CHAPTER 33
Chapter 33: Contraceptive pills
“I DON’T know... P-Parang gusto ko lang yakapin ka... Actually... N-Noong birthday ko pa ay gusto na kitang lapitan... I just want to hug you, hija...” sambit niya. Ako ang nag-aalangan. Paano kung nakilala niya ako tapos nagpapanggap lang siya? Na sinasabi niya lang ito para yakapin niya ako at guilty lang siya.
But I want to hug her too... “Sige po,” sabi ko. Si Rishi ay mukhang naintindihan ang pinag-uusapan namin dahil dumistansya agad siya pero hinalikan pa siya nito sa pisngi niya bago ako nilapitan.
I don’t know what to do. Tatayo ba ako o ano? Or uupo na lamang ako rito at hihintayin siya— Natigilan ako nang umupo siya sa left side ko at niyakap niya ako nang patagilid lang. Naramdaman ko agad ang pag-alog ng mga balikat niya at pinipigilan na rin niya ang mapahikbi.
Niyakap ko rin siya pabalik pero hindi ko na lamang inilabas ang totoong emosyon ko at itinago ko na lamang ito. Ayoko ring mag-breakdown.
Hanggang sa dumating si Ma’am Blaise at maski siya ay nagulat din. Ibinaba niya na lamang ang dala niyang drinks sa center table at umupo sa tabi ni Rishi. Matagal akong niyakap ng mama ko at doon ko lang napansin si Milkaine na mukhang kadarating lang din.
Humiwalay rin siya sa akin at pinunasan niya ang mga luha niya. Humingi siya sa amin nang paumanhin na tinanguan lang namin.
Kinausap na lamang niya si Ma’am Blaise at sumulpot din bigla si Gladysse. Sinenyasan niya ako na sumunod sa kanya kaya nagpaalam ako. Sumunod din si Milkaine na agad kong sinungitan.
“Kuya, bakit ka naman sumunod dito?” nagsusungit na tanong ni Gladysse sa kuya niya. Sa room niya kami nagtungo at itong makulit na si Milkaine ay talagang sumunod pa sa amin.
“May pag-uusapan ba kayo ni Froyee?” tanong nito at pinagkrus pa ang mga braso niya.
“Mayroon, Kuya. Girl’s stuff!” sigaw ni Gladysse at basta na lamang niyang tinulak si Milkaine. Tiningnan pa ako ng isa at nagkibit-balikat lamang ako. Bumabalik sa pagiging makulit ang lalaking iyon.
Umupo na ako sa kama at nag-bounch pa ang hips ko sa lambot nito. Nilapitan na rin niya ako nang masigurado niya na sarado na ang pinto.
“What is it? May sasabihin ka ba sa akin?” I asked her.
“Nahanap na namin ang backpack mo, Froyee. Pero ayaw ibigay ng mga lalaking iyon dahil kailangan ka naming isuko para sa interrogation. Lalo na galing ka from Japan. Turista raw ang mga kasamahan niyo sa barkong iyon at ikaw lang ang bukod tanging nakatakas. Kaya mas lalo ka nilang pinagdududahan. Gusto nilang makita ka,” mahabang paliwanag niya. “Maniniwala na sana ako na strict ang headquarters nila pero nakatakas ka nang ganoon lang kadali.”
“Nagkataon lang na maraming tao silang nahuli nang araw na iyon at hindi nila gaano nabantayan ang headquarters nila,” paliwanag ko naman.
“Anyway, mas maganda na ang nakaalis ka roon. Ano ba ang laman ng backpack mo?” tanong pa niya.
“May pera ro’n, may kaunti akong damit. Mga gamit ko noong bata pa lamang ako. Iyong mga papeles ko,” sabi ko at naalala ko ang anklet ko noong baby pa lamang ako.
Nang hindi na magkasya sa akin ay ginawa ko na lang iyong keychain. Simple lang naman iyon na parang ginawa lang gamit ang kamay. Naalala ko rin na ang mama ko ang gumawa no’n. Basta nakakabit lang siya roon sa wallet ko na wala namang laman.
“Froland will help me. Actually siya ang nagsabi no’n sa akin at pati ang lalaking iyon ay interesado na rin makilala kung sino ka. Kaya nahihirapan ako sa isang iyon,” sambit niya.
“What if haharapin ko na lamang sila?” tanong ko na ikinailing niya.
“No. Baka mas maging complicated lang ang lahat. Hayaan mo na kami ang gagawa nang paraan para makuha ang mga gamit mo.” I nodded at lumabas na rin ako after our conversation.
Nagtungo ako sa kuwarto ko at pagkasara ko lang ay nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Milkaine. Nakahiga siya sa kama. Wala naman akong pakialam kung nakahiga siya roon pero kasi iyong bagay na pinaglalaruan niya.
Nilapitan ko siya at sumampa na rin sa bed para agawin ang bagay na hawak niya pero gumulong ang hudas kaya hindi ko na naabot iyon.
“Milkaine! What the hèll?! Akin na ’yan!” sigaw ko at sinubukan ko pa ring kunin iyon dahil sa pagiging desperada ko na makuha iyon ay ilang beses kaming nagpagulong-gulong sa kama.
Minsan ay siya ang nadadaganan ko at hinahayaan niya lang din ako pero sinasabayan na niya nang halakhak kaya mas lalo akong nainis. Nagawa ko na ring sabunutan ang buhok niya.
Nang makaupo na nga siya at nasa lap na niya ako nakaupo. Nakasandal ang likod niya sa headboard at ang isang braso niya ay nasa baywang ko na. Hingal na hingal pa ako.
“What is this, baby?” tanong niya at sinubukan ko pang kunin iyon pero itinaas niya lang ang kamay niya. Mariin kong pinisil ang pisngi niya. He groaned pero tumawa lang siya.
For God’s sake, contraceptive pills ko kasi iyon. Pero may tinanggal na ako roon kaya hindi niya nalalaman kung ano’ng klaseng gamot iyon.
“Milkaine, ano ba?! Pagod na ako!” Mas lumakas lang ang pagtawa niya. Napakakulit talaga niya!
“Sabihin mo muna sa akin kung ano ’to, hmm?” Itinulak ko ang mukha niya dahil sa lapit nito.
“Obvious ba? Vitamins ’yan!” pasigaw na sagot ko. Tumango-tango siya.
“Vitamins. Para saan naman itong vitamins?”
“Ang kulit mo naman, Milkaine. Mas makulit ka pa kaysa sa pamangkin mo,” supladang sabi ko at umalis na ako sa lap niya. Hinawakan ko ang unan at hinampas ko iyon sa mukha niya saka ako bumaba sa bed. Tinanggal naman niya iyon at umalis din siya sa kama ko.
Naglakad siya patungo sa balkonahe ko at tinanggal ang takip ng bote ng gamot ko. Ngumisi siya nang makita ang reaction ko. Mabilis ko siyang sinundan at ibinuhos niya ang laman no’n sa malaking palad niya saka niya ibinato lahat sa baba.
“Tsk.”
“Milkaine Irick Rousville!” sigaw ko sa buong pangalan niya at lumapit ako sa railings para tingnan iyon sa baba. Makikita ko pa ba kung maliit lang iyon at baka hiwa-hiwalay na nga ang pagbagsak nila? “You’re acting like a kid, Milkaine!” asik ko sa kanya. Sa lakas ng boses ko ay bayolente na ang paghinga ko. “Bakit mo naman tinapon?!”
“Hindi naman iyon vitamins,” seryosong sabi niya at natigilan ako. Paano naman niya nasabi na hindi iyon vitamins? Eh, wala siyang mababasa roon. Bote na lang siya.
“Paano mo naman nasasabi na hindi iyon vitamins, ha?!”
“Kasi hindi ka naman tumataba. You don’t need that, Froyee. I won’t let you.” Bumilis ang tibok ng puso ko sa sinabi niya at saka niya ako tinalikuran. Napanganga lang ako sa gulat.
Bakit pakiramdam ko ay may alam na siya?
Nakaiinis na talaga siya. Bakit niya naisip na itapon ang pills ko? Kailangan ko pa iyon. One week pa ang natitira niyang oras bago matapos ang contract. Ayokong mabuntis at saka... Pero safe pa naman siguro ako. Regular ang menstruation ko at safe pa naman siguro ako kapag hindi ako makainom ng contraceptive pills. I took a deep breath.
SPG
MABILIS nga lumipas ang isang linggo at sa loob niyon ay wala kaming ibang ginawa ni Milkaine kundi ang maglaro sa kama. Psh. Hindi na pagsasayaw ang ginawa ko. Kasabay ko na mismo siya sa pagsasayaw sa kama at siya ang halos sumasayaw.
“This is the last, right? Ayaw mo raw mag-renew ng contract, Yeebi?” tanong niya sa akin habang nasa ibabaw pa rin and take note. Nasa loob ko pa rin ang alaga niya.
Nasa ilalim kami ng kumot at hindi na nakatulong pa ang aircon dahil mainit pa rin. Higit na sa ginagwa namin ay mas uminit pa lalo.
Marahan siyang umulos sa loob ko kaya napakapit ako sa magkabilang balikat niya.
“I want to quit from my job. Ahhh...” sabi ko na sinabayan ko nang pag-ungol. Nakababaliw kapag ganyan siya kung gumalaw. Mabagal pero sagad na sagad.
“Where are you going, Yeebi?” he asked. “Ohh... Shít...”
“Uhm...” Ibinuka niya lalo ang mga binti ko at niyakap niya ang isa para maisagad niya nang husto ang kahabaan niya.
God, parang baliw lang dahil habang nag-uusap kami ay may ginagawa kami sa kama.
“Hmm, Yeebi?” malambing na tanong pa niya at pinaglalaruan niya rin ang nipple ko. Nagbigay lang iyon sa akin ng dobleng sarap ng sensasyon.
“Bakit mo ako tinatanong? Ohh... Please... Keep going that... Ohhh... Milkaine...” halinghing ko nang bumilis na ang paggalaw niya. Hawak niya ang alaga niya at nararamdaman kong tumatama iyon sa pagkababae ko. Hinawakan niya ulit ang hita ko at mas ibinuka para malaya siyang maglabas-pasok sa pagkababae ko.
Napuno nang malakas na ungol at daing ang apat na sulok ng VIP room. Papalit-palit na kami ng posisyon at wala ni isa sa amin ang tumitigil. Ito na kasi ang huling gagawin namin ito dahil bukas malaya na ako.
“I love you, Froyee...” narinig kong bulong ni Milkaine sa tainga ko nang nakapikit na ako.
Did he just confess and...what the fvck?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top