Legolas wordt wakker in het paleis. Thranduil zit op zijn troon. Hij kijkt afkeurend naar Legolas die op de grond ligt en zich niet kan bewegen.

"Tss, je kan zelfs een ondervoede wolvin niet aan. Wat moet er toch van jou worden? Jij kan Mirkwood niet van mij overnemen! Je moeder zou zo teleurgesteld zijn als ze jouw nu zou zien."

Hoe kan hij dat zeggen? Ze zou niet teleurgesteld zijn. Toch??

Nordil komt van achter de troon tevoorschijn. Hij knielt voor Thranduil. Legolas kan zijn ogen niet geloven als Thranduil zijn kroon op Nordils hoofd zet. Plotseling komt zijn moeder tevoorschijn. Ze kijkt hem ook afkeurend aan. Ze loopt naar hem toe. Onderweg verandert ze langzaam in de wolvin. Ze rijt zijn rug open met een enkele haal. Legolas schreeuwt het uit van pijn.

Schreeuwend schiet hij overeind. Zijn handen zijn omringd door vlammen. Zwaar ademend probeert hij te bedenken waar hij is. De vlammen trekken zich in zijn handen terug als hij zijn kamer in het huis van Elrond herkent.

"Rustig, het was maar een droom." zegt een rustige stem. Legolas schrikt zich te pletter en kijkt opzij. Elrond zit in een stoel bij het raam. Hij kijkt bezorgd naar Legolas. Een boek ligt naast hem op de leuning van de stoel.

"Hoelang heb ik geslapen?" weet Legolas uit te brengen.

"Niet lang genoeg." zegt Elrond terwijl hij naar Legolas toe loopt.

"Dus ga maar weer slapen." Hij duwt Legolas terug totdat die weer bijna ligt. Legolas stribbelt tegen. Elrond zet gehaast een stap naar achteren.

"Ik voel mij niet moe of ziek. Mijn rug voel ik niet, dus waarom moet ik dan weer gaan slapen?" vraagt hij fel.

"Rustig, rustig, fok jezelf niet te veel op! Je weet hoe gevaarlijk dat is. Ik wil je alleen helpen." sust Elrond. Legolas legt zich bij die woorden neer en gaat liggen.

"Weet je al wat het is?" vraagt hij na enkele minuten. Elrond denkt een hele tijd na. Op het moment dat Legolas begint te denken dat hij hem niet gehoord heeft begint Elrond te spreken.

"Je vertelde dat Gollum jouw iets gaf. Ik heb wel ideeën over wat dat is, maar dat zijn slechts vermoedens. Ik wil mijn vermoedens nog niet met jouw delen. Als ik er wat meer over weet, zal ik het allemaal vertellen. Nu is het te vroeg."

Sjongejonge, moet dit? Het maakt mij niet uit of hij het nog niet zeker weet. Ik wil het gewoon weten!

Legolas rolt met zijn ogen en draait zich op zijn zij. Elrond onderzoekt even zijn wonden en knikt.

"Dat ziet er goed uit. Ze zijn goed geheeld." Legolas bromt wat en trekt de dekens over zich heen. Elrond haalt diep adem en zegt vervolgens:
"Houd eens op! Jij bent geen kleuter. Houd je eens in. Ik bepaal dat ik niets vertel en jij moet dat accepteren of dit huis verlaten. Begrepen?!" Legolas draait zich om en knikt. Hij durft Elrond niet aan te kijken en kijkt daarom naar de houten vloer.

"Het eerste wat wij gaan doen is zorgen dat jij jezelf en jouw krachten onder controle kan krijgen."
Legolas kijkt verbaasd op. "We?" vraagt hij. Elrond knikt.

"Ik ga je helpen. Elke dag moet jij trainen om jouw krachten onder controle te krijgen." zegt hij.

Kan dat? Kan ik mijn krachten onder controle krijgen?

"Wanneer beginnen we?" vraagt hij. Elrond glimlacht.

"Nu nog niet, eerst slapen," zegt hij gebiedend. Legolas grinnikt en sluit zijn ogen. Elrond pakt zijn boek en loopt de kamer uit.

Legolas valt in slaap op het moment dat Gandalf de grijze Rivendel binnen rijdt en Frodo, Stapper, Sam, Merijn en Pepijn uit Breeg vertrekken.

Beste lezers,
Sorry dat dit deel zo laat komt. Ik heb het best druk en soms heb ik domweg geen zin of inspiratie om te schrijven. Dit zijn ook niet de leukste hoofdstukken om te schrijven, maar ze zijn wel belangrijk voor het verhaal.
Yoshifan456