Μίλησες επίτηδες...
Εγώ έμεινα ακίνητη στη θέση μου, ενώ τα μάτια μου ήταν ορθάνοιχτα σε αντίθεση με του Αχιλλέα που τα είχε κλείσει σφιχτά.
Το σκουλαρίκι στα χείλη του, έδινε μια διαφορετική αίσθηση στο φιλί. Εξαφάνιζε τη ζέστη που ένιωθα εξαιτίας του.
Όλο μου το σώμα ανατρίχιασε από αυτό το φιλί. Πρώτη φορά αισθάνομαι έτσι. Είναι... Ωραίο...
Μόλις συνειδητοποίησα τι κάνουμε, τον έσπρωξα με όλη μου τη δύναμη και το φιλί έγινε καπνός.
"Τι στο πούτσο?!?" ρώτησε αγανακτισμένος και εγώ τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.
"Εγώ ή εσύ?!?" είπα δείχνοντας πρώτα τον εαυτό μου και μετά εκείνον.
"Γιατί το έκανες αυτό?" ρώτησα μετά από λίγη ώρα σιωπής.
"Έχεις δίκαιο... Δεν έπρεπε. Φεύγω." μου απάντησε αποφασιστικά και εγώ του έπιασα σφιχτά το χέρι.
"Που θα πας?" δεν έχω ιδέα γιατί τον ρώτησα. Μου βγήκε αυθόρμητο.
"Δεν σε ενδιαφέρει." είπε ξερά και ανέβηκε στο δωμάτιο.
Λίγο αργότερα κατέβηκε ντυμένος πλέον, και χωρίς να με κοιτάξει, άνοιξε τη πόρτα και έφυγε.
Τώρα εγώ, τι κάνω?
Πέρασαν 20 λεπτά και εγώ είμαι καθισμένη στον καναπέ, ενώ χαζεύω τη κλειστή οθόνη της τηλεόρασης.
Το κινητό μου δονήθηκε και εγώ το πήρα στα χέρια μου.
Σήμερα
Από : Νίκος
Συνάντησε με στο νοσοκομείο. Ο Αχιλλέας χτύπησε.
Προς : Νίκος
ΤΙ?! ΠΩΣ?! ΠΟΥ?!
Από : Νίκος
Απλά έλα στο νοσοκομείο εδώ πιο κάτω και θα στα πω από κοντά!
Δεν του απάντησα και έκλεισα το τηλέφωνο. Φόρεσα στα γρήγορα τα ρούχα μου και βγήκα τρέχοντας από το σπίτι, χωρίς να κλειδώσω τη πόρτα.
Σε όλη τη διαδρομή έτρεχα, ενώ μερικές φορές έπεφτα πάνω σε περαστικούς.
Όταν έφτασα στο νοσοκομείο έτρεξα κατευθείαν στην υποδοχή.
"Γεια σας ο Αχιλλέας σε ποιο δωμάτιο βρίσκεται?!" είχα κυριολεκτικά φέρει το πρόσωπο μου μέσα στη φάτσα της τρομαγμένης κυρίας.
"Ωω λυπάμαι... Απεβίωσε πριν λίγα λεπτά... Ήσασταν συγγενής του?" πάει... Έχετε γεια βρυσούλες.
"ΤΙ?!? Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΑΛΕΞΙΟΥ?!" την ίδια στιγμή ένιωσα ένα ζευγάρι χέρια να με τυλίγει και φύγαμε από την υποδοχή πριν προλάβει να μου απαντήσει η τρομαγμένη κυρία.
"Έλα μαζί μου." μου είπε ο Νίκος και εγώ τον ακολούθησα.
Φτάσαμε στη ταράτσα του νοσοκομείου και ο Νίκος έκλεισε τη πόρτα πίσω του.
"Που είναι ο Αχιλλέας μου λες?!?" έχω αρχίσει να χάνω την υπομονή μου.
"Ηρέμησε αγριόγατα. Ο Αχιλλέας είναι καλά." θα τον σκοτώσω. Έπαθα τη μεγαλύτερη κρίση της ζωής μου για το τίποτα?!?!
"Τότε γιατί με κουβάλησες ως εδώ?!?!" τα χέρια μου κινούνται ανεξέλεγκτα και είμαι αρκετά σίγουρη ότι θα φάει καμιά αδέσποτη.
"Γιατί χρειάζομαι τη πολύτιμη βοήθεια σου." τελικά δεν θα είναι αδέσποτη αυτή που θα φάει, θα τον χτυπήσω άσχημα.
"Ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα. Ήδη σε βοήθησα να πληγώσεις τον Αχιλλέα και αυτό που του κάναμε ήταν πολύ σκληρό! Δεν πρόκειται να σε βοηθήσω ξανά!" άκουσε κει να τον βοηθήσω ξανά...
"Βασικά... Μόλις με βοήθησες." είπε με ένα στραβό χαμόγελο και εγώ τον κοίταξα μπερδεμένη.
"Ώστε έτσι εξηγούνται όλα..." άκουσα μια γνώριμη φωνή και γύρισα απότομα πίσω μου.
"Αχιλλέα?!?!" δεν το πιστεύω... Όλο αυτό ήταν παγίδα? Αυτό που ήθελε ο Νίκος, στη πραγματικότητα ήταν να πληγώσω ξανά τον Αχιλλέα?
"Αχιλλέα άσε με σε παρακαλώ να σου πω όλη την αλήθεια!!!" τα μάτια μου άρχισαν να υγραίνουν. Δεν μπορεί να φύγει. Όχι ακόμα!
"Και να σκεφτείς, ότι άρχισα να σε συγχωρώ για αυτό που έκανες... Νόμιζα ότι απλά δεν άντεξες και άνοιξες το στόμα σου. Νόμιζα ότι όλο αυτό που έγινε, το έκανες καταλάθος... Αλλά να μαθαίνω από εσένα την ίδια, ότι μίλησες επίτηδες... Όχι αυτό ρε Έλλη... Όχι αυτό..." στο τέλος η φωνή του έσπασε. Με πονάει αυτή του η εικόνα... Με πονάει πολύ.
"Αχιλλέα απλά άσε με να σου πω εγώ--"
"Και ξέρεις ποιο είναι το χειρότερο? Να μαθαίνω ότι όχι μόνο το έκανες επίτηδες, βοήθησες τον Νίκο. Μαζί το κάνατε. Μήπως σχεδιάζετε και τίποτα καινούριο τώρα? Ίσως να μοιραστείτε το μυστικό μου με όλη τη περιοχή?" τα λόγια του με χτυπάνε αλύπητα.
"Αχιλλέα αν με αφήσεις θα σου πω όλη την αλήθεια." τα πρώτα δάκρυα έκαναν την εμφάνιση τους.
"Τι άλλο να του πεις ρε Έλλη? Ότι είμαστε σε κρυφή σχέση? Νομίζω αρκετά τον πληγώσαμε για σήμερα." πάει καλά? Θεέ μου θα πάρω το κεφάλι του και θα αρχίσω να το χτυπάω αλύπητα στο πάτωμα!
Δεν φτάνει που με ανάγκασε να κάνω όλα αυτά, τώρα λέει και ό,τι του κατέβει στο κεφάλι?!
"Ξέρεις κάτι? Μαλακία έκανα που ζήτησα τη βοήθεια σου." δεν είπε τίποτα άλλο και έφυγε με μεγάλα βήματα από τη ταράτσα.
"Είσαι... Μαλάκας... Ειλικρινά δεν σε πιστεύω!" του άστραψα ένα χαστούκι και έφυγα τρέχοντας από τη ταράτσα.
Έξω από το νοσοκομείο η μηχανή του έλειπε.
Άρχισα να τρέχω μέχρι το σπίτι μου. Λογικά εκεί θα έχει πάει για να μαζέψει τα πράγματα του.
Όταν έφτασα, παρατήρησα πως το παράθυρο του δωματίου μου ήταν ανοιχτό.
Άνοιξα τη πόρτα και ανέβηκα δυο-δυο τα σκαλιά.
Μπήκα στο δωμάτιο και ο Αχιλλέας μάζευε τα σκορπισμένα του ρούχα.
"Σε παρακαλώ Αχιλλέα μη φύγεις!" ήμουν έτοιμη να ξανακλάψω.
"Δηλαδή μου λες να συνεχίσω να μένω εδώ? Μαζί σου? Όχι ευχαριστώ." είπε απότομα και πέταξε τη τελευταία του μπλούζα μέσα στο σακίδιο.
"Απλά άσε με να--"
"Όχι. Αρκετά σε άφησα. Τώρα κατάλαβα γιατί δεν ήθελες να με φιλήσεις. Απλά δεν ήθελες να απατήσεις τον Νικολάκη σου. Κι όμως μια χαρά πηδήχτηκες με τον μαλάκα τον Πρίαμο." τα λόγια του με αηδίασαν και με εκνεύρισαν ταυτόχρονα.
"Καταρχήν, είναι Οδυσσέας. Και προσπαθώ τόση ώρα να σου πω ότι--"
"Βούλωσε το. Θα σου αδειάσω τη γωνιά. Αυτό δε θες άλλωστε?" πήρε τη τσάντα στον ώμο του και βγήκε από το δωμάτιο.
Όταν άκουσα την εξώπορτα να κλείνει δυνατά, ξέσπασα σε κλάματα.
Για όλα φταίει ο Νίκος. Αν δεν είχε ανακατευτεί στη προσωπική ζωή εμού και του Αχιλλέα, θα ήμασταν εντάξει τώρα.
Αλλά και γω δεν πάω πίσω... Φάνηκα τόσο δειλή όταν συμφώνησα να βοηθήσω τον Νίκο.
Και αυτός ο Αχιλλέας όμως είναι τόσο πεισματάρης ρε γαμώτο! Δεν με άφησε να του εξηγήσω τίποτα!
Το είδε ότι προσπάθησα να του πω την αλήθεια αλλά δεν με άφησε.
Ωραία λοιπόν. Δεν θα συνεχίσω να προσπαθώ.
Είχε την ευκαιρία να μάθει την αλήθεια, αλλά την άφησε.
Ας μάθει μόνος του τι πραγματικά έγινε.
[...]
Μου φαίνεται περίεργο που ξυπνάω ξανά μόνη μου.
Έμεινε εδώ μόλις δύο μέρες αλλά μου λείπει το συναίσθημα να ξυπνάω μέσα στη ζεστή αγκαλιά του.
Κοίταξα την ώρα και σηκώθηκα βαριεστημένα από το κρεβάτι. Είχε ήδη πάει 12 το μεσημέρι...
Άνοιξα το κινητό και πρόσεξα ότι είχα ένα μήνυμα από τη Ζωή.
Σήμερα
Από : Ζωή
Κοπελιά αύριο ο Αχιλλέας έχει γενέθλια. Το ήξερες?
Προς : Ζωή
Για να είμαι ειλικρινής, όχι δεν το ήξερα. Και τι μ'αυτό?
Από : Ζωή
Έστειλε προσκλήσεις με μήνυμα σε σχεδόν όλο το σχολείο σήμερα. Σε εσένα πως και δεν είπε τίποτα? Μαζί δε μένετε?
Προς : Ζωή
Βασικά, χτες μαλώσαμε και έφυγε... Και σήμερα δεν μου έχει στείλει μήνυμα όποτε λογικά δεν θα με θέλει εκεί...
Από : Ζωή
Μάλιστα... Εσύ θα έρθεις θες δε θες.
Προς : Ζωή
Τι λες ρε Ζωή. Αν με δει μπροστά του θα φάω ξύλο σίγουρα! Δεν έρχομαι! Πάει και τελείωσε.
Από : Ζωή
Σήμερα θα πάμε για να διαλέξουμε δώρα με τα κορίτσια. Θα έρθεις και συ. Και φρόντισε να διαλέξεις ωραία ρούχα για αύριο.
Προς : Ζωή
Πωωω ρε κορίτσια έλεος! Καλά θα έρθω! Αλλά σε προειδοποιώ, δεν θα είμαι καλή παρέα σήμερα...
Από : Ζωή
Τέλεια! Κατά τις 5 θα έρθουμε. Μπαιιι
Τώρα πρέπει να εμφανιστώ απρόσκλητη στο πάρτι του μεγαλύτερου εχθρού μου, που παρεπικτόντως αυτή τη περίοδο με μισεί θανάσιμα.
Υπέροχα...
[...]
Τριγυρνάμε εδώ και δύο ώρες στο εμπορικό και προσπαθούμε να βρούμε το κατάλληλο δώρο για τον εορταζόμενο.
Εγώ έχω βρει το δικό μου εδώ και ώρα, και πιστεύω είναι πολύ χρήσιμο για αυτόν.
Φυσικά, οι άλλες με έβρισαν που θα του πάω κάτι τέτοιο, αλλά δεν είμαι καλεσμένη οπότε δεν είναι ανάγκη να του πάρω κάτι ακριβό.
Απλά για να μην πάω με άδεια χέρια. Αμαρτία ρε παιδί μου...
Γυρίσαμε η κάθε μια σπίτι της και κανονίσαμε για αύριο.
Θα συναντηθούμε όλες στο σπίτι μου, μιας και οι γονείς μου λείπουν.
Και αν βγω ζωντανή μετά από αυτό το πάρτι, εμένα να μου τρυπήσεις τη μύτη...
Χευυυ 😃
Πιστεύατε ότι θα είχε σεκσακι εεε? Πφφφ ναι καλά 😈😈😈😈
*γκχμ friesbeforeguys- γκχμ* 😏
Ούτε ένα κανονικό φιλί δεν σας έδωσα ακόμα 😝😈😂
Με αγαπάτε όμως. Έστω και λίγο. Πείτε το 😢
Έχω αρχίσει να μαζεύω κόσμο για τον ομαδικό βασανισμό του Νίκου. Όποιος θέλει έρχεται 🔫🔫🔫
Ήταν λίγο μικρό αυτό το κεφάλαιο αλλά θα προσπαθήσω να κάνω το επόμενο μεγαλύτερο :")
Spoiler : Παρτάκι 😈
Αγαπώ σας πιτσουλες 🍕💘
Μπιμπι ✌
-Σταυρούλα, το τεακι 💁
P.S.
Αν μπορείτε τσεκάρετε την ιστορία μου Addicted... Χρειάζεται προβολές, αστεράκια και σχόλια 😶
P.S. 2ο
Αν θέλετε πάτε να διαβάσετε την ιστορία της ChryssanthiPsoma
*αυτό το ψυχανωμαλο είναι η κολλητή μου 😢😂*
Αυτή είναι η πρώτη της ιστορία και χρειάζεται την υποστήριξη σας :") Πιστεύω ότι έχει καλές προοπτικές 😝❤
P.S. 3ο (και τελευταίο 😂)
Τι θα λέγατε αν έπαιρνα μέρος στα Wattys 2016? 😢
ΑΝ γίνει κάτι τέτοιο, θα χρειαστώ τη βοήθεια σας στο twitter να ψηφίσετε την ιστορία μου κλπ 😧
*αν δεν ξέρετε πώς, μπορείτε να δείτε το βιβλίο των Greek Wattys... Θα σας βοηθήσει αρκετά*
Είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσω γιατί υπάρχουν ιστορίες 1000 φορές καλύτερες από τη δικιά μου, αλλά who cares... 😂Το κάνω για τη πλάκα 😋
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top