Hij wordt op de grond van zijn kamer wakker. Verschrikt kijkt hij op.

Is Elrond veilig weg gekomen? Heb ik weer iets gedaan?

Ongerust kijkt hij de kamer rond. Hij ziet niets schrikbarends, maar staat snel op en loopt nu de kamer rond. Steeds gejaagder zoekt hij naar iets ernstigs. In de deur zijn flinke krassen te zien van zijn klauwen, één van de luiken is vernield en zijn deken is verscheurd, dus de schade valt mee. Als hij niets ernstigers ziet, zucht hij van opluchting. Er wordt twee keer op de deur geklopt.

Als het Elrond is, gooi ik de deur voor zijn gezicht weer dicht!

"Mag ik binnen komen?" De stem is zacht en klinkt geruststellend. Legolas knikt, realiseert zich dat Gandalf hem  niet kan zien en zegt:

"Als je zonder Elrond komt, ja." Hij hoort Gandalf grinniken. De deur gaat langzaam open. Als Gandalf binnen komt, stoot zijn grijze punthoed tegen de deurpost, glijdt van zijn hoofd en belandt met een plof op de grond. Gandalf lacht nu hardop. Legolas glimlacht naar hem en geeft de hoed aan Gandalf.

"Dankje." Gandalf gebaart hem om te gaan zitten op een stoel. Legolas gaat met een diepe zucht zitten. Gandalf laat zich ook in een stoel zakken en zet zijn staf tegen de muur achter hem.

"Elrond komt niet. Hij is te druk bezig met de dwergen om jouw het hele verhaal te vertellen."

Tss, hij is gewoon bang voor mij. Ik heb nu ook geen behoefte aan hem, dus dat komt wel goed uit.

Gandalf ziet dat Legolas hem niet gelooft, maar negeert het.

"Elrond en ik hebben overlegd. We denken dat we weten wat jouw krachten zijn en waar ze vandaan komen." Legolas gaat rechter zitten.

"Vertel!" Gandalf glimlacht om de nieuwsgierige klank in zijn stem.

"Ken je het verhaal van de grote ring van macht?"

"Ehh, ik heb er wel eens wat over gehoord, maar het hele verhaal weet ik niet." Gandalf knikt.

"Ik vertel een ietwat verkorte versie. Ik vraag je wel om pas aan het einde vragen te stellen. Goed?" Legolas knikt.

"Een paar duizend jaar geleden werden de ringen van macht gesmeed. 3 voor de elfen, 7 voor de dwergen en 9 voor de mensen. Heimelijk werd er ook een andere ring gesmeed. Door Sauron, die in het land Mordor leefde. Sauron was kwaadaardig en legde al zijn kwaad en kracht in de ring. Met die ring kon hij andere volkeren hem laten gehoorzamen. Wie de ring droeg, kon ook in het schimmenrijk rondlopen. Met de ring om zijn vinger veroverde Sauron vele gebieden van Midden-Aarde. Totdat de mensen en de elfen een laatste verbond sloten en hem versloegen. Isildur, de zoon van de toen regerende mensenvorst Elendil, hakte, nadat Sauron zijn vader had gedood de vinger met de ring eromheen van Saurons hand. Sauron verdween en werd dood gewaand. Isildur ging met Elrond..."

"Wacht, wacht, Elrond! Was hij bij het laatste verbond?" Gandalf zucht.

"Ja, maar had ik je niet gevraagd om pas vragen te stellen aan het einde van mijn verhaal?"

Ja, ja, vertel verder. Ik wees al stil.

Gandalf trekt zijn wenkbrauw op en zegt:

"Vragen mogen op het einde."
Legolas knikt en gebaart hem om verder te vertellen. Gandalf kucht even en vervolgt zijn verhaal.

"Isildur ging dus met Elrond naar Mount Doom, de grote vulkaan in Mordor, met het plan om de ring in het vuur te gooien. Alleen in het vuur van Mount Doom kan de ring vernietigd worden. Isildur was echter in de ban van de ring, omdat de ring een sterke wil heeft en hield de ring voor zichzelf. Onderweg naar huis werd hij vermoord door een bende orks. Hij viel in de rivier en de ring zonk naar de bodem. Daar bleef hij een lange tijd wachten totdat er een ander wezen langskwam om de ring over te nemen.
De ring werd in die tijd vergeten. Sauron leefde nog, zwak, maar zijn geest leefde nog. Hij hield zich koest, wachtend op de ring. De ring heeft een eigen wil. Hij kan groter of kleiner worden, om zo van de vinger van de drager te glijden."

Een slimme ring. Haha, dat klinkt bespottelijk, maar wel hilarisch.

"Uiteindelijk werd de ring gevonden door Smeagel. Hij was een lid van het riviervolk, een soort hobbit. De ring liet hem zijn vriend vermoorden en hij vluchtte naar de grotten onder de Nevelbergen. Daar rekte de ring zijn leven uit, maar hij is nu niet meer een goedgemund lid van het riviervolk. Met de ring aan zijn vinger ving hij vissen en hield zich zo in leven. Dit ging honderden jaren lang door. Plotseling verscheen er een hobbit in de grot waar hij leefde. De ring verliet Gollum en werd opgeraapt door de hobbit.

"Legolas wacht dit keer tot Gandalf zijn zin af heeft gemaakt, maar vraagt alsnog:

"Gollum? Dezelfde Gollum als de Gollum die voor al deze elende zorgde? Hij heette toch Smeagel? "

"Nou, nou. Elende zal ik het niet noemen, heisa misschien, maar niet elende."

Ik vind dit elende toch? Het is wel cool, maar ik hoef dit alles helemaal niet! Gollum, waarom gaf jij dit aan mij?

"En ja, het is dezelfde Gollum en hij heet ook Smeagel, maar daar kom ik later op terug. De ring is 60 jaar bij dezelfde hobbit gebleven, maar nu is de hobbit oud en heeft hij de Gouw verlaten. De ring heeft hij aan zijn neef gegeven. Ik ontdekte toen pas dat het de grote ring van macht was en heb de hobbit opgedragen om de ring heimelijk naar Rivendel te brengen." Legolas weet opeens heel zeker dat de ring niet in Rivendel is.

"Maar de ring is nooit in Rivendel aangekomen." zegt hij. Gandalf knikt.

"Hij is nu nog onderwe.. Wacht eens even, hoe weet 
jij dat de ring nog niet in Rivendel is?"

Tja, hoe ga ik dit uitleggen?

"Ehh, ik voel hem niet. Op de een of andere manier zou ik hem voelen als hij hier zou zijn denk ik. Het is een vaag gevoel." Gandalf mompelt wat tegen zichzelf, maar Legolas kan hem net niet verstaan.

"Wat zeg.." begint hij, maar hij kan zijn zin niet afmaken. Een schaduw trekt over de kamer heen, een stem komt in zijn hoofd op en Legolas heeft opeens de neiging om de zin die de stem zegt hardop uit te spreken.

Maukavas katu kij jiak!

Het is alsof hij oneindige dorst heeft en dat die woorden water geven, als pijn die overgaat waneer je deze zin  hardop uitschreeuwt. Toch doet hij het niet, omdat het duister voelt. Hij heeft het gevoel dat het niet iets goeds betekent.

Maukavas katu kij jiak!!

Zonder dat hij het wil vormen zijn lippen de M, de A, de U.... "Maukav..."

"Legolas Greanleaf, focus je op mijn stem! Laat de woorden uit de zwarte taal niet over je lippen komen!" Gandalf klinkt nu niet meer zachtaardig, maar zijn stem klinkt krachtig en blaast de woorden die Legolas' hoofd vullen uiteen. Hij heeft zijn staf in zijn handen, maar doet verder niets.
De schaduw vervliegt even snel als hij gekomen is en de stem klinkt steeds wanhopiger, totdat ook zij vervliegt. Legolas is zonder dat hij het merkt van zijn stoel gegleden en zit nu zwaar hijgend op de grond. Zweet loopt over zijn rug, zowel van inspanning als van angst.

"Gandalf, wat was dat?

Hallo lezers,
Ik heb de zin:
maukavas katu kij jiak
niet zelf bedacht. Ik heb met een website een zin vertaald naar de zwarte taal van Mordor. Super cool dat dat kan. Jullie krijgen echter nog niet te weten wat het betekent. Daar komen jullie later wel achter, want het betekent wel iets zinnigs. Als je al een idee hebt, vertel het via een reactie. Degene die het dichtst bij de waarheid zit vermeld ik in mijn boek.
Yoshifan456