Tik, tak, tik, tak, ik smacht naar het geluid van de school bel ik kijk opzei en zie Lucas druk schrijvend aan zijn aantekeningen. Ik zucht was ik maar zo goed in leren net als hij. Ineens word er een briefje op mijn tafel gegooit ik kijk verbaasd om me heen en zie dat iedereen druk aan zijn werk is. Ik kijk uit het raam en zie een persoon weg rennen. Nieuwschierig vouw ik het briefje open en lees wat er op staat "kom na schooltijd naar het bos ik wacht op je" hmm... Er staat geen naam op ik bijt pijnzend op de achter kant van me pen en bedenk wie het kan zijn concentreren op de les gaan nu zeker niet meer lukken.

Eindelijk gaat de bel ik pak mijn tas en loop zo snel als ik kan het lokaal uit. Ineens word ik bij mn arm gepakt en tegen de muur aan gesmeten. HEY! LAAT DAT schreeuw ik en kijk woedend om me heen en kijk recht in de ogen van Bastiaan de jongen die me altijd pest. Hij pakt mijn rugzak en trekt hem open en pakt mijn teken schrift. NEE! Gil ik niet mijn schrift. Hij besteed geen aandacht aan mij en bladert er ongeïntereseerd door heen tot dat hij een tekening van een raaf ziet "bingo zecht hij" hij scheurt de tekening er uit en verscheurt hem voor mijn ogen, ik bijt op mijn tanden er grom van woede. Hij gooit mijn schrift op de grond en loopt weg. De tranen branden in mijn ogen niet huilen denk ik bij mezelf je moet sterk zijn. Ik pak mijn schrift en doe de gescheurde tekening er weer in misschien is hij nog te redden snel stop ik het in mijn tas en ren ik naar buiten weer een school dag overleefd naja wat je overleefd kan noemen.

Ik loop in het bos en zie een pijl op de grond gemaakt van afgebroken takken. Ik denk dat dit voor mij is bedoeld en volg de pijl langzaam loop ik door het bos om me heen speurend naar meer pijlen. Ik loop dieper en dieper het bos in ik zie nog een pijl en sla rechts af. Daar kom ik bij een open plek aan ik kijk in het rond en zie een klein meertje, in het water zie ik de weerspiegeling van de zon het glinsterd helemaal en het water lijkt wel goud. Ik hoor vogeltjes fluiten en overal om me heen zijn bloemen in alle kleuren die heerlijke geuren verspreiden. Ik zucht en kijk nog een om me heen het is hier prachtig. Ik schrik op uit mijn gedachten van het geluid van een grote zwarte raaf die komt aan gevlogen en land voor mijn voeten jij kijktme met een schuin aan. Even kijken we elkaar seconden lang aan "wat doe jij hier" fluister ik het lijkt alsof de raaf me verstaat hij schut zijn veren even uit. De zon laat de zwarte vogel oplichten en stralen. Dan vliegd hij weer weg. Ik kijk hem na tot dat hij niet meer dan een stipje aan de horizon is.

Ineens zie ik dat op de grote steen bij het water een jongen zit die naar me kijkt. Zou hij het briefje hebben geschreven?