Halos paliparin ni Zaire ang kotse na sinasakyan papuntang hospital. In the middle of their meeting, he couldn't answer the call, but when Shayla texted him using Andie's phone, he read it immediately, and to his surprise, something happened to Al.

All the bosses are there in the company he's working for. It's an important meeting, and all the bosses want him to join.

Hindi niya na natapos ang importanteng meeting na 'yon dahil agad siyang umalis doon dahil sa balita. 

It's just part time job, hindi naman talaga iyon ang magiging trabaho niya pagkatapos niya grumaduate at isa pa, Al is important to him than anything else. 

Halos hindi niya na nai-park ng maayos ang sasakyan at lumabas agad ng kotse. Patakbo siyang pumasok kung nasaan ang emergency room at nakita niya roon si Shayla na nakatulala habang nakaupo. 

Naka-uniform pa ito at may bahid pa ng dugo sa kamay.

"What happened? who did this? paano nangyari 'to?" sunod sunod na tanong niya. Natataranta siya at hindi siya mapakali. Sasabog na ata ang puso niya dahil sa sakit at pag-aalala sa kasintahan. 

"That bitch... that fucking bitch..." bulalas nito sa nanggigigil na boses. 

Kumunot ang noo niya at hinarap ito ng maayos.

"Tell me what happened, Shayla." He gritted his teeth. He can't calm himself too. 

"We're at the mall, bumili kami sa national bookstore at pagkatapos no'n pumunta kami ng coffee shop ni Al. Abegail called her and wants to talk to her. Sinabihan ko na si Al na baka gawan na naman siya ng kalokohan pero sabi ni Al okay lang daw at siya na ang bahala. Siguro hindi niya 'to inexpect, na makakagawa ng ganitong krimen ang babaeng 'yon!" naikuyom ni Shayla ang kamao.

"That bitch is crazy, Zaire! Baliw na ang babaeng 'yon!" sigaw pa nito sa kaniya.

Napahilamos siya ng mukha. Hindi niya alam kung paano ipapaliwanag ito sa mommy ni Andie. 

"Who's the guardian?" napalingon siya nang may lumabas na doctor. 

"I'm the guardian, Doc." Lumapit siya agad dito. 

"Where are her parents? I need to talk to them," seryosong sambit nito na mas lalong nagpakaba sa kaniya. 

"Her mom is not in the philippines. Ako lang ang kasama niya at pinagkakatiwalaan ng mommy niya. You can tell me," mariin na ani nito. 

Napabuntong hininga ang doctor at halata sa mukha nito na may bumabagabag dito.

"She's in coma... Ayon sa sinabi ng mga paramedics kanina at sa mga saksi ay malakas ang pagkakatalsik nito dahilan para damage ang brain ng dalaga. For now she's stable, kailangan pa namin siya tingnan ng mabuti. Humina rin ang pulso niya bago siya makarating dito kaya hindi pa namin masasabi na magiging okay siya."

"That's why you all should do your best. I can pay how much you need. Just save and treat her better!" Tumaas ang boses niya. 

"Don't worry. We will do our best. Ililipat na namin siya sa room, pakipirmahan na lang ang dadalhin ng nurse." 

He just nodded. 

Halos wala siya sa hulog habang ginagawa ang mga kailangan asikasuhin sa hospital. Tinawagan niya rin ang magulang niya para iparating sa sa mommy ni Andie ang nangyari.

He can't talk to her mom, he knows all of this is his fault. Siya ang may kasalanan dahil siya ang gusto ni Abegail. 

Nanginginig ang kamay niya nang pihitin ang doorknob kung nasaan ang kwarto ni Andie. He licked his lower lips.  Mas lalong nanghina ang sistema niya nang makita nag kalagayan ng kasintahan. 

Maraming nakakabit sa katawan nito. May balot din ang ulo at ang isang paa nito hanggang tuhod ay may nakasuporta. 

Nanubig ang kaniyang mata nang tuluyan nang makalapit dito. Hinawakan niya ang kamay nito na may gasgas at hinalikan iyon. Tuluyan nang tumulo ang luha niya, para bang sa oras na 'yon ay hindi niya alam ang gagawin. 

He is pleading with God to help Andie recover. 

His gaze went down to her leg. Mas lalo siyang nasasaktan dahil alam niyang pag nagising si Andie ay masasaktan ito dahil sa nangyari.

Her body is so important to her, especially her legs. If she can't walk, she can't dance. Ayon sa doctor napuruhan din ang legs nito hanggang sa paa at siguradong hindi ito makakalakad agad at baka matagalan pa kung sakali ang paggaling.

Umupo siya sa isang upuan malapit sa kama na hinihigaan ni Andie. Hinawakan niya lang ang isang kamay nito at marahan na hinaplos. 

"Please, Andie ko... wake up... I understand you'll need to rest, but please recover and wake up quickly." Muli niyang hinalikan ang kamay nito.

"I'm sorry... this is all my fault... Kung sana ay nasa tabi mo lang ako palagi ay hindi ka na nasaktan pa," he said while his tears are keep flowing.

Buong magdamag ay hindi niya iniwanan si Andie sa tabi. Nakabantay lang siya lagi rito at tinitingnan kung inaasikaso ng maayos ng mga doctor at nurse ang dalaga. 

Kinabukasan nang dumating si Dara, Bern at Shayla ay pinabantay niya muna sa mga ito si Andie. He will go to the police station because they want to talk to him in person. Siya na rin ang magre-report kay Abegail. 

His face is blank while entering the station. His gaze went to the woman he hated now. 

"Zaire," Abegail's mother greeted him. 

"Z-zaire! b-babe..." Napatayo si Abegail nang makita siya. "I- i didn't do anything! I-i just want to scare her... yes... and... that time i just can't c-control myself—"

"Shut your mouth woman. I don't fucking need your excuses right now," he clenched his jaw and took a deep breath. 

"Sir, confirm na po na sa kaniya ang kotse na bumangga kay Ms. Andie Loucinda Madrigal. Siya rin ho ang nag-utos sa lalaking nakakasakay sa motorsiklo. Ayon sa lalaki na inutusan nito, wala raw itong balak patayin o banggain man lang si Ms. Madrigal, tinatakot lang ho nito ang biktima at hindi niya rin ho alam na tuluyang babanggain dahil wala iyon sa plano," mahabang paliwanag ng police officer.

"P-pwede bang pag-usapan na lang natin to Zaire? kami na ang gagastos sa lahat ng kailangan hanggang sa gumaling ang kaibigan mo—"

"She's my girlfriend tita... and i'm sorry to say that i can't allow what you want. We will file a law suit to your daughter and it will never change my mind."

"Z-zaire naman... alam mo ang kondisyon ng anak ko."

"What condition?! i'm not crazy, what are you talking about mom?!" biglang sigaw ni Abegail. 

"Anak, you should attend to your therapist from now on—"

"So you are admitting that i'm a crazy person?!" sigaw pa ulit nito at dinuro duro ang ina.

Tiningna niya lang ang mga ito gamit ang walang emosyon na mukha. Sa oras na 'yon wala na siyang pakialam sa mga ito. Wala siyang awa na nararamdaman sa babaeng kaharap niya, siguro sa ina nito pero sa babaeng may kagagawa kung bakit nasa hospital si Andie? wala na siyang awa sa puso niya para rito. 

"Let's see on the court, and i'll make sure you'll put to jail Abegail." 

Tinawagan niya ang lawyer na kilala ng pamilya niya. Ito ang aasikaso sa kaso. Tumawag din ang mommy niya na uuwi ang mga ito kasama ang mommy ni Andie sa pilipinas. 

Bago pa siya makalabas ng station ay narinig niya ang malakas na sigaw ni Abegail.

"I did it! sa wakas ay nasaktan ko rin 'yong babae 'yon! Masiyado siyang papansin kahit noon pa lamang! That bitch will going to die at sinigurado ko 'yon!" 

"Tama na anak!" 

Hindi niya ito nilingon at naikuyom na lang  ang kamao. Baka pag nilingon niya pa ito ay masaktan niya lang ito sa harap ng maraming tao. 

She will not going to die... she'll recover soon and we will get married. 

My Andie is a strong person, hindi siya basta basta sumusuko. She will not leave me, she will not leave her family and friends.

***

A/N: Ang masasabi ko lang sa'yo Abegail ay bwisit ka! Ang pangit mo magmahal dahil nananakit ka ng ibang tao! 

Na-carried away ako sa scene na 'to. Sobrang nakakagigil si Abegail. Iyak at galit ang nararamdaman ko habang sinusulat ko 'to. HHAHAHAHAHAHA 

NALOLOKA AKOOOO!!

HAPPY 1K READS TCGBF!

VOTE & COMMENT! <33