Pov. Livia

Ik trok het luik open en er verscheen een trap.
Ik keek Dean heel even aan en plots hoorden we weer het geluid van goblins.
"Ze hebben die dode goblins gevonden!" zei ik en liep de trap af.
"Kom," zei ik en Dean en de wolven volgden me de trap af. De laatste wolf trok het luik aan een touwtje met zijn bek dicht.
Het was er donker en ik zag geen hand voor ogen. Het was er krap en vochtig.
Ik voelde iets langs mijn gezicht gaan. Het was plakkerig en dun. "Gadverdamme! Spinnenweb," mompelde ik.
"Laat me voor je gaan. Ik kan in het donker kijken," zei Dean en ik draaide me naar hem om. Zijn ogen waren felrood en hij wurmde zich langs me heen.
We liepen onder het kasteel door en hoorden in de verte een vreemd gelach.
Uiteindelijk kwamen bij het einde van de tunnel en boven ons lag een luik.
Door het luik was een klein gaat en ik keek er doorheen.
Ik zag dat we vlakbij twee orks zaten.
"Ik heb zin in mensenbloed," zei eentje en de ander lachte vreselijk.
"In een keer," fluisterde Dean en plots stopte de orks met praten.
"Hoorde je dat?" vroeg een van hen. Ik hoorde hen opstaan en rondlopen, om het luik heen.
Toen trokken ze het luik open en Dean sprong op, veranderde in een wolf en greep een van de orks bij de keel. Ik klom uit het luik en sloeg de andere ork neer met mijn zwaard. De andere wolven sprongen uit het luik en grepen de ork die ik had neergeslagen.
Ze scheurden de ork in stukken en ik observeerde de omgeving.
We waren in de kerkers.
"Ze moeten hier zijn!" zei ik en liep langs de cellen.
"Ze zijn hier!" riep ik en rende naar twee cellen achterin de kerkers. Bella en Edward waren van elkaar gescheiden en ik zag dat hun handen en voeten bloedden. Ze lagen op de grond en keken op toen ze mij hoorde.
"Livia," kreunde Bella en Edward kroop naar de cel.
Dean kwam bij me staan en een van de wolven had een bos sleutels van de orks meegenomen.
Ik opende de cellen en Dean liep de cel van Bella in en ik in die van Edward.
Dean wenkte de wolven.
"Edward! Wat is er gebeurd?" vroeg ik verbaasd en ik moest een beetje huilen omdat ik hem eindelijk gevonden had.
Ik knielde naast hem neer en hield hem tegen me aan.
Hij gaf schokkend adem en hoestte.
"Jonatan..." zei hij zacht. "Hij hing ons op,".
Ik zag dat Dean Bella optilde en haar op een van de ruggen van de wolven legde. Ze zag er vermoeid uit.
Wat vreselijk! Ik staarde naar hun handen en voeten en zag dat het bloed van de wonden was opgedroogd.
"We moeten ze hier weghalen!" zei Dean en hij kwam naar de cel van Edward. Hij tilde hem op en legde hem op de rug van een andere wolf.
Ik keek Dean aan. "We moeten Kratta vinden. Laat de wolven Bella en Edward ik veiligheid brengen," stelde ik voor en Dean vond dat een goed plan.
"Ik ga met je mee om Kratta te vinden," zei hij en stuurde de wolven via de geheime tunnel terug.
Ik keek Dean even aan en voelde de verliefdheid door me heen stromen.
"We gaan winnen. Goed wint altijd van slecht," zei hij en kwam voor me staan. Hij legde zijn hand op mijn buik.
"En we hebben iets om voor te vechten," zei hij en gaf een klein kusje op mijn buik. Ik bloosde en zoende hem.
Na de uitgebreide zoen renden we samen door de kerkers heen naar de trap die naar boven ging.

Hey allemaal! Sorry dat dit hoofdstuk zo lang duurde. Momenteel zit ik even zonder inspiratie en heb een nieuw verhaal opgezet om even afleiding te hebben. Dit verhaal heet: 'Oh, Teacher'.
Check het even en laat altijd even weten wat je ervan vind!

Xx O