A/N: Dedicated to reeeeyyyn

Masyado na itong malapit.

Hindi ko na ito maiiwasan.

Iyan ang mga bagay na tumatakbo saaking isipan bago ang isang nakakabinging katahimikan.

Mamamatay na ba ulit ako?

Masaganang oras ang aking sinayang sa paghahantay ng balang paniguradong tatama saakin.

Naghintay ako.

Segundo, pagkatapos ay segundo, at isa pa muling segundo.

Tila bumagal ang aking buong mundo.

"Yangzhe!" Narinig ko ang pamilyar na boses ni Ezekiel. At doon ay bumalik ako sa kasalukuyan.

When I opened my eyes, I found myself being covered by Levi, nakayakap siya saakin habang sa likod naman niya ay ang katawan ni Yangzhe na matikas na nakaupo.

"Oh God." Sambit ko nang makita ang ilang patak ng dugo sa lupa.

"D-Don't attack my people. Ibabalik nanamin si Athyeia." Sabi nito.

I felt touched that he chose his people over the anger he was feeling. Isa iyong tatak ng isang lider.

Hindi nagtagal ay nahulog ang katawan ni Yangzhe sa lupa.

Itinulak ko si Levi at agad na lumapit patungo dito.

I started inspecting him.

"Sorry. Sorry. Sorry." Paghingi ko ng tawag habang halos hindi na lumabas ang hangin saaking bibig.

This is my fault.

I should have talked to him in the first place. Dapat ay naisip kong maaari itong mangyari.

If I just told my thoughts in the right time, baka sakaling hindi siya nasaktan.

"Saan tumama ang bala Binibini?" Nagaalalang tanong nina Leor. Mas mabilis kong iginala ang aking mga mata.

Bakit ba naman kasi nakaitim ang lalaking ito!

"By his knee." Saad ni Levi. Pumuwesto ito sa harapan hawak ang isang panyo. He's gonna help him? Mukha namang napansin niya na napatitig ako sa kaniya. "What? Don't expect me to wait for you rip your dress in front of these men." Sarkasto nitong sabi saakin na nagpamula ng aking pisngi.

I felt the agonizing stares of people around me.

Ugh! Levi and his words!

Anon g nagbago? Tsk!

"Y-you make it sound lik—"

"RAAAH!!!!!!" Hindi man nakatingin, alam kong isang kampon mula sa dalawang grupo ang gumawa noon.

"ILIGTAS SI ATHYEIA!" Sigaw ng mga tao mula saaking likod. Kinakabahan akong napatingin doon.

"Protektahan ang kuta!!!!"

The familiar faces of people holding spears and pitchforks greeted me.

"Itigil niyo iyan!" Malakas na sigaw ni Yangzhe na biglang umupo. Gulat akong napatingin dito. Eh? Kala ko nahimatay siya or something?? Tinaasan naman ako nito ng isang kilay. "What? Bala lang iyan sa tuhod. Did you expect me to die??" Tanong niyang may halong kayabangan na mukhang nakuha ang aking iniisip.

"Bakit nga ba hindi ka namatay." Sarkasto kong sabi at iniikot ang aking mga mata. Kita ko ang pagngisi nito na hindi ko na lamang pinansin.

"Ngunit kukunin nila si Athyeia!" Hindi ko na muna pinansin ang mga tao. I should let Yagzhe deal with it, tutal, siya din naman ang nagpasimula ng mga pangyayari.

I turned towards Levi. Tinatalian nito ang binti ni Yangzhe na may sugat.

"Ugh." Rinig kong angal ni Yangzhe nang biglang higpitan ni Levi ang ginagawa. "Dahan-dahanin mo!" Sigaw nito na akala mo ay sino pang boss.

Imbes naman na sumunod, muling binigla ni Levi ang sunod na pagbubuhol ng tali. "Arghhh!" Anas muli ni Yangzhe. "May ginawa ba akong kasalanan sa iyo?!" He shouted.

"Si Athyeia." Sambit nito.

He stood up with all of his highness and walk towards me. "Ninakaw mo si Athyeia." Sabi nito at marahang tumungo papalapit saaking buhok.

I flushed when I felt his lips brush on the top of my head.

Ano 'yun??

Ano 'yun?!!! Ughhh!!

"Anong ginagawa mo! Siya ang magiging sunod naming punong bae!" Sigaw nanaman ng isang tao. Hindi ko mapigilang mahiya nang makita kung papaano ako tingnan ni Levi. "Siya ang mapapangasawa ni Kuya Yangzhe! Huwag mo siyang hawakan!!"

At doon nagkagulo ang buong mundo.

•

•

•

•

I breathed at the scent of the cold morning breeze inside Levi's manor.

Pagkatapos noong kaganapan, mabilis naman agad naresolba ang problema. Yangzhe also discussed what really happened to the tribe.

And the king made peace with them. Discussed about the issues and solved all of their misunderstandings.

I can say that words are still mightier than swords.

It turned out, all they need was to talk.

Like everyone needs to.

Ngunit hindi ko alam kung ano ba talaga ang sinabi ng hayop na si Yangzhe dahil mas determinado pa ngayon ang tribo nilang gawin akong punong bae.

Hindi ako makauwi saamin dahil baha daw ang daan sa gubat na dadaan ko pauwi saamin.

Panahon kasi ngayon ng tagulan. Maswerte nga ako pagkat hindi pa ngayon ito tumutulo.

Malayo lamang akong nakatanaw mula sa veranda ng aking kwartong tinutulugan noong naisipan kong tumingin sa ibaba.

Doon ay nagtagpo ang mga mata namin ni Levi.

"Anong ginagawa mo diyan?" Kunot-noo kong tanong.

Hindi ba siya nahihirapan?

Binigyan naman ako nito ng isang nakakahumaling na ngiti.

Ramdam ko ang pamumula ng aking mga pisngi ngunit tinakpan ko iyon sa pamamagitan ng pagpapakita ng isang matigas na ekspresyon.

"I know you missed me. Alam ko ding maganda ako. Pero ayaw kong mamatay dahil sa mga titig mo Levi." Pangaasar ko sa kaniya at nagbabakasakaling itigil niya ang kaniyang ginagawa.

He always puts on an emotionless face in front of many people, ngunit mula noong magkita kaming muli, mas napapadalas na ang kaniyang mga pagngiti.

May nakilala ba siyang ibang babae habang wala ako??

Salunghat sa aking nais na mahiya siya at itigil ang ginagawa, he gave me a playful smirk. "I do know that you are beautiful Athyeia. I missed you, and I am happy to know that you are affected by my stares to the point that you feel like dying." He eyed me and gave a devilish smile. "Isn't it sweet?"

Mas lalong naginit ang aking mukha. "It is Prince Azturias." Kalmado ko pading sabi kahit ang totoo ay gustong-gusto ko nang umirit. Ohhh! He is clearly teasing me! At hindi ako magpapatalo! "Indeed." Now it's my turn to smile. "Just please beware of diabetes." I warned him. "Malay mo, bukas, mahal na kita tapos nagkataong lamay mo pala." Sambit ko bago magwalk-in papasok saaking kwarto.

Napaka-walang binatbat noong sinabi ko sa sinabi niya.

Ahhhh!!!! "NIMAL!!!" Busagot ang mukha kong sigaw.

I suddenly heard a voice. It was loud but wasn't a yell. It's just the voice of Levi full of his unwavering arrogance and confidence. "If you love me that much and wanted me to live long you should have just said it simply Athyeia. If it's for you, I will do it."

Kahit hindi ako nakikita ni Levi at kahit na hindi ko siya nakikita ay mas lalong lumakas ang kabog ng aking puso.

I jumped at my bed, punched my pillows, and silently screamed.

Gagoooo!!!!

Vote. Comment. Thanks for reading!