Κάθε τέλος είναι οριστικό και κάθε αρχή καινούρια.

~~~

Τι εννοείς ότι από την στιγμή που ξύπνησα το μόνο που σκέφτομαι είναι αν θα κάνω σεξ σήμερα το βράδυ;

Ή βασικά, τι εννοείς ότι δεν κοιμήθηκα καθόλου όλη νύχτα επειδή σκεφτόμουν ακριβώς αυτό το πράγμα;

Κυριολεκτικά ξαπλώνω στον καναπέ μαζί με τον Τζέις, υποτίθεται βλέποντας παιδικά μαζί του μόνο που χεχ, είμαι ανώμαλη που όσο κοιτάζω τον Μίκι Μάους σκέφτομαι τον Μέισον; Σε μια ακατάλληλη στάση;

Χριστέ μου. Πάει, το έχω χάσει το μυαλό μου. 

Σκουπίζω για άλλη μια φορά τα χέρια μου πάνω στις πυτζάμες μου. Και μόνο που το σκέφτομαι ιδρώνω ολόκληρη. Και τρέμω. Και νιώθω περίεργα.

Δεν είναι ότι δεν θέλω, αλλά...

Βασικά.

Μήπως όντως δεν θέλω;

<<Έιβ σταμάτα να τραβάθ την κουβέρταααα>> γκρινιάζει ο μικρός αλλά τον ακούω στο βάθος. 

Πρέπει να σταματήσω να το σκέφτομαι τόσο. Εννοώ, το σεξ δεν είναι καν τόσο περίεργο όταν είσαι σε σχέση. Και εγώ με τον Μέισον... είμαστε σε σχέση;

Πωπω ένα μπάχαλο επικρατεί στο μυαλό μου και στο δωμάτιό μου. 

Έρχεται η μαμά και κάθεται ακριβώς δίπλα μου με φόρα. <<Τι κάνεις εδώ εσύ;>> ρωτάει και ξεφυσάω. 

<<Βλέπω παιδικά>> δηλώνω και αμέσως καταλαβαίνω πόσο γελοίο ακούγεται. Εδώ δεν έβλεπα παιδικά όταν ήμουν στην ηλικία του Τζεις, κάθομαι και βλέπω τώρα.

<<Δεν κανόνισες καμία έξοδο για σήμερα; Περίεργο>> λέει και τραβάει την κουβέρτα προς το μέρος της. Πως με μια μονή κουβέρτα μπορούμε να σκεπαστούμε τρία άτομα, δε μπορώ να καταλάβω.

<<Η αλήθεια είναι ότι κανόνισα. Για το βράδυ...>> μασουλάω τα χείλη μου και αμφιταλαντεύομαι για το αν πρέπει να της πω τι σχεδιάζω όντως να κάνω το βράδυ ή ψέματα γιατί ντρέπομαι απίστευτα.

<<Θα βγεις με τα κορίτσια;>> ρωτάει χωρίς να με κοιτάζει.

<<Εμ όχι>>

Ωραία θα της το πω. Θα ακούσω τον εξάψαλμο αλλά δεν πειράζει, σωστά; Δεν μπορώ να το κρατήσω άλλο μέσα μου. Οι συμβουλές των κοριτσιών είναι αυτολεξεί: "Όρμα, ο Μέισον είναι μπάνικο μωρό και στο σεξ όλες λένε ότι είναι θεός!"

<<Με ποιον θα βγεις;>>

Ρίχνω το κεφάλι μου πίσω στον καναπέ. <<Με τον Μέισον>> λέω σιγανά για να μην μας ακούσει ο μικρός.

Γυρνάει προς το μέρος μου χαμογελαστή. <<Και...;>>

Ωχ. Το κατάλαβε. Εξαίσια.

<<Ε και... θα μείνω εκεί το βράδυ. Σπίτι του>> νιώθω ότι έχω αλλάξει 35235 αποχρώσεις του κόκκινου και η μαμά γυρνάει εξ ολοκλήρου προς το μέρος μου έχοντας αυτό το ηλίθια πονηρό χαμόγελο στα χείλη όταν της λέω τα γκομενικά μου.

<<Οου. Αυτό δεν το περίμενα>> παραδέχεται και κάνω κίνηση να σηκωθώ. Ξέρω ότι θα αρχίσει τις βλακείες και δεν έχω καμία όρεξη να την ακούσω. Εγώ βοήθεια θέλω. Όχι να μου πει ότι είμαι μικρή για να προχωρήσω. Ή τι γεύσεις έχουν τα προφυλακτικά! <<Έλα, κάτσε. Δεν θα πω τίποτα>> φυλάει σταυρό και κάθομαι ξανά ξεφυσώντας. <<Τι σκέφτεσαι;>>

Τι σκέφτομαι; Καλή ερώτηση!

Τι δεν σκέφτομαι βασικά πρέπει να της πω.

Κοντεύει το κεφάλι μου να εκραγεί με όλα αυτά που έχει εκεί μέσα.

<<Δεν ξέρω>> ψιθυρίζω και γυρίζω την άκρη της κουβέρτας γύρω από το δάχτυλό μου.

<<Δεν ξέρεις αν θέλεις να πας ή αν θέλεις να...;>>

Οκευ. Ομολογώ ότι περίμενα να με κοροιδέψει ως συνήθως. Ας μην το γρουσουζέψω καλύτερα.

Θέλω να πάω. Προφανώς και θέλω να παω. Είναι το... αγόρι μου; Υποθέτω πως μπορώ να τον λέω έτσι. Και εννοείται πως θέλω να κοιμηθώ μαζί του. Του στυλ, αγκαλίτσα στο κρεβάτι, όπως έχουμε κάνει τόσες και τόσες φορές.

Αλλά...

Σκύβω το κεφάλι μου και το χώνω κάτω από την κουβέρτα σαν στρουθοκάμηλος. <<Αγκχ, δεν... δεν...>>

<<Λοιπόν>> τραβάει την κουβέρτα από το κεφάλι μου και μερικές τρίχες μαζί. <<Μην κάνεις σαν μωρό, Έιβερι. Πρέπει να το σκεφτείς. Μόνη σου. Αν θέλεις όντως να γίνει, πρέπει να σιγουρευτείς ότι δεν σε κρατάει τίποτα πίσω. Τίποτα και κανένας>> με κοιτάζει ξανά πονηρά και αρχίζω να φορτώνω. Όλοι το ξέρουν ότι μου αρέσει και ο Ντομ; Έλεος δηλαδή!

<<Αυτό έχεις να πεις μόνο;>> ρωτάω όταν την βλέπω να ξαναβολεύεται στην θέση της και να κοιτάζει στην τηλεόραση προσηλωμένη. 

Περίμενα να ενθουσιαστεί ίσως λίγο περισσότερο; Ξέρω γω;

Με κοιτάζει με την άκρη του ματιού της. <<Θέλεις να αρχίσω να κλαίω που μεγάλωσες τόσο πολύ και τόσο ξαφνικά;>> ρωτάει και κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου. <<Εσύ θα νιώσεις άβολα!>>

Μαζεύομαι στην θέση μου. <<Δεν θέλω να τον απογοητεύσω>> το βλέμμα μου πέφτει πάνω στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κυρίως στο σημείο που λείπει ο τάρανδος. Είναι μαλακία που σκέφτομαι τον Ντομ αυτή την στιγμή;

Εννοώ... αν κάποτε υπήρχε περίπτωση ο Ντομ να γυρίσει και να με κοιτάξει και να νιώσει παράφορο έρωτα για εμένα...; Και εγώ ήδη έχω προχωρήσει με τον Μέισον;

Τι λέω; Έτσι κι αλλιώς τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει.

Και προς Θεού. Δεν είναι ότι με τον Μέισον δεν θέλω ή απλά το κάνω για να με βγάλει από την υποχρέωση. Αν είναι δυνατόν. Θέλω. Μαζί του. Αλλά κάτι με κρατάει. Πάντα κάτι με κρατάει όταν είμαστε οι δύο μας.

Μου πιάνει η μαμά το χέρι και το σφίγγει στο δικό της. <<Αγάπη μου, ξέρω τον Μέισον. Τόσα χρόνια τον έχω σαν παιδί μου. Σε αγαπάει, ίσως περισσότερο από όσο νομίζεις>> λέει και ξαφνικά όλος μου ο κόσμος γκρεμίζεται. 

Τι στο καλό πια; Όλοι το ξέρουν και αυτό; Θα μου βγει το όνομα σε λίγο.

Και επίσης

όντως με αγαπάει;

Αγκχ, αυτό το ηλίθιο χαμόγελο που έχω στο στόμα μου δεν θα φύγει ποτέ έτσι;

<<Και αυτό το σκατόδεντρο πότε θα το ξεστολίσεις; Πέρασαν τα Χριστούγεννα>> μου δείχνει το δέντρο και αμέσως σοβαρεύω. 

<<ΜΑΜΑ!>>

[...]

Η αλήθεια είναι ότι κάνω πρόοδο. Εδώ και 2 ώρες, 27 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα, δεν σκέφτηκα καθόλου το ενδεχόμενο του να κάνουμε σεξ.

Απλά κάθομαι στην αγκαλιά του και βλέπουμε μαζί το Last Christmas για άλλη μια φορά. Το ένα χέρι του χαιδεύει τα μαλλιά μου ενώ το άλλο είναι πάνω στο μπούτι μου και κάνει κύκλους με το δάχτυλό του.

Και αγκχ, είναι τόσο τέλειο αυτό! Έτσι ακριβώς το σκεφτόμουν όταν έκανα όνειρα για την πρώτη μου σχέση. Να καθόμαστε μαζί και να βλέπουμε ταινίες, να μαγειρεύουμε μαζί, να κάνουμε μαζί πατινάζ στον πάγο...

Βέβαια, όλα αυτά τα έχεις κάνει ήδη με τον Ντομ χεχ.

Ήταν τώρα ανάγκη να θυμηθώ τον Ντομ; ΣΜΔΚΠΟΣΔΞ.

Βολεύομαι περισσότερο στην αγκαλιά μου και νιώθω τα χείλη του στην κορυφή του κεφαλιού μου. Ποτέ δεν περίμενα ότι ο Μέισον θα μπορούσε να γίνει τόσο γλυκός σε μια σχέση. Βασικά ποτέ δεν περίμενα ο Μέισον να κάνει σχέση. Αυτές οι δύο λέξεις δεν πάνε μαζί.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και παρακολουθώ την Εμίλια Κλαρκ να τραγουδάει το Last Christmas και για κάποιον λόγο θέλω να του ορμίξω και να μην τον αφήσω να πάρει ανάσα από τα φιλιά.

Και όχι, δεν νομίζω ότι φταίει η Εμίλια Κλαρκ για αυτό.

Το χέρι του με χαιδεύει τόσο απαλά και τόσο γλυκά και νομίζω ότι κρατιέται να μην κάνει τίποτα παραπάνω.

Αλλά εγώ άλλο δεν μπορώ.

Ανασηκώνομαι και τον κοιτάζω. Όλα τα φώτα είναι κλειστά εκτός από τα λαμπάκια του Χριστουγεννιάτικου δέντρου και την τηλεόραση που φωτίζουν το πρόσωπό του.

Είναι όμορφος. Πολύ όμορφος. Και απορώ πως δεν το είχα συνειδητοποιήσει τόσα χρόνια.

Ναι αλλά ο Ντομ είναι καρακούκλαρος!

Ναι αλλά αυτή την στιγμή είμαι με τον ΜΕΙΣΟΝ και δεν πρέπει να σκέφτομαι πόσο σέξυ είναι ο Ντομ. Ευχαριστώ.

<<Όλα καλά;>> ψιθυρίζει και με κοιτάζει στα χείλη. 

Κάνω εγώ την κίνηση και τον φιλάω. Αργά και σταθερά, όπως μου αρέσει και όπως έχω ονειρευτεί 2353564 φορές. Εκείνος, βάζει τα χέρια του στην μέση μου και με πιάνει σφιχτά. Με αγκαλιάζει και με κολλάει πάνω στο σώμα του.

Η κουβέρτα πέφτει στο πάτωμα καθώς με τραβάει για να κάτσω κυριολεκτικά πάνω στα πόδια του και για λίγο κομπλάρω και μόνο στην σκέψη ότι μια τέτοια κίνηση σημαίνει...

Φτου. Το ξανασκέφτηκα. Αγκχ.

Σταματάει το φιλί, αλλά δεν προλαβαίνω να παραπονεθώ. Τα χείλη του κατεβαίνουν στον λαιμό μου και κλείνω τα μάτια μου όσο σκέφτομαι ότι αυτό είναι κάτι που το κάνουν όλα τα ζευγάρια, σωστά; Δεν γίνεται τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά χαμουρευόμαστε υποθέτω; Δεν καταλήγουν όλα στο σεξ, σωστά;

Πιάνω το πρόσωπό μου και τον ξαναφιλάω με περισσότερη ένταση αυτή την φορά. Έι, μου αρέσει που γίνομαι άγρια και χμ... από τον αναστεναγμό του, μάλλον αρέσει και σε εκείνον.

<<Θα με πεθάνεις>> μουρμουρίζει πάνω στα χείλη μου και χαμογελάω.

Τα χέρια του πιάνουν την άκρη της μπλούζας μου και αμέσως πορτοκαλί συναγερμός αναβοσβήνει στο κεφάλι μου.

Μπλούζα. Μπλούζα. Μπλούζα. Μπλούζα.

Την σηκώνει αργά και απομακρύνεται από τα πρησμένα μου χείλη. Την περνάει πάνω από το κεφάλι μου και την αφήνει δίπλα του στο μπράτσο του καναπέ. Από πίσω μας ακούω τους τίτλους τέλους της ταινίας, αλλά χευ αυτή την στιγμή μάλλον πρέπει να συγκεντρωθώ σε κάτι άλλο.

Έχω μείνει κυριολεκτικά με το σουτιέν και εκείνος με κοιτάζει στα μάτια. Στα κανονικά μάτια, για πρώτη φορά μάλλον στην ζωή του.

<<Είσαι εντάξει;>> ξαναρωτάει και παίρνω μια βαθιά ανάσα.

Γνέφω αν και τα χέρια μου τρέμουν. Τι πάω να κάνω;

Με φιλάει στον λαιμό, στην κλείδα και τον νιώθω να κατεβαίνει όλο και πιο κάτω, και ναι, μαρέσει αυτό που γίνεται. 

Με μια αποφασιστική κίνηση του βγάζω και εγώ την δική του μπλούζα και τον χαιδεύω στο στήθος, στους κοιλιακούς, στα μπράτσα.

Όντως θα γίνει αυτό τώρα; Θα κάνω σεξ με τον Μέισον; 

Θα ξεπαρθενιαστώ το 2020; Μήπως θα γίνει και καμία έκρηξη ενός ηφαιστείου; Γιατί μεταξύ μας, όχι, προφανώς και δεν περίμενα όχι να κάνω σεξ, ούτε να βρω αγόρι φέτος. Αλλά... κοίτα να δεις!

Τα χέρια του πηγαίνουν στο κούμπωμα από το σουτιέν μου και αμέσως ο πορτοκαλί συναγερμός γίνεται πιο κόκκινος και από το πρόσωπό μου.

ΣΟΥΤΙΕΝ. ΣΟΥΤΙΕΝ. ΣΟΥΤΙΕΝ. ΣΟΥΤΙΕΝ.

Τον σπρώχνω λιγάκι, απαλά και ξεκολλάω τα χείλη μου από τα δικά του.

<<Τι έγινε;>> ρωτάει λαχανιασμένος και αγκχ είναι τόσο νόστιμος και θέλω όντως να το κάνω αλλά...

Γαμώτο. Κάτι με κρατάει πίσω.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και προσπαθώ να ελέγξω την αναπνοή μου. <<Δεν... δεν νιώθω ακόμη έτοιμη>> ψελλίζω και χώνομαι στον λαιμό του λες και θέλω να κρυφτώ.

Χαιδεύει απαλά την πλάτη μου και περιμένω να ακούσω τα εξ αμάξης. <<Εντάξει, μωρό μου. Δεν πειράζει. Θα περιμένω>>

Σηκώνομαι απότομα και τον κοιτάζω λες και είναι εξωγήινος.

Είπε κάτι τέτοιο; Ο Μέισον;

Ο Μέισον που αν μια γκόμενα δεν ήθελε κοκο, απλά την παρατούσε στα κρύα του λουτρού και έφευγε. Είπε όντως ότι θα περιμένει;

<<Αλήθεια;>>

Χαμογελάει και πειράζει την τιράντα από το σουτιέν μου. <<Αφού σου είπα, δεν σε κάλεσα εδώ για να κάνουμε σεξ. Απλά ήθελα να κοιμηθούμε μαζί>> παραδέχεται και μένω με το στόμα ανοιχτό. <<Αυτό να το πάρω σαν σεξουαλικό υπονοούμενο;>> δείχνει το στόμα μου και αμέσως ξαναγίνομαι κόκκινη.

Γιατί πρέπει πάντα να κοκκινίζω όταν μιλάω για το σεξ; ΑΑΑΑΑΑΑΑ.

<<Δηλαδή δεν σε ενοχλεί που εγώ δεν...;>>

<<Όχι βέβαια>>

Ακαλά. Μήπως τελικά είναι τρίδυμοι. Πέρα από τον Τζακ, έχει κι άλλον αδελφό ακριβώς ίδιο με αυτόν; Δεν παίζει να μου λέει ο Μέισον κάτι τέτοιο.

<<Είσαι σίγουρος; Δεν σε ξενέρωσα;>>

Γελάει. <<Όχι Έιβερι, δεν με ξενέρωσες>> κολλάει τα ζουμερά χειλάκια του πάλι στα δικά μου. <<Θέλω να κάνουμε σεξ. Αλλά μόνο όταν νιώσεις έτοιμη>> λέει και σχεδόν συγκινούμαι.

Πως γίνεται να είναι τόσο γλυκός. αγκχ.

Τον αγκαλιάζω σφιχτά.

<<Σ'αγαπώ>> του λέω ψιθυριστά και αμέσως κοκκαλώνω. 

Να, τέτοιες μαλακίες μου ξεφεύγουν ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ.

<<Εμ εννοώ...>> πάω να πω αλλά γελάει.

<<Ξέρω τι εννοείς Έιβ>> μου χαιδεύει απαλά το μάγουλο. <<Και εγώ σε αγαπώ. Ίσως από την στιγμή που σε γνώρισα. Και ό,τι και αν γίνει, θέλω να ξέρεις ότι....> σκύβει το κεφάλι του. <<Εγώ είμαι εδώ για σένα. Πάντα θα είμαι>> με ξαναφιλάει και βολεύομαι στην αγκαλιά του για άλλη μια φορά.

Νομίζω ότι έχει καταλάβει τι γίνεται στο κεφάλι μου.

Και όσο και αν θέλω να του εξηγήσω τα πάντα, για άλλη μια φορά ο Ντομ είναι αυτός που με εμποδίζει. Και το έχει καταλάβει. 

~~~

Οκευ. Εχει περάσει η Πρωτοχρονιά αλλά χεχ, εγώ ακόμη γράφω εδώ. Ελπίζω να μην το ξεχάσατε. Έχουν μείνει άλλα τρία κεφάλαια. Που ελπίζω να ανέβουν σύντομα!

Και ναι λιγάκι ξέφυγε το θέμα, αλλά σας το είπα!

Ελπίζω να σας άρεσε♥

Τα λέμε στο επόμενο.

Πολλά φιλάκια

Ριρι💖

Αντίστροφη μέτρηση δεν κάνω γιατί πέρασε η Πρωτοχρονιά λολ. Να κάνω για τα Φώτα; Λολ μην πείτε ναι....