Λοιπόν.

Πρέπει να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά γιατί αυτή τη στιγμή έχω χάσει τα αυγά και τα πασχάλια.

Εξομολογήθηκα στον Αχιλλέα ότι τον θέλω.

Ο Αχιλλέας αισθάνεται το ίδιο και για μένα.

Εγώ και ο Αχιλλέας το κάναμε.

Εγώ και ο Αχιλλέας τα φτιάξαμε.

Ο Αχιλλέας πήγε στο αστυνομικό τμήμα παρά τη θεληση του.

Αυτή είναι σίγουρα η πιο περίεργη μέρα της ζωής μου ολόκληρης.

Τι μπορεί να έκανε ο Αχιλλέας μέσα σε λιγότερο από 10 λεπτά μου λέτε?!

Για δολοφονία δεν νομίζω, είχε πολύ καλή διάθεση σήμερα για να σκοτώσει τον Νίκο.

Για βιασμό, ούτε αυτό. Φρεσκογαμημένος έφυγε από το σπίτι μου και είμαι σίγουρη ότι τον εξάντλησα αρκετά.

Κλοπή μήπως? Βασικά αυτό δεν αποκλείεται, από τη στιγμή που δεν είναι και το καλύτερο παιδί...

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και φόρεσα τα πρώτα ρούχα που βρήκα μπροστά μου. Ο Αχιλλέας με χρειάζεται!

Κατέβηκα τις σκάλες δυο-δυο και έτρεξα μέχρι τη πόρτα.

"Φεύγω. Μη με περιμένετε!" φώναξα και βγήκα από το σπίτι χωρίς να περιμένω απάντηση.

Σε όλη τη διαδρομή έτρεχα σαν κυνηγημένη, κάποια στιγμή έριξα κάτω μια γριούλα αλλά όταν πήγα να τη βοηθήσω άρχισε να μου φωνάζει σε μια άλλη γλώσσα. Δεν θέλω να ξέρω τι μου είπε. Προέχουν άλλα τώρα.

Με το που έφτασα στο αστυνομικό τμήμα ρώτησα που βρίσκεται ο Αχιλλέας. Ακολούθησα πίστα τις οδηγίες και έφτασα σε ένα δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου.

Χτύπησα τη πόρτα με τρεμάμενα χέρια και την άνοιξα. Όταν όμως είδα ότι ο Αχιλλέας με κοιτούσε με ένα πλατύ χαμόγελο παραξενεύτηκα.

Κινδυνεύει να κλειστεί μέσα και μου χαμογελάει σαν ψυχοπαθής? Κάτι χάνω εδώ πέρα.

"Εεμ Αχιλλέα? Γιατί είσαι εδώ είπαμε?" ρώτησα και τον κοίταξα με ένα άβολο χαμόγελο.

"Σου έχω υπέροχα νέα!" είπε και τα μάτια του γυάλισαν κάτω από το έντονο φως του δωματίου.

Πάει. Το παιδί είναι μαζοχιστής.

"Συλλάβανε τον πατέρα μου!" το χαμόγελο του δεν έλεγε να ξεκολλήσει από πάνω του και εγώ αμέσως σοβάρεψα.

Του άστραψα ένα χαστούκι και ο αστυνομικός με κοίταξε έντρομος. Είμαι αρκετά σίγουρη ότι κρατάει το όπλο του κάτω από το γραφείο σε περίπτωση που ξεφύγω.

"Ξέρεις πόσο με τρόμαξες ρε ηλίθιο?!?" του έδωσα ακόμα ένα και αυτός με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

"Νόμιζα ότι σε κλείσανε μέσα!" φυσικά και του έδωσα ακόμα ένα χαστούκι. Το αξίζει και μάλιστα με το παραπάνω. Πήγε η καρδιά μου στη Κούλουρη εξαιτίας του!

"Και ορίστε άλλο ένα επειδή είσαι βλάκας!" ένα τελευταίο χαστούκι και έκατσα πάλι στη θέση μου.

Ο αστυνομικός είχε βγάλει το όπλο και το είχε ακουμπήσει πάνω στο γραφείο του. Μάλλον τον τρόμαξα λίγο...

"Συγγνώμη ρε αγάπη μου αλλά ήμουν πολύ ενθουσιασμένος όταν σε πήρα! Γι'αυτό ακουγόμουν κάπως." προσπάθησε να δικαιολογήσει τον εαυτό του και με κοίταξε με γλυκά ματάκια.

Εγώ φυσικά λύγισα με αυτό το ανεκτίμητο βλέμμα και σηκώθηκα να τον πάρω αγκαλιά.

"Και για πιο λόγο τον πιάσατε αν επιτρέπεται?" ρώτησα τον αστυνομικό και αυτός άνοιξε έναν μεγάλο φάκελο.

"Ο κύριος Φώτης Κομηνός κλείστηκε στη φυλακή διότι χρησιμοποιούσε βία στο ίδιο του το παιδί, πουλούσε ναρκωτικά, και γιατί κατηγορήθηκε για τη δολοφονία μιας γυναίκας πριν 10 περίπου χρόνια." στη τελευταία πρόταση ο Αχιλλέας γύρισε απότομα το βλέμμα του πάνω στον αστυνομικό και τον κοίταξε έντονα.

"Όπα όπα... Πως λεγόταν εκείνη η γυναίκα?" τώρα τι τον έπιασε?

"Ιωάννα Αλεξίου." διάβασε προσεκτικά το όνομα και εγώ με τον Αχιλλέα κοιταχτήκαμε ταυτόχρονα.

"Αυτή ήταν... Η μαμά μου..." μουρμούρησε και εγώ του έσφιξα το χέρι.

Δεν το πιστεύω... Ο ίδιος του ο πατριός σκότωσε τη μάνα του... Και ο Αχιλλέας πέρασε όλα αυτά τα χρόνια νομίζοντας πως ήταν απλώς ένα ατύχημα...

Ω Θεέ μου δεν θέλω να ξέρω πως νιώθει τώρα... Πάω στοίχημα ότι θα πονάει πολύ...

"Λυπάμαι πολύ..." είπε ο αστυνομικός και έκλεισε τον φάκελο.

"Πάντως δεν χρειάζεται να ανησυχείτε, θα μείνει μέσα για αρκετό καιρό." συνέχισε και εγώ σήκωσα τον Αχιλλέα.

Αφού χαιρέτησα τον κυριούλη βγήκαμε έξω μαζί με τον Αχιλλέα.

"Είσαι καλά?" τον ακούμπησα στο στέρνο αλλά δεν τόλμησα να τον κοιτάξω κατάματα.

Με τον δείκτη του μου σήκωσε το πιγούνι αναγκάζοντας με να τον κοιτάξω.

"Αφού είσαι εσύ εδώ είμαι εντάξει." μου είπε γλύκα και με φίλησε παιχνιδιάρικα στη μύτη.

"Πάμε σπίτι σου? Δεν θέλω να γυρίσω ακόμα..." τον έπιασα από το χέρι και αρχίσαμε να προχωράμε.

"Και δε πάμε..." είπε πονηρά και εγώ κοίταξα τον ουρανό.

Μόλις φτάσαμε ξεκλείδωσε τη πόρτα και αφού μπήκαμε μέσα με κόλλησε στον τοίχο δίνοντας μου ένα παθιασμένο φιλί.

"Έτοιμη για τον δεύτερο γύρο που λέγαμε?" ψιθύρισε στο αυτί μου και άρχισε να μου γλύφει τον λαιμό με κυκλικές κινήσεις.

"Πανέτοιμη." είπα ξεψυχισμένα και πήγαμε τρέχοντας στο δωμάτιο του.

[...]

Στο σχολείο πήγα με τον Αχιλλέα σήμερα. Αξίζει να αναφέρω ότι όλοι μας κοιτούσαν λες και είμαστε εξωγήινοι.

Και γω έτσι θα με κοιτούσα αν με έβλεπα τώρα. Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα τα έφτιαχνα με τον Αχιλλέα...

Βασικά είχαμε συμφωνήσει να κρατήσουμε μυστική την όλη φάση για να αποφύγουμε τις ερωτήσεις και λοιπά, αλλά κάποια που το όνομα της ξεκινάει από 'Ζω' και τελειώνει σε 'η' δεν άντεξε και τα ξέρασε όλα παντού.

και όταν λέω παντού το εννοώ, παντού. Μέχρι και οι καθηγητές έμαθαν για τη σχέση μου με τον Αχιλλέα.

Αα τώρα που είπα καθηγητές, θυμάστε τη καθηγήτρια της γλώσσας και τον καθηγητή της βιολογίας?

Ναι εκείνους που είχα πιάσει μέσα στις τουαλέτες.

Με έπιασαν ένας ένας και μου υποσχέθηκαν ότι θα μου βάλουν 20 σε όλα τα τρίμηνα, αρκεί να μη πω κουβέντα για ό,τι είδα.

Καταλάβατε παιδιά? Αν θέλετε καλούς βαθμούς, απλά απειλείστε τους καθηγητές σας ότι γνωρίζετε ένα μυστικό τους, και θα σας δωροδοκίσουν με βαθμούς. Συμφέρει αλήθεια.

"Εεμ Έλλη? Μπορώ να σου μιλήσω λίγο?" άκουσα μια γνώριμη φωνή από πίσω μου και αμέσως τσιτώθηκα.

"Τι θες Χριστίνα?" ρώτησα ξερά και ο Αχιλλέας την κοίταξε με αηδία.

Αυτό παίζει να είναι το μικρότερο κεφάλαιο που έχω γράψει 😭😭

Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να τα κάνω μεγάλα τώρα, μιας και η ιστορία φτάνει στο τέλος της 😶

Καλά καταλάβατε... Το επόμενο κεφάλαιο θα είναι και το τελευταίο 😢😢😢

Αχ δεν αισθάνομαι πολύ καλά... Θανάση φέρε μου ένα ποτήρι νερό! 😂😂😂

Τέλος πάντων τελικά για άλλο λόγο πήγε ο Αχιλλέας στο τμήμα 😇

Σας τρολαρα λιγουλάκι εε?😆 Ααα μη με βρίσετε! Ποτέ δεν είπα ότι ο Αχιλλέας μπήκε φυλακή, είπα μόνο ότι πήγε στο τμήμα 😏

Τελικά ο πατέρας του Αχιλλέα κλείστηκε μέσα γιευυ :")

Οκευ το τελευταίο (😭) κεφάλαιο θα ανέβει αύριο αλλά δεν έχω ιδέα τι ώρα :(

Spoiler : Πολλές συμφιλιωσεις και ένα καινούριο ζευγαράκι 😇

Σι για πιτσακια 😢🍕

-Σταυρούλα, το τεακι που τρολαρει κόσμο 😏💁