Chapter 23: Treasure Behind Bars

Umaalingawngaw ang tunog ng tumutulong tubig dito sa loob. Sumasabay din sa mahinang daloy ng hangin ang apoy na nagsisilbing ilaw sa aking pinaroroonan ngayon. . . Isang madilim na piitan na alam kong nasa loob ng palasyo.

“You deserve what you're enduring now,” Allysa said while happily looking at me. I glare at her in a most wrathful way.

“You’re so funny! We should switch, don’t you think?” I rebutted, shifting my expressions into insulting ones.

“Shut your f*cking mouth!” she exclaimed, gritting her teeth. Namumula ang mukha nito, hindi dahil sa kilig, kung hindi dahil sa galit.

Napangisi naman ako sa kaniya dahil sa ipinakita nitong ekspresiyon, ngunit agad naman itong napawi no’ng maramdaman ko mas sumakit ang nakalagay na baging sa aking buong katawan.

“Argh!” I groaned in pain. That potion again. They use it to curse immortals to make them suffer. It was invented because they thought that we were the vigilante, not the heroine.

“Be ready, because it is now your end,” she replied while giving me a smirk. I know she’s loving what she’s seeing right now.

Naglakad naman siya papalayo sa akin, habang tumataginting ang kaniyang suot na high heels.

Napairap nalang ako sa kawalana. Hindi ko alam kung saan siya kumukuha ng kakapalan ng mukha upang gawin niya sa akin ito. Kung alam ko lang sanang gano’n pa rin ang role ni Jouesh dito, e ‘di sana naging alerto ako sa presensiya niya. Psh.

Nilibot ko naman ang aking mga mata sa loob. I can escape in here whenever I want, but because of these stupid vines, and that potion, I can’t. It keeps throttling my energy so that I can’t use any of my ability and it is frustrating! I could have done something right now. Argh!

“Are you okay?” I heard a familiar voice, together with the footsteps that’s keep coming from my direction. I looked at the young man who was looking at me right now.

“Yes! Thanks to you!” I replied sarcastically. Tiningnan ko lang siya ng masama. I love him, pero ng dahil sa ginawa na naman niyang pagkakamali ngayon, I want to beat him up until he’s no longer can stand.

“I‘m sorry, I was just doing what I was supposed to do,” sabi niya sa akin kaya napairap na naman ako. I felt his sincerity when he says sorry, pero the thought na hindi pa rin siya nagbabago, ‘yon ang nagpapa-inis sa akin.

“You know what? You can now vanish out of my sight, Jouesh,” utos ko sa kan’ya. I don’t f*cking if he will be angry when his memories back, and remember I said these.

“If I will set you free now, will you forgive me?” Napatingin naman ako sa kan’ya no’ng sabihin niya ‘yon. Is he serious? Kung oo, then he changed! Elijah was right, everything will change if we continue fighting our fate!

“Do you really mean it?” paniniguradong tanong ko. I don’t know, but I have a really bad feeling about this.

“Yes,” he answered, biting his lower lips. “I don’t know how to say this, however the moment we met at the lobby on the first day of school you really made my heart throbbed. I know, it is corny but that’s how I felt.” Nakita ko naman kung paano pumula ang buo niyang mukha pagkatapos niyang sabihin ‘yon.

Silly, fate. Of course, your heart only raced when you see me because we’re lovers in our past lives, id*ot.

I saw him fidgeting that’s why I smiled at him, giving him the permission to continue what he has about to say.

“Even though we were fighting the whole time, I always forget that I am spying you the entire time when we’re together,” he added, looking at my eyes intensely.

“That’s what you said one year ago,” I replied while smiling. How lucky, he didn’t fall in love with another girl.

“Can you forgive me now? Pinagsisihan kong nagawa ko ito sa ‘yo. I don’t want to see you like this. Seeing you suffer is like stabbing my own heart a hundred, no million— I guess it is a billion? I’ll go with trillion. . . Well, let’s just say an infinity stabs, or—” Natawa nalang ako sa mga pinagsasabi niya kaya napahinto ito at kinamot ng kan’yang ulo.

“Pasensiya na, hindi ako sanay na hindi ka inaaway,” saad pa nito kaya mas lalo akong natawa. He never change.

“Can you untie me now, Jouesh?” I asked him, and he smiled at me.

Nakita ko naman kung paano nag-iba ang kulay ng kan’yang mga mata, kasabay no’n ang unti-unting pagwala ng mga baging na nakagapos sa akin. No’ng makita niyang wala ng nakagapos sa akin ay nagmadali niyang kinuha ang susi sa kan’yang bulsa ‘tsaka binuksan ang pinto ng aking piitan.

Nanatili kong naka-upo rito. I have to heal myself.

‘Elijah, help me,’ I commanded. Nakarinig naman ako ng paghikab niya sa akin loob.

‘Salamat naman, at bumalik na ang iyong enerhiya, akala ko pa naman matutulog na naman ako sa mahabang panahon!’ reklamo nito kaya napairap nalang ako.

‘Heal me, you id*ot!’ naiinis kong utos sa kan’ya. Ang dami pang satsat e. Psh.

‘Okay, okay! Relax!’ he replied. Takot naman pala e.

Makalipas ng ilang segundo ay naramdaman kong nanumbalik na lahat ng aking lakas. Huh, take that cursed immortal potion! Akala niya siguro mahihigop niya lahat ng enerhiya ko sa katawan, pwes, nagkakamali siya.

“Are you okay?” Nabaling naman ang atensiyon ko kay Jouesh nang magsalita ito sa aking harapan. Tumayo na ako at naglakad patungo sa kan’ya.

“Sabi ko na nga ba’t may gusto ka sa aking unggoy ka!” pang-iinis ko sa kan’ya kaya napaiwas ito sa akin ng tingin. Pfft—

“Shut up, ugly witch!”  he retorted. Nakita ko namang namumula ang kan’yang tenga kaya agad ko itong kinurot dahilan para mahawakan niya ang aking kamay.

“Ugly witch daw pero may pa-heart throbbed heart throbbed na nalalaman,” natatawang sagot ko sa kan’ya.

“I know,” ngumiti naman ito sa akin habang hinahaplos niya ng marahan ng aking kamay.
“Jouesh, can you say my real name?”  I asked him out of nowhere.

“Sure,” he replied without breaking his stares. I gazed back at him.

“I love you, Ayesha,”  he says. Napangiti naman ako ro’n. He really is, Tristan.

Without a permission, I cupped his face and pressed my lips on his. He was shocked by what I just acted but in few seconds he responded to my kisses.

“I love you too, Tristan,” I said when our lips parted. He smiled.

Lalayo na sana ako ngunit laking gulat ko nang hinila niya ako papalapit sa kan’ya kasabay no’n ang pag-ikot ng kan’yang kamay sa aking baywang at walang pasabing inangkin ang aking mga labi. Now, we’re kissing again.

I love how it feels. The smoothness and warmth of his lips, the movement of it, and the smell of his breath, all of that are really addictive, I want to do this all time.

My body stiffs when he passionately squeezed his body to mine. Our lips parted slightly as his fiery tongue slips inside my mouth. I could taste his mint toothpaste as our tongue met.

“Dito!” Napatigil naman kaming dalawa ni Jouesh no’ng marinig namin ang boses na ‘yon.

Parehas kaming na-estatwa lahat no’ng makita namin ang isa’t isa. What are they doing here?! They ruined our moment for Pete’s sake!

“Sabi ko na e! No’ng una palang nagbi-bebe time na sila!” sigaw ni Sky sa kabilang corridor ng piitang ito. Natampal ko nalang ang aking kamay sa mukha ko.

Natataw naman akong tiningnan ni Jouesh no’ng makita niyang naiirita ako sa mga ‘to.

Kumaripas naman ng takbo sina Kristina at Antonette patungo sa kinaroroonan namin.

“Are you okay?!” nag-aalalang tanong nilang dalawa sa akin. Nawala naman ang inis ko nang dahil do’n.

“Yes, I’m fine!” I answered while smiling. Agad naman nila akong niyakap dalawa kaya niyakap ko rin sila pabalik. They really do care about me.

“It is Dianna’s idea to save you, she’s willing to betray the queen just to make sure you’re safe.” Ibinaling ko naman ang tingin ko kay Calvin. All this time, he knows that I am the cursed immortal.

“Hey, Calv. Long time no see!”  I smiled while saying those. Naglakad naman siya patungo sa akin at agad akong niyakap.

“I miss you so much, my dearest sister,”  he muttered.

Calvin is my half-brother. We have different mothers, yet he still treat us like his real and not half-blooded sisters. He is also part of the plan that Elijah and other guardians suggested, because he’s the only one who did not die on that war. He pretended not to remember everything, as if he also died on that day, and here we are now, ready to continue our plan on destroying those noxious immortals.

“Anong sister, t*nga! Si Dianna ang kapatid n’yan!” sabat naman sa amin ni Euhonn sabay binatukan si Calvin kaya ayon, nagbatukan sna silang dalawa.

Nagtawanan naman kaming lahat dahil sa kakulitan nilang dalawa.

“Let’s get out of here, before the royal guards sees us,” Carper suggested. We all just nodded in response.

Kung p’wede lang sana mag-teleport ay ginawa na namin iyon, ngunit may nilagay ‘atang spell dito para hindi namin ‘yon magamit kaya ang ending naglakad nalang kaming lahat.

“Naghihintay si Leader sa dorm natin kahit na sinira mo ‘yon,” pagbasag ni Sky sa katahimikan.

“Jouesh, bakit hindi ka namin nakita no’ng dinakip na si Bea ng reyna?” nagtatakang tanong naman ni Kristina sa katabi ko ngayon. Naramdaman ko naman ang paghawak niya sa aking kamay kaya hinawakan ko rin ito ng mahigpit.

Hindi pa nila natatandaan lahat ng nakaraang mga buhay namin kaya kung sasabihin ko ngayon na si Jouesh ang nagdakip sa akin, hindi nila maintindihan kung bakit niya ‘yon ginawa.

“Dinakip din siya ng reyna kasi ano, magkarelasiyon kami,”  pagsisinungaling ko sa kanila sabay itinaas ang kamay naming dalawa na magkahawak.

Nanlaki naman ang mga mata nilang lahat maliban kay Calvin at Euhonn.

“E, palagi nga kayong nag-aaway e!” That’s the point Antonette.

“Sabi nga nila, the more you hate the more you love!” buwelta pa ni Carper at mukhang nandiri silang lahat kaya agad nilang pinagbababato ito ng maliliit na bato.

“Baduy!” wika pa ni Kristina kaya nagtawanan na naman kaming lahat.

Lumiko na kami sa kaliwang bahagi ng piitan at do’n ko na naaninag ang kaunting liwanag dala ng haring araw.

Nakaramdam naman ako ng marahang pagpisil sa aking kamat kaya agad akong napatingin kay Jouesh.

“Thank you,” he mouthed, I just smiled at him and also mouthed, “You’re welcome!” Ngumiti rin ito sa akin at itinuon na ang atensiyon sa harapan namin, gano’n din naman ako.

Magiliw namang tumalon-talon sina Sky at Carper nang makita nila ang malaki at makapal na tarangkahan dito sa piitan.

“Paunahan tayong makarating, Sky!” paghahamon ni Carper dito.

“Sige, ang mahuli siya ‘yong pangit!” pagtanggap naman ni Sky sa hamon nito.

“Hoy, mga baliw! Magsitigil nga kayo!” bulyaw pa ni Kristina na para bang mga nanay nilang dalawa.

“Oo nga, akala niyo mga kindergarten student e!”  resbak naman ni Antonette sabay taas ng kilay.

I was about to join them but the loud noise stops me. Natigil din ang paglalaro nila Carper at Sky at naging seryoso, habang kami namang lahat ay naging alerto.

Nakarinig naman kami ng mga yapak ng paa, naglalakad ito patungo sa direksiyon namin ngayon.

“You said no one sees us when we entered here?!” Calvin exclaimed.

“No one!” sagot naman ni Euhonn sa kaniya.

“Well, well, well,” Agad naman kaming napalingon lahat sa nagsalita. “Going somewhere you all?” dagdag pa nito habang nilalaro ang kan’yang buhok.

Napairap naman ako nang makilala ko kung kaninong boses ‘yon.

“You!”

END OF CHAPTER 23