- " Ειρήνη μπορεις να με βοηθήσεις με κάτι; "

Η φωνή της Θένιας ακούστηκε καθως εμπαινε στο εργαστήριο. Η αναφερόμενη κοπέλα που φορούσε γυαλιά προστασίας, σταματησε αυτό που έκανε ενω γύρισε να την κοιτάξει κρατώντας στα χέρια της το εφλεκτο κομματι της ηλεκτροσύγκολίσης. Τα δυο αγορια που ήταν κοντά της πισωπάτησαν φοβισμένα αφού με την απότομη κίνησή της κόντεψε να τους κάψει.

- " Προσεχε λίγο με αυτό το πράγμα. " Της φώναξε φοβισμένος ο Natsu.

- " Αφου εσυ δεν καίγεσαι, Τι φοβασε ; " Του αντίγυρισε εκείνη έvω εσβηνε το μηχανιμα.

- " A. Σωστα. Αλλα το εκανα για να προστατεύσω τον Naruto." Της απάντησε ο Natsu νιώθοντας άβολα.

- " Ευχαριστώ μπρο " του είπε συγκινημένος ο Naruto.

- " Τι με ήθελες Θένια τελικά ;" ρώτησε η Ειρήνη στριφορίζοντας τα μάτια της για την συμπεριφορα των αγοριών.

- " Χρειαζομαι τις ικανότητες σου ως μηχανικός." της απάντησε εκείνη με απελπισία.

- " Πες μου τι θέλεις να κάνω. " Την ρώτησε η Ειρήνη καθώς την πλησίασε.

- " Ελα και θα σου δειξω " της απάντησε η Θενια προχοροντας προς το δικό της εργαστηριο.

Μόλις μπηκαν στον χωρο τα δυο κορίτσια προχώρησαν προ την πύλη που ένωνε τους κόσμους τους. Εκεί η Θενια αρχισε να της δείχνει τι ακριβως χρειαζόταν να κολήσει για να ολοκληρωθεί η δουλειά της. Η Ειρήνη που την ακουγε με προσοχή παρατήρησε πως σε καποια σημεία υπηρχαν κενά στα κολληματα, αμέσως ενημέρωσε την φιλη της για αυτά, και πως επρεπε να τα φτιαξει προκειμένου να λειτουργησει το μηχάνημα σωστα.

- " Θένια, τι είναι αυτό; "

Ακούστηκε η παιδική φωνη του Luffy να ρωτάει, πρωτού τις πλησιάσει, κρατώντας κάτι στα χερια του. Μόλις το βλέμμα του έπεσε στο ερωτηματικό ύφος της Ειρήνης τα μαγούλα του πηραν ενα κοκκινο χρώμα πριν εξαφανιστει τρέχωντας απο τον χώρο.

- " Εκανα κάτι; " ρωτησε εκεινη απορημένη.

- " Οχι. Μπήκε επιτελους στην εφηβεία." Της απάντησε η Θενια που ετοίμαζε του εξοπλισμο για την φίλη της.

- " Τι εννοείς; " την ρώτησε για αλλη μια φορα.

- " Πολλά ρωτας. Κόλλησε αυτά πρωτα και μιλάμε αργότερα." Της απάντησε η Θένια πρωτού απομακρυνθεί απο κοντά της.

- " Τρέχει κατι μεταξύ σας; " ρώτησε απότομα και θυμωμένα η Ειρήνη.

Αυτή η Ερώτηση είχε ως αποτέλεσμα να κάνει την θένια να αρχισει να γελάει υστερικά. Της φαινοταν Τοσο περιέργο που η φίλη της μπηκε στον κόπο να της κάνει μια τοσο γελια ερώτηση, αφού ήξερε πολύ καλα ότι δεν ήταν του γούστου της αλλά ουτε και θα γινόταν. Βέβαια η αντίδρασή της, την σκανδάλησε ακομα παραπάνω, νομίζοντας πως της κριβει κατι, και την κοροιδεύει. Ετσι κατέληξε να ενεργοποιείσει ασυνηδιτα τις δυνάμεις της κάνοντας το σωμα της να πάρει φωτιά. Μόλις το προσεξε αυτό η θένια της κόπηκε το γέλιο μαχαιρι, πριν την πλησιάσει γρηγορα και να την ηρεμήσει.

- " Δεν συμβαινει τίποτα τετοιο! Στο ορκίζομαι." Της είπε αμέσως εκείνη πανικόβλητη.

Μόλις ακουσε την απάντηση της άρχισε να ηρεμεί. Πολύ συντομα οι φλόγες εξαφανίστηκαν από το σώμα της αλλα πλέον είχε ενα στεναχώρημένο, με έτοιμα δακρυα να κυλύσουν από τα ματια της, βλέμμα. Χωρις δευτερη σκέψη η Θενια την αγκάλιασε καταλαβαίνοντας πως αυτη ήταν μια στιγμη ζήλιας.

- " Πρέπει να του πεις πως νιώθεις " της είπε ψιθυριστά καθως της χάιδευε τα μαλλια.

- " Δεν νομίζω ότι ταιριάζουμε " είπε γρηγορα η Ειρήνη σκουπιζοντας γρηγορα τα δακρυα της και χαμογελάσει.

- " Δοκίμασε εσυ, και θα δεις,δεν εχεις κάτι να χάσεις." Της είπε Εκείνη με ένα γεματο υπονοούμενα χαμόγελο.

- " Τι εννοείς; " ρώτησε εκείνη μπερδεμένη.

- " Όλα καλα;" ακουστηκε ο Saitama, τρομάζοντας τες.

- " Ναι ναι!" του απάντησε γρήγορα η Θένια πρωτου αρχισει να τον τραβάει για να απομακρυνθούν από την φίλη τους.

- " Εσύ κάνε την δουλεια σου και εγω ερχομαι σε λίγο " συνέχισε μιλώντας στην φίλη της Αμήχανα πρωτού γυρίσει να κοιταξει τον Saitama.

Η Ειρήνη δεν έδωσε σημασία για αλλη μια φορα στην κατάσταση και γυρισε την προσοχη της στο μηχάνημα. Η αληθεια ηταν ότι δεν ηθελε να δουλέψει αυτη την στιγμη αλλα επρεπε, για να τελειωσουν και τα δυο μηχανηματα εγκαίρως. Ετσι άρχισε να κολλάει τα κομάτια μπροστά της προσπαθώντας να μην σκέφτεται την συμπεριφορά ενως συγκεκριμένου αγοριού.

Μέσα σε ενα κατεστραμένο-ξερό κήπο πάλευαν δυο φυγουρές. Οι δυνάμεις τους ήταν σχεδον ίδιες μην μπορώντας να καταλάβει κάποιος ποιος επιτίθεται ποιον. Η κουραση ήταν φανερή και στους δύο αφου είχε περάσει αρκετη ωρα από την στιγμη που αρχισαν την προπονηση. Η μάχη τους όμως έληξε σύντομα καθώς Ο ένας απο τους δυο Δεν είχε αλλη ενεργεια για να παλέψει με αποτέλεσμα να πέσει στο Εδαφος.

- " Πολύ καλή δουλεια Εσμεράλντα. Ας ξεκουραστούμε λίγο " Την πενεψε ο Zeref πρωτου καθήσει στο έδαφος για να ξεκουραστεί και εκείνος.

Η Έσμεραλντα ξεκίνησε να πέρνει βαθιές ανάσες για να ξεκουραστεί. Μόλις το καταφερε αυτο, με το βλέμμα της ατένισε Τον συννεφιασμένο πρωινό ουρανό δεν ηξερε τον λόγο που υπήρχε τόσο μαυρο σύννεφο σε όλη την εκταση αλλά η μυρωδιά του καμμένου την έκανε να καταλάβει πως ήταν εξετίας μιας πυρκαγίας. Οι συμμαχοι και φιλοι της την ενημέρωσαν πως την προηγουμενη μέρα Είχαν κατακτήσει μια γειτονική πόλη, κάτι που διαβαιβέωνε ο σημερινός καιρος. Αγνόησε για την ωρα το περιβάλλον γύρω της και επικεντρώθηκε στον άνδρα που καθόταν λίγα μέτρα μακρια της.
Εκείνος την κοιτούσε είδη με αποτέλεσμα να κοκκινήσουν από ντροπή και οι δυο πρωτού κοιτάξουν αλλού. Κανένας Τους δεν ήξερε γιατι ένιωθαν τόσο άβολα μεταξύ τους αλλα η αισθηση της οικειότητας που είχαν καταφέρει να αποκτήσουν τους έκανε αισθάνονται ποιο κοντα απο ότι ήταν ήδη.

- " Ετοιμη για έναν γύρο ακόμα; " Την ρωτησε ντροπαλά ο Zeref Θελωντας να ελαφρύνει την ατμοσφαιρα γυρω τους.

- "Λίγο ακόμα σε παρακαλώ." απάντησε Εκεινη καθως ανακάθησε στο έδαφος.

- " Πως τα πηγένει η μικρη;" Ακούστηκε η φωνη του Orochimaru.

Κανένας από τους ενήλικες δεν είχε προσέξει την Παρουσία του ανδρα ο οποίος μόλις είχε έρθει. Αυτό είχε ως αποτελεσμα να τους τρομάξει και ασυνείδητα η Εσμεραλντα έφτιαξε μια μαυρη σφαιρα ενέργειας πρώτου την πετάξει πάνω του.
Ο Orochimaru με γρήγορες κινήσεις απέφυγε την επίθεση της, πριν την κοιτάξει με ενα δολοφονικό βλέμμα.

- " Πήρες την απάντηση σου " Του απάντησε ο Zeref εχοντας ένα απαλό χαμόγελο στα χίλοι του.

- " Πως Πετάγεσε ετσι. Μας τρόμαξες" ειπε η Εσμεραλντα Ενοχλημένη καθώς σηκώθηκε απο το Εδαφος.

- " Τουλάχιστον έμαθες να στοχεύεις " Της απάντησε ο Orchimaru ειρωνικά γελώντας ενώ εκείνη του αντυγύρισε βγάζοντας την γλώσσα της κοροϊδευοντας τον.

- " Μπορεις να την Εκπαιδεύσεις εσύ τωρα." του είπε ο Zeref Ενω σηκώθηκε.

- " Μετάχαράς." απάντησε εκείνος εχοντας ένα σατανικό χαμόγελο.

Η Εσμεραλντα ξεροκατάπιε φοβισμένη, προτού κοιτάξει τον Zeref παρακλητικά. Εκείνος χαμογέλασε επιδεικτικά προτού αρχίσει να απομακρύνεται, αφήνοντας την στην τύχη της. Ύστερα γύρισε να κοιτάξει τον άλλον άντρα που ήταν μπροστά της, ο οποίος χωρίς να χάνει χρόνο εμφάνισε δύο πελώρια λευκά φίδια. Αυτό έκανε την νεαρή γυναίκα να αναστενάξει κουρασμένα, γνωρίζοντας πως δεν θα της δείξει έλεος. Ήταν εδώ για να τεστάρει την δύναμη της μέσω μιας μάχης εξάλλου. Μια κατάσταση από την οποία ήξερε πως δεν θα βγει κερδισμένη, αλλά τουλάχιστον θα προσπαθούσε.

-"Ας ξεκινήσουμε!"

Αλλοο ακομα ενα κεφαλαιο..
Το bonus που ελεγα 😉😂 ναι. Λυπαμαι που δεν τηρω το πρόγραμμα..
ελπιζουμε να σας αρεσεε😀
Τα φιλια απο εμενα 😜
Την Thenia_16😍
Και την EsmeraldaEsmer1😍