Chapter 55

Nakaupo ako sa bench, pinanonood ang mga nagbabagsakang pulang bulaklak mula sa puno sa harapan ko. Tumabi sa akin si President. Kahit hindi ko siya lingunin ay ramdam ko ang tutok niyang mga mata sa akin.

"May gusto ka bang pag-usapan?" tanong niya.

Kahapon ay pinadampot niya si Damian sa pulis. Maraming nakiusyoso at naging usap-usapan 'yon dito sa Hasse. Pumunta ako ngayon dito kahit walang pasok dahil ang sabi niya ay gusto niya akong makita. Hindi na ako nagpasundo sa kanya sa apartment kahit na pinagpipilitan niya 'yon kanina.

Umiling ako at kinuha ang kaliwa niyang kamay. I intertwined our fingers and looked at him.

"Thank you," I almost whispered.

"Para saan?" Inilapit niya ang mga kamay namin sa kanyang mga labi at hinalikan niya ang likod ng akin.

"For everything. For making me happy. For making me feel safe."

Tumayo ako at hinila siya patayo ng bench. Dinala ko siya sa opisina niya dahil ayokong makita kami ng ibang employees. Ayoko na maging laman siya ng tsismis.

Pagkasara niya ng pinto ay itinulak ko siya rito at madamdaming hinalikan sa mga labi. He was astounded for seconds before kissing me back. His kisses went down to my jaw as he altered our positions. Kinulong niya ako sa pinto at inalis niya sa pagkaka-tuck in ang shirt ko. His hand trailed upward to my chest. Pinisil niya ang kanan at muli akong hinalikan sa mga labi. Nagtagal ang pag-angkin niya sa mga labi ko habang minamasahe ang dibdib ko.

We were both panting as I tucked my face into the crook of his neck.

"Parang lumalaki na sila. Ilang beses ko pa lang napaglalaruan boobs mo, ah."

Humiwalay ako sa kanya at sinamaan siya ng tingin. Bago pa ako makalayo ay hinaklit na niyang muli ang bewang ko at mahigpit akong niyakap.

"Napakabastos talaga ng bibig mo!"

"Sa totoo lang tayo." He chuckled and kissed the side of my head. "Is it okay with you if we're gonna make love here?"

Nag-init ang mukha ko at mahina siyang kinurot sa tagiliran.

"Emery is absent and I don't have scheduled meetings today. No one will hear us." Muling pumaloob ang kamay niya sa shirt ko pero pinigilan ko na siya.

Itinulak ko siya at pumunta ako sa kanyang swivel chair. Umupo ako, hindi siya magawang tingnan dahil sa mga pinagsasasabi niya.

"Kanina sa tawag, sinabi mong may pupuntahan tayo. Hindi pa ba tayo aalis?"

Nilapitan niya ako at bigla niyang inikot paharap sa kanya ang swivel chair. Nanlaki ang mga mata ko nang bigla siyang tumungo at muli ay sabik akong hinalikan. Hindi na ako nakaangal sa pagtayo niya sa akin at hinila ako papunta sa sofa na hindi pinuputol ang halik.

Inihiga niya ako at hinubad ang suot kong skirt at undies. His hands roamed my body as he gave me hot and luscious kisses. Sobrang init ng mukha ko nang nahubad na rin niya ang trousers niya. He kneeled in between my thighs and lifted my legs making it rest on his shoulders.

He slowly put his manhood inside me, before making me cry his name in unexplainable pleasure.

Nakarating kami sa isang mamahaling restaurant sa Antipolo. Mabuti na lang ay dumaan muna kami sa apartment kanina para makapagpalit ako ng damit dahil nanlalagkit ako sa pawis. Wala si Faerie sa apartment kaya mabilis din kaming nakaalis.

As we were eating our food, we also enjoyed the beautiful scenery—the panoramic view of Manila.

"Where did you go yesterday? Bigla kang nawala."

Ibinaba ko ang utensils sa plato ko at tumingin sa kanan ko kung saan papalubog na ang araw. A smile formed my lips as I remembered Faerie. This was our favorite part of the day, seeing the sunset.

I tried to throw away the unwanted thoughts of what happened yesterday. Ayokong sabihin sa kanya na dinala ako ng ina niya sa kanilang bahay. Naiintindihan ko ang magulang niyang babae kung bakit ganoon na lang ang galit sa akin at hindi ko kailangan na sabihin pa sa kanya ang napag-usapan namin dahil ayoko siyang mag-alala.

Ibinalik ko ang atensyon sa pagkain. "Bumili lang ako ng ice cream sa labas."

"May nabibiling ice cream sa loob ng Hasse."

I looked up at him and saw his forehead furrow. "May iba pa kaming binili ni Faerie sa labas."

Hindi na siya nagsalita. Matagal ko nang inalis ang tingin ko pero ramdam ko pa rin na pinanonood niya ako.

After eating, we stood up and came near the barrier to watch the sunset. May mga ilaw na rin sa ibaba dahil malapit na gumabi.

Hindi ko nasupil ang ngiti ko nang naramdaman ko siya sa likuran ko at niyakap ako. He leaned his chin on my shoulder and intertwined my left hand with his right.

I was wearing a black crop top and a pair of white high-waist jeans that was why I could feel the skin of his arm against my midriff.

"Is Faerie your favorite person?"

Bahagya ko siyang nilingon, nakatuon ang tingin niya sa magandang tanawin.

"Why do you ask?"

"It's just that I can feel it."

Ngumiti ako at hinalikan siya sa pisngi. Bahagya niyang inilayo ang mukha at naghinang ang mga mata namin. Humaplos ang init sa puso ko pagkakita sa lamlam ng kanyang mga mata.

"Yes, she is," I answered honestly.

"How about me? Am I just second to her?"

"You are my favorite man."

Kita ko ang pagpipigil niya ng ngiti sa mga labi. "It feels so good, shit."

Hinigpitan ko ang pagkakayakap niya sa akin, walang pakielam kung makita kami ng staffs ng lugar. He rented out the whole restaurant.

"Amity..." bulong niya sa tenga ko.

"Hmm?"

"I love you so much."

Hindi ko inaasahan ang sinabi niya. Hinalikan niya ang pisngi ko at muling inilapit ang mga labi sa aking tenga.

"Do you hear me, huh? I love you so much. So much that I feel like my heart is going to explode."

Lumubog ang araw kasabay ng pag-iinit ng mga mata ko. Nang hindi ako umimik ay marahan niya akong inikot paharap sa kanya.

Hinagilap niya ang mga mata ko at halos masilaw ako sa kagwapuhan niyang taglay.

"Hey, what's the problem?"

Tumingin ako sa mga mata niya at hinaplos ang kanyang pisngi. Magsasalita sana ako nang may inilabas siyang maliit na box.

Bumagsak ang tingin ko rito at binuksan niya ito. He spun me around, and then put the necklace around my neck. Hinawakan ko ito at ngumiti.

"Pill capsule necklace? Why?" Hinarap ko siya.

He heaved a sigh and tucked the loosed strands of my hair behind my ear. "You're my happy pill."

I pursed my lips and looked at the necklace again. It was beautiful that I couldn't help but think of its price. Pakiramdam ko ay sobrang mahal nito.

"I know that you're not okay most of the times. There are days that you're secretly crying in your room with no definite reasons."

I gritted my teeth and kept my head bowed.

"Marami kang dinadala. Maraming tumatakbo sa isip mo na kahit anong pilit mo, hindi mo maiwasan."

"A-aegeus..." nabasag ang boses ko.

Humaplos ang hinlalaki niya sa pisngi ko at doon ko napagtanto na tumulo na pala ang luha ko.

"I'm willing to know everything about you. Alam kong nahihirapan ka, pero nandito lang ako. Nandito lang kami ni Faerie."

My body started shaking as I let my tears fall down my face. Umawang ang bibig ko at kumawala rito ang mga hikbi. He pulled me into an embrace and caressed my back, trying to soothe me.

"I'm willing to help until you get better and fully healed of whatever scarred you from the past."

Sumubsob ako sa dibdib niya at alam kong nababasa ko ang kanyang damit, pero wala siyang pakialam.

"Let's get you threated. P-please?"

Mas lalo akong naiyak dahil sa pagkabasag ng boses niya.

"I don't want to lose you. I don't want to regret things in the future. Help yourself too, please?"

Nanginig ang buo kong katawan at hinayaan lang niya ako. Paulit-ulit niyang hinalikan ang ulo ko hanggang sa kumalma ako.

He wiped my tears away and kissed my eyelids. Nagtagal pa kami hanggang sa napagpasyahan namin na umuwi na rin.

Habang nagda-drive siya ay hawak niya ang kamay ko at panaka-naka ay hinahalikan niya ang likod nito. Nakatingin lang ako sa mukha niya na para bang gusto kong mamemorisado ang bawat parte nito.

Ipinarada niya ang sasakyan sa harapan ng apartment at pumasok kami. Nadatnan namin si Faerie na nanunuod sa sala.

"Umuwi ka pa, e! Ano, buntis ka na ba?" masungit niyang bungad.

"Love!" sigaw ko.

Nilingon niya kami at doon niya lang napagtanto na kasama ko si President. Napatayo siya at agad ko siyang nilapitan. Saglit lang ay bumalik ang itsura niya na parang wala siyang sinabi na ikahihiya ko.

Mahina niya akong kinurot sa tagiliran. Agad kong hinawakan ang kamay niya at isinenyas kay President ang tapat na upuan.

"Ay, wow, akala mo hindi ka jowa, ghorl? Hiya ka pa sa boyfriend mo? Tabihan mo ro'n!" mariin niyang bulong sa akin.

Umiling ako. Pagkaupo ni President ay naupo na rin kami.

"Kumusta po lakad, Sir?" tanong ni Faerie. "Akala ko po, 'di mo na iuuwi si Amity. Kung nagkataon, pinasabog ko na po bahay mo," aniya at tumawa.

Bumagsak ang tingin ko sa glass table at muling ibinalik ang tingin kay Faerie. Maraming bote ng beer dito na wala ng laman. Tatayo sana ako para tingnan ang laman ng ref ngunit pinigilan niya ako.

"Sir, 'tong si Amity, ayokong may nananakit dito." Sumandal siya sa sofa at pinaglaruan ang kamay ko.

Tumingin ako kay President at nginitian lang niya ako.

"Hindi basta-bastang babae ang kapatid ko, Sir. She's so precious. Kaya kapag sinaktan mo siya, sisiguraduhin kong hindi mo na siya mahahawakan ulit."

Tumango si President. Bumuntonghininga si Faerie at inilapit niya pa ako sa kanya.

"How's that asshole? Ayoko nang makita ang gago na 'yon sa Hasse. Ang kapal ng mukha niya!"

"Relax, Faerie, hindi na siya makakapasok sa Hasse—"

"Hindi ba sinasala nang mabuti ng HR ang kinukuha nilang employees? Goodness, hindi ko akalaing may katulad niya sa totoong buhay. Balak niyang gawan nang masama si Amity!"

Napatitig ako sa galit na mukha ni Faerie. Dadamputin niya sana ang bote ng beer na nakakalahati na ang laman, pero kinuha ko na ito at ako na ang umubos.

Tumayo ako at nilapitan si President. "I think you should go home. I'm sorry," I whispered to his ear.

"Amity, huwag ka ngang lumandi sa harapan ko! Sasabunutan kita dyan."

Natatawa si President habang itinutulak ko siya palabas ng apartment. Mabilis ko siyang hinalikan sa mga labi bago siya pinakawalan. Hindi ko na siya naihatid sa mismong sasakyan niya dahil kay Faerie.

Pagbalik ko sa sala ay masama ang tingin ni Faerie sa akin. Nagulat na lang ako nang bigla niya akong niyakap nang mahigpit.

"Ayokong umuuwi ka nang late. Kinakabahan ako dahil sa Damian na 'yon."

"Love, pinadampot siya kahapon," paalala ko sa kanya.

Alam kong hindi pa siya lasing dahil matagal siyang tamaan ng alak kahit pa marami na siyang nainom. That was one of her amazing talents.

Iniligpit ko ang mga bote ng alak at hinila siya papasok ng kwarto. Itinuro ko ang CR. "Maligo ka."

Inirapan niya ako bago siya kumuha ng bagong tuwalya sa drawer ko at pumasok ng CR.

Humiga ako sa kama at kinuha ang cell phone ko sa bulsa ng jeans ko, nang nag-beep ito.

President:

I like Faerie's idea. Should I impregnate you tonight?