XXII
Chapter 22: The Hypocrite Ruler
“Annihilate her!” Allysa shouted at the top of her lungs. Mukha siyang desperadang babae na gustong pumatay ng tao para lang makuha ang kaniyang gusto. Well, totoo naman iyon.
Nakita ko naman kung paano nagsitakbuhan ang kaniyang mga kawal sa aking puwesto, kung kaya’t naghanda ako sa kanilang pagsugod.
Agad ko namang inilabas ang aking asul na apoy sa kamay ko at ginamit ang aking telekinesis ability upang palutangin ang aking sarili.
“Bilisan ninyo! Ang babagal!” sigaw naman ng impakta sa aking harapan.
Naaninag ko rin ang pag-atras ng aking mga kaibigan, naguguluhan na silang lahat sa nangyayari ngayon, at hindi ko sila masisisi. Kunot-noo nila akong tiningnan habang ang kilay naman nila ay nagkakadikit na.
Isa-isa namang nagsiliparan ang magkakaibang klase ng kapangyarihan sa aking direksiyon.
Napakahina ng ritmo ng kanilang kapangyarihan kaya madali ko lang itong sinira gamit ang aking apoy, hanggang sa ito ay maging abo na, at sumama na sa daloy ng hangin.
Halatang nagulat naman ang mga kawal, namilog ang nga mata nila at pinagpapapawisang tumingin sa akin. Para bang na-estatwa sila sa kanilang kinatatayuan habang nanginginig ang buo nilang katawan. Nang dahil do’n, hindi ko na pinalampas pa ang pagkakataon, at agad akong naglabas ng malakas na pwersa upang mapatumba silang lahat.
May halong pagkagulat at pagkagalit ang pumaskil sa mukha ni Allysa na nakatingin sa akin.
“I will end the curse here!” she angrily shouted. Bigla namang lumakas ang hangin sa loob ng aming dorm, dahilan para magsiliparan ang lahat ng mga gamit dito sa loob.
May lumalabas na itim na mahika habang patuloy siyang umaangat sa tinatapakan niya. Nakita ko namang gumawa si Calvin ng isang barrier upang hindi sila matamaan ng aming mga kapangyarihan.
“Hey, Eunice. It’s been a while,” I said while smiling from ear to ear. I saw how the mad queen gritted her teeth as she let her power go around me in mid-air, while Eunice is still processing what is happening right now.
“What?” Eunice asked, still wondering what is really happening right now.
Ngumiti naman ako sa kaniya at akmang magsasalita na sana ngunit bigla akong tinira ni Allysa ng isang malambot na bagay na alam kong may halong kakaibang mahika na bagay.
Allysa has a geokinesis ability. She intend to use her knowledge about her ability to make an acidic bubbles that can sabotage her victim in just one touch. Well, unlucky her, I am fast enough to dodge those weakling ability of hers.
“You’re just wasting your time, mad queen,” kampanteng sabi ko habang walang kahirap-hirap na iniiwasan ang mga itinitira niyang kapangyarihan.
“Ano bang nangyayari?” rinig kong sigaw ni Kristina sa aking likuran, at alam kong sinasabunutan niya na ang kaniyang sarili ngayon.
“What are you doing, mother?” sigaw naman ni Eunice sa kaniyang kinikilalang ina. Hindi ko alam ngunit nainis ako no’ng tawagin siya ni Eunice ng ‘mother’. Wala siyang karapatang magpanggap bilang ina naming dalawa ni Eunice, dahil kahit na hinliliit ng aming tunay na ina ay hindi niya magagaya sapagka’t ang sama-sama ng budhi niya!
Hipokritang babaeng Allysa na ‘to. Nanggigil na ako sa mga pinaggagawa nila para lang mapasakanila ang buong kaharian namin! Hindi ko alam kung ano ang ipinakain sa kaniya ng Ken na ‘yon para maging uhaw siya sa kapangyarihan!
“She’s not your mother, Eunice!” I furiously exclaimed as I released my hydrokinesis ability. I also released my pyrokinesis ability. I put every inch of my energy to form an enormous amount of water. It made Allysa look so scared while staring at me. I’m clenching my teeth while forcing myself to create a strong and enough power to destroy her.
I saw how her mouth gaped and her sweat started streaming from her body.
Nasira naman ang bubong ng aming dorm, kasabay no’n ang paglabas ng tubig at apoy na dragon sa aking likod. Pumorma ito ng parang douple-loop whorl sa aking likod, kasabay no’n ang malakas na puwersa ng hangin na siyang nagpalutang ng lahat ng gamit sa ere. Naramdaman ko rin ang pagbabago ng kulay ng aking mga mata at ang pagsayaw ng aking buhok dala ng malakas na bugso ng hangin.
“T-That symbol!” I heard Euhonn shouted. Hindi ito makapaniwala, habang ako ay pinagmamasdan nilang lahat na nakalutang sa himpapawid.
“Y-You’re my—” I cut Eunice in mid-sentence.
“Yes, I am your twin sister,” I said while straightly looking to her eyes.
“And don’t listen to that selfish mad queen over there. We are all manipulated by her! She’s the real dark immortal who wants to conquer our world using the cursed immortals’ paragons!” I shouted, averting my eyes from Eunice then glued at Allysa’s. Hindi siya makapaniwalang tinititigan ako.
“No! That’s not tru—” I immediately screamed when she started to speak hypocrisy.
“Ginamit nila ang pagkakataong isinumpa ang mga anak ng tagapamahala ng paragon upang sirain ang imahe nilang lahat! Pinagmukha kaming masama ng bruhang ito, sapagkat natatakot sila na ang kanilang pinaghirapang pagpapanggap na mabuti ay mawala!” sigaw ko habang dinuduro si Allysa sa aking harapan.
Nagsidatingan na rin ang ibang mga estudyante at nanood sa akin na nasa itaas.
Napatawa naman ako nang mahina no’ng may nakalimutan akong sabihin sa kanilang lahat. “Oh! Here’s some trivia! Did you know that this honorable queen over here is an ally of the King of Demonisia Realm?” I uttered. Nakarinig naman ako ng pagsinghap sa buong paligid ko dahil sa kanilang narinig, kung kaya’t napangisi ako.
Our hard work has paid off, Elijah. Our plan worked, and their plan will backfire because of this.
“That’s not true! Look at her demonic aura, it is lingering inside our school campus!” she shouted.
“Oh? Is it mine or yours?” I smirked saying those. Naaninag ko naman ang kaniyang pagkainis dahil sa pagsagot ko sa kaniya.
Allysa, you will never ever win this battle.
“I am the Queen of this Realm! And I intend to protect my people no matter what happens, even if I have to execute my own daughter!” she announced with authority in her voice.
Bulungan naman ang lumaganap sa buong paligid. Habang ang mga kaibigan ko at si Eunice ay tahimik lang na nakikinig sa batuhan namin ng salita.
“Daughter your a*s! You even murdered my mother just to claim that f*cking throne, you selfish, evil, mad queen!” I shouted. Palihim ko namang ginawan ng barrier ang buong paligid maliban sa p’westo ni Allysa. I don’t want to hurt anybody in our battle.
“How dare you!” she retorted. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa, at buong p’wersa kong ibinuhos sa kaniya ang aking kapangyarihan, kasabay no’n ang nakakarinding sigawan ng mga estudyante sa loob ng campus. Ang hindi nila alam ay hindi sila matatamaan ng aking kapangyarihan.
Nakita ko namang pilit na sinasagang ni Allysa ang aking itinapon na kapangyarihan, nahihirapan na ito dahil kita kong napapangiwi ang kaniyang mukha dahil sa sakit na dala nito. Habang ang mga imortal na nakapalibot sa akin ay gulat na gulat dahil hindi sila natatamaan ng aking ipinalabas ng kapangyarihan.
I want to use my blue fire on her, but I am afraid that I will lose control, and hurt everyone watching us.
“That f*cking hurt, b*tch!” Napatingin naman ako kay Allysa na gutay-gutay na ang damit, at halatang wala na siyang kalaban-laban dahil nanghihina na ito.
Bumaba naman ako sa himpapawid, kasabay no’n ang paglakad ko patungo sa direksiyon ni Allysa.
Inaapakan ko ang sirang-sira na mga gamit, habang pinagmamasdan siyang unti-unting umaatras papalayo sa akin. Napangisi na lang ako dahil sa takot na kaniyang ipinapakita sa akin.
“Are you afraid now?” I asked teasingly while looking at her without pity.
“As if!” she muttered while looking at my back.
“Tristan, now!”
Nagulat naman ako no’ng pumunta si Jouesh sa aking likuran, kasabay no’n ang pagturok ng isang karayom sa aking leeg.
Napahawak naman ako roon. Oh, crap. Not this kind of magic!
Nandidilim ang paningingin ko, at nanghihina ang aking mga paa. Naramdaman ko naman ang pagsalo ni Jouesh sa akin, kaya agad kong hinawakan ng kaniyang pisngi habang natatawang tinitigan siya.
Akala ko, naalala na niya ako, ‘yon pala’y kasabwat siya ng babaitang ito. Well, I can’t blame him, he’s the son of the King of the Demonisia Realm, and he is a spy of their kingdom. Psh. Fate always tucked it in together.
“You will always be my favorite spy, Jouesh,” I whispered and everything faded into black.
END OF CHAPTER 22
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top