Hi! Ik hoop dat jullie dit een leuk verhaal vinden!
Tips zijn welkom!
Net als suggesties!
Het boek wordt nog bewerkt :)
Veel plezier! 😊

—

Iemand botst tegen me aan terwijl ik hier lekker loop. Kunnen die mensen dan echt niet kijken waar ze lopen?!

Ik kijk op naar de persoon en ik voel weer dat ik in een sarcastische bui ben.
"Sorry." Zegt de jongen voor me.

Hij is best wel knap dus ik ben even aan het twijfelen of ik de grap bij hem wil uithalen. Toch besluit ik om het te doen. Ook leuk om een knappe kop voor de gek te houden.

Ik kijk hem zogenaamd geschrokken aan.
Ik zeg niks maar ik kijk alleen heel erg geschrokken.

"Wat is er? Heb je pijn?" Vraagt hij een beetje bezorgd.

Ik kijk om me heen en ik doe net alsof ik iemand anders zoek tegen wie hij aan het praten kan zijn.

"Meisje? Is alles oké?" Vraagt hij nogmaals.

"Huh?!"

"Wat?"

"Je kan mij zien?" Vraag ik enorm verbaasd.

Zodra er een aantal stille secondes voorbij zijn hou ik mijn lach niet meer in en ik krijg de slappe lach door zijn verbaasde hoofd.
Ik ben zo grappig...

Hailey komt naast me staan en ze lacht.
"Laat me raden, je trapte in haar grapje?" Vraagt ze aan de jongen.

"Ze is altijd zo?" Vraagt hij.

Hailey knikt.
"Jup, heb medelijden met me." Lacht ze.

Hij steekt zijn handen op.
"Ik oordeel niet."

"Ik wel. Doei." Zeg ik en ik sleur Hailey mee zodat we verder kunnen lopen.

Ze kijkt me aan en ze begint te lachen.
"Rose, die jongen was echt klaar om je te leren kennen." Zegt ze.

"Dat is fijn voor hem. Ik heb geen jongens nodig in mijn leven." Lach ik.

Ze schud lachend haar hoofd.
"Ooit zal je de ware ontmoeten en dan praat je wel anders." Zegt ze.

"We zullen zien." Zeg ik.

Ik geloof niet zo in de ware. Iedereen die ik ken is bedrogen of heeft bedrogen dus ik weet wel beter. Ware liefde bestaat niet. Waarom zou je perse liefde nodig hebben? Als je gelukkig bent met jezelf heb je niemand anders nodig.

Hailey en ik gaan outfits shoppen voor het feest van vanavond. Ik ga niet vaak uit en al helemaal niet in jurkjes of iets dergelijks.

Vrienden van Hailey geven een feest en het gaat er erg druk worden. Ze propt haarzelf in een mooie rode jurk. Hij is super kort maar het staat haar heel erg goed. Ze matched er een paar hakken bij en dan is ze klaar.

Ik daar in tegen ben niet zo van het shoppen. Ik ben nog bezig met mezelf accepteren zoals ik ben. Ik heb het liefst een spijkerbroek en een shirt of sweater aan.
Alleen gaat Hailey daar niet mee akkoord.

Ik pas een zwarte jurk aan en ik loop het hokje uit zodat mijn beste vriendin hem kan keuren.

"Staat je goed Rose. Deze moet je nemen." Zegt ze.

Ik kijk twijfelend naar mijn spiegelbeeld. Ik zou willen dat ik er hetzelfde uitzag als Hailey, ik vind haar echt een mooie vrouw. Mooi slank lichaam met precies de goede rondingen. En ook nog een knappe kop erop, nou wat wil je nog meer?

Ik besluit deze jurk te nemen, eerlijk gezegd heb ik gewoon geen zin om meer jurken te passen. Het is een halflange zwarte jurk met kanten versieringen erop. Een en al feest...

We rekenen de kleren af en daarna besluiten we nog te gaan lunchen samen. Over twee weken hebben we zomervakantie. Ik heb wel een vakantiebaantje maar ik ben ondanks dat nog wel veel vrij. Gelukkig.
Lekker veel niks doen, precies waar ik goed in ben.

Het lunchen is heel gezellig, op het stuk na waar Hailey me aan de serveerder wilde koppelen.

"Ro, het is echt een lekkerding." Zegt ze.

Ik rol met mijn ogen.
"Jij vind elke vent knap. Ik niet." Zeg ik ongeïnteresseerd.

Hailey verteld me even hoe leuk die serveerder is en dan begint ze opeens naar iemand te roepen en te zwaaien. Wij zijn echt het tegenovergestelde van elkaar.

Zij is heel uitbundig en open en ik ben meer op mezelf. Ik heb niks aan al die mensen die doen alsof ze je vrienden zijn. Ik heb mezelf en Hailey en dat is meer dan genoeg.

Ze staat op en sprint naar iemand toe. Ik kijk om zodat ik kan zien of ik diegene ook ken en verplicht gedag moet zeggen. Zodra ik kijk valt het me op dat het de jongen van eerder vandaag is. Diegene waar ik tegenaan liep...

Ik zie ze praten en daarna kijken zijn prachtige bruine ogen naar mij. Ik kijk eigenwijs terug, hij mag best weten dat ik niet onder de indruk ben van hem.

Ik zie hem zijn telefoon pakken en ik zie dat Hailey iets in zijn telefoon toetst. Waarschijnlijk haar nummer. Ze verslindt de ene na de andere, de jongens heb ik het dan over.

Soms zou ik denken dat ze liever een ander beroep zou hebben maar wie ben ik om te oordelen toch? Het is een beetje haar hobby. En mijn moeder zegt altijd dat je van je hobby je werk moet maken...

Hailey komt terug gelopen en ze gaat voor me zitten zonder iets te zeggen. Zodra ik een Whatsappje hoor van mijn telefoon kijk ik haar aan.

"Wat heb je gedaan?" Vraag ik als zij mijn telefoon van tafel grist.

"Ik heb jouw nummer gegeven aan hem. En hij komt vanavond op het feest." Zegt ze.

Ze geeft me mijn telefoon aan en ik kijk naar het Whatsappje. Verdomme Hailey, ik heb geen zin om aardig te moeten doen tegen een vreemde...