Nagdilim ang aking paningin. My blood pulsed and surged with an inhuman force. In my head, a violin sonata background music is played and I can feel my body go numb. Tila ba wala na ako sa aking katawan. Hindi ko na rin maramdaman ang pagod at pagkabahala na kanina lang ay namamayani sa akin.

I leaped in the air and gracefully slashed my sharp nails at their throats. Bumuhos ang dugo nila at para sa akin, para itong pintura na handang gumuhit sa isang canvas. An obra maestra, of blood and screams.

And so I painted the canvas with their blood.

"T-TANGINA! GAAAAAH!"

Kinaladkad ko ang mukha ng isang Devonian sa lupa hanggang sa masigurado kong wala nang laman at dugong makukuha mula rito. I wasn't contented and ripped her heart out before shoving the beating organ into another Devonian's mouth. Natawa ako at binali ko ang leeg ng dalawang nasa likod ko.

The cracking of their bones made me happy, like a kid opening his Christmas gifts.

"YOU ARE A FUCKING MONSTER!" Hindi makapaniwalang sigaw ng isang Devonian na may hawak nang makapal na kadena. Kuminang ang pula kong mga mata sa kadenang hawak niya. I want that.

Kaya naman mabilis akong nagtungo sa kanyang likuran at inagaw sa kanya ito. Pinulupot ko ang kadena sa kanyang mukha at sinakal siya.

"AAAAAAAAAAAAAHHH!"

Isang nakabibingi at nakakapanindig-balahibong sigaw ang napuno sa kagubatan habang hinihigpitan ko ang sakal ng kadena. I wasn't contented until his eyeballs popped out. Natawa ako at sinipa ang katawan niya.

"Boring."

Hawak ang duguang kadena, humarap ako sa ibang Devonian vampires na seryosong makamasid sa akin. I grinned mischievously. "Let's have a reunion, shall we?"

*

"KAILANGAN NATING BALIKAN SI ARCHER!"

Pilid na nagpupumiglas sa pagkakahawak ni Lady Circe si Elora. But unfortunately, the white-haired girl already had a firm grip on her arms. Sinamaan nito ng tingin ang dalaga, "you don't get it, do you? Ginusto ni Archer na mapalayo ka dahil alam niyang masasaktan ka lang na naman.."

Nang magawang kalasin ng dalaga ang kanyang braso, agad siyang humalukipkip. Kanina pa talaga siya naiinis kay Lady Circe, at hindi niya talaga alam kung bakit. "Archer needs our help! Wala akong pakialam kahit masaktan pa ako!"

Lady Circe laughed and sat on a boulder near a tree. She raised an eyerbow at Elora's direction, "Quit playing heroine. Kaya na ni Archer ang kanyang sarili."

"Kahit na! Paano kung mapahamak siya? Paano kung----?!"

"Wala ka bang tiwala sa kanya?"

Agad na napahinto sa pagsasalita si Elora at napaisip. Kung tutuusin, lubos nga ang pagtitiwala ni Elora kay Archer pero kapag naiisip niyang baka mawala na naman ito sa kanyang sarili at mapahamak, hindi niya maiwasang mag-alala. 'I just hope that he knows what he's doing this time', she thought. Napabuntong hininga na lang siya.

"He's not gonna get himself hurt, is he?"

Circe's red eyes and bloody lips smiled. "Acheron is not an ordinary vampire."

Tumalim ang titig niya sa bampira. Honestly, she doesn't give a damn if she's from the committee, "Don't call him that."

"Call him what?"

"You know what I mean." Asik niya rito. Napasandal na lang sa isang puno si Elora. Si Lady Circe naman ay napailing sa kanyang inaasta, "He's one of them. Hiding the facts won't do any good, Ms. Francisco. Mabuti na lang at galit siya sa mga kalahi niya."

"Still."

"Tsk. Stop killing yourself witj fantasies, mortal. Archer is still the vampire you've met. Ano ba ang ikinakatakot mo?"

Hindi na umimik si Elora. Ang mga mata niya at bumaling sa kawalan. Ang utak niya ay napupuno ng iba't ibang isipin. Ano nga ba ang ikinakatakot niya? Ang pagiging mamamatay-bampira ba ni Archer? Ang maagaw siya ni Lady Circe? Ang katapusan ng mundo? Kung iisipin niyang mabuti, marami dapat siyang katakutan. Pero iisa lang ang alam niyang sigurado..

"I-I'm just afraid to lose him."

Lady Circe stayed silent. Huminga naman nang malalim si Elora at napadako ang mga mata niya sa kulay pulang rosas na tumutubo sa kanilang tabi. She smiled and picked it up. Agad namang napahakbang papalapit si Lady Circe, eyes wide.

"Huwag mong pipitasin 'ya----"

But it was too late. Nang mapitas na ni Elora ang rosas, tila ba nagkaroon ng mahika at bigla na lamang umikot sa hangin ang mga petal nito. Elora gasped in amazement as the petals circled her and Circe. A hurricane of red, drifting her to sleep. It smelled like candy and sweet cinnamon. It was intoxicating.

Mula roon, ay hindi na niya matandaan ang sumunod na nangyari bukod sa nagising na lamang siya na nakatitig sa kanya repleksyon---teka, kailan pa gumalaw mag-isa ang repleksyon niya? Elora rubbed her eyes and noticed the fair hands she had. Napatingin siya sa suot niya na tila nag-iba.

And her "reflection" suddenly spoke,

"You stupid mortal! Isang body-exchange trap ang rosas na iyon!"

Sinamaan siya ng tingin ng sarili niya.

And then it hit her. Elora's eyes widened in horror as she studied the different body she was in. White hair, fair skin, and this damn too revealing robe. She turned back to herself and exclaimed in a voice that is entirely different from her own,

"NAGKAPALIT TAYO NG KATAWAN?!"

---