Kadiliman.

I was already accustomed to the darkness to be afraid of it. Para bang magkabigkis na kami ng kadiliman at hindi lang ito dahil sa isa akong bampira. Being a vampire is different from acting like one.. As being a human is different from having a sense humanity. Ganoon naman yata talaga, kahit saang mundo ka magpunta. Things are just a little more different. Pero sa pagkakataong ito, tanging kadiliman lang ang nakikita ko.

Am I dead?

I doubt that. Imortal kaming mga bampira hangga't hindi kami tumitiwalag sa CRIMSON.

Ang malamang niyan, nawalan ako ng malay. Tama. Iyon lang ang maaring dahilan. I mustered all the control I had to regain my consciousness. It was a good thing that vampires have a high sense of mental control. Noong una, sinubukan kong pagalawin ang mga kamay ko. Hanggang sa nakaya ko nang imulat ang mga mata ko.

The lights momentarily blinded me. Agad akong napatakip ng mukha. Kailan pa naging ganyan katindi ang ilaw ng fluorescent lights ng CRIMSON? Unless..

"Shit."

Bumalik sa akin ang lahat ng alaala. I am no longer in CRIMSON, nor am I in the vampire realm anymore. Natataranta akong naupo at pinasadahan ng tingin ang paligid.

Agad kong nakita ang nakasimangot na mukha ng isang dalagang mortal. Kumunot ang noo ko. My mind had to process my memories for a few more seconds before I finally muttered her name.. "Elora Francisco?"

Umirap siya. "Glad you're awake. Pwede ka nang umalis."

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. I just regained my consciousness and that's the first thing she tells me?! Kung hindi lang komplikado ang sitwasyon, baka kinasuhan ko na nga siya ng Vampire Abuse! May mga karapatang nangangalaga sa isang bampira, at karapatan naming bigyan ng sapat na pahinga at-----wait, why am I even bothering? Tsk. I met her honey brown eyes and scowled, "Is that how you treat a vampire? I'm touched!" Please note the fucking sarcasm.

Pero nagulat ako nang bigla na lang siyang kumuha ng unan at ibinato ito sa mukha ko. I quickly dodged the damn pillow and smirked. Paano ko nagawa iyon? Vampire reflexes.

Elora frustratedly stood up and pointed an accusing finger at me.

"Look who's talking! You just threw me out of your life and requested me to pretend that you don't even exist! Tapos, ano?! Bigla ka nang susulpot sa kabinet ko nang walang malay a few shitty minutes later?! Tell me, Mr. Vampire, is that how you treat a human girl?!"

I blinked innocently. "You're a girl? Really?"

"W-What did you just say?!"

Nagkibit ako ng balikat. "I've seen prettier human girls. You're not one of them, so I therefore conclude na hindi ka kasama sa lahi ng mga tao."

Ilang sandali siyang natigilan sa sinabi ko. Para bang pilit pa niyang ina-absorb ang impormasyong ito. Naiinis niyang sinabunutan ang sarili niya at parang baliw na napapasigaw. I smirked. You see, frustrating mortals is my talent. Lahat ng nakilala kong mortal, halos isumpa na ako sa sobrang inis nila sa akin. Well, that's me. Archer, the vampire----part time employee, full-time human annoyer.

Nang humupa na ang pagta-tantrums ni Elora, nagulantang ako nang bigla na lang niya akong sinakal! I cannot believe this girl! Parang kanina lang hopeless romantic siya sa "pag-ibig" niya sa akin ah! She even fucking claimed me to be her boyfriend. Tsk.

"H-Hoy---!"

"I AM SO GONNA KILL YOU, MR. VAMPIRE! DAMN YOU! YOU JUST WOUNDED MY FEMALE EGO!"

My eyes widened when we stumbled on the floor. She was on top. Kitang-kita ko ang iritasyon sa mukha niya nang walang epekto ang pananakal niya sa akin. I even laughed.

"Human strength will never be a match for a vampire's charm, honey." Nang-aasar kong sabi habang hawak-hawak niya pa rin ang leeg ko. Elora Francisco scowled at me.

"Argh! You're such a fucking jerk!"

"I'll take that as a compliment. Now, can you get off me? Nadudumihan yung suit ko."

Napahinga siya nang malalim pero kalaunan ay umalis na rin sa ibabaw ko. I don't like it when girls are on top. I'd prefer to be the dominant one---if you know what I mean. Smirks.

Nang humupa na ang pagnanasang i-flush ako sa toilet ni Elora dahil sa sobrang iritasyon niya sa akin, namalayan ko na lang ang pagkalunod ko sa mga mata niya. Her honey brown eyes are something you'd look twice into. Is it really honey brown? Gusto ko pa sanang titigan ang mga mata niya pero marami pang mas mahahalagang bagay ang nakataya sa pag-uusap naming ito.

"So, care to explain why you are coming out of my closet again? Kasi pakiramdam ko natatakapan na ang karapatang pantao ko." Nakasimangot niyang sabi. Nakaupo siya sa gilid ng kanyang kama at ngayon ko lang napansin na nakapantulog pa rin siya. Typical girl.

Dumapo ang mga mata ko sa kabinet ni Elora na bahagya pa ring nakabukas. Ano na nga ba ang gagawin ko? Ni hindi ko nga alam kung paano ko aayusin ang gulong 'to eh. And if I can't think of a solution anytime soon, baka tuluyan nang mawala ang pangalan ko sa CRIMSON database. Believe me, that wouldn't be pretty.

I met Elora's eyes again. Bahala na. Tutal, kasama na rin naman siya sa gulong ito. Sino ba naman kasing matinong mortal ang iinumin ang Forbidden wine naming mga bampira?! Tsk.

"I need your help, human."

---