Ik word wakker in het logeerbed van Austin.

Ik rek me uit en ik pak mijn telefoon. Hailey heeft gebeld.
Ik ga overeind zitten en ik bel haar terug.

"Bitch! Ik was bezorgd om je!" Zegt ze zodra ze opneemt.

"Sorry, ik was vergeten te appen." Mompel ik.

"Doe me dat nooit meer aan oké? Waar the hel ben je?" Vraagt ze.

"Uh, ik heb bij Austin geslapen." Zeg ik.

"Wat?! Ik had je nog eerder dronken langs de weg verwacht! Vertel me alles Ro!" Zegt ze enthousiast.

Meid, wat een moodswings op deze vroege ochtend...

"Er is niks gebeurd en er gaat ook niks gebeuren Hailey. Ik had gewoon geen zin meer om jouw en Kevins gekreun aan te horen." Zeg ik.

"Wat? Hoe wist je dat hij kwam?" Vraagt ze.

Ik grinnik zacht.
"Ik ken je te goed lelijkerd."

"Het zal! We proberen heel stil te zijn voor jou. Dus niet zo klagen. Als je ooit zelf weer een vent aan de haak slaat weet je waarom ik me soms niet kan inhouden." Zegt ze lachend.

"Nope, teveel info Hay, ik zie je straks wel weer." Zeg ik en ik hang de telefoon op.

Op dat moment wordt er op de deur geklopt en ik sta op en maak hem open.
Ik zie er waarschijnlijk uit als een trol maar dat boeit me echt nog minder dan niks.

Austin glimlacht en hij kijkt me aan.
"Sorry dat ik je stoor. Ik heb op de badkamer een schone onderbroek, sokken, shirt en een legging gelegd. Je mag gebruik maken van de douche als je wilt." Zegt hij.

Ik frons.
"Hoezo heb je vrouwen kleding? Is er iets wat je me graag wilt vertellen?" Vraag ik plagend.

Hij bloost een beetje en ik kijk er maar al te graag naar.
"Nee, uhm. Mijn zus had wat dingen achter gelaten nadat ze op haarzelf ging wonen. Ik heb het bewaard omdat ik dacht dat het ooit wel handig zou zijn." Zegt hij een beetje ongemakkelijk.

Ik grijns.

De almachtige Austin is dus helemaal niet thuis in het verzorgen van een vrouw. Het is fijn om te weten dat zo'n fijn exemplaar als hij, niet altijd perfect is.

"Je hebt een rode kleur op je wangen." Merk ik plagend op.

Hij kijkt me waarschuwend aan en ik grijns.
Puur genieten dit.

Ik loop, in mijn ondergoed, achter Austin aan naar de badkamer.
Ik ben absoluut niet tevreden met mijn lichaam, ik haat er alles aan wat maar kan. Misschien is dat ook de reden dat ik het niet meer probeer te verstoppen.

Ik heb geaccepteerd dat dit is wat ik heb en dat het me ontzettend veel werk kost als ik dit wil veranderen.
Laat ik daar nou geen zin in hebben...

Austin voelt zich ongemakkelijk omdat ik me in mijn ondergoed vertoon. Hij had waarschijnlijk gedacht dat ik heel preuts was en dat ik bang zou zijn dat hij iets zou zien.

Verkeerd gedacht mannetje.

"Uhm, hier liggen handdoeken. Pak er zoveel je nodig hebt. En uhm, dit is hoe de douche werkt." Zegt hij ongemakkelijk.

Hij probeert koste wat het kost zijn ogen van mijn lichaam af te houden.
Wat is er gebeurd met die vrouwen verslinder die ik leerde kennen? Heb ik zo'n verschrikkelijk lichaam dat hij er niet naar wilt kijken?

"Ben je bang om mijn piemel te zien?" Vraag ik spottend als hij klaar is met zijn uitleg.

Hij slikt.
"Rose, ik wil je niet als lust object zien." Zegt hij.

Ik kijk hem aan en zijn blauwe ogen kijken recht in de mijne. Ik wil een opmerking maken over zijn lust voor piemels maar het lukt me niet.
Hij heeft me al mijn woorden ontnomen door zijn prachtige ogen.

En zijn woorden lijken ook ver te zoeken.
Ik ben een beetje bang. Wat gebeurd er met me? Waarom reageert mijn lichaam zo op hem?

Ik snap het niet, ik vind hem een afschuwelijke kwal!

Komt het doordat hij stiekem toch wel erg aantrekkelijk is maar ik dat niet hardop wil bekennen?
Komt het omdat hij opeens een menselijke kant laat zien?
Komt het door zijn respect voor mij?

Voor ik iets kan doen slaat hij zijn ogen neer en loopt hij de badkamer uit.
"Als er iets is kan je me roepen." Zegt hij voor hij de deur achter zich sluit.

Ik voel een vreemd gevoel in mijn buik.
Dat kan niet waar zijn! Niet voor hem!
Ik kan absoluut niet voor hem vallen, die jongen brengt niks goeds mee!

Ik maak me klaar in de badkamer en na een half uur sta ik aangekleed in de schone kleding in zijn woonkamer.

Austin overhandigd me een bordje met brood erop.

"Ik weet niet wat je lekker vind dus ik heb kaas erop gedaan." Zegt hij.

De sfeer is heel gespannen tussen ons.
Hij voelt het ook.

Ik wil eigenlijk een grapje maken dat ik geen lactose mag hebben, maar weer lukt het me niet.
Hij ontneemt me al mijn woorden.

We eten in stilte beide een boterham op en daarna besluiten we dat het tijd is dat ik naar huis ga. Ik pak mijn jurk en oude ondergoed en ik neem het in een tasje mee. Ik pak mijn jas mee en daarna vertrekken we in zijn auto.

Hij zet de auto voor het appartementencomplex neer en hij kijkt me kort aan voor hij uitstapt. Ik stap ook uit en ik wil naar de deur lopen, als ik zacht een tikje op mijn schouder voel.

Heel ongemakkelijk dit allemaal.

Ik draai me naar hem om en ik slik.
Hij slikt ook.
De spanning is nog altijd erg aanwezig sinds dat moment in de badkamer.

"Het spijt me voor gister avond. Dat had je echt niet verdient en hun opmerkingen zijn onterecht." Zegt hij.

Ik glimlach.
"Het is oké. Bedankt dat ik mocht blijven slapen." Zeg ik.

Hij laat een lachje zien. Kleine kuiltjes komen in zijn wangen. Zijn volle lippen zijn mooi. Hij is helemaal mooi...
Oh nee Rose, tijd om te gaan!

"Je bent altijd welkom." Zegt hij.

Ik voel een lichte blos op mijn wangen komen. Bij hem is er ook een rode kleur te zien.

"Bedankt. Ik zal de kleren wassen voor je. Zal ik je bellen als het schoon is? Hailey heeft je nummer vast wel." Zeg ik.

Hij knikt. Dit is te ongemakkelijk om nog door te laten gaan.

"Oké, doei Austin."

"Fijne dag Rose."