J E A L O U S Y

"My blood! I'm glad to find you! Grabe! Ang laki pala ng University na 'to 'no?" Issadora said while hugging me.

Today is Monday and I was eating alone at cafeteria for our 15 minutes break when someone shout my name.

Kumalas ako sa yakap at kunot noong tiningnan siya. "What are you doing here? Paano mo nalaman na dito ako nag-aaral?"

Issadora flipped her hair. "Come on, Gianna! Zach is my best friend! I'm here for him- actually, I just got there earlier. Nag lilibot lang ako ngayon and tadaaaa! I found you!" Nakangiti niyang ani.

Tumango naman ako ipinaupo siya sa tabi ko. Niyaya ko siya if she wants to eat but she insist. Ipinagpatuloy ko nalang ang pagkain ko ng fruit salad.

"What's your plan here?" I asked.

Lumingon naman siya sa akin. "Hmm... aalis na 'ko pag papasok ka na sa room niyo!" Napatango naman ako sa sinabi niya. Mukhang napaka saya niya ngayon. Hindi mawala wala ang ngiti sa kaniyang labi.

Ipinagpatuloy ko nalang ang pag-kain at tumingin sa screen ng cellphone para tingnan kung anong oras na. Well, I still have more minutes. Ilalagay ko na sana sa bulsa ang cellphone ko nang bigla itong nag vibrate.

From: 0908*******
Hello, to the beautiful rose petal in North Verizon University!

Agad na kumunot ang noo ko sa nabasa. Who in the world is this?

"Geez... who's that? That's kinda creepy you know." Nagulat ako nang biglang narinig ko ang boses ni Issadora na siyang naka silip pala sa cellphone ko.

Nagbikit-balikat ako. "I don't know who is this." Ani ko, at inambang ibabalik ang cellphone sa bulsa ko nang pigilan ako ni Issadora.

"You should ask who is she or he!" She said. It's looks like I don't have choice since she's right. So, I open my phone and typing who is he or she.

From: 0908*******
My bad that you didn't know who am I! But anyway, hi! I'm Luan! I hope you still remember me!

Bahagyang nanlaki ang mata ko nang mabasa ko ang kaniyang reply. So, siya pala 'yon huh? I sighed and I continue eating.

"So, who is he?-or she?" Pag chichismosa ni Issadora.

"Oh, he said his name is Luan. I guess he's the one who get my number last Friday." Ani ko habang kumakain.

Nakita ko ang paglaki ng mata ni Issadora. "Luan?! So it's a he? What's his surname?!" Parang gulat na gulat pang ani ni Issadora. Talagang tinakpan niya pa ang kaniya bibig na para bang gulat na gulat siya-well, she really is.... I guess.

Sandali naman akong natahimik. Iniisip ko kung ano nga ba ang apelyido niya. "I forgot but I think..... Mercia....les?" Ani ko, hindi ako sigurado kaya nag bikibalikat nalang ako.

Mukhang mas lalo pang nagulat si Issadora. "OH MY BLOOD! Si Luan Merciales na anak ng isang pinaka sikat na artista ba?!!"

I nod slowly. "Phoebe said that to me last Friday so I think he is-"

Biglang niyugyog ni Issadora ang magkabilang balikat ako at mahinang tumili. "OMG!!!! Is he courting you or what?!"

"I... uh... I guess?... I think yes. Why?" Kunot noo kong tanong sa kaniya. What's wrong with this people whenever they will heard Luan's name? It's like he's the most luckiest, wealthiest, and so d*mn famous!

"Girl! Ikaw na! Ikaw na talaga! You know why I'm also here? Kasi nabalitaan ko na dito pala siya nag aaral! But, mukhang may natitipuhan na siya dito." Nakangiwing ani niya.

Ngumisi ako at umiling. Bahala sila, they won't stop even if I say to stop talking about him anyway. Pinagpatuloy ko nalang ang pag-kain si Issadora walang tigil kakadaldal kung gaano raw ako kasuwerte dahil nililigawan ako ni Luan. Pero ang lahat nang sinabi niya ay napunta lang sa binging tainga.

Nang matapos akong kumain. Napag desisyonan ko mungang tumambay sa rooftop. Since, wala naman pala ang susunod naming prof dahil nag ka emergency daw. I didn't mention it to Issadora. Pero nalaman din niya dahil nakita niyang magulo ang classroom namin kaya sumama nalang siya sa akin papuntang rooftop.

"Ayaw mo pa bang umuwi sa inyo?" I asked. Nang ilang minuto na ang lumipas. She looked so bored kaya kinausap ko na.

"Uh... okay- OMG! He's here, Gianna! He's hereee!" Nagulat ako nang bigla sigang tumili at lumiwanag ang mukha.

Kunot noo ko siyang tiningnan. "Who?"

"Him! Luan Merciales!" Tili niya at may tinuturo pa sa gilid ko. Agad ko yon nilingon. Nakangiting papalapit sa akin si Luan.

"Hello, to my beautiful rose petal! Since you're my rose, I want to give this to you." Biglang may inilabas siyang isang bouquet ng rose na may iba't ibang kulay.

Alinlangan kong tinagap 'yon. Dahan dahan ko din inamoy 'yon. Hmm.. bango.

Nakarinig pa ako nang iba't ibang tili at bulungan sa ibang taong nakakakita sa amin, kasama na dito ang iba kong kaklase.

"Swerte talaga niya! Hay! Anak din naman ako ni Lord pero bakit walang Luan sa buhay ko?!"

"Nako, sinabi mo pa! Swerte talaga 'yan si Gianna! Akalain mo 'yon, mayaman na, may pogi pang kuya, matalino tapos ngayon nililigawan pa ni Luan?! Haayyy!"

"Kilala mo siya?"

"Oo, kaklase ko siya e! Siya kaya top 1 sa 'min!"

Patuloy pa ang mga bulungan paligid. Si Issadora naman ay tahimik na tumitili sa likod ko. Medyo niyuyugyog pa 'ko.

Tumingin naman ako kay Luan na hanggang ngayon ay nakingiti sa akin. Biglang uminit ang pisngi ko. "Salamat dito." Ani ko.

"Your welcome!" Masigla niyang ani at bigla siyang lumapit pa sa 'kin. Inilapit niya sa akin ang mukha niya. Kumunot ang noo ko sa ginawa niya. "Can I ask you for a date, Miss?" I can smell mint in him.

Tumikhim ako. "Sure. When?" I'm not into dates but atleast.... I should try right? Because I remember what Zane told me yesterday bago sila umalis.

"You should take a break from studies. Studies will just secure your future but your present wont." He said and he Immediately kiss my cheeks bago pa siya makita ni Kuya. Kunot noo kong pinagmasdan silang umalis.

"Hmmm.... Maybe Wednesday? That's your free day right?" Wala sa sariling tumango ako. Mas lalong lumawak ang ngiti niya. He patted my head. "Right! See you then, My beautiful rose petaaal!" He shouted while walking away.

Lalong umingay ang paligid lalo na si Issadora na pinag hahampas na 'ko. I sighed.

Wednesday came by... I'm now wearing mint green dress na umabot hanggang tuhod ko. Paired with my white flat shoes.

Luan Calling...

"Hello?" Sagot ko pagka sagot sa tawag niya.

"Are you ready? I'm on the way to the address that you gave me." I can imagine the smile he wearing while talking.

I smiled while checking my self in the mirror. "Yes."

"Alright! See you later, Gianna!" After that, he hung up. Bumaba na 'ko. Wala si kuya ngayon dahil may pasok pa siya. I'm all alone here.

Few moments later, narinig kong may nag door bell. Si Luan na siguro 'yon. I check my self in the mirror once again at umalis na.

I saw Luan leaning on a black Mercedes car. Mukhang seryoso ang mukha niya at may ka-text. Nahihiyang nag lakad ako papalapit sa kaniya. Nang napansin na niya ako, agad sumilay ang ngiti sa kaniyang labi.

"Hello!" Masiglang bati niya sa akin. Ngumiti naman ako. He opened his door car at pinapasok ako. I'm seating at the shotgun seat.

Nang makapasok siya ngumiti siya sa akin at pinasuot ako ng belt agad ko iyong sinunod and he also wear his belt. Before starting the engine he looked at me. "Where do you want to go?" He said sweetly.

Nag isip ako ng ilang segundo. "I don't know. Ikaw nalang siguro bahala." I said while looking back at him. Nakangiting tumango siya at tuluyan nang pinaandar ang sasakyan. Nakatingin lang ako sa binta at pinag mamasadang ang mga bahay na nadadaanan namin.

"What do you want for lunch? It's almost lunch time na din naman pala." He said while driving. Napasilip ako sa screen ng cellphone ko and yeah, malapit na rin palang mag lunch.

I sighed. "I'm good with anything."

"Okay. So, sa restaurant nalang muna tayo matutuloy. I planning to go to amusement park but since it's almost lunch let's go to some restaurant around here."

He's smart huh? I nod. "Sure." He looked at me and smile. Tumingin na uli siya sa daan.

Few minutes later, we arrived at not so far mini restaurant. Literal na mini. I'm amazed by how it looks! There's a lot cute thing around here. Ang tanging malaki lang ata dito is ang mga tao, the utensils, tables, chairs, and of course the foods. The space and the size of the restaurant ay maliit lang din. Mga only 15 to 20 people lang ang kakasya ata dito? Luckily, onti lang ang tao ngayon.

Pinaupo ako ni Luan sa upuan. Talagang bahagyang hinila niya pa ito yung parang nasa mga movies. I slightly got touched. I smiled at him and he smiled at me too!

Bumati sa amin ang waiter and she gave us two menus.

"Hmm.. what do you want?" Tanonv ni Luan. I looked at him. His still smiling? Hindi ba siya napapagod kaka ngiti?

I sighed. "Hmm.. Carbonara nalang akin and for the drinks....mango shake nalang." I smiled.

"Oh sure!" Humarap siya sa waiter. "Two carbonara please and two mango shakes. Thank you!"

"Two mango shakes and two carbonara. Is there anything, sir?"

Luan shook his head slowly and the waiter nod at umalis na.

"So... may manliligaw ka ba except sa 'kin?" Nagulat ako sa biglaang tanong ni Luan.

Kumunot noo ko. "Wala naman..." Marahan kong ani. I'm not sure kasi.

"So, I'm the only one?!" Lumiwanag ang mukha ni Luan. Tumango ako. "Why? I mean, look at your self. You're beautiful, smart, rich and kind but I'm the only one?!" Hindi makapaniwalang ani niya.

I smirked. "Of course not. You just the currently only one. I busted some. But unlike you, the stop when I said stop or I don't like them." Talagang diniinan ko ang salitang currently para mas lalong maintindihan niya.

He nodded and just shrugged. "Well, I understand that."

Few minutes after. The food has arrived. Nag ningning ang mata ko nang makita kung gaano kasarap tingnan ang carbonara! I've been craving this one for one week!

"Mukhang favorite mo 'yan ah."

"Yep!" Maligayang sagot ko sa kaniya. He happily nod and starting eating.

Just like what Laun said earlier, after some few minutes we're in the amusement park. Pagpasok ay hinatak niya agad ako papuntang roller-coaster. Please, not in a roller-coaster!

"Pfft... you're scared?" Napansin niya yata ang pagkamutla ko habang nasa pila kami. I just looked at him and gulped. He chuckled. "Come on, this will be so much fun!" Ani niya habang nag babayad ng tickets. Humarap siya sa 'kin. "But if you really don't want to, pwede naman ibang rides na lang." He smiled.

I stared at him like a few seconds. I slightly shook my head. "Wala naman sigurong masamang i-try, diba?" Hindi ako makatingin ng maayos sa kaniya. Feeling ko dapat akong mahiya sa mga sinsabi ko.

I heard him chuckled. "Okay then!" Bigla nalang niya akong hinila papunta sa pila.

Habang inaayos ng staff ang upuan namin. Kinakabahan ako. Mukhang napansin yata ni Luan kaya hinagod hagod ang likod ko para bang mapapakalma ako nito. "Don't be scared. I'm here by your side anyway." He smiled.

I just smiled at him back. I didn't know what should I say. Dahil hindi naman 'yon ang dahilan kung bakit ako kinakabahan....

The ride gets starting slowly. Unti-unting lumalaki ang mata ko hanggang maabot namin ang pinakatuktok at bigla nalang ito bumaba. Napahawak ako sa braso ni Luan habang nakapikit. I'm screaming out loud already! This is what I hate in this ride! Halos matanggal kaluluwa ko! Piste, hinding hindi na talaga ako sasakay dito!

"AAAHHHHH!!!! LET ME OUT OF HEREEEEE!!" Halos matanggal ang lalamunan ko sa sigaw ko! I heard Luan chuckled and he secure me more!

"HAHAHAHAHA WOOHOOOO!!!" He screamed out of joy. Piste, paano sila nag eenjoy sa ride na 'to? Naririnig ko din na sayang saya ang ibang naka sakay!

HALOS hindi na ako makalakad nang matapos ang ride. Tawa-tawang inalayan naman ako ni Luan. "Kung alam ko lang na ganito kalalabasan hindi na sana kita pinasakay doon. Hahahahaha!" Hindi ko alam kung nang-aasar ba 'to o nag-aalala dahil sa kalagayan ko. Inirapan ko na lamang siya.

Pinaupo niya ako sa isang bench na malapit sa ride na sinakyan namin kanina para makabili siya ng tubig.

While waiting. Nag libot-libot ang mata ko sa buong amusement park. Until I saw someone. Naningkit ang mata ko para siguraduhing siya nga ba 'yon. Yes, siya nga 'yon.

"Anong ginagawa ni Zane dito?" Bulong ko sa sarili. Ilang sandali pa nakita ko si Issadora na may hawak na cotton candy. Bigla niyang niyakap si Zane at hinalikan sa pisngi. "What the.... Akala ko ba mag bestfriend lang ang dalawang 'yan? Tss." Walang kwenta pala 'tong dalawang ito eh. Tch.

Dumating na si Luan na may bitbit na bote ng tubig at isang burger. Pinakain niya muna ako para daw bumalik ang energy ko. Hindi ko alam kung bakit pero tinamad na akong mag libot libot. Pinilit ko nalang maging masaya para kay Luan but my mind is still on those two!

We rode so many rides hanggang sa inabot na kami ng gabi. Hinatid ako ni Luan sa bahay. Nang makarating na sa bahay, agad akong bumaba at iniantay siyang tumingin sa 'kin para mag paalam. Lumabas din si Luan.

"Thank you for today, Gianna." Lumawak ang ngiti niya.

I smiled at him back. "Thank you din. I really enjoyed." I kinda guilty kasi parang walang gana ako kanina. I hope he won't mind.

"Till next time!" Aniya at bumalik na sa kotse. Hinintay niya muna akong pumasok bago umalis.

Agad kong binagsak ang katawan ko sa kama nang makarating ako sa kuwarto ko. Hindi ako masyadong pagod pero parang pagod na din. Until my mind went back to what I saw earlier. "Tch. Bakit ba pabalik balik 'yon sa isip ko? As if naman nag loko sila sa 'kin. Tsa!"

Dabog akong nag bihis at pumunta ng cr para makapag linis ng katawan.

This is not jealousy, right? Hindi naman siguro.

-

Z A I G I E -