σηκώθηκε και επεξεργαζόταν κάθε χιλιοστό του κορμιού μου. 

Όταν σηκώθηκε βρήκα την ευκαιρία να τον παρατηρήσω. 

Φορούσε ένα κουστούμι το οποίο ήταν Ermenegildo Zegna Bespoke, είναι μια από τις ακριβότερες εταιρίες στον κόσμο..

Με πλησίασε χωρίς να σπάσει την οπτική επαφή, καθώς ερχόταν προς το μέρος μου είδα ότι κρατούσε ένα κουτάκι μεσαίου μεγέθους.

Με γύρισε έτσι ώστε να έχω την πλάτη μου προς την μεριά του.

Μπροστά μου υπήρχε ένας μεγάλος  ολόσωμος καθρέπτης  με χρυσές λεπτομέρειες.

Τον κοιτούσα μέσα από τον καθρέπτη και εκείνος εμένα, η ατμόσφαιρα είχε ένα ιδιαίτερο πλέον κλίμα.

Ακούστηκε ο ήχος από κάτι να ανοίγει, τον είδα να κρατάει κάτι αλλά δεν κατάλαβα τι ήταν.

Έκανε στην άκρη τα μαλλιά μου και με αυτή την κίνηση ανατρίχιασα κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο από εκείνον, στα χείλη στου εμφανίστηκε ένα πλαγιαστό χαμόγελο και εγώ κοκκίνησα λιγάκι από την ντροπή μου.

Μου φόρεσε ένα εκθαμβωτικό κολιέ το οποίο φαινόταν πανάκριβο, καθώς ήταν όλο ασημένιο με διαμάντια.  Ήταν εξαιρετικά κομψό και πολύ ιδιαίτερο.

Αφού κούμπωσε το κολιέ, τοποθέτησε τα χέρια του στην μέση μου και με τράβηξε πάνω του.

Η πλάτη μου  συγκρούστηκε με το στήθος του, έσκυψε και η ανάσα του χτυπούσε τον λαιμό μου και αυτόματα άνοιξα λίγο τα χείλη μου.

Η οπτική επαφή δεν  έσπασε ούτε λεπτό από την στιγμή που με γύρισε, ώσπου με τράβηξε πάνω του.

-Καλώς ήρθες στην οικογένεια, piccola, είπε ήρεμα.

Μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα με την τέλεια προφορά του στα ελληνικά, αλλά δεν ήθελα να το αναφέρω ακόμα.

Δεν είπα τίποτα, δεν ήξερα καν τι να πω απλά τον κοίταζα και μας κοίταζα μέσα από τον καθρέπτη...

Εκεί που είχα αρχίσει να ηρεμώ και να χαλαρώνω έτσι όπως είχαμε μείνει, η πόρτα χτύπησε και απομακρύνθηκα από το άγγιγμα του.

Η πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε η  Έλενα.

-Το πρωινό είναι έτοιμο, είπε και έφυγε αμέσως.

Προχώρησε προς την πόρτα και την βγήκε πρώτος, με εμένα να τον ακολουθώ.

Περπατούσαμε δίπλα ο ένας στον άλλον, πριν στρίψουμε για να φτάσουμε στην σκάλα εκείνος σταμάτησε.

Σταμάτησα λίγο πιο μπροστά και γύρισα να τον κοιτάξω.

-Τι έγινε? ρώτησα

Έβγαλε ένα κουτάκι από την τσέπη του το άνοιξε και εμφανίστε δύο δαχτυλίδια που ήταν πραγματικά μαγευτικά. 

Πήρε το χέρι μου και μου τα φόρεσε.

-Γιατί.., δεν πρόλαβα καν να ρωτήσω και είχε ήδη απαντήσει.

-Με αυτό σου έκανα πρόταση γάμου και είναι παρόμοια με το δικό μου, είπε και μου έδειξε το χέρι του που φορούσε και αυτός ένα.

Αφού τα κοίταξα για λίγο πήρε το δεξί μου χέρι όπου και είχε βάλει τα δαχτυλίδια μαζί με το αριστερό δικό του όπου εκεί είχε βάλει και εκείνος το δικό του   έμπλεξε τα δάχτυλα μας μεταξύ τους και συνεχίσαμε να περπατάμε με τα χέρια μας ενωμένα.

Την ώρα που φτάσαμε στην αρχή της σκάλας και αρχίσαμε να την κατεβαίνουμε.

Μπήκαμε στην τραπεζαρία και όλοι ήταν στις θέσεις τους εκτός από εμάς, ωστόσο το κράτημα των χεριών μας δεν πέρασε απαρατήρητο.

Όταν είδα ότι όλοι κάποιοι με διακριτικό, άλλοι με όχι τόσο διακριτικό τρόπο το κοιτούσαν, πήγα να τραβήξω το χέρι μου όμως ο Alexandro δεν με άφησε αλλά αντίθετα μου το έσφιξε απαλά χωρίς όμως να με πονέσει.

Αφού καθίσαμε στις θέσεις μας, οι οποίες ήταν οι εξής:

Ο επικεφαλής του τραπεζιού στην πάνω πλευρά ήταν ο Alexandro ενώ στην κάτω ο Marcus, δίπλα από τον Alexandro όπου με έσυρε για να κάτσω. Δίπλα από τον Marcus ήταν η Laura και απέναντι μου και δίπλα από την Laura ήταν ο Αngelo. Η διπλανή καρέκλα από την δική μου ήταν άδεια. 

Και έτσι ήταν το τραπέζι μας, ξεκινήσαμε να τρώμε και ο  Αngelo με τον Alexandro και τον Marcus άρχισαν να συζητούν για κάτι συνεδριάσεις, ώσπου άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε ο Ryan με ένα χαμόγελο στα χείλη. 

Με το που τον είδα χαμογέλασα και έτρεξε και κάθισε δίπλα μου.

-Buongiorno, είπε ευδιάθετα αφού τον καλημερίσαμε όλοι ξεκίνησε και εκείνος να τρώει.

Αφού τον έβλεπα να ζορίζεται να κόψει τα panckakes και τα waffles τον βοήθησα και του έβαλα και διάφορα φρουτάκια, αφού μου χαμογέλασε και ήπιε το γάλα του έφαγε και αυτά που του έκοψα. 

-Δεν θέλω να πάω σχολείο, είπε στα ξαφνικά ο μικρός και τράβηξε την προσοχή όλων μας.

-Μικρέ αυτό δεν γίνεται, είπε η Laura.

-Μα.., πήγε να μιλήσει.

-Θα πας και τέλος, είπε αυστηρά ο Alexandro .

-Papà, Isabella può portarmi a scuola? (μπαμπά μπορεί να με πάει η Ιζαμπέλα σχολείο;) είπε στον Alexandro.

Papà? Τι papà...? 

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ!

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο Alexandro, με την απάντηση που έδωσε στον μικρό.

-Αν δεν έχει πρόβλημα και η ίδια, είπε κοιτάζοντας με.

Εκεί που κοίταζα τον Alexandro και εκείνος εμένα, ένα μικρό χεράκι μου τράβηξε ίσα ίσα για να γυρίσω το σακάκι.

Γύρισα και κοίταξα τον μικρό και με κοιτούσε με μια ντροπαλή έκφραση που με έκανε να χαμογελάσω και εκείνος ψιλοκοκκίνησε.

Τι χαριτωμένος που είναιι, σκέφτηκα!

-Ιζαμπέλα? Εμ θέλεις, εμ όχι μπολεις να.. να με πας σχολείο? ρώτησε και τα μάτια του είχαν γεμίσει προσμονή.

-Φυσικά και μπορώ! είπα και του χαμογέλασα.

-ΝΑΙΙ! φώναξε από χαρά πράγμα που μας έκανε όλους να γελάσουμε.

Η Στέλλα μπήκε μέσα λέγοντας:

-Το αυτοκίνητο για τον μικρό είναι έτοιμο.

-Φέρε την τσάντα της Ιζαμπέλας γιατί θα πάνε μαζί στο σχολείο, είπε η Laura.

Έφυγε και μετά από πέντε λεπτά εμφανίστηκε με μια Gucci τσάντα με χρυσό λουρί και ήταν στο ίδιο χρώμα με το κουστούμι μου, απαλό γαλάζιο. 

Αφού τους χαιρετήσαμε όλους, έβγαλα από την τσάντα μέσα τα vogue γυαλιά ηλίου που είχαν φροντίσει να μου βάλουν.

Μας άνοιξαν την κεντρική πόρτα και αφού κατεβήκαμε τα σκαλάκια που έχει, στην είσοδο βρισκόταν ένα μαύρο με φιμετζάμια Aston Martin Victor αυτοκίνητο και η Στέλλα να κρατάει ένα μπουφανάκι και μια τσάντα σχολική από ότι κατάλαβα ιδιωτικού.

Πήρα το μπουφάν από τα χέρια της και το φόρεσα στον μικρό και αφού τον κούμπωσα, τον έβαλα να κάτσει και του έβαλα ζώνη πήρα την τσάντα από τα χέρια της και την έβαλα δίπλα του.

Την ευχαρίστησα και έφυγε πριν προλάβω να μπω στο αυτοκίνητο, κάποιος με φώναξε.

-Ιζαμπέλα..,

Γύρισα και κοίταξα...

~~~~

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΣΑΣ ΣΤΕΡΗΣΕ ΤΟ 2021 ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΦΕΡΕΙ ΤΟ 2022!

Αν δείτε κάπου ορθογραφικό ή κάποιο δυσνόητο σημείο σχολιάστε μου γιατί λόγο της ώρας νομίζω επιτρέπονται τα λάθη.

Μην ξεχάσετε το αστεράκι σας και το σχόλιο σας. 

Φίλε 2157 λέξεις! ΟΥΑΟΥ έχω να πω..! 

Ελπίζω να σας αρέσει καλή ανάγνωση!