Thranduil fronst even, maar trekt dan zijn gezicht in de plooi.

"Binnen" roept hij. De deur gaat open en Nordil stapt quasi-uitgeput de kamer binnen. Legolas schrikt en stapt meteen over op het levenslicht, al durft hij het eigenlijk niet na zijn eerdere ervaringen ermee. Nordil kijkt de kamer rond en knikt respectvol naar Thranduil.

"Gollum is ontsnapt!"

Shit, dat is geen goed nieuws. Het goede nieuws is wel dat Nordil mij blijkbaar niet ziet.

Thranduil kijkt richting Legolas en fronst verbaasd als hij hem niet ziet.

"Is er iets koning Thranduil?" vraagt Nordil.

Niets zeggen, niets zeggen!

Thranduil zegt niets en wuift Nordil weg. Die sluit met een knikje de deur en Legolas stapt uit het levenszicht. Thranduil haalt verschrikt adem en kijkt Legolas aan.

"Wat..." Legolas vertelt snel de rest van het verhaal en Thranduil knikt begrijpend.

"Dus je wilt naar Elrond?" vraagt hij.

"Ja, maar dat zal argwaan wekken. Als ik nu gewoon een paard pakt en weggaloppeer." Thranduil knikt, maar dan krijgt hij een idee.

"Het maakt mij geen donder uit dat Gollum ontsnapt is, maar als jij nou naar Elrond gaat om dat te melden..." Legolas knikt terwijl hij over het idee nadenkt.

Ik moet Nordil wel nog even spreken, maar dat kan ik wel daarvoor doen.

Thranduil leidt hem de kamer uit en de troonzaal door. Legolas ziet de stapel prooi liggen.

"Oh, ja, vader, ik heb ook nog vijf dieren geschoten," zegt hij een beetje beschaamd omdat hij ze helemaal vergeten was. Thranduil glimlacht als hij de stapel ziet.

"Ga jij maar even met Nordil praten. Ik regel wel een paard." Legolas is verrast dat zijn vader zijn paard wil klaarmaken, maar loopt dan naar de rangtakkenhuizen. Hij stapt door de deur terwijl hij overdenkt wat hij gaat zeggen.

Kan ik gewoon op hem af stappen?

Zijn gedachten worden onderbroken door het feit dat Nordil uit een huis komt lopen. Legolas bedwingt de neiging om het levenslicht in te stappen en schraapt zijn keel. Nordil ziet hem en maakt een buiging.

"Prins Legolas, wat brengt u hier?" "Dat weet je best!" bijt Legolas hem toe. Nordils gezicht vertrekt en hij kijkt Legolas schuldbewust aan.

"Sorry Legolas, maar het laagtakkenleven is vreselijk. Eindelijk hoor ik ergens bij." fluistert hij. Legolas zucht. Hij kijkt zijn exvriend aan.

"Ik hoor nooit ergens bij." zegt hij en hij loopt weg. Nordil kijkt hem verbaasd aan. Dan dringt tot hem door wat Legolas heeft gezegd en hij mompelt beschaamd tegen zichzelf.

"Dat heb ik nooit geweten. Wat heb ik gedaan? Waarom heb ik hem nog meer het gevoel gegeven dat hij nergens bij hoort?"

Ik hoop dat hij beseft wat ik zei. Nu voel ik mij meer dan ooit anders en ik hoor nu echt nergens meer bij. Het is misschien egoïstisch van mij, maar mijn situatie is nu wel iets erger dan Nordil ooit meemaakt.
Tenzij ik een ziekte heb die ik nu overdraag aan andere elfen.
Oh shit, dat zal toch niet!

Hij zucht nog een keer en loopt naar zijn kamer. Daar pakt hij een reiszak waar hij wat benodigheden in stopt. Hij haalt zijn zwaard uit de koffer en trekt het uit de schede. Met zijn ogen op luttele centimeters van het scherpe blad kijkt hij of er roest op zit.

Geen vlekje roest. Ik heb hem al jaren niet meer gebruikt. Ik denk dat ik hem nu wel nodig zal hebben.

Zijn zwaard gebruikt hij alleen met oorlog of lange reizen door gevaarlijke gebieden. Hij gespt de schede aan zijn riem en stopt zijn zwaard er weer in. Het gewicht voelt goed en hij glimlacht tevreden.

Ik ben al te lang niet buiten Mirkwood geweest. Ik hoop dat de Ronde Poel nog net zo goed bier schenkt als jaren geleden.

Hij loopt naar de stallen en ziet tot zijn verbazing zijn eigen paard staan. Zijn vader heeft hem goed verzorgt. Hij stapt in het zadel en pakt de teugels. Eigenlijk rijdt hij altijd zonder zadel, maar voor een langere reis was een zadel wel handig. "Legolas!" roept iemand achter hem. Hij kijkt om. Nordil staat even verderop. "Het spijt me. Ik hoop dat jij mij kan vergeven!" roept Nordil en Legolas knikt naar hem. Hij zwaait en Nordil zwaait terug. Hij draait zijn paard richting de uitgang en gallopeert het bos in.