Επειτα απο το μεσιμεριανο τους γευμα, ακολουθησε μια μικρη συζητηση που συσχετιζονταν με τον κοσμο που βρισκονταν τωρα. Μεσα απο αυτην, τους εδωσαν να καταλαβουν τις περισσοτερες διαφορες που υπηρχαν με τους κοσμους τους, πληροφοριες που για καποιους ηταν ενδιαφερον και κατανοητες ενω για καποιους αλλους οχι και τοσο. Στην τελικη η μεγαλη παρεα εσπασε, με καποιους να βρισκοντε στον εξωτερικο χωρο της οικιας, για προπονηση, ενω καποιοι αλλοι ξεκουραζονταν ή εξερευνουσαν το υπερμεγεθες κτοιριο.
Μεσα σε αυτους που προπονουνταν, ηταν και οι δυο νεαρες επιστημονες. Η μια βρισκοταν μαζι με τον Natsu και την παρεα του, στην μεση ενως ξεφωτου, στο δασος ενω η αλλη ηταν παρυφες του βουνου μαζι με τον Kakashi. Η δευτερη κοπελα, ενιωθε αναμεικτα συναισθηματα, με κυριαρχα τον ενθουσιασμο και την εκπληξη λογου του ανδρα που την προπονουσε. Το αποτελεσμα ηταν να μην μπορει να συγκεντρωθει σε ολα αυτα που της μάθαινε.

- " Δεν μου φαίνεσαι συγκεντρωμένη Θένια." Είπε ο Kakashi με ανήσυχο τοvo.

Εκείνη ακούγοντας τον αναστέναξε ηττημένη προτού στηρίξει την πλάτη της πάνω στην πέτρα που προσπαθούσε να διαλύσει λίγα λεπτά νωρίτερα. Το κεφάλι της κόντευε να σπάσει από την πίεση και το μασάζ που προσπαθούσε να κάνει με τα χέρια της δεν βοηθούσε καθόλου.

- " Μήπως θα ήθελες να σταματήσουμε " ρώτησε εκείνος.

- " Δεν νομίζω πως θα ήταν καλη ιδέα, αλλα ίσως ενα διάλειμμα θα βοηθούσε. " απάντησε η κοπελα χαμογελώντας του αδύναμα.

- " Εντάξει, ας κάνουμε ενα διάλειμα. " απάντησε εκείνος ευγενικά.

Αμέσως η κοπέλα έκατσε στο εδαφος για να χαλαρωσει, παράλληλα ο Kakashi είχε πάει και έρθει με δυο μπουκάλια νερο, το ένα πρόσφέρε στην Θένια που σαν αντάλλαγμα του χάρισε ενα ντροπαλό χαμόγελο.
Αντιγράφοντας τις κινήσεις της Ο ασπρομάλλης ανδρας έκατσε δίπλα της. Αυτο είχε σαν αποτέλεσμα να κανει την νεαρη κοπελα να κοκκινίσει παραπάνω.

- " Λοιπον ... " ειπε ο Kakashi κερδίζοντας την προσοχη της θενιας.

- " Που είναι το μυαλό σου;" συμπλήρωσε έπειτα.

Η Θένια δεν του απάντησε κατευθειαν. Ντρεπόταν να πεί την αληθεια γιατι ο πραγματικός λόγος που δεν συγκεντρώνονταν ήταν αυτος. Η φωνη του, το προσωπο του, οι κινησεις του και γενικα η παρουσία του της αποσπουσαν την προσοχη. Αντιθέτως αρκέστηκε στο να του πει ότι ένιωθε κουρασμένη σαν κατι να της ετρωγε την ενέργεια.

- " Τότε δεν θα κάνουμε αλλη προπονηση θα συνεχισουμε αυριο. " ειπε σοβαρός.

- " Ναι αλλά..." Πηγε να διαμαρτυρηθεί η θενια

- " Δεν ακούω κουβέντα" της είπε διακόπτοντας την.

Αυτό έκανε την κοπελα να υποχωρήσει αναστέναζοντας καθώς γνώριζε πως δεν μπορουσε να του αλλάξει γνωμη.

- " Και τι θα κάνουμε τωρα; " τον ρωτησε η θένια κοιτάζοντας τον.

- " Οτι θες " απάντησε εκείνος γρηγορα χωρις να το σκεφτει.

Τα μυαλα και των δυο αρχισαν να κάνουν διαφορες σκέψεις λογο της γενικής απάντησης που ειπώθηκε. Τα μαγούλα τους κοκκινησαν καθώς προσπαθούσαν να αποφύγουν τις ματιές του άλλου. Μια τετοια απάντηση ήταν φυσιολογικο να φέρει σε  τέτοια θεση την θενια καθως καιρό τώρα τον θαύμαζε μέσω μιας οθόνης. Ο kakashi όμως δεν είχε καμια δικαιολογία να νιωθει το ίδιο. Ήταν μια κοπελα που γνώριζε λίγες ώρες και δεν ήξερε καλα. Ωστοσο του είχε κολήσει στο μυαλο άσχημα, εξίσου και ο λόγος που αυτος της Είχε προτείνει να εξασκηθούν μαζι.

- " Εγω δεν..δεν εννοουσα... κάτι το πονηρό" ξεκίνησε να λέει ο kakashi με αμηχανία καθως ετρίβε τον σβέρκο του.

- " Μα δεν είπα κατι" του απάντησε εκεινη εξίσου αμήχανα.

- " Ωραια τότε παμε σπίτι. " ειπε εκείνος γρηγορα.

Αμέσως μετα σηκώθηκε από την θεση του και τίναξε τα χώματα απο τα ρουχα που φορουσε. Η θενια αντεγραψε τις κινήσεις του προκειμένου να φύγουν μαζί και να μην μείνει μονη της πίσω. Σε όλη την διαδρομή δεν αντάλλαξαν κουβέντα παρα μόνο Οταν άρχισαν να πέφτουν οι πρωτες σταγόνες βροχής που άρχισαν να πληθαινουν με το περασμα της ώρας.

-" Βρεχει ! » Είπε η Θένια απολαμβάνοντας την δροσερή ατμόσφαιρα.

- " Καλύτερα να βιαστούμε πριν δυναμώσει.» είπε ο kakashi καθως άρχισε να περπατάει Ποιο γρήγορα.

Πολύ συντομα και οι δυο αρχισαν να Τρέχουν προς το σπίτι αφού πλέον έριχνε καρεκλορόδαρα. Η Θένια έτρεχε σε νορμάλ ταχύτητά καθώς αναρωτιόταν εαν πάθαινε ηλεκτροπληξία με το αν θα χρισημοπιουσε τις δυνάμεις της, με αποτέλεσμα να μείνει Πολύ πίσω. Ξαφνικα ένιωσε δυο χέρια να την σηκώνουν στον αέρα, προτου βρεθει στην αγκαλια κάποιου. Με το που τα μάτια της αντικρίσαν το πρόσωπο του KaΚashi ή όσο φαινοταν απο αυτο, λόγο της μάσκας και του βρεγμένου μαλλιου, ένιωσε τα μάγουλα της να φλαιγοντε. Το σοκ που ένιωθε ηταν μεγαλο που της έκοβε την μιλια. Αυτην την στιγμή ενώθε ότι το όνειρο της είχε γίνει πραγματικότητα, βρισκόταν στα χέρια του πρωτου της έρωτα, ενως ανδρα που μόνο υπήρχε στο μυαλό της. Ήταν μια στιγμή που αν μπορουσε θα την πάγωνε, και ευχόταν να μπορει να την ζει στην αιωνιότητα.
Τελικά, όταν φτάσανε στην εξοπορτα του σπιτιου, και τότε μόνο O Kakashi αφησε κάτω την θενια.

-" Ευχαριστω πολυ, δεν αναγκη. " του είπα η Θένια ντροπαλα

- " Μην ανησυχεις, Παμε μέσα γιατι θα κρυώσεις." της απάντησε χαμογελώντας απαλα.

Η Θενια έγνεψε θετικα, προτου κάνει ότι της είπε. Μέσα στο σπίτι βέβαια επικρατούσε ένα χάος που ίδια δεν ηθελε να ασχοληθεί, προτιμούσε να κάνει ένα ζεστο μπανιο και να πεσει να κοιμηθει, μιας και το Είχε αναγκη.

- " Γιατι βρεχει ; " ρωτησε ο Natsu καθώς πετάχτηκε μπροστα της.

- " Δεν ελέγχω τον καιρο ξέρεις. " του απαντησε η Θένια ειρωνικά.

- " Τοσα πράγματα έχει αυτό το μέρος, αυτό δεν το εχετε; " Ρωτησε ο Nurutο καθως στάθηκε δίπλα στον Natsu.

- " Φτιαξω εσυ αν μπορεις." Του απάντησε απότομα Προτου αρχίσει να προχωράει προς το δωμάτιο της.

Δεν εβλεπε την ωρα να μπει μέσα στα ζέστα της σκεπάσματα, και να κοιμηθεί μεχρι αυριο. Ήθελε να ξεκουραστεί και αυτο είχε σκοπό να κανει.

Ταν ταν ταν!!!!!
Ενα ακομα παρττ ετοιμοο☺☺
Ελπιζουμε να σας αρεσε😀
Τα φιλια απο μενα☺
Την Thenia_16 ❤
Και την EsmeraldaEsmer1 ❤