Chapter 2: Her Birthday

Crystel's POV

*Yawn*Stretch*

Yes!!! I'm already 17 and also, I'm already a big girl. Dumeretso ako sa banyo at naligo. Then nagsuot ako ng red dress ko with red headband with cat ears then a pair of red doll shoes.

Damn....excited na talaga ako. Maybe puntahan ko muna si mama at papa.

Nasa harapan ko na ang pinto ng kwarto nila ng marinig ko na parang nag uusap sila. Lumayo na lang ako because you know, eavesdropping is bad.

Pero bago pa ako lumayo, may narinig ako na naging bagabag sa akin.

'Let's just hope for the best. We don't know what her destiny really awaits her'

Sa narinig ko, wala namang mali eh. Parang yung pinag usapan lang nila ay tungkol sa future ko or something. Pero bakit parang may kakaibang feeling ako na parang may mali.

Hays.... gusto kong magsaya pero parang may nagsasabi sa akin na dapat pag isipan ko ang mga narinig ko.

Bumalik ako sa room ko at nag iwan ng sulat.

Kahit labag sa akin na umalis sa mismong birthday ko, kailangan ko na talagang umalis.  

Lumabas na ako ng bahay at sumakay sa red motorcycle ko with my red helmet. Nag drive lang ako hanggang sa mapadpad ako sa isang abandonadong park.

Pinark ko muna ang motor ko at lumapit sa isang swing. Peaceful naman dito kaya sigurado akong madali lang sa akin ang mag isip isip dito.

Monica's POV

*Yawn*

Today is the day huh?

Tiningnan ko si Alex na mahimbing na natutulog. Siguro napansin niya na tinitigan ko siya kaya bigla siyang gumising.

Tumingin lang siya sa akin but with a dead serious expression. Alam ko na kung ano ang ipinapahiwatig niya.

"So, ano na?", tanong ko sa kanya.

"Well, no matter what we do, dadating talaga ang araw na ito", tugon niya na nagbigay naman sa akin ng kaba.

"Wala ba silang binigay na message sayo?", tanong ko na naman sa kanya.

"Honestly, wala naman so there's nothing to worry", sabi niya pero sa loob looban ko, hindi pa rin nawawala ang kaba ko.

Dumating na ang araw na kinakatakutan ko. Ang araw na lahat ay malalaman na niya. Crystel, patawad....

"Let's just hope for the best. We don't know what her destiny really awaits her", dagdag pa niya at nginitian ko lang siya.

Biglang nagring ang phone ko at sinagot ito. Ang tumatawag pala sa akin ay ang kaibigan ni Crystel na si Audrey.

Umalis muna ako sa kwarto at naglakad papunta sa room ni Crystel habang kausap si Audrey.

Good morning po Tita Monica!  ~ Audrey

Same to you Audrey ~ Me

Uhm Tita, since birthday po ni Crystel, pwede po ba this time magsurprise kami kay Crystel sa bahay niyo? Hehehe ~ Audrey

Sure Audrey. Basta para sa baby namin ~ Me

Thank you po talaga Tita! I promise po na worth it po talaga ang surprise namin ni Dexter ~ Audrey

Sige, what time kayo pupunta dito? ~ Me

Ngayon na po ~ Audrey

Hmm... sige. Mas maganda kapag maghanda kayo ng maaga ~ Me

Ok po. See you later na lang po. Bye  ~ Audrey

Ok bye ~ Me

Linagay ko agad ang phone ko sa bulsa ko at binuksan ang pintuan sa room ni Crystel.

Wala siya sa room niya. Aalis na sana ako ng may makita akong papel sa study table niya. Sa hand writing pa lang, kay Crystel talaga to. Kinuha konito at binasa.

'Ma aalis muna ako. Babalik ako maya maya. Don't worry because I can take care of myself. I just wanna have a time for myself since it's my birthday. Hope you and pa understand. Love you po ♥♥♥'

Binalik ko ito sa table at umalis papunta sa sala.

Crsytel... marami kanang nagawa dito at parang kumportable kana dito. Pero sorry baby kasi dadating na ang nakalaan na buhay para sayo.

*ding dong*ding dong*ding dong*

Biglang nagring ang doorbell kaya lumabas ako at nakita si Audrey at Dexter. Magpreprepare na siguro sila.

Ang babait ng mga kaibigan mo Crystel pero darating ang panahon na iiwan mo na sila....

Audrey's POV

*ding dong*ding dong*ding dong*

"Hoy! Tama na nga yan", suway ko kay Dexter.

"Anong tama na?!?", singhal niya pa sa akin.

"Grabe ka naman makapindot sa doorbell! Para kang ulul na ngayon lang nakasaksi kung ano ang doorbell!", singhal ko naman sa kanya.

"Tch, para ka nang si Crystel. Nahahawa kana sa kanyang ka sungitan!", aba tong lalaking ito. Birthday pa naman ni Crystel. Pag narinig pa siya, siguro kanina lang to siya na knockout bwahahaha

Habang nag uusap kami ni Dexter or kung ano man tawag dun, biglang bumukas ang pinto ng bahay at nakita namin si Tita Monica. Pinagbuksan niya kami at agad na pinapasok.

"Tita Monica, gising na po ba si Crystel? ", tanong ko kay Tita.

"Gising na si Crystel. Pero umalis muna siya dito. Parang may lakad eh", sagot naman ni Tita Monica.

"Ahh... Ok po. Magprepare na po kami", sabi ko naman kay Tita at tinawag na si Dexter at nag handa sa surprise na para kay birthday girl na si Crystel.

~After 2 hours~

One last thing and................Yes!!! Everything is now in order. Ang sala nila Crystel ay puno ng red things like red balloons. There are many red roses. Her chocolate cake is about 3 layers and is also color red. At the center of the room is where a big box full of glittered color red ribbons. Now, ang kailangan namin gawin ay maghintay kay Crystel.

While waiting, pinuntahan ko si Dexter who is taking pictures.

"Hey, Dexter!", tawag ko sa kanya. Tumingin naman siya sa direction ko at ngumiti. He waved his hand to me
then continued on what he's doing just a while ago.

"So, sa tingin mo magugustuhan to ni Crystel?", tanong ko sa kanya. Well, a bit paranoid lang ako kung baka hindi ito magustuhan ni Crystel dahil hindi namin siya sinalubong sa birthday niya starting this morning.

"Syempre, magugustuhan niya to. Grabe ang hard work natin tapos hindi niya magugustuhan. Susuntukin ko siya kapag----", bago pa matapos ni Dexter ang kanyang sasabihin ay pinukpok ko ang ulo niya.

"Ulul mo!!! Kung gagawin mo yon, sisipain kita papuntang pluto", sabi ko sa kanya at tumahimik siya.

"Hayy..... tara puntahan na natin sila Tita at Tito at sabihan na tapos na tayo sa ating mission", sabi ko tapos inayos ang glasses ko.

"Ganyan talaga ang mga nerd. Doing there habit like arranging there glasses", akmang sasampalin ko na sana siya nang may biglang nagbeep which is siguro si Crystel at nagpanic ako at dali-dali kami ni Dexter na pinatay ang lights. Tinawagan ko naman si Mrs. Coleens at sinabihan na magtago na sila. Mwahahahaha, this will be fun!!!

*********************

Hey guyseu!!!
Author iz me here (~_^)
Nyenye wala na akong masabi >_<
Just continue reading guyseu~~~

Read
Vote
Comment
Enjoy !

- MeowNeko-chan