Κεφάλαιο 12

Το ξυπνητήρι χτυπάει σαν τρελό ξυπνώντας με. Για πρώτη φορά στην ιστορία ανυπομονώ να πάω σχολείο, να δω τον Alex. Αποφασίζω να βάλω μια ασπρόμαυρη κοντομάνικη μπλούζα, το μαύρο αγαπημένο μου τζιν, τις μαύρες κάλτσες μου και τα μαύρα All Star μου. Κάνω όλη την πρωινή μου ρουτίνα και κατεβαίνω κάτω για να πάρω πρωινό. Τελειώνω το ποτήρι με το φυσικό χυμό που μου έστιψε η μητέρα μου και τις φρυγανιές με μαρμελάδα κεράσι και φεύγω.

Βγαίνω από το σπίτι και αρχίζω το δρόμο για το σχολείο. Εκεί που περπατάω ανέμελα ακούω ένα <<Ψιτ>> και γυρνάω προς τα αριστερά μου. Βλέπω τον Alex να έρχεται από το δάσος προς σε εμένα. Παράξενο. Τι δουλειά έχει ο Alex στο δάσος; Τις σκέψεις μου τις διακόπει η φωνή του Alex.

''Καλημέρα Emma!'', μου λέει και ανταποδίδω. ''Καλημέρα και σε σένα Alex!''. ''Θες να πάμε μαζί προς το σχολείο;'', με ρωτάει και γνέφω θετικά.

Σήμερα φοράει ένα άσπρο T-shirt, ένα μπλε τζιν και τα καθημερινά του αθλητικά. Ακόμα και με τόσο απλά ρούχα είναι τόσο όμορφος. Νιώθω συναισθήματα για αυτόν... Νομίζω ότι αρχίζω να τον ερωτεύομαι... Μα δεν γίνεται αυτό. Δεν γίνεται να τον αγαπάω.

''Τι σκέφτεσαι;'', με ρωτάει. ''Τίποτα'', είπα. Ψέματα. ''Έλα ρε Emma αφού φαίνεται στο βλέμμα σου'', μου απαντάει. ''Να απλώς αναρωτιέμαι πως και δεν μπήκες στην ομάδα μπάσκετ του σχολείου αφού είσαι πολύ καλός'', απαντάω. ''Το σκεφτόμουνα αλλά αποφάσισα να μην μπω'', λέει. ''Βαριέσαι ε;'', τον ρωτάω. ''Ναι'', απαντάει.

Και έτσι πηγαίνουμε στο σχολείο μαζί συζητώντας και γελώντας για διάφορα θέματα τραβώντας όλα τα βλέμματα. Αλλά αυτό δεν με πειράζει καθόλου γιατί περνάω καλά. Το κουδούνι χτυπάει και μπαίνουμε στις τάξης μας. Κρατάω ένα βιβλίο, ένα τετράδιο και λίγες φωτοτυπίες των Αρχαίων διαβάζοντας διότι τώρα πρώτη ώρα γράφουμε Αρχαία τεστ. Χτες εκτός του ότι δεν είχα ώρα να διαβάσω βαριόμουν και τρομερά να ανοίξω κανένα βιβλίο. Εκεί που είχα στερεωθεί στο θρανίο και διάβαζα, ένιωσα ένα δυνατό σπρώξιμο και τα πράγματα μου να πέφτουν κάτω. Κοιτάω και βλέπω την Kathryn να με κοιτά με ένα σατανικό χαμόγελο.

''Ουπς sorry δεν σε είδα'', μου είπε και απομακρύνθηκε. Σιγά να μην με είδε. Επίτηδες το έκανε για να γίνω ρεζίλι. Έσκυψα και άρχισα να τα μαζεύω γρήγορα πριν έρθει η καθηγήτρια. Ο Alex έσκυψε και τα μάζευε βοηθώντας με.

''Δεν χρειάζεται να με βοηθάς μπορώ να τα κάνω και μόνη μου'', του είπα αλλά αυτός συνέχισε να μαζεύει. ''Είδα ότι η Kathryn σε έσπρωξε. Μα καλά γιατί σου φέρετε τόσο απαίσια;'', με ρωτάει αλλά το μόνο που πήρε είναι σιωπή. Τα πήρα όλα στα χέρια μου και κάθισα μαζί με τον Alex στο θρανίο. Η καθηγήτρια ήρθε και μας έδωσε την κόλλα με τις ερωτήσεις.

Ευτυχώς είμαι καλή στα Αρχαία οπότε δεν έχω πρόβλημα. Όμως είδα τον Alex να δυσκολεύεται και για αυτό τον σκούντηξα και του έδειξα την δική μου κόλλα με την επικυνδυνότητα να με δει και να μας μηδενίσει και τα δύο γραπτά. Ευτυχώς η καθηγήτρια δεν μας είδε. Χτύπησε το κουδούνι, δώσαμε τις κόλλες μας και βγήκαμε έξω απ'την τάξη. Πήγα στο κυλικείο μαζί με τον Alex και πήραμε και η δύο να φάμε ένα πεϊνιρλί. Καθίσαμε και μιλάγαμε σχετικά για το τεστ. Τον ρώτησα κάτι αλλά αυτός δεν απαντούσε λες και σωματικά ήταν εδώ αλλά ψυχικά αλλού.

''Alex είσαι καλά;'', τον ρωτάω αλλά δεν απαντάει. ''Alex;'', τον ρωτάω και του ακουμπάω το χέρι. Το χέρι του για κάποιο ανεξήγητο λόγο είναι πάρα πολύ παγωμένο και για αυτό το απομακρύνω αμέσως. Ο Alex συνέρχεται και με κοιτά σαν να έχει τρομοκρατηθεί από κάτι.

''Συγγνώμη σκεφτόμουν κάτι. Τι με ρώτησες;'', με ρωτάει αλλά εγώ τώρα είμαι λίγο φρικαρισμένη και μπερδεμένη γιατί τα χέρια του είναι τόσο παγωμένα. ''Εμ...τίποτα ιδιαίτερο'', απαντάω. Το κουδούνι χτυπάει και μπαίνουμε στην τάξη μας για μάθημα.

Σε όλη τη διάρκεια του μαθήματος ο Alex με κάρφωνε με τα μάτια του. Οι ώρες πέρασαν γρήγορα και έτσι έφτασε η ώρα να σχολάσουμε. Πήγαινα να πλησιάσω τον Alex αλλά σταμάτησα αμέσως. Η Kathryn με τα τσιράκια της και με κάτι άλλα δημοφιλή παιδιά είχαν πάρει τον Alex αγκαζέ και γελάγανε. Αποφάσισα να κάνω μεταβολή και να φύγω από το να πάω μαζί με αυτές τις οχιές.

***********************************

Γειά σας! Πως ήταν το κεφαλαιάκι; Ελπίζω να σας άρεσε♥.
Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε ~>🌟 και να σχολιάσετε ~>💬.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top