Chapter 62: Intimate Scenes

WARNING: R-18. This story contains mature content that not suitable for young readers and sensitive people, only for open minded. Read at your own risk.

MAAGA kaming umalis ng asawa ko kasama si Zavein para sa bahay na lilipatan namin ngayon. Gusto niya rin na makasama namin ang pinsan niya kahit noong una ay tumanggi pa ito.

Nang sabihin din ni Archimedes na kailangan ko nang may ibang kasama para hindi raw ako ma-bore ay nandoon naman ang best friend ko. Makakausap ko ito anytime.

Pero ang layo ng bahay na binili niya. Pumasok na sa kagubatan ang kotse namin. Ako ang kinakabahan kung gaano pa ba ito kalayo. Paano na lamang kung gusto niya ulit makipag-ano—pero hindi na makapapasok pa rito sina Randell at Dalia? Dahil tiyak naman ako na hindi na ako makakawala pa kapag nangyari iyon.

Huminto sa malaking gate ang sasakyan at bumukas naman ito kaya umusad na ulit. Sa layo nang biyahe namin ay parang natatakot na ako sa magiging buhay ko rito.

Bago nga kami pumunta ay dinaanan na muna namin si Miko. Baka kasi maligaw ito. Nakasunod ang sasakyan niya sa likod at hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip niya ngayon. Kinakabahan talaga ako.
Parang wala na nga akong takas pa rito.

Isang malaki at mataas na gusali ng mansion ang bumungad sa amin ngayon. Sa ganda nito pero hindi ko magawang i-appreciate. Paano naman  ako magagandahan kung alam kong isa itong panibagong kulungan para sa akin? Isang hawla na mahihirapan na naman akong makawala.

Bumukas ang pintuan sa side ng aking asawa at bumaba siya saka naglahad ng kamay. Tinanggap ko naman iyon at inalalayan niya akong makababa.

Nakita kong bumaba na rin si Miko pero nakatutok ang tingin niya sa akin kaya agad akong nag-iwas nang tingin. Si Zavein ay namangha rin sa malaking bahay na nasa harapan namin ngayon. Kulang na lang ay tumulo na rin ang mga luha ko.

“Did you like it, sweetheart? Maganda ba?” tanong ni Archimedes. Ngumiti ako ng peke at tumango.

“Maganda. Sobrang ganda, hon,” sagot ko at sinapo niya ang pisngi ko saka niya ako hinalikan sa mga labi ko. Ayoko man na tumugon ay ginawa ko na lang din. Humiwalay lang ang mga labi nang may pekeng tumikhim.

Nang sulyapan ko si Miko ay mahigpit nang nakakuyom ang kamao niya at tumigas ang ekspresyon ng mukha. Sa hindi malaman na dahilan ay nakaramdam ako nang guilt na parang ang laki ng kasalanan ko sa kanya.

Kahit wala naman akong ginagawa na masama pero kasi ayokong makita ni Miko ang ginagawa rin namin ng asawa ko. Hindi ako komportable kasi parang lumalabas na sinasadya rin ni Archimedes na ipakita iyon sa kanya.

“Let’s get inside, Engineer Brilliantes,” pag-aaya nito sa kanya at tumingin pa siya sa baywang ko kung saan nakapulot agad ang braso nito. I took a deep breath at pinilit ko na lamang ang ngumiti.

Tatlo lang ang kasambahay na kinuha niya. Sa laki ng bahay ay tatlo lang ang servant na kinuha niya? Napansin ko na mas bata ang isang babae. Nakayuko ito pero nang mag-angat siya nang tingin ay napatutop ako sa dibdib ko. Bahagyang tumaas ang sulok ng mga labi niya pero agad din siyang yumuko.

God... Ano’ng ginagawa rito ni Dalia? Bakit isa siya sa mga kasambahay na narito? Si Archimedes ba talaga ang kumuha sa kanya?

Kailangan kong kausapin si Randell tungkol kay Dalia. Ako ang kinakabahan na baka mahuli kami. Pero mukhang wala namang kamalay-malay si Archimedes.

“You okay, Kalla?” my husband asked me with his voice of concern. I shook my head.

“Medyo pagod lang ako. Dahil sa ginawa natin kagabi,” bulong ko sa kanya at narinig ko ang tunog nang pagngisi niya.

“Sorry about that, Kalla. But tonight, gusto kong ulitin natin ang nangyari kagabi.”

“Gagabi-gabihin mo ba ako?” balik na tanong ko at mahinang humalakhak siya.

“Yes. Since ayaw mo naman sa umaga na may mangyari sa atin.” Pakiramdam ko ay magiging komplikado lang ang lahat.

“Ewan ko sa ’yo, hon,” pabirong nagtatampo na saad ko at humiwalay ako sa kanya ngunit humabol siya.

***

Sa pool area ang pinili niya na maghanda at ang daming mga pagkain sa mesa. Kaming apat lang naman pero parang nasa higit na sampu ang bilang ng visitor niya.

Lavender off-shoulder ang dress ko and I put the ponytail in my hair. Si Miko naman ay naiwan ang white longsleeve niya at nakasabit ang violet coat niya sa upuan niya.

Sila ang magkatabi ni Zavein. Tahimik lang siya at nagsasalita lang kung tinatanong siya ng kaibigan ko. Naiwan kaming tatlo kasi umalis na muna si Archimedes. May kukunin daw siya sa loob. Ewan ko kung ano iyon. Wala naman akong interes sa kukunin niya.

Pareho pa kaming napatingin kay Zavein nang marinig ang ringtone ng phone niya.

“Oh, Excuse me, Engineer and Kalla. Sasagutin ko lang ito,” paalam niya na tinanguan ko lang siya.

Sinundan ko nang tingin ang pagkuha ni Miko ng kanin at mga ulam sa plate niya. Saka lang din talaga siya gagalaw kung kaming dalawa na lamang ang maiiwan sa table. Napatitig ako sa wala pang laman na plato ko. I sighed at kukuha pa lamang sana ako ng kanin nang palitan iyon ni Miko ng pagkain niya.

Kunot-noong tiningnan ko siya na busy na ulit sa pagpuno ng platito niya.

“Just eat, Miss. Huwag mo akong titigan dahil baka mahuli ka ng asawa mo. Gusto mo yata na dumugo ang bibig ko, ’no?” Kinuha ko na ang kutsara ko at kumain na lamang ako.

“Salamat,” nahihiyang papasalamat ko at sabay na bumalik na ang magpinsan.

May dalang isang bote ng wine si Archimedes. Humalik pa siya sa ulo ko nang umupo ka rin siya sa tabi ko.

“Umiinom ka naman siguro nito, Engineer?” tanong niya kay Miko na sinagot naman siya nito.

“Yes.” Kinuha pa nito ang wine glass na sinalinan naman ng isa.

“What about me, Kuya? I love alcohol too,” sabat ni Zavein.

“Sure.”

“Hon, mabilis lang malasing si Zavein,” suway ko at hinawakan ko ang kamay niya. Natawa lang siya at hindi ako pinakinggan.

Napairap ako sa best friend ko na pinagtaasan niya lamang ako nang kilay. Pinagtuunan ko na lamang nang pansin ang pagkain ko. Mauubos ko yata ang kinakain ko kasi mukhang malaki ang appetite ko ngayon o dahil siguro galing ito kay Miko?

Nag-inuman lang sila at ang akala ko ay isang bote lang ng wine ang mayroon si Archimedes. Pero nag-utos pa siya na magpakuha no’n. Naiiling na lamang ako.

“Hon, alam mong uuwi pa iyang bisita mo. Tama na ’yan,” sita ko sa aking asawa at ang isa naman ay sunod-sunod ang inom niya pero mukhang hindi pa siya lasing. Namumula lang ang leeg at tainga niya.

Si Zavein ay bagsak na ang ulo niya sa mesa. Parang gusto ko tuloy siyang batukan. Buti nga sa kanya. Psh. Ang tigas kasi ng ulo niya.

“Hayaan mo na siya, Kalla. He can stay here. Marami tayong spare room.”

“But Archimedes.”

“It’s okay if I stay here?” seryosong tanong niya.

“Yes, sure.”

“Then ubusin na natin ang lahat ng ito.” Nainis ako lalo sa engineer na ito. Ginatungan pala talaga niya.

Umabot kami sa gabi ay wala silang tigil. Tahimik ko na lamang silang pinapanood. Nang makita ko naman si Dalia ay agad akong nagpaalam kay Archimedes. Tumango lang siya kasi malaki na ang tama niya sa alak.

Sinundan ko si Dalia at napansin niya rin ako. Sinenyasan niya ako na pumunta sa isang sulok at may pintuan ito. Pagbukas ko ay banyo lang pala. Sumunod na pumasok si Dalia at ni-lock pa niya ang pinto.

“What are you doing here, Dalia?” I asked her. Pinagkrus pa niya ang braso niya at nakasandal siya sa pinto.

“Nalaman ni Randell kung saan ka niya dadalhin. Na lilipat kayo ng bahay na malayo sa kabihasnan. Seriously? Alam mo na kakaiba na talaga ’yang hubby mo, Kalla. Pasalamat ka ay may feelings ako kay Archimedes.”

Isang prostitute dati si Dalia at sa isang clubhouse lang siya nagtatrabaho noon. Binayaran ni Randell ang manager niya para lang makalaya kasi matagal na rin niyang gustong umalis doon. Hindi niya lang magawa. Kaya heto nag-offer ulit sa kanya para gawin ang bagay na ito. Hindi naman siya nag-alinlangan dahil utang na loob niya raw ang ginawa ng kaibigan ko.

Pero sa loob ng tatlong taon ay nagkaroon pa talaga siya ng feelings kay Archimedes. Ako ang naaawa sa kanya pero malaking tulong ang ginawa niya.

“Hindi ka ba natatakot?” tanong ko.

“Kalla. Tatlong taon na nating ginagawa ito at ikaw... Apat na taon nang nakakulong sa poder niya. Hindi mo ba naisip minsan ang takasan siya?” seryosong tanong niya na ikinailing ko. Hindi ko magagawa iyon.

“Hindi siya basta-basta, Dalia. Alam mo iyon at marami akong mga mahal sa buhay na pinoprotektahan. Hindi bale sa akin ang makulong habang buhay sa lugar na ito, basta wala siyang idadamay na inosenteng buhay,” sambit ko at bumuntong-hininga siya.

“Randell told me na ang lalaking engineer na kasama niyo ngayon ay siya ang ex-fiancé mo. Bakit hindi mo sabihin sa kanya ang nangyari? Bakit hindi mo sabihin sa kanya ang totoo? Ang lahat-lahat, Kalla? Para matulungan ka niya.” I shook my head.

“Hindi puwede, Dalia. Hindi niya puwedeng malaman at sa ngayon...mahirap pang magtiwala,” mahinang sambit ko.

“Pero kilala mo na siya, Kalla.” Tumango ako dahil totoo naman iyon. Kilala ko si Miko pero dahil sa ginawa niya sa akin dati ay ang hirap nang paniwalaan kung kaya pa niya akong ipagtanggol. Maski siya nawalan din ng tiwala kaya ayokong mag-risk sa wala lang. Ako pa rin naman ang masasaktan.

“Pero ayoko pa rin, Dalia. Patay na ako sa mga mata ng lahat at okay na ako sa buhay ko ngayon.”

She sighed. “Bahala ka na nga. Hindi naman kita puwedeng diktahan. Sige na. Bumalik ka na roon baka hanapin ka pa nila. By the way, may gamot ang wine ni Archimedes pero iba naman iyong sa engineer. Sabihan mo ako kung nasa room na kayo at ako ang pupunta.”

Pinagtulungan naman namin na dalhin si Zavein sa kuwarto nito. Alam na iyon ni Dalia kasi sinabi na ni Archimedes sa kanila. Sinadya kong iwanan na muna roon si Miko na nakapikit na ang mga mata niya.

Ang asawa ko ay halos wala na talaga siyang malay. Hinila pa niya ang kamay ni Dalia. I bit my lower lip and she rolled her eyes.

“Come on, sweetheart. Gimme a fvcking ride.” Umupo na sa bandang tiyan niya si Dalia at tumingin ito sa akin.

“Just go, Kalla.” Kapag ako ay hindi ko kayang sikmurain.

Honestly speaking, hindi ako kombinsido na ayos lang para kay Miko ang mag-stay rito sa bagong mansion namin ni Archimedes pero hindi ko naman siya magawang paalisin gayong lasing na rin siya.

Marahan ko pang tinapik ang pisngi niya at napapitlag siya. Nag-angat siya nang tingin sa akin at namumungay ang mga mata niya.

“Let’s go. You need to rest,” sabi ko at mabilis niyang nahila ang pulso ko. Nagpumiglas ako na ikinadaing niya. “You are drunk,” I told him at inalalayan ko na rin siyang makatayo.

Kinuha ko ang kaliwang braso niya at idinantay ko iyon sa balikat ko. Umikot sa baywang niya ang isa ko pang braso. Nagtaka ako nang hindi ko maramdaman ang bigat niya kasi naglalakad din siya. Nasa second floor ang guest room at nagawa nga naming makaakyat doon. Pinagpawisan din naman ako pero nagawa ko pa rin siyang iakyat.

Nang makapasok kami sa kuwarto ay nadala pa ako sa paghila nito sa kama.  Ang kalahati ng katawan niya ay nasa likuran ko. Itutulak ko na sana siya pero nakadilat na pala ang mga niya at diretso ang tingin niya sa akin.

“Jean.” Nasampal ko siya dahil doon. Umupo ako sa kama at ganoon din ang ginawa niya pero nakaharap sa akin. Hawak niya ang sinampal kong pisngi niya.

“Bakit mo naman ako sinampal, Miss?” nalilitong tanong niya. Amoy alak siya pero nangingibabaw pa rin ang matapang niyang perfume.

“Hindi ka ba lasing?” curious kong tanong. He seems fine.

“Mataas ang tolerance ko sa alcohol.” Ha? Parang ngayon ko lang yata nalaman iyon. Hindi ko alam na mahirap na pala siyang malasing. “Nagtataka ka?”

I raised an eyebrow. “Bakit naman ako magtataka? Pakialam ko sa ’yo.” Tumayo ako at magtutungo na sana sa pintuan nang maunahan niya ako. He locked the door and stepped towards me.

“What are you doing, Engineer?” I asked him in a cold voice.

“Let’s kiss.”

“What?!” gulat na bulalas ko.

“Come on, let’s kiss.” Sa paghakbang niya ay napaatras ako at tinulak niya ako sa kama na ikinatili ko. Mabilis siyang sumampa sa kama at tinakpan ang bibig ko.

“Miss. Sa tingin ko ang kuwarto na ito ay hindi naman sound proof. Baka mahuli tayo ng asawa mo,” mahinang bulong niya.

Tinanggal ko ang kamay niyang nasa bibig ko. “T-Tulog na ang asawa ko,” ani ko at tinitigan niya ako nang diretso sa mga mata ko.

“Let’s kiss, then.” Umalis siya sa ibabaw ko at bago pinatay ang ilaw ay binuksan niya ang lampshade sa bedside table.

Ewan ko, ewan ko kung ano ang tumatakbo ngayon sa isip ko. Dahil sa halip na lumabas dito at iwan na lamang si Miko ay hinayaan ko. Hinayaan ko siya sa gusto niyang mangyari kahit hindi puwede. Kahit mapanganib itong gagawin naming dalawa.

Binalikan niya rin ako at hinaplos niya ang pisngi ko saka dahan-dahan na bumababa ang mukha niya sa akin. Kinuha niya ang isang kamay ko at ipinihid iyon sa gilid ng ulo ko. Pinagsiklop niya ang mga daliri namin at nang maramdaman ko na ang malambot at mainit niyang labi sa akin ay mabilis kong iginalaw ang mga labi ko para salubungin ang halik niya.

Saglit na naman akong nakalimot sa realidad dahil sa mga bisig ng lalaking mahal ko ay parang nakaramdam na rin ako nang kaligtasan. Ngunit alam kong pansamantala lang naman ito kung kaya’t hinayaan ko na lamang ang mangyayari ngayong gabi. Nais kong sulitin ang sandaling ito. Na alam kong paggising ko kinabukasan ay tila sasákalin na naman ako sa leeg ni Archimedes.

Mas lalong uminit ang temperatura kahit na naka-on naman ang aircon. My arms wrapped around his neck at ang isang kamay niya ay nasa binti ko na. Hindi ko na namalayan na nakaparte na pala ang magkabilang binti ko at nasa gitna ko na rin siya.

Kung saan-saan na dumadapo ang nga halik niya. Sa pisngi, sa panga ko, pababa sa leeg ko, patungo sa batok ko at sa balikat ko na ngayon ay nakahantad na ang mayayaman kong dibdib. Nakalihis na pataas ang dress ko habang hinihimas niya ang hita ko.

Dahil sa sensasyon at sa sandaling ito ay halos hindi ko na namalayan pa ang lahat. Bayolente pareho ang paghinga namin at pinipigilan ko ang mapaungol nang malakas lalo na kung sinisipsip ni Miko ang balat ko.

“Uhm...” A moan escape my lips. He took one of my nipple into his mounds as he licked the side of it. Mahigpit kong niyakap ang ulo niya para mas mabigyan niya nang pansin ang mayayaman kong dibdib.

“Baby...” Mabilis kong inilayo ang mukha niya nang kinagat niya ang locket ko.

“Don’t touch my locket, Miko.”

“Tsk. You let me to touch you and kiss you but you don’t want to remove this fvcking thing?” Tinampal ko ang kamay niya.

“This is important to me. You don’t care about this. Just kiss me, will you?”

“Let me remove this, baby.”

“No! Don’t you dare!” sigaw ko.

“Ano ba ang mayroon dito at gustong-gusto mo?” may bahid na tanong niya.

“I told you. May sentimental value ito!” Inilapit niya ang hintuturo niya sa bibig ko para lang patahimikin ako.

“Shh. Maingay ka naman, Miss. Hindi tayo makabubuo ng baby kapag maingay ka.”

“What did you say?” I asked him.

“Tsk.” Hindi na siya sumagot pa at sinubo ulit sa bibig niya ang nipple ko. Sinimulan niya ulit akong halikan sa aking dibdib hanggang sa maramdaman ko ang kamay niyang humihila na pababa sa lace panty ko.

Itinukod niya ang dalawang binti niya sa kama na kalaunan ay lumuhod din siya. Tinitigan ko siya. Sanay na ako sa madilim na lugar pero may kaunti pa namang ilaw kaya malaya kong makikita ang gagawin ni Miko.

Dalawang kamay na niya ang ginamit para mahubad ang pang-ibabang saplot sa katawan ko. Alam ko naman na malakas lang ang loob ko dahil may kasamang babae ang aking asawa at hindi man lang akong nag-alangan na muling angkinin ng lalaking mahal ko. Kahit may mangyayari pa sa amin ay wala naman kaming mabubuo at gusto ko lang ulit pagbigyan ang sarili ko.

Ang muli kong maramdaman ang pag-angkin sa akin ng ama ng mga anak ko. Kahit ngayon lang... Napapikit ako nang makaramdam na ako nang lamig sa pagkababae ko. Suot ko pa rin ang dress ko pero umabot na sa tiyan ko ang dulo nito. Napaliyad ako nang hagurin ng daliri niya ang pagkababae ko.

“God... You’re soaking wet already, Kallani...” Hindi ko na inintindi pa ang pagtawag niya sa akin na Kallani. Mas mabuti iyon kaysa sa Jean.

Kinagat ko lang ang pang-ibabang labi ko nang ilang beses niyang hinagod iyon at ramdam ko rin ang pagkabasa ko roon. Ngayon ko lang ulit ito naramdaman sa totoo lang at gustong-gusto ko. Gustong-gusto ko ang pakiramdam na parang nabubuhay ang sistema ko kasi siya naman ang may kakayahan na iparamdam ito sa akin. Niyakap niya ang binti ko at ang isa ay nasa balikat na niya.

“Ohhh! Ahhh!” impit na ungol ko when he kissed my womanhood. Napahawak ako sa bed sheet nang gumalaw rin ang dila niya at pinadulas niya iyon sa gitna ng mga hita ko. Nanginig ang katawan ko sa tensyon na nararamdaman ko. Parang nakokuryente ako.

Sinipsip nang sinipsip niya ang maliit kong kuntil at nakababaliw lang ang tunog nang pagsipsip niya.

“Kalla... Huwag mong lakasan,” suway niya sa akin at muling sumubsob ang mukha niya sa gitna ng mga hita ko. Muli niyang hinalikan iyon at hinagod nang hinagod ng dila niya ang basang pagkababae ko.

Tila mapupugto ang hininga ko sa sarap na sensasyon na pinaparamdam sa akin ni Miko. Hindi na ako nakahawak sa bed sheet dahil sa buhok na niya mismo at pinagduldulan ko siya roon.

Mariin ko lang kinagat ang pang-ibabang labi ko para hindi kumawala ang malakas na ungol ko.

Hindi ko na rin napigilan pa ang paggalaw ng balakang ko lalo na nang pumasok ang daliri niya sa loob ng pagkababae ko at nagsimula na ring naglabas-masok. Oh, God... I miss this... I miss this...

Ang pressure na nararamdaman ko sa aking puson ay tuluyang sumabog at hindi siya umalis doon hanggang hindi niya masipsip ang lumabas na likido sa loob ko.

“M-Miko... Please...stop... Ahhh... Ohh!” malakas na ungol ko nang hilahin niya ang clitoris ko. Tinulak ko na ang ulo niya.