POV ROSE

Moeizaam open ik mijn ogen bij het horen van mijn wekker, die een schel geluid door mijn kamer laat klinken. Ik druk hem snel uit en zet een muziekje aan om rustig wakker te kunnen worden. Ik schuif in een joggingbroek en trek de veel te grote zwarte hoodie aan, die ik ooit van Tyler heb gestolen. Ik heb hem net zo vaak gewassen tot zijn geur er helemaal uit was, en nu kan ik hem eindelijk dragen. Ik gris mijn telefoon van mijn dekbed af en kijk of ik nog nieuwe meldingen heb. Een berichtje van Mason.

*morning sunshine, lekker geslapen?*

Een glimlach ontstaat op mijn gezicht en ik stuur een appje terug.

*ik wel! En jij?*

Nog geen 30 seconden later trilt mijn telefoon weer.

*mooi! Ik ook. Zin om vanavond bij mij te komen eten? Mn ouders zijn thuis, maar gaan later weg*

Ik sluit het gesprek af met een duimpje en een hartje en strompel langzaam de trap af, waarna ik direct doorloop naar de keuken om de theepot aan te zetten. Mijn gedachten dwalen af naar Mason's diepblauwe ogen. De kuiltjes die in zijn wangen ontstaan wanneer hij lacht, de aderen op zijn gespierde armen en de ringen om de vingers van zijn grote handen.

Ik trek de zoveelste jurk uit en gooi hem op de grond, op de stapel andere jurken die is ontstaan. Ik trek een witte jurk over mijn hoofd en kijk tevreden in de spiegel. De jurk is niet te kort, maar mijn lichaam vormt er wel mooi in. Het idee dat ik straks bij Mason's ouders aan tafel zit zorgt voor kriebels in mijn buik van de zenuwen. Ik wil een goede indruk maken, maar ik moet niet nep overkomen. Ik besluit Noah te bellen om me te helpen met mijn zenuwen.

"Hey Rose!" Klinkt enthousiast aan de andere kant van de telefoon. "Hey No! Je raadt niet wat ik zo ga doen." Een glimlach ontstaat op mijn gezicht. "Bij Mason eten?" Antwoordt hij vrijwel direct. Heb ik dat al verteld of leest hij mijn gedachten? "Telepathie heet dat." Beantwoordt hij mijn ongestelde vraag. Mijn lange stilte heeft hem ervan overtuigd dat zijn antwoord goed is. "Holy shit, je blijft me verbazen. Maar, ja, ik ga inderdaad straks bij Mason eten, maar ik wil zo graag een goede indruk maken zonder nep over te komen, en ik ben vet zenuwachtig en ik weet gewoon even niet hoe..." "Rose, relax!" Lacht Noah. "Ouders vinden een meisje al snel leuk, als jij gewoon doet hoe je bent, weet ik zeker dat ze je leuk gaan vinden. Zolang je maar niet begint over het feit dat je seks hebt gehad met zijn beste vriend." Lacht hij. Ik schiet ook in de lach. Mijn hart verwarmt bij de woorden van Noah.

"Trouwens, Mason woont toch helemaal niet bij zijn ouders?" Vraagt Noah nieuwsgierig. "Nee, doordeweeks niet, maar in het weekend gaat hij vaak wel naar zijn ouders." Leg ik uit.

Na nog even gekletst te hebben met Noah hang ik de telefoon op en pak mijn grijze jas. Met de jas over mijn arm loop ik naar de witte auto, die op de oprijlaan staat geparkeerd. Mijn hakken klikken op de vloer en ik neurie een deuntje op de maat terwijl de avondzon in mijn gezicht brandt. 

"Hey!" Mason verrast me door zijn lippen op die van mij te plaatsen als begroeting. "Haai!" Begroet ik hem terug wanneer hij onze zoen onderbreekt. Ik voel mijn wangen rood worden en ben blij dat ik er een klein laagje foundation op heb gesmeerd. Mason slaat een arm om mijn middel en begeleid mij naar binnen.

Een lange vrouw met kort, bruin haar staat in de grote keuken van Mason's huis. Zodra ze ons aan hoort komen draait ze zich om en snelt ze naar ons toe. Op haar gezicht staat een warme, verwelkomende glimlach. "Hey, dus jij bent de vrouw waar Mason ons zoveel over verteld heeft!" Ik draai mijn ogen naar Mason, die snel wegkijkt. Mijn lippen vormen zich in een glimlach en ik richt me weer op Mason's stiefmoeder, die mij met haar lieve uitdrukking vol bewondering aankijkt. "Eh ja, ik ben Rose. Ik vind het onwijs leuk u te ontmoeten!" De vrouw vouwt haar handen om die van mij. "Zeg maar gewoon je hoor! Oh en ik heet Carol trouwens." De ontmoeting met de stiefmoeder van Mason is een stuk minder awkward dan ik dacht dat het zou zijn. Carol is onwijs lief, en Mason's vader komt straks thuis van zijn werk. Ik ga naast Mason op de bank zitten en Carol gaat verder met het eten, wat overigens onwijs lekker ruikt.

Na kennis te hebben gemaakt met Frank, Mason's vader, schuiven we allemaal aan tafel terwijl Carol een grote schaal versgemaakte lasagne op tafel zet. De geur dringt mijn neus binnen en mijn maag begint te rommelen. "Studeer je al Rose?" vraagt Frank wanneer hij zijn bord vol schept. "Ja, ik ben een aantal weken geleden begonnen aan een geneeskunde studie." antwoord ik. Mason laat zijn hand op mijn bovenbeen rusten en ik probeer mijn lach in te houden als hij er zachtjes in knijpt. "Wauw wat gaaf! Een slimme meid dus, waar wil je je in specialiseren?" Vraagt Carol geïnteresseerd. Ik eet snel mijn mond leeg en antwoord Carol's vraag. "Ik wil denk ik verloskundige worden."

"Wat leuk! Wil je zelf ook kinderen?" Vraagt Carol. Mason haalt zijn hand van mijn been en mijn ogen schieten opzij om die van hem te ontmoeten, maar hij slaat ze snel naar zijn bord neer. Waarom doet hij ineens zo afstandelijk, hij was zo lief. Zou het iets met zijn overleden moeder te maken hebben? Het is denk ik beter om er niet teveel op in de gaan. "Ja, ik denk het wel, maar ik vind mezelf nu in ieder geval nog te jong." Carol heeft Mason's veranderde houding ook opgemerkt en knikt kort.

"Ik help wel eventjes!" Bied ik aan terwijl ik de stapel borden pak en naar het aanrecht breng. Mason loopt achter zijn vader aan naar de woonkamer en ploft op de bank, terwijl ik alles afdroog wat Carol afwast. "Lief van je!" Glimlacht ze. "Weet je Rose," begint ze terwijl ik een slok van mijn wijn neem. "Ik heb Mason in tijden niet meer zo zien stralen als de afgelopen dagen. Hij heeft het de afgelopen tijd heel moeilijk gehad met het overlijden van zijn moeder, en zijn vorige vriendin was echt geen leuke meid, maar nu jij in zijn leven bent is er iets anders aan hem. Je bent echt een hele lieve meid Rose! En ik weet zeker dat je echt goed voor Mason bent. Ondanks dat Mason me eindelijk accepteert als stiefmoeder, denk ik dat het belangrijk is om een vrouw in zijn leven te hebben waar hij echt van houdt."

Mijn ogen hebben zich met tranen gevuld door de lieve woorden van Carol, in samenwerking met haar zachte en lieve uitdrukking, en de medelijden die ik heb met Mason voor het overlijden van zijn moeder. Ik knipper snel mijn tranen weg. "Ik ben blij dat Mason beter in zijn vel zit nu, en ik help hem daar met alle liefde bij. Bedankt voor het vertrouwen!" Mijn hart verwarmt bij het zien van Carol's zorgelijke uitdrukking wanneer het gaat over haar stiefzoon.

Terwijl ik de laatste pan afdroog voel ik twee sterke armen van achter om mijn middel slaan. Ik draai me om kijk in twee felblauwe ogen. Mason trekt me in een knuffel en ik zet de pan neer om mijn armen om hem heen te kunnen slaan. "Je hebt wel genoeg afgewassen, vind je niet?" Fluistert hij in mijn oor. Ik grinnik even en maak mezelf los uit zijn greep. "Sorry Car, maar ik ga haar toch echt meenemen." Zegt hij tegen zijn stiefmoeder. Carol schiet in de lach. "Natuurlijk lieverd, Rose, als je wilt blijven slapen kan dat hè? Voel je vooral niet bezwaard!" Ik bedank Carol en wikkel mijn vingers in die van Mason. Voor we de keuken uitlopen pakt hij snel een volle fles wijn en twee glazen, waarna ik achter hem aan de trap op loop.

Een aantal wijntjes verder lig ik tegen Mason aan in bed. Ik hoor de voordeur dichtslaan, wat betekent dat Frank en Carol weg zijn. Mason's vingers glijden door mijn haren en ik sluit genietend mijn ogen. "Hey niet in slaap vallen!" Mason prikt in mijn zij en ik giechel. De wijnfles was denk ik geen goed idee. Snel ga ik rechtop zitten en kijk Mason ondeugend aan. "Zorg maar dat je me wakker houdt dan, want ik val in slaap als het te saai wordt." Ik rol op een speelse manier met mijn ogen. Mason pakt mijn polsen vast en trekt mij naar hem toe. Hij gaat op zijn rug liggen en ik druk mijn lippen op die van hem.

Hij zoent gretig terug. Zijn mond opent en ik laat mijn tong naar binnen glijden, die hij dominant in ontvangst neemt. Na een tijdje onderbreek ik de zoen en schuif iets naar beneden. Mijn elleboog ondersteunt mijn lichaam op het matras en ik laat mijn tong langs de zwarte inkt van Mason's tatoeage op zijn schouder glijden.

POV MASON

Ik ga rechtop zitten en trek Rose op mijn schoot. Met mijn rechterhand trek ik haar jurk uit, en met mijn linkerhand houd ik allebei haar smalle polsen vast. Mijn ogen scannen haar hele lichaam. Fuck, ze is zo bizar mooi. Ik laat mijn vingers over haar sleutelbeen glijden terwijl ik kusjes in haar nek plaats. Wanneer ik bij het gevoelige plekje onder haar oor kom stop ik even, en zuig op het stukje huid, wat me een lichte kreun van haar oplevert.

Haar kleine handen duwen zachtjes tegen mijn borst, als teken dat ik achterover moet gaan liggen. Ik doe wat Rose mij aangeeft en ze blijft ondertussen op mijn schoot zitten. Haar heupen bewegen langzaam over mijn erectie en haar handen trekken zachtjes aan mijn haar.

In een snelle beweging trek ik mijn boxers uit, en behendig doe ik een condoom om. Naast mij zie ik een aangeschoten Rose, die moeite doet om haar bh los te krijgen. Ik lach even bij het zien van mijn ietwat onhandige vriendin. Is ze al mijn vriendin? Voor ik hier verder over na kan denken laat Rose de bandjes van haar bh over haar schouders naar beneden zakken en haar perfecte borsten komen tevoorschijn. Ik ga weer op mijn rug liggen en Rose komt op mijn schoot zitten, terwijl mij handen over heel haar lichaam bewegen.

Langzaam gaat ze zitten en laat zich om mij heen zakken. "Fuck Rose, je bent zo mooi." Haar zwarte haren zitten wild, maar nog steeds in perfecte krullen, en haar lichtgrijze ogen kijken me ondeugend aan. Ik draai ons in een makkelijke beweging om, waardoor ik boven haar kom te hangen. Mijn handen ondersteunen mijn lichaam terwijl ik het tempo iets opvoer.

Nog nooit heb ik iemand om me heen gehad die me zo laat voelen als zij dat doet. Het gaat misschien allemaal heel snel, maar nog nooit heeft een meisje dit met me gedaan. Sinds ik met Rose omga, voel ik me zo zelfverzekerd, alsof ik iets waard ben, alsof er iemand is die echt om me geeft. Op momenten dat ik het het hardst nodig heb.

POV ROSE

Mason beweegt steeds sneller in en uit mij, en mijn lichaam lijkt wel te verbranden bij ieder stukje huid waar zijn vingertoppen overheen glijden. Zijn hand stopt bij mijn borst en hij begint zachtjes te kneden en te masseren. Ik beweeg iets naar voren om hem te kunnen zoenen, en hij zoent gretig terug. Mijn handen woelen door zijn dikke zwarte haar en ik bijt zachtjes op zijn onderlip.

"Fuck Rose." Kreunt hij wanneer hij het tempo nog verder opvoert. Mijn onderbuik begint te tintelen en mijn dijbenen spannen zich aan. Ik sla mijn benen om hem heen en laat mezelf zo tot mijn hoogtepunt komen.

Mason laat zich zachtjes naar beneden zakken en legt zijn hoofd op mijn borst, terwijl we beiden grip proberen te vinden op onze adem. Ik glimlach even en laat mijn nagels door zijn haren glijden. Al snel verandert Mason's ademhaling naar een diep en ritmisch geluid. Ik voel mijn oogleden zwaar worden en val ik slaap, met Mason's hoofd nog steeds op mijn borst.

Hey allemaal! Sorry dat ik zo inactief ben geweest de laatste tijd! Ik heb gewoon echt even geen inspiratie gehad, en ik had het heel druk met school, waardoor het schrijven gewoon even niet lukte. Ik ga mijn best doen om weer meer te kunnen publiceren de komende tijd❤️