22

"Waarom ben je eigenlijk hier?" Vraag ik aan Austin als we bij de auto's zijn.

Hailey kijkt een beetje gespannen toe en Kevin leunt tegen zijn auto aan.

"Waarom ben ik hier? Kijk in welke staat je bent Rose." Snauwt hij.

Ik frons beledigd.
Ik kan heus wel tegen drank.

Ja ik raak een beetje warrig misschien maar ik val niet om als ik loop. Ik weet precies hoe ik thuis moet komen. Ik heb me toch goed verdedigd tegenover Liam.
Het is echt niet zo alsof er altijd zulke dingen gebeuren...

"Dat gaat jou niks aan. Hailey en Kevin zijn er toch? En Kevin is Bob dus je kan weer gaan." Zeg ik bot.

Hij knijpt zijn ogen samen.
"Waar waren zij toen je lastig gevallen werd?"

Ik schud mijn hoofd.
"Het is niet hun schuld dat jouw vrienden zo psycho zijn. Je kan beter gaan Austin. Ik ben te moe om ruzie te maken." Zeg ik.

Hailey schuifelt een beetje ongemakkelijk heen en weer op haar benen.

"Rose... I-"

"Dude, het is wel genoeg zo." Valt Kevin hem in de reden.

De twee kijken elkaar kort aan en dan zucht Austin.

"Whatever." Zucht hij en dan draait hij zich om en loopt hij weg.

Ik snap niet wat zijn probleem is.

Ja het is lief dat hij me wilde helpen maar ik weet niet of ik de manier waarop het ging wel oké vind.
Bovendien voelt het alsof hij me kwam controleren. Ik weet vrij zeker dat hij het was aan de telefoon.

"Thanks Kev." Zeg ik.

Hij knikt en we stappen in de auto.

Hailey kijkt me met samengeknepen ogen aan.
"Er is iets gebeurd tussen jullie. Ik kan het voelen aan de sfeer." Zegt ze.

Ik zucht.
"Nee er is nog niks gebeurd. We hebben alleen naast elkaar geslapen maar er is niks gebeurd." Zeg ik.

"Nog niks." Merkt ze op.

Shit. Ik haat het dat ze zo scherp is.
Zelfs als ze dronken is.

"Rose, wees alsjeblieft voorzichtig. Austin heeft nou niet een goede reputatie als het gaat om vrouwen. En ik weet dat ik je wilde koppelen aan hem maar ik bedoelde eigenlijk meer dat je gewoon een keer seks moest hebben en daarna weer verder moet gaan naar een ander." Zegt Hailey.

Ik lach zacht.
"Het is oke. Ik vind hem nog steeds een kwal dus ik kijk wel uit." Lieg ik.

Ik vind hem geen kwal. Niet na die avond die we gedeeld hebben. Waar hij me vertelde over zijn verleden, over hele persoonlijke dingen.
Ik zou dat nooit doorvertellen. Daarom hoop ik dat hij ook zijn mond houdt.

Hailey legt een hand op Kevins schouder en ze kijken elkaar kort maar verlieft aan.

Een naar gevoel komt in mijn buik.

Ik zou ook wel verlieft willen zijn. Verlieft op iemand die goed voor me zal zorgen. Iemand waar ik op kan bouwen. Iemand die mij respecteert op de manier dat ik hem ook zal respecteren.
Ik denk alleen niet dat Austin die jongen kan zijn.

We komen aan bij het appartement en Hailey besluit met Kevin mee naar huis te gaan als ik eenmaal veilig binnen zit. Ik draai de deur op slot en sluit alle gordijnen. Ik neem een glas water om zo hopelijk de kater morgen een beetje draagbaar te maken.

Ik heb nooit echt hele erge katers. Ondanks dat ik soms best veel kan drinken.

Ik voel mijn mobieltje trillen en als ik erop kijk, zie ik Austin's naam. Ik zucht en ik druk hem weg.
Die jongen heeft wat issues.

Ik doe de lampen uit en ik loop naar mijn slaapkamer om daar vervolgens direct in slaap te vallen wanneer ik in mijn bed lig.

Morgen maar extra goed douchen en tandenpoetsen dan...

—-

De ochtend gaat langzaam over in de middag en ik ben net klaar met het huishouden.

Ook dat moet gebeuren.

Austin heeft nog een paar keer geprobeerd te bellen maar ik druk hem steeds weg. Ik heb geen zin om hem te woord te staan.

Hailey liet weten dat ze vandaag ook nog bij Kevin blijft en misschien ook weer daar slaapt.

Aan de ene kant hou ik wel van de rust als ik alleen ben. Aan de andere kant zet het me te veel aan het denken. Als ik alleen ben pieker ik te veel.
Ik probeer bezig te blijven zodat ik niet te veel tijd heb om na te denken.

Ik besluit boodschappen te gaan doen omdat onze koelkast wel erg leeg is.

Eens kijken wat ik vanavond ga eten.

Ik doe mijn lange half blonde haar in een knotje en ik pak een tasje. Ik zorg dat ik mijn sleutels en telefoon bij me heb en dan vertrek ik lopend naar de winkel.

Een beetje lichaamsbeweging zal me geen kwaad doen.
Bovendien is het een heerlijke dag. De zonnestralen raken kleine stukjes van mijn huid en de warmte die daarbij wordt overgedragen voelt heerlijk.

Eigenlijk hou ik erg veel van buiten zijn. Het geeft zo'n vrij gevoel. Vooral als het zonnig weer is en de straten een beetje rustig zijn.

Vertrokken in dromen land loop ik naar de winkel en doe ik daar de boodschappen. Met een iets te volle tas loop ik weer terug.
Ik klaag tegen mezelf dat ik te veel gehaald heb en dat die tas te zwaar is om helemaal mee terug te lopen.

Maar ik loop gewoon door.
Kan moeilijk die tas hier laten staan.

Als het appartement eindelijk in zicht is valt het me op dat er iemand tegen een auto geleund staat.
Direct ben ik op mijn hoedde.
Ik stop met lopen en ik duik achter een auto om me te verstoppen.

Ik gluur door de ramen, misschien kan ik zien wie het is.

Niet zo achterlijk Rose.
Niet alles draait om jou.
Doe gewoon normaal en loop naar binnen.

Net als ik dat denk, kijkt de schim mijn kant op en ik herken het gezicht uit duizenden.

Ilias.

Ik verroer me niet. Zodra hij weer weg kijkt pak ik snel mijn telefoon.
Wie kan ik bellen?

Hailey zit bij Kevin. Het duurt dus zeker een half uur voor ze hier is. En dan is het nog niet zeker wat zij kan doen.

Austin.
Ik heb geen zin om met hem te praten.

Kan ik de politie bellen?
Wat vertel ik ze dan?
Dat ik gestalkt word door mijn ex? Die me heeft mishandeld maar waar ik nooit aangifte tegen heb gedaan?
Ik weet niet of ze me zullen geloven.
Ze hebben wel betere dingen te doen dan een twintiger met een rare ex te helpen...

Ik druk Austin's contact open ik en ik houd mijn vinger bij het bel icoontje.

Ik wil net langs de auto gluren of Ilias er nog is, als ik plots heel erg schrik.
Oh nee...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top