(Ayame's POV)

Three weeks...

Three weeks na simula nung kinuha nung matandang hanggang ngayon ay di ko pa kilala si ate...

Tatlong linggo na din akong nagsisinungaling sa mga taong nakapalibot sa'kin...

Waaaaaaaaaaah!!! WHAT TO DO?! WHAT TO DO?!

Hindi ko na alam ang gagawin ko...

Sabi nung matanda tatawag daw s'ya pero simula nung una niyang tawag nung nawala si ate...

Hindi pa din natawag yung matandang kidnapper!

Hindi kaya, baka...

WALA NA SIATE?!!! O______O

No!!!

Wala din naman akong mapagsabihan kasi sabi nung matanda wag daw ako magsusumbong kahit kanino...

Tatlong linggo na akong nagsisinungaling...

Natapos na ang intrams...

Pati ang sembreak nina ate...

Inenroll ko siya ngayong second sem kasi akala ko makakabalik sya agad pero...

Waaaaaaaah!!! Hanggang ngayon wala pa din akong balita =_________=

Nung unang linggo na wala s'ya, sabi ko may overnight sa kaklase...

Nung pangalawang linggo naman, sabi ko may inattendan na party...

Tapos last week...

Ang sabi ko, overnight ulit... Gagawang project si ate...

Waaaaaaaah! =_________=

Sorry po...

First week of November na...

First week ng second sem nina ate at simula ng Second half ng pagiging graduating ko...

Hindi ko na alam ang gagawin ko...

Hindi ko pedeng sabihin sa kanila...

Papatayin nila si ate... =________=

Ayokong mawalan ng kapatid ng dahil sakin...

Nawalan na nga ako ng ina ng dahil sakin pati si ate mawawala ng dahil na naman sakin...

AYOKO na! =_________=

Si Mama, namatay s'ya sa panganganak sakin... Kasalanan ko... ;(

At ngayon, hindi ko na hahayaang pati si ate mamatay ng dahil ulit sakin...

Ayoko. Ayoko... =________=

[REDUNDANT PART lang, Hoho~ paulit-ulit lang ganun?]

Nandito ako sa bahay...

Maaga ako palaging nauwi...

Baka sakaling tatawag yung matanda...

Hindi din ako makagalaw ng ayos kasi pakiramdam ko laging may nakasunod at nakatingin sakin...

Palagi na lang hindi ako mapakali...

Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko...

Wala akong pedeng pagsabihan... Madaming nakamatiyag sakin...

TT_______TT

Ate sana ok ka lang...

Gagawin ko ang lahat wag ka lang mapahamak...

Nakaupo lang ako sa may dining...

Naghihintay ng tawag...

Napatingin ako bigla sa may lamesa...

May pumatak...

O__________O

Butiki?!

Nakatingin sakin yung butiki...

Pushaa... Nainlab? =________=

Waaaaaaah!!! =________=

Nagtitigan lang kami nung butiki saka ako umimik...

"Butiki ka naman e... Siguro naman pede akong magshare sayo..." kinakausap ko na yung butiki... No choice... hindi ko na kayang kimkimin...

Nakatingin lang yung butiki... Parang nakikinig...

"Alam mo ba, miss ko na si ate..." patuloy lang ako sa pagsasalita...

"Hindi ko pedeng sabihin sa iba kaya sa'yo ko na lang sasabihin... Hindi mo naman ako naiintindihan diba? Hindi ka naman counted dun sa mga bawal kong pagsabihan..." sabi ko dun sa butiki... =_______= mukha akong tanga... I know right...

"Si ate... May kumuha sa kanya... Matanda... Hindi ko alam kung sino..." patuloy-tuloy lang ako sa pagsasalita... Tingin ko naman nakikinig yung butiki... =______=

"Wag na wag ko daw sasabihin sa iba kasi paptayin niya si ate... Hindi ko na nga alam ang gagawin ko... Alam mo ba kilala niya din si Papa... Siguro may galit siya kay Papa kaya gumaganti yung matanda..." sabi ko pa...

"Ayoko naman ding sabihin kay Papa kasi baka si Papa kuhanin din nila atsaka, wag na wag ko daw sasabihin sa iba... Mapapahamak si ate... Papatayin nila si Ate... Papatayin nila... Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko kasi ang alam ko lang na pede kong maitulong, tumahimik, sumunod at maghintay sa sasabihin nung matandang kidnapper..." sabi ko pa...

"Alam kong namang ganun din ang gagawin mo diba? Kung sakaling malagay sa panganib ang kapatid mo... Susunod ka lang din sa sasabihin nila para walang mapahamak... Diba? Diba?" napapaiyak na ako... Naaawa na ako sa sarili ko... Pati butiki kinausap ko na... TT________TT

"Para naman akong ewan dito... Sige na butiki... Umalis ka na... Baka patayin ka nila kapag nalaman nilang alam mo na ang lahat..."

S

I

L

E

N

C

E

*BOOOOOOOOOOGSH*

O___________O

May nabasag mula sa likod! Waaaah! Ano yun?!!!! >_____<

WAAAAAH! Baka mga bad guys tapos nakitang sinabi ko sa butiki lahat!!!

Patay ako nito!!! =_______=

Napalingon ako...

Yung vase basag, nasa baba...

Tapos si...

Waaaaaah!!! Napakinggan kaya niya? TT_____TT

***

(Nickel's POV)

Ano ba naman yan...

Tatlong linggo na ha...

Tatlong linggo ng weird si Tammy...

Palaging hindi mapakali...

Palaging parang nagwoworry yung eyes...

Ano bang problema nun?

Tinatanong ko naman...

Ang palaging sagot: "Wala... Wala lang ako sa mood..."

Ganun?

=_______=

Hindi ako naniniwala...

Hindi...

Nag-aalala na ako... Kung may problema s'ya pede naman niyang sabihin sakin...

Makikinig ako...

Pumunta ako sa kanila...

Tutal tuwing susunduin ko siya palaging nauuna ng umuwi...

Di na nagpapasundo for short...

Nakarating ako sa may kanto ng street...

May nakapark na itim na kotse dun sa may harap ng bahay nila...

Tapos may parang nagmamasid?

Sino yan?! Stalker ni Tammy?! Naman?! Boyfriend here~ >.<

Hinintay ko munang umalis yung sasakyan... Pushaaa! Anong plate number nun?!!!

Pumasok ako sa loob, wala ng katok-katok...

Susurprise ko sa Tammy... :)

Si Ate Aika naman, naks... uma-'ate' na ako...

Yun nga, si Ate Aika, kaklase ko pa rin pero bakit hindi napasok?

Tinanong ko naman sina kuya Barium kung bakit, di daw nila alam...

Wala nga daw makacontact e... Pero sabi naman daw ni Tammy sa kanila, on vacation pa daw ate niya...

Kaya ayoon, now we all know... Nagbabakasyon pa pala ate niya...

Pagdating ko sa may living room, nakaupo si Tammy sa may dining...

Tapos napapatingin dun sa telepono nila...

Eeh? May hinihintay tumawag ganun?!

Siguro naman hindi...

Maya-maya, nakita ko, may pumatak na butiki...

Muntik na akong mapatawa, sa harap niya pumatak pero pinigilan ko...

Maya-maya pa, umimik na s'ya...

Wala pa rin akong kibo...

"Butiki ka naman e... Siguro naman pede akong magshare sayo..." kinakausap nya yung butiki... Teka? Ano bang nangyayari kay Tammy? Anong isheshare?

Lumapit pa ako ng konti para mapakinggan ko ng malinaw... Chismoso lang e nuh?

Sensya naman... =_________=

Katabi ko tuloy yung antigong vase...

Siguro mahal pa 'to sa buhay ko...

"Alam mo ba, miss ko na si ate..." Ahh... Yun lang naman pala... Miss na niya si ate niya... Eh bakit naman kasi hindi pa sumama magbakasyon?

"Hindi ko pedeng sabihin sa iba kaya sa'yo ko na lang sasabihin... Hindi mo naman ako naiintindihan diba? Hindi ka naman counted dun sa mga bawal kong pagsabihan..." Huh? Anong sinasabi ni Tammy? Hindi ko gets...

"Si ate... May kumuha sa kanya... Matanda... Hindi ko alam kung sino..." patuloy-tuloy lang s'ya sa pagsasalita...

Ano? May ku-kumuha sa ate niya? Matanda?

HUH?

"Wag na wag ko daw sasabihin sa iba kasi paptayin niya si ate... Hindi ko na nga alam ang gagawin ko... Alam mo ba kilala niya din si Papa... Siguro may galit siya kay Papa kaya gumaganti yung matanda..." Tammy... Anong mga sinasabi mo... May kumuha sa ate mo... Yun ba yung problema mo? Dapat sinabi mo sakin para natulungan kita...

"Ayoko naman ding sabihin kay Papa kasi baka si Papa kuhanin din nila atsaka, wag na wag ko daw sasabihin sa iba... Mapapahamak si ate... Papatayin nila si Ate... Papatayin nila... Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko kasi ang alam ko lang na pede kong maitulong, tumahimik, sumunod at maghintay sa sasabihin nung matandang kidnapper..." Oh sige, kaya naman pala ayaw ipagsabi kasi... Papatayin daw si Ate? Papatayin si ate? PAPATAYIN?!!! O____O

"Alam kong namang ganun din ang gagawin mo diba? Kung sakaling malagay sa panganib ang kapatid mo... Susunod ka lang din sa sasabihin nila para walang mapahamak... Diba? Diba?" napapaiyak na s'ya siguro... Nanginginig na yung boses niya e... Tammy... I'm here for you... Wag kang mag-alala... Tutulungan kita...

"Para naman akong ewan dito... Sige na butiki... Umalis ka na... Baka patayin ka nila kapag nalaman nilang alam mo na ang lahat..." tapos ayoon, siguro umalis na yung butiki... Medyo naguguluhan pa din ako... Ibig sabihin... Tatalong linggo na nga nyang itinatago ang lahat... Tammy... Yun pala ang problema mo... Dapat sinabi mo... Dapat... Kaso, alam ko namang kabutihan lang ng ate mo ang gusto mo kaya siguro tama pa din ang naging desisyon mo kaso...

Haaaay... Napabuntong hininga ako...

At napasandal sa...

*BOOOOOOOOOOGSH*

O___________O

PATAY! =_______­=

Nabasag yung vase...

Wala akong pambayad!!!

"Ni-Nickel? A-anong?" tanong ni Tammy...

"Hehe... ^____^" napasmile na lang ako... Patay!

"Ka-kanina ka pa diyan?" tanong pa niya...

"Ahhh---eh..." di na niya ako pinatapos... Umiyak na s'ya...

Lumapit ako sa kanya...

Umiiyak s'ya... Alam ko... Hindi na niya kaya... matapos kong malaman ang problema niya... Matapos kong malaman...

Kailangan niya ng tagacomfort ngayon...

Kaya naman pala ang weird niya...

Ang laki ng problema niya...

"Ni-Nick... Ka-ka-kanina ka pa ba? *huk* Na-riniiig mo baa? *huk*" tanong niya habang naiyak...

Lumapit na lang ako sa kanya at hinug siya...

Alam ko ang bigat ng problema ni Tammy...

"Narinig ko... Wag kang mag-alala, I'll help you... Tahan na..." sabi ko sa kanya habang nakayakap...

"Nick... *huk* wag..." sabi niya...

Huh? Ba-bakit?

"Nick... Wag na... *huk* Kaya ko 'to... *huk* Ayoko pating *huk* mapahamak ka... *huk*" naiyak na talaga s'ya tapos maya-maya naramdaman ko, yu-yumakap na rin siya sakin... She's strong yet weak... [Hano daw?!]

"Wag kang mag-alala Tammy... Hindi ko ipapahamak ang sarili ko... Wag ka ng umiyak... Nandito lang ako..." sabi ko then I feel her... She hugged me tighter...

"Nick thank you... But please... Wala kang pagsasabihang iba... Tayo lang dapat... Ayokong mapahamak si ate... Ayoko..." sabi niya habang naiyak pa rin...

"Oo Tammy, tahan na... I'll protect you, no matter what..."

***

(Ayame's POV)

Si Nickel... Si Nickel nga...

Siya yung putakteng nakabasag nung vase na mukhang antigo pero peke... Hoho~ >;D

Priceless yun! Hoho~

Bakit ba ang saya ko e nasa kapahamakan pa yung ate ko?!

Naman! Kasi naman!!! >///<

Kyaaaaaaah!!! Kinomfort ako ni MONSTER BOYFRIEND kanina!!! Waaaaaaah! >///<

At eto ngayon... Nandito pa din s'ya...

Sabi ko umuwi pero sabi ba naman dito daw siya tutulog at nakapagpaalam na daw siya sa kanila...

At ngayon nga, nagtatalo kami...

Panira moment talaga... Ang sweet na kanina ngayon nan- away pa...

=_________=

BIPOLAR?

"Umuwi ka na kasi! Ok lang ako dito... Wala namang ibang tao e... Ako lang!" sabi ko sa kanya... Nagiging madaldal na ako... Pushaaa, di bagay sa character role ko... =________=

"Hindi... Dito lang ako!!! Babantayan kita, diba nga aas I've said earlier, I'll protect you! NO MATTER WHAT!" sabi niya sabay irap... Bakla!!! >____<

"Umuwi ka na kasi!!!" sabi ko pa... Uwi na monster... Shoo!

"Sige, uuwi na ako.. Bahala ka.. May itim na kotseng nakaparada sa labas... Kanina pa yang umaga... Minamanman ka... Geh... Bye!" sabi niya then inayos na yung sarili niya... Aalis na nga ata! =____=

Napatingin naman ako sa may bintana, may itim na kotse nga! TT_________TT

Waaaaaaah!!!

"Huy!!! Joke lang... Dito ka na matulog... Dun ka sa kwarto ni Papa... Dulong kwarto... Haha... Ito naman di na mabiro..." sabi ko sabay puppy eyes... Hooo! Umbra ka... Please?! ;)

"Ok." Yun lang sinabi niya tapos umakyat na sa taas...

At matutulog na nga agad?! Adik...

7pm pa lang kaya... =_________=

[A/N: Hola. Hoho~ :)) Kung nakarating ka po sa parteng ito, aba! MARAMING SALAMAT talaga! HAHAHA. Hanggang dito na lang po muna ha. Sensya na po. Saka na ulit. Haha. Ampangit ng story! hahaha. :)) GODBLESS po at MARAMING SALAMAT sa lahat. ^_______^ *BEAUTIFUL EYES*]