Dedicated to izyazade ^^

~•~•~•~•~•~

Athyeia's PoV

"Binibini, sigurado po ba kayo dito??" I nodded at Laura. Nandito na kami sa back gate ng manor.

Konektado ito sa kusina, mula dito, at dahil narin saaming suot ay alam kong madali kaming makakapuslit.

"State your name." Saad ng isa sa dalawang guardia na nagbabantay doon.

Inalala ko naman iyong pangalan ng apo ng kitchen head na tinuruan kong magbake ng cupcakes. Oh ha, ako ang nagturo sa kaniya. Tinuruan ko din siya kung papaano gumawa ng icing na mas ikinatuwa niya.

"May apo akong kasing edadin ninyo iha." Kwento ni Chef Leejay habang naghahalo noong cupcake mixture sa isang bowl.

"Talaga po? Anong po ang pangalan niya??"

"Asheera ang pangalan niya. Kung wala sigurong sakit ang nanay niya ang paniguradong bibisita iyon ngayon dito."

"Klase pong mahal na mahal niyo siya." Masaya ko namang sambit. Nahalata ko iyon dahil sa kaniyang kwento.

"Syempre naman! At napakabait din, lagi iyong nagvovolunteer na tulungan akong mamili ng mga kailangan mula sa palengke." Tuloy-tuloy lamang si Chef Leejay sa pagkukwento habang gumagawa kami.

At iyon ang dahilan kung bakit alam kong failure-proof itong aming plano.

"Ako po si Asheera. Apo po ni Chef Leejay." Isa pa, kaya ko gagamitin ang pangalan ni Asheera ay dahil alam kong hindi kami magkakasalisi dahil nagsabi ito sa kaniyang Lolo na mawawala muna ito ng isang buong linggo. "Kakagaling ko lang po sa palengke upang bumili ng mga kaylangan niyang mga sangkap na gagamitin sa kaniyang pagluluto."

"Juan, tunay ba ang sinasabi ng binibining ito?"

Habang nakatingin sa isang libro, tumango iyong si Juan. "Oo Pedro. Papasukin mo siya."

I was not able to calculate na baka pala kilala na iyong si Asheera, at klaseng baguhan pa lamang itong si Pedro kaya napakaswerte ko dahil busy iyong si Juan.

"Makakapasok na po kayo Binibini." Sabi nito at binuksan iyong metal na pultahan.

Hindi na naman niya pinuna ang kaibigan kong si Laura.

Ng makapasok kami doon, labi ang tuwa ko ng kakaunti ang mga tao.

Naisipan kong pumunta dito ng linggo, dahil madalas magsialisan ang mga tao ng araw na iyon at bawas ang mga bantay.

Mabuti na lamang at esksaktong tanghali na.

Levi's PoV

Walang ekspresyon kong pinapanood ang dalawang babaeng pumasok sa manor ng ilegal.

"Hahayaan lang po ba natin sila Mahal na Prinsipe?" Tanong ni Jae-Ha na kanina ay tahimik lamang saaking nakasunod. Isang tango ang ibinigay ko dito.

Ano ang pakay nila sa manor?

Naisipan na ba ni Athyeia na patayin ako at sugudin?

Sadya bang nangalap lamang siya ng impormasyon noong nakaraang linggo?

"Get your gun ready." I ordered him as we followed the two ladies from the manor's back gate.

Napatingin ako sa langit habang kalmadong naglalakad papasok ng aking bahay.

Makulimlim na at halata ang bigat na dala ng mga ulap.

I heaved a sigh while looking at it with expressionless eyes.

May mawawala nanamang buhay habang bumabagyo.

Athyeia's PoV

"Humiram ka ng tambo at dustpan. Pretend that you are cleaning the flooe when in fact nagmamasid ka. Can I count on you with that?" Sabi ko kay Laura habang papalabas kami ng kusina.

As if on cue, may isang lalaki kaming nakasalubong sa daan. May dala siyang isang cart na lagayan ng mga gamit panglinis. "Iyan!" Kunwari ay nagulat kong sabi. "Ipinagutos ni Butler Vien na dapat daw linisin ang harap ng opisina ng mahal na prinsipe. Pahiram kami ng gamit."

"You might be wrong. Kakawalis ko lang doon." Sambit naman ng lalaki na parang nalilito.

"Kinukwestyon mo ba si Butler Vien?" Kunwari ay nanunukso at nantatantyang sabi ko sa lalaki. He suddenly paled. "Ganoon kamahal ni Butler Vien ang prinsipe! Gusto niya na laging malinis ang kahit anong parte ng manor lalong-lalo na ang lugar na iyon!"

"A-Ah..." I found the guy shaking. Para siyang baby hamster hehe. "O-Okay po. I-Ito na po iyong tambo at d-dustpan." Tila kinakabahan niya pang sabi.

I gave the guy a huge smile. "Nagkakaintindihan naman pala tayo e!" I got the materials from his hands. "Thanks!" I said at tsaka ibinigay na kay Laura iyong dustpan at walis.

After that scene, we cautiously made our way towards the third floor.

If I remember correctly, nasa front side, right hall ang manor ni Levi. Ito kasi iyong tinuro ni V.

I breathed.

Hanggang ngayon ay hindi ko padin inaakalang si V pala ay si Levi.

They are really like two different persons.

Iyong nakilala ko sa libro at yung nakilala ko dito.

I think this just proves that what you hear from people is really different kung harap-harapan mong makikilala iyong tao.

Or maybe, what if that's just his two sides??

Pero parang ang layo talaga e! Ugh!!

"Stay here." Tumango si Laura saaking sinabi ng makarating kami sa pasilyo kung nasaan ang pinto papasok sa opisina ni Levi.

Napahinga ako ng maluwag noong matantong walang nagbabantay doon.

I'm lucky because he is out.

Or else kailangan ko pang maghintay na umalis siya.

Walang pagdadalawang isip kong pinasok ang kwarto.

The scent of old books mixed with a touch of V's manly scent greeted me.

I felt my face blushed kaya naman agad ko iyong tinap ng dalawang beses.

Umiiral nanaman ang pagiging Eba ko. Haisst!

Laura's PoV

Tulad ng ipinagutos saakin ni Binibining Athyeia, nagkunwari akong nagwawalis sa may pasilyo habang nagmamasid.

While I was cleaning, hindi ko mapigilang manumbalik ang aking isipan sa mga ala-ala nitong nakaraang buwan.

Simula noong nahimatay si Binibining Athyeia sa simabahan ng Santa Ana, dahan-dahan na siyang nagbago.

Tahimik noon ang Binibini at laging walang imik. Tila ba laging may iniisip.

Ganoon padin naman ang binibini ngayon, mapagmasid padin at nakikiramdam, ngunit mas nagiging masiyahin na siya at pala salita.

She's been much more lively than back then.

At masasabi kong mas masaya ako dahil mas masayahin nadin siya ngay-"Mmmphh!!!"

Sinubukan kong magpumilgas nang may isang kamay na bumalot saaking bibig.

"Binimmmphh!" Napapikit ako at napatahimik ng maramdaman ang isang malamig na bagay na nakatapat saaking sentindo.

Hindi ako naging maingat...

"Quiet down Laura." Imbes na matakot ay biglang umakyat ang dugo saaking ulo.

Iyong hayop na si Jeremiah!

"Mmmphh!!!" Pagpupumilgas ko pa lalo. Kung huhulihin nila ako, hindi dapat mahuli si Binibini Athy!!

Tila naman nakalunok ako ng bato ng biglang pindutin ni Jeremiah iyong pangkasa sa baril.

"Good." Sambit niya na halata ang ngisi sa mga labi noong matahimik ako.

Ganoon na lamang ang panlalaki ng aking mga mata ng makita ang kamahalang si Levi Azturias na buomg kapurihang papunta sa kwartong pinasukan ni Binibini.

Kumawala ang isang butil ng luha mula saaking mga mata ng dahil sa takot.

Binibining Athyeia...

Vote. Comment. Thanks for reading!!