Książka ma pełno literówek, błędów etc. Jest ona wytworem mojej wyobraźni sprzed trzech, czterech, może i pięciu lat, więc mają w niej miejsce rzeczy, do których na obecną chwilę bym nie dopuściła.
Czytasz na własną odpowiedzialność.

Hej nazywam się Iris Batson, mam 14 lat i chodzę do 2 klasy gimnazjum. Jestem blondynką o szarych oczach.
Nie należę do najpopularniejszych i lubianych dziewczyn w szkole wręcz przeciwnie, jestem często poniżana i mam wrażenie jakby prawie cała szkoła mnie nienawidziła.

Co do mojego miejsca zamieszkania to mieszkam w małym domku jednorodzinnym nie daleko lasu razem z ciocią, wujkiem i starszym bratem Filipem który ma obecnie 16 lat.
Nasi rodzice zginęli podczas pożaru w firmie w której akurat pracowali, całe zdarzenie miało miejsce 4 lata temu. Cioci i wujka zazwyczaj niema całymi dniami lub nocami, a zdarza mi się wyjeżdżać na całe dni na jakieś delegacje i inne rzeczy więc to wygląda trochę tak jak byśmy mieszkali sami. Filip powtarza że jak będzie pełnoletni to zabierze mnie i wyniesiemy się gdzieś daleko z dala od przeszłości i zapomnimy o wszystkim co się wydarzyło, zaczniemy życie od nowa, jak tylko dowiedzieliśmy się o wypadku przyrzekliśmy sobie że już zawsze będziemy razem.

Wracając do mnie to jestem typem samotniczki i jestem straszną pesymistką. Nigdy nie wieże w siebie, jestem cicha i zamknięta e sobie. Zazwyczaj ubieram się na czarno, nie czuje się dobrze w kolorowym lub jasnym ubiorze zawsze muszę mieć jakiś ciemny akcent. Zawsze nosze czarną dłógą bluzę mam w szafie chyba z 10 takich, a za paskiem chowam mój sztylet który dostałam na 12 urodziny od Filipa po to żebym czuła się bezpieczniej.

No dobrze chyba już wiecie o mnie wszystko co powinniście wiedzieć, przynajmniej w tej chwili. Czas opowiedzieć wam moją historię.

#######################

Hejoł wszystkim z góry przepraszam za wszelkie błędy ortograficzne i że poprzemieniane litery(pisze z telefonu zdarza się wcisnąć nie to co by się chciało). Oznajmię wam że to pierwsze opowiadanie do którego w końcu zebrałam odwagę i zdecydowałam się je napisać.