Ineens houd Astrian op met lopen en draait een kwart slag naar mij toe. "We zijn er bijna" zecht hij met een sirrieus gezicht. Ik kijk even om me heen "ik zie het niet alleen een berg." Astrian moet even lachen "het is op de berg." Ik kijk nog eens naar de berg en zie geen pad lopen "hoe komen we daar nou boven op ik zie geen weg of pad?" Astrian knikt begrijpend "eigenlijk vliegen we meestal maar aangezien jij geen vleugels hebt zou je maar op mijn rug moeten als ik ons naar boven vlieg." "Op je rug? Maar je bent van vuur dan verband ik?" Astrian had mijn vraag al verwacht, "het ziet er misschien uit als echt vuur maar het is een gloed alleen in geval van nood word het echt vuur dus je kan gewoon op mijn rug zitten en er gebeurt niks."

Ineens zie ik goude flits en staat er een grote phoenix voor me hij kijkt me recht aan voorzichtig kom ik wat dichterbij zijn veren glanzen in de zon en zijn ogen schitteren hij heeft roode oranje en geele veren. Ik leg mijn hand op zijn prachtige kop en voel een tinteling door me heen trekken. Hij buigt neer zodat ik op zijn rug kan klimmen. Als ik zit voel ik dat hij al zijn spieren aan span ik pak zijn veren vast ze zijn zacht, ineens plots neemt hij een aanloop ik klem me vast en ik voel hem opstijgen ik druk mijn hoofd in zijn veren.

Even later durf ik mijn ogen weer te openen ik zie alles vanaf boven het ziet er prachtig uit voor me zie ik een groot kasteel maar van deze afstand zijn alleen de contouren maar zichtbaar het ziet er groot en indrukwekkend uit.

We vliegen een heel stuk verder ik vind het gevoel van de veren tegen mijn huid en de wind door mijn haar en geluid van zijn slaande vleugels rust gevend en ik geniet van elke seconde. Na een kleine 10 minuten vliegen begint de landing langzaam remt Astrian af en land op de stenen.

Ik laat me van zijn rug afglijden wat makkelijk gaat door zijn zachte veren. En kijk naar het reusachtige kasteel naast me veranderd Astrian weer terug. Het kasteel is reusachtig het is helemaal van oranje steen gemaakt met rooie en geele torens. Er zit een gracht om heen maar daar in is niet zoals normaal water nee er brand een vuur in die het kasteel beschermd. "Hier woont mijn leidster." Kom dan stel ik je aan haar voor." Astrian geeft me een duwtje in de richtig van de ophaalbrug die groot is en van een speciaal soort hout gemaakt zodat het gene vlam vat. Voorzichtig loop ik door de grote poort.