Ik trek mijn spijkerbroek en T-shirt aan. Ik trek mijn gympen aan en ik doe een laagje mascara op mijn ogen.

Voor de verandering smeer ik nog een crème op mijn huid en ik spuit wat parfum op.

Ik check mezelf in de spiegel en ik knik.
"Goed genoeg." Mompel ik tegen mezelf.

Ik pak mijn sleutels en mijn telefoon en ik vertrek naar de plek waar Austin en ik afgesproken hebben. Ik ga te voet, het is droog en een beetje zonnig. De warme zonnestralen raken mijn huid en ik vind het heerlijk.

Na een aantal minuten ben ik er en ik wacht bij de ingang van het restaurantje waar we zouden lunchen.

Vanavond zie ik mijn broer. Hij komt naar het appartement. Ik voel me goed. Ik voel me vrolijk en hoopvol.

Ik ga vast aan een tafeltje zitten en ik wacht tot Austin komt. De serveerder vraagt vast of ik iets wil drinken en ik besluit een glas Fanta te nemen.

Fanta is iets wat ik eigenlijk nooit in huis heb. Er zijn altijd twee verschillende mensen.
Mensen die liever cola drinken.
Mensen die liever Fanta drinken.

De serveerder brengt me het drinken en ik bedank hem. Ik kijk om me heen. Ik adem de warme buitenlucht in en ik glimlach.
Wat een heerlijke dag.

Wat kan er nou mis gaan op zo'n mooie dag?

Minuten vliegen voorbij en er is nog geen Austin te zien.
Ik check mijn mobieltje.
Geen berichtje.

Ik weet toch zeker dat we vandaag, om dit tijdstip, op deze plek hebben afgesproken.
Ik wacht nog tien minuten en dan besluit ik hem te bellen. Misschien is er iets gebeurd?
Ik wacht inmiddels al een half uur. Dan mag ik wel bellen toch?

Ik druk op het bel icoontje bij zijn nummer en ik wacht geduldig op de piepjes.
Zijn telefoon gaat niet over.
Ik krijg direct zijn voicemail.

Ik frons.
Vreemd.

Ik probeer het nog een keer maar weer krijg ik direct zijn voicemail.

Ik laat een kort berichtje achter, waarin ik vraag of alles oké is en of hij me terug wilt bellen.

Ik baal er een beetje van dat ik hier al zo lang alleen zit. De serveerder komt mijn lege glas ophalen en hij vraagt of ik nog iets wil.

"Uh nee, ik zou graag willen afrekenen." Zeg ik.

Hij knikt en komt even later terug met een pin apparaat.
Ik betaal en daarna blijf ik nog even zitten. Het is toch niet druk.
Wie weet komt Austin nog opdagen. Een half uur valt nog wel mee toch?

Nog een kwartier later besluit ik weg te gaan. Ik heb lang genoeg gewacht nu. Hij komt niet, dat is wel duidelijk.
Ik stuur hem een appje waarin ik vraag waarom hij niet is gekomen maar het bericht komt niet aan.

Ik zucht.

Whatever.

Hij kan maar beter ontvoert zijn door aliens want dit ga ik hem niet zomaar vergeven.
Ik loop terug naar het appartement en daar tref ik Hailey en Kevin kussend aan op de bank.

"Jeez." Mopper ik als ik het beeld zie.

Ze schrikken en laten elkaar los.
"Ro, jij bent vroeg terug. Is alles goed gegaan met Austin?" Vraagt Hailey.

Ik had haar verteld dat ik met hem zou gaan lunchen. Ik had geen idee dat ze hier zou zijn.
"Austin is niet komen opdagen." Zeg ik en ik probeer het luchtig te laten klinken. Alsof het me niks doet.

Hailey staat op en ze loopt naar me toe.
"Wat? Heeft hij je laten zitten?" Vraagt ze.

Ik kijk haar aan en ik knik.
"Ja. Ik dacht dat hij serieus was gister avond maar blijkbaar is dit nog steeds een spel voor hem." Zucht ik.

"Wow wat? Gister avond? Was hij hier?" Vraagt ze.

Ik knik.
"Ja, sorry dat ik je niks had verteld. Hij was hier en hij kwam zijn excuses aanbieden voor zijn gedrag. We hebben even gepraat en... Ik dacht dat hij het meende." Zeg ik.

Hailey knijpt haar ogen samen.
"Jullie hebben iets gedaan. Ik kan het zien aan je. Vind je hem leuk?" Vraagt ze.

Ik bloos. Ik kan nu niet liegen tegen haar. Ze weet het precies wanneer ik lieg.
"Ik weet nog niet wat ik vind. Als we samen zijn is hij heel aardig en zorgt hij voor me maar als we apart zijn of als er andere bij zijn dan doet hij zo vreemd. Ik weet niet wat er aan de hand is." Zeg ik.

Hailey kijkt me bezorgd aan.
"Jeetje Ro. Ik wist niet dat je echt gevoelens voor hem had." Zegt ze.

"Tja. Ik wilde het ook niet. Het gebeurde gewoon." Zeg ik.

"Hoe ver zijn jullie gegaan?" Vraagt ze.

"Alleen zoenen." Zeg ik met een kleine blos op mijn wangen.

Ze grijnst.
"Ik ben blij dat je eindelijk weer een jongen wilt toelaten in je leven. Maar waarom Austin? Ro je verdient zo veel beter dan hem." Zegt Hailey.

"Hm, ik weet het niet. Anyway, mijn broer kom straks dus dan kunnen jullie niet zitten kwijlen hier." Zeg ik om het onderwerp te veranderen.

Hailey gilt.
"Hij komt hier? Dan moeten we snel alles schoonmaken!" Zegt ze.

Ik lach.

"We kunnen met zijn allen eten vanavond. Maar er zijn wel wat dingen die ik privé met hem wil bespreken later vanavond." Zeg ik.

Hailey kijkt Kevin aan.
"Willen we blijven eten?" Vraagt ze aan hem.

Hij haalt zijn schouders op.
"Ik vind het prima babe." Zegt hij.

Hailey glimlacht.
"Dan gaan we na het eten naar de club." Zegt ze.

Kevin knikt instemmend.

We besluiten een kleine schoonmaak te houden en voor ik het weet gaat de bel.

Ik adem diep in en uit.

Je kan het Rose.

Het word gezellig. Dat kan niet anders.
Het is je broer maar.
Alles komt goed.