Pov. Kyara

Farah en ik liepen samen door de elfentuin van koningin Ewelynia. Ze bewonderde hoe mooi het was.
"Al die bloemen," zei Farah zachtjes en rook aan een grote roze bloem.
"Lekker zoet he," grinnikte ik en ik keek naar hoe haar hand in die van mij zat.
Had ik haar maar nooit weggegeven...
"Ik wil je iets vertellen," zei Farah toen we voor een vijver stonden. Kleurrijke kooikapers zwommen er vredig in rond.
Ik keek Farah aan.
"Toen ik met Livia was viel een grote gevaarlijke vis ons aan. Ik was bang en ineens ging er een bliksemstraal uit mijn handen en die doodde de vis," vertelde Farah.
"Wat?" vroeg ik verbaasd en ik keek naar Farahs handen.
"Het deed zeer," zei ze zachtjes en wreef in haar handen.
Ik pakte zachtjes haar handen en gleed er met mijn vingers over heen.
"Je bent een element elf," zei ik toen.
"Een element elf?" vroeg ze verbaasd.
"Ja, een elf dat bijzondere krachten heeft. Ik heb vuurkrachten en jij hebt blijkbaar bliksemkrachten," vertelde ik.
"Dus ik ben net zo speciaal als jij?" vroeg Farah.
Ik lachte.
Ik reikte een van mijn armen naar voren met mijn hand open en concentreerde me op mijn handpalm.
Een klein vlammetje ontstond in mijn hand.
"Wow!" riep Farah uit.
Ik lachte en ik maakte de vlammen nog iets groter.
Toen deed ik mijn hand dicht en de vlam was weg.
Farah was onder de indruk.
"Ik vind het jammer dat ik je niet eerder heb ontmoet," zei ze en bekeek haar handen.
Dat brak mijn hart en een traan rolde over mijn wang.

"We gaan naar Aderia!" riep een stem en ik keek op. Het was Yacco.
Oh nee...
Hij kwam naar ons toe en keek me aan.
"Kennen jullie elkaar ofzo?" vroeg hij.
"Zij is mijn moeder!" riep Farah blij.
Ik kon haar natuurlijk niet dwingen om haar mond te houden.
"Moeder?" vroeg Yacco en keek mij vragend aan.
"Ik ben een element elf net zoals zij!" riep Farah trots. Yacco keek me lang aan en hij was in de war.
"Farah, ga jij maar naar je slaapkamer. Ik kom zo goed?" zei ik en Farah knikte. Ze rende de tuin uit.
"Zij... is jouw dochter?" vroeg Yacco verbaasd.
Ik zuchtte en knikte terwijl ik naar de grond keek.
"Hoe oud is ze?" vroeg hij door.
"9 jaar," zei ik.
"9 jaar oud... toen... toen hadden wij nog een relatie? Dat... wacht... dat is de periode dat je zo lang weg was naar je tante," zei Yacco.
Ik keek hem voorzichtig aan.
"Is... is ze van mij?" vroeg hij.
Ik wilde dit gesprek niet met hem voeren.
De oorlogshoorn klonk.
"We moeten gaan!" zei ik en wilde weglopen. Yacco pakte mijn arm. "Is ze van mij?" vroeg hij.
Hij keek me zo lang aan en ik moest het wel tegen hem zeggen.
"Ja," zei ik zacht.
Hij liet me los.
"Hoe kan het dat je dit geheim hebt gehouden voor zolang?" vroeg Yacco en ik zag dat hij verdrietig was.
"Het moest wel! Jouw ouders Yacco! Ze hadden haar misschien wel wat aangedaan!" riep ik wanhopig.
"Niet als je het mij had verteld! Ik had haar kunnen beschermen!" riep hij naar mij. Ik hoorde woede in zijn stem.
"Je koos al voor jouw ouders in plaats van je liefde! En nu kies je voor de koningin. Laat Farah met rust," zei ik bot en liep weg.

Pov. Yacco

Ik was in de war. Kyara liep weg en ik stond daar in de elfentuin.
Ik begreep haar boosheid, maar ze kon mijn eigen kind niet verbieden om mij te leren kennen?
Ik liep de tuin uit naar het grote plein waar een leger elfen stond.
Ewelynia sprak het leger toe.
Ze vertelde dat we naar Aderia zouden gaan om Livia te redden van het mysterieuze zwaard.
Maar mijn gedachtes waren bij Farah... wat een mooie naam. Had Kyara die zelf bedacht?

Pov. Livia

Ik rende door het kasteel heen op zoek naar mijn broer Jonatan en Kratta.
Volgens de magische bal van Helena heerste Kratta over de troon van Aderia.
Dean, Bella, Edward en de andere wolven volgden me.
"Ik kan hem wel vermoorden," zei Edward terwijl we door het kasteel renden.
"Nee, dat gaan we niet doen," zei ik. "Hij moet lijden,".
Bella en Dean waren het met me eens.
Toen we op de begane grond waren werd het donker en benauwd. De troonzaaldeur stond op een kiertje.
Ik hoorde buiten het geluid van oorlog.

Ik keek de anderen aan.
"Wat doen we?" vroeg ik zachtjes.
"Je kan niks tegen Kratta," zei Bella.
"Ik heb dit zwaard," zei ik.
"Het is te mooi om waar te zijn," merkte Edward op.
Ik hoorde hele zware voetstappen mijn kant op komen.
Snel doken we met z'n allen weg achter een paar grote planten die in de grote hal stonden.
Ik zag hoe een groot wezen met hoorns en een zwaard de troonzaal uitstormde en naar buiten ging.
Toen zag ik Jonatan achter hem aan rennen.
Woede kwam in me op!

"Wat gaan ze doen?" vroeg Bella.
"Er staat een onbekend leger buiten," zei ik.
"Ja, misschien gaat hij daar nu op af," zei Dean.
"We moeten nu iets doen," zei ik. Alleen ik was wel angstig door het grote postuur van Kratta.
Hij was eng. Heel erg eng...

Pov. Kyara

Het elfenleger vertrok door het bos samen met Argon de huidwisselaar weer opnieuw naar Aderia.
Overgebleven centauren wilden ook wel meevechten en voegden zich bij ons.
Ik had Farah uitgelegd dat we oorlog zouden voeren en dat ze in het paleis moest blijven.
Ze wilde heel erg graag mee, maar ik wilde niet dat ze in gevaar kwam.
Ik vertelde haar gauw dat ze in de sterrenhemel kon zien of alle element elfen nog in leven waren. Als een ster doofde dan betekende het het einde voor die betreffende element elf.
Farah begreep het en gaf me een afscheidsknuffel.

Pov. Farah

Mijn moeder ging mijn kamer uit en ik bleef achter terwijl ik op bed zat.
Ik vond het ongelofelijk dat ze mijn moeder was, maar het voelde ook heel erg fijn.
Was ik maar nooit weggeweest.
Ik keek naar buiten. Er kwamen wat grijze wolken aan.
Ik was zo bang dat de elfen iets zouden overkomen.
Ik wilde zo graag helpen, maar ik wist niet hoe. Ik was een jonge elf met chaotische krachten.
Teleurgesteld keek ik voor me uit.
Er was toch iets wat ik kon doen.

Ik kroop van mijn bed af en liep door het paleis.
Ik liep de grote trap af en kwam in een hal. Daar stonden wachters. Ze waren in gesprek over iets heel erg interessants. Ik luisterde hun gesprek stiekem af.
Misschien kon ik toch helpen?

Hey guys, ik heb na een hele lange tijd weer een hoofdstuk gepost. Ik probeer het boek af te maken! Laat me weten wat je ervan vind!

Xx O