Noong unang beses na tumungtong ako sa CRIMSON, wala na akong ibang hinangad kundi magawa nang maayos ang trabaho ko. It was the only job vampires know. When a male vampire turns 21, we have two choices: first, is to join the Coven---isang lihim na samahan ng mga bampira na hawak ng Vampire Committee. Walang nakakaalam kung ano ang nangyayari sa loob ng Coven. Anyway, the second option was to work at CRIMSOM and play the role of a respectful employee.

Hindi ko man nailagay sa resumé ko noon, pero ang tanging rason lang kung bakit ko gustong makapasok ng CRIMSON ay dahil sa ayokong mapasama sa Coven---Let's just say that I hate the Vampire Committee. And any affiliation with those old hags would drive me nuts.

Pero hindi ko inasahan---at sa unang taon ko pa lang ng trabaho---na magiging ganito ka-gulo ang lahat. Much less, having discovered that our sacred Forbidden wine, was already half empty when this mortal drank it.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Tila ba hanggang ngayon ay naririnig ko pa rin ang mga sinabi niya. It took a while before my mind finally processed the information.. Shit. What the fuck happend with the Forbidden wine?!

Patay na talaga..

Paniguradong may naunang nakialam sa sagradong alak at hindi maganda ang kutob ko sa mga nangyayari ngayon. Something fishy is going on here, and we're in the middle of it..

Elora frowned. She had to snap her fingers in front of me to drag me out of my thoughts.

"Archer, ayos ka lang ba?"

Natataranta kong pinagtuunan ng pansin ang dalaga. "S-Someone else drank the wine! I need to tell the Vampire Committe about this and clean my name and------teka! Ano nga ulit ang tinawag mo sa'kin?" Pinaningkitan ko ng mata ang dalaga. I saw Elora Francisco rolled her eyes and crossed her arms over her chest. Mukhang nababagot na rin siya sa sitwasyon namin. Tsk.

"Archer. That's your name, right? Mr. Vampire?"

Naupo siya sa sofa at iniabot ang isang mansanas mula sa center table.  Napasimangot ako at agad na inagaw ang mansanas na kakagatin na sana niya. She glared at my direction. If looks could kill, I'd be dead by now---but sorry, honey! I'm a fucking immortal. Napangisi na lang ako.

"This is not the time to be eating apples, Ms. Francisco. We have to find out who the real culprit is and save my damn job." Nang-iinis kong iniangat ang hawak sa mansanas bago ko ibinaon ang mga pangil ko rito. Agad na tumulo ang katas ng prutas pababa sa leeg ko. It tasted sweet and demonic at the same time. But believe me, blood is better.

Nakasimangot pa rin si Elora habang pinagmamasdan ako. Mayamaya pa, nakita ko siyang napabuntong-hininga. Bumalik ang takot sa mga mata niya.

"A-Ano naman ba kasi ang kinalaman ko sa problema mong 'to? Look, it was an accident. Hindi ko naman alam na sagradong alak niyo pala yung lecheng wine na 'yun.."

Ang tigas talaga ng ulo niya. Huminga ako nang malalim at naglakad papalapit sa kanya. Nakamasid pa rin ako sa kanyang mapupungay na mga mata at ramdam kong kinakabahan siya. Are all humans like this? Ano ba ang kinatatakutan nila?

"Let me elaborate things to you, honey.. The Forbidden wine is a powerful liquid that can lead to the destruction of both the vampire and the mortal realms. Kailangan nating ibalita sa committee ang nangyari at alamin kung sino ang tunay na salarin dahil nakataya rito ang buhay ng milyung-milyong bampira at tao. Besides,"

Itinapat ko ang mukha ko sa kanya. Nanlaki agad ang mga mata ni Elora sa lapid ng mga mukha namin. I smirked wider and held her gaze. Iilang pulgada na lang ang layo niya sa akin.

"..you were going to ask me to help you overcome your vampire transformation, right?"

Nahigit ng dalaga ang kanyang hininga at mabilis akong itinulak papalayo. Kitang-kita ko ang takot at pagkabigla sa kanyang histura. Typical mortal girl.

"P-Paano mo alam?! Gosh! So vampire CAN read minds!" Natataranta niyang tanong.

Natawa na lang ako.

Can we?

Well, not actually. Hindi ko alam sa ibang mga bampira, pero sa pagkakaalam ko hindi talaga namin kayang gawin iyon. We can just easily see the emotions in a mortal's eyes and actions. Madali ko lang naman kasi nababasa ang mga ipinapahiwatig ng mga ikinikilos nila. Humans are liks an open book that can readily be interpreted. Mind reading stuff is just their conclusion on how we are interpreting their souls. That's a vampire secret that you can't tell.

Kita ko ang paghinga nang malalim ni Elora. She rested her head against the sofa and spoke, "Fine. I'll play your game. Mukha rin namang wala na akong takas sa sitwasyon natin.. This is so damn stressful!"

I nodded. "It's a deal then.

Mabuti naman at nagkakaintindihan na kami ng babaeng ito.

At akmang hahakbang na sana ako papalayo sa kanya nang bigla niyang kabigin ang leeg ko. Elora pulled me closer until our lips touched. Naramdaman ko ang mainit na paglapat ng kanyang mga labi sa akin and I automatically furrowed my eyebrows. Nakatitig lang ako sa kanya habang siya naman ay nakapikit sa halikan namin. What in the name of blood is she doing?

Nang maghiwalay ang mga labi namin, I saw how her cheeks flushed pink. Nag-iwas siya ng tingin. Mas naguluhan ako sa mga ikinikilos niya.

"Hey! What was that for?" Hindi ko talaga maunawaan ang mga mortal. Tsk.

Nahihiya akong binalingan ni Elora Francisco. May pag-aalinlangan sa mukha niya ngunit pinilit pa rin niyang maging matapang sa pagsagot.

"I-It's a deal, right? In the vampire stories I've read, the main characters seal their deal with a kiss. Now, our connection cannot be broken, Archer."

Napaawang ang bibig ko sa sinabi niya. Naisip niya pa yun?! Juskopo. Ano bang klaseng mga istorya ang binabasa niya?!

I cleared my throat. 'Act as a professional, Archer', I reminded myself and gave the girl a smile.

"Okay, then.. Sealing the deal. I get it." Seryoso kong sabi kahit na parang naiilang pa rin ang dalaga. Tsk.

Ipinagpatuloy ko ang pagkain ng mansanas habang tahimik na nakamasid lang sa akin si Elora nang bigla na lang akong napahinto. Agad akong nanigas sa aking kinatatayuan at alertong pinakiramdaman ang paligid. Something's not right. Hindi ako maaaring magkamali.. I can feel the presence of other vampires nearby.

"Archer, a-anong meron?"

Seryoso kong binalingan ang mortal. Inihagis ko sa kanya ang mansanas na agad naman niyang nasalo.

"I'll be right back. Five minutes. Take care of that apple for me, will you?"

Kahit na naguguluhan sa nangyayari, agad naman ding tumango si Elora at pinanood ang pag-alis ko. Nang maisara ko na ang pinto ng bahay, agad akong sumilong sa malalaking puno at nagtago sa mga anino. It was a good thing nobody's out in the neighborhood.

Mabilis kong tinahak ang masukal na daan papunta sa isang abandonadong gusali na may isang milya ang layo mula sa bahay nila Elora Francisco.

I stepped inside and glared at the darkness. No sunlight penetrared the old building and the putrid smell of blood filled my nostrils. Nilanghap ko ito at napangisi ako.

"Here to pick up a fight? Tsk. Mali yata ang bampirang kinakalaban niyo."

At mula sa kadiliman, kuminang ang tatlong pares ng pulang mga mata. Nang pagmasdan ko silang maigi, nalaman kong tama ang hinala ko. Nandito sila para huliin ako. Malamang pakana na naman ito ng admin ng CRIMSON o kaya ng Vampire Committe na mismo.

A tall vampire, about six feet in height, emerged from the pitch darkness and wiped the blood off his lips. "We were just passing by when we felt your presence. Sa tingin mo ba palalagpasin namin ang pagkakataong ito?"

Natawa ang isa na may bitbit na latigo. "The Committee wants you dead. May pabuya sa kung sinumang makapagdadala ng ulo mo sa kanila."

The other vampire stayed silent. Nakamasid lang sa akin na para bang isang mabangis na lobong lalapa sa isang tupa.

So, my suspicions are correct.

At sa isang iglap, mabilis silang sumugod sa akin. Nakalabas ang kanilang matatalim na pangil at matatalas na mga kuko na kayang bumaon sa balat ng anumang nilalang.

Napabuntong-hininga na lang ako at hinubad ang coat ko. I don't give a shit if these vampires attack me all at once, basta ayokong madumihan ang damit ko  Tsk.

But as I was undoing the bottons, agad akong sinalubong ng makapal na latigo. Maliksi akong umilag at sinipa ang paa ng bampirang may hawak nito bago ko siniko ang isang akmang aatakihin ako mula sa likuran. Nang tuluyan ko nang matanggal ang damit, inihagis ko ito sa ere kasabay ng pagsuntok ko sa matangkad na bampirang ibabaon na sana sa dibdib ko ang kanyang mga kuko.

"So, this is suppose to be fun, right?" Mala-demonyo akong ngumisi ako hinatak ang braso ng isa sa kanila. Tumakbo ako paangat sa pader at tumalon kalagitnaan. Hindi ko pa rin binitawan ang braso ng kalaban hanggang sa narinig ko nang natanggal sa pagkakakabit sa balikat ang kanyang mga buto. The crack of his bones is music to my ears.

"AAAAHH!"

Hindi ko pinansin ang pagdaing niya sa sakit dahil abala ko pang isa-isang binabali ang tadyang ng bampirang may hawak na latigo. Hindi niya nasundan ang bilis ng pag-atake ko hanggang sa nagawa ko nang ipulupot sa leeg niya ang latigo sa isang kisapmata. I strangled him to death and ripped his heart out. Tumitibok pa ito sa kamay ko kaya napangiti ako. Black vampire blood was seeping through my fingers deliciously.

Nang balingan ko ang isang bampira, nakita ko ang takot sa kanyang mga mata. Nagmamadali siyang nagtago sa kadilim at tatakas na sana nang maabutan ko siya. I stood in front of him and showed him the heart of his friend. Halos masuka siya sa nakikita. Ako naman ay aliw na aliw sa nababahalang reaksyon niya.

"Wanna die?" I inquired wickedly.

He shook his head and stepped back. "N-No.."

Nagkibit ako ng balikat at itinapon ang puso kung saan. I grinned demonically at him.

"Too bad."

"W-What are yo------GAAAAAAAAHHH! FUCK! S-STOP! AAAH!"

Napahalakhak na lang ako. Sino ba naman ang hindi kung makikita mong nakalawit mula sa bibig ng isang bampira ang kanyang baga. Yup. I just freakin' pulled his lungs out of him by shoving my hand in his mouth. No big deal.

At syempre, tulad ng iba, mabilis rin siyang namatay. Isa-isa kong hiniwalay ang puso nila mula sa kanilang mga bangkay at mabilis na bumalik sa kinatatayuan ko kanina. I raised my hand and awaited for my coat to land on it. Yung coat na hinagis ko kanina ay sinalo ko.

"Weak vampires. Nasaan ba ang thrill? Tsk."

I killed these vampires in a matter of split seconds before my black coat finally reached the ground. Nang matapos kong isuot muli ang damit ko, agad akong napasimangot.

Tangina, may patak pa ng dugo! Damn it.

I stepped on a vampire's body and walked away from the abandoned building. I wasted too much time.

Pero hindi ko pa rin maiwasan ang maramdamang may nakamasid sa akin.

---