Chapter 4- Message
Jade
Second day na ng mala hell kong buhay. Nakakainis talaga sya. Ang problema baka mag subong yun sa class adviser namin. Hindi nya naman kasi naiintindihan ang sinabi ko tpos nag jump sya agad sa conclusion na 'annoying' daw sya.
"Hoy Jade!" Binagsak ni Daniel ang kamay sya sa lamesa "Tulala ka nanaman. Sino ba yang iniisip mo?"
"Wala ako iniisip." Sagot ko.
"Weh! Baka si Harry man lang yan." Asar nya.
"Hindi ah!"
"Eh bakit ka nakatingin ka sa pinto?" Tanong nya "Inaabangan mo siguro si Harry."
"Hindi ah! Pwede ba Daniel." Sigaw ko.
"Wag ka na mag maang-maangan pa. Gusto mo kaya sya."
"Pagsinabi kong hindi, Hindi!" Inis na sabi ko.
"Ayy... Okay wag ng galit."
Nakakainis itong taong ito. Si Harry pa talaga ang bungad nya.
"Speaking of him nanjan na sya." Turo ni Daniel sa pinto.
Napatingin naman ako. Hindi ko maiwasan.
"Joke!" Sabi nya bigla.
"Daniel!" Sigaw ko at sapak ko sa kanya.
"Sabi na inaatay mo sya." Giit nya.
"Buwiset ka Daniel!"
"Haha... Harry loves Jade!"
"Tumigil ka kung hindi mamatay kang maaga." Banta ko.
"Hoy oo talaga nanjan na sya." Sabi nya.
"Hindi na ako naniniwala sayo Daniel."
"Oo talaga nanjan na sya." Tinuro nya likod ko.
"Yung mokong na yun? Sus..." Rolled ko ng mga mata ko.
"Are you refering to me?" Tanong ng pamilyar na boses.
Tumalikod at tignan ko kung sino ito. Tama si Daniel, it was him.
"Ha...Harry..." Pautal-utal kong sabi.
"Bastard move away." Pinalyas nya ako sa puwesto ko.
"This is my place." Sabi ko.
"Are you sure that's your place bastard?" Tanong nya "Look..."
Tinignan ko kung saan ako nakatayo. Oo talaga hindi ko talaga ito puwesto.
"Um..." Pabulong ko.
"Now move away." Lumapit na sya sa upuan nya "Bastard."
Ugh... Nakakainis talaga itong araw ko. Please lang pwede bang wag na lang ako ang umalalay sa taong ito.
"What are you looking at?" Tanong nya.
"No...Nothing." Agad agad na ako umupo sa puwesto ko.
"Good luck." Pabulong na asar ni Daniel.
"Buwiset na..."
"Are you telling something Bastard?" Tanong nya.
"Nothing." Hindi ko sya tignan.
This day is worst than worst. Pwede na bang umuwi na. Ayako ko na pumasok.
(...)
"Ms Jade, kindly give this to our department head." Pakiusap ng English teacher namin.
"Sige po Ma'am..." Kinuha ko ung mga test paper.
"You may now go." Sabi ni Ma'am at umalis na ako.
Hindi naman mashadong mabigat ang dala-dala ko. Mga folders lang naman namin ito.
"Bastard." Napatigil ako sa paglalakad.
Harry! Wag mo akong takutin.
Ang last ko naalala umalis na sya agad. Nagmamadali kasi sya sa pag-alis.
Hindi ko pinansin ang pagtawag nya. Malamang guni-guni ko lang yun.
"Hey Bastard."
Hay nako pinaglalaruan naman ako ng mga multo dito.
Hindi na ako nag expect na merong tao dito. Bukod sa madilim marami ding multo dito.
"Pwede na bang umuwi?" Tanong ko sa hangin.
Hindi ko tumitingin sa dinadaanan ko. Tanging mga paa ko lang ang pinapanood ko
Suddenly...
"Aray!" Napatingin ako sa braso ko, nagdudugo.
Nakita ko medyo matalim ang bracelet nya.
"Bastard, you again?"
"What? I thought you already left." Sabi ko.
"Who cares." Pataray nya sabi at umalis na.
Aba marunong pala ito mag taray. Tignan mo pa nangyari sa akin, masugatan pa ako.
"Hindi man lang nagsorry..."
Gagamutin ko na lang ito sa bahay tutal sanay naman na ako masugatan at masaktan.
(...)
"Sasusunod mag iingat ka." Sabi ni mama.
"Opo..."
"Sige pahinga ka na."
"Opo..." Pumunta na ako sa kwarto.
Humiga agad ako. Pagod na pagod na kasi ako.
"Ikaw na nga ang nagpapakita ng kabutihan loob, ikaw pa ang masasaktan." Sabi ko sa sarili ko.
Biglang nag vibrate phone ko.
From: Unknown
Bastard!
To: Unknown
Harry?
From: Unknown
You know
To: Harry
What do you want?
From: Harry
Next time be careful. I don't like to see girls hurt.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top