Είμαστε πραγματικά ο εαυτός μας ή προσαρμοζόμαστε στους ρόλους που καλούμαστε να παίξουμε; Και ποιος κάνει την διανομή; Εμείς ή κάποιοι άλλοι;

~~~

Ρουφάω τον καφέ μου αργά αργά και απολαυστικά και κοιτάζω έξω από το παράθυρο της καφετέριας. Δώσαμε με την Κέισι ραντεβού στις 6 και φυσικά έχει ήδη πάει 7 παρά τέταρτο και η Κέισι ακόμη δεν έχει εμφανιστεί.

Τόσα χρόνια κάνουμε παρέα και δυστυχώς ακόμη δεν έχω βρει τον τρόπο για να την κάνω να μην αργεί όταν κανονίζουμε να βρεθούμε. Της έχουμε κάνει όλοι τόσα παράπονα αλλά εκείνη ακάθεκτη. Πάντα μια ώρα πιο μετά θα ρθεί.

Ανοίγω το κινητό μου για να της στείλω ένα ακόμη μήνυμα αλλά δεν προλαβαίνω γιατί σκάει μήνυμα από τον Ντομ.

Χαμογελάω σαν την χαζή;

Χαμογελάω σαν την χαζή.

Από εχθές έχουμε να μιλήσουμε. Και βασικά μετά από αυτό το ηλίθιο όνειρό που είδα, ψιλοντρέπομαι να του μιλήσω.

Άκου εκεί. Να δω στον ύπνο μου ότι φιλιέμαι μαζί του. Θα πέσει φωτιά να με κάψει.

Ανοίγω το μήνυμά του παρόλα αυτά χωρίς καν να τηρήσω το τυπικό "μην δεις αμέσως το μήνυμα γιατί θα νομίζει ότι δεν έχεις ζωή" γιατί πολύ απλά δεν με νοιάζει.

Είμαι απεγνωσμένη. Το ξέρω.

Ντομ: Τι κάνεις; Που βρίσκεσαι;

ΑΧ Ο ΓΛΥΚΟΥΛΗΣ ΜΟΥ. ΡΩΤΑΕΙ ΤΙ ΚΑΝΩ ΚΑΙΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ. ΑΑΑΑΑΑΑΑ.

Χριστέ μου. Γιατί κάνω έτσι; Ένα απλό μήνυμα έστειλε.

Εγώ: Βγήκα για καφέ με μια φίλη μου. Και την περιμένω εδώ και σχεδόν 45 λεπτά.

Το βλέπει αμέσως.

Ντομ: Να περάσω καμία βόλτα;

ΚΑΤΣΕ. ΤΙ.

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

<<Μωρή κουκουμάφκα!!!>> ακούω τη φωνή της Κέισι από πίσω μου και πετάγομαι μέχρι πάνω.

<<ΦΙΛΕΝΑΔΑΑΑΑΑΑ>> τσιρίζω και τρέχω για να την αγκαλιάσω. Παραλίγο να ρίξω το μπουκάλι με το νερό και η σερβιτόρα με κοιτάζει εκνευρισμένη. <<ΟΜΑΓΚΑΝΤ ΓΥΡΙΣΕΣΣ>> την σφίγγω επιτέλους στην αγκαλιά μετά από μια ολόκληρη εβδομάδα.

Η Κέισι είναι το πιο σημαντικό άτομο στην ζωή μου μετά την οικογένειά μου. Από μικρές ήμασταν αυτοκόλλητες, με έχει στηρίξει σε τόσα πολλά πράγματα, ακόμη και μετά από ό,τι έγινε με τον μπαμπά μου ήταν από τα ελάχιστα άτομα που συνέχισαν να μου μιλάνε.

<<Μια εβδομάδα μακριά σου ήταν ό,τι χειρότερο>> μου δηλώνει και αφήνει αρκετά φιλιά στα μάγουλά μου. Καθόμαστε στο τραπέζι και την αφήνω να παραγγείλει τον καφέ της. Η σερβιτόρα εξακολουθεί να μας κοιτάζει ενοχλημένη μάλλον επειδή φωνάζουμε τόση ώρα.

<<Ναι ναι καλά, σιγά μην με σκεφτόσουν>> της κάνω παράπονα και γελάει. <<Όλη την ώρα θα ήσουν με τον Τζακ και εμένα θα με είχες γραμμένη>>

<<Χμ, έχεις ένα δίκιο. Όσο ήμουν με τον Τζακ δεν θέλεις να ξέρεις τι σκεφτόμουν και τι έκανα>> μου κλείνει το μάτι και χαχανίζω. Απλώνει το χέρι της και σφίγγει το δικό μου. <<Μου έλειψες>>

<<Και εμένα φιλεναδίτσα μου>> παίρνω το χέρι της και την τραβάω για άλλη μια αγκαλιά. <<Αλλά η αλήθεια είναι ότι...>> χαμογελάω πονηρά <<δεν πέρασα και άσχημα>>

Γουρλώνει τα μάτια της. <<Πες τα μου όλα. Τώρα>>

[...]

<<Δηλαδή, αυτός έχει σχέση;>>

<<Ναι>>

<<Αλλά δύο φορές κοντέψατε να φιληθείτε>>

Αναστενάζω. <<Ναι>>

<<Εκείνος όμως εξακολουθεί να λέει ότι είσαι φίλη του...>>

<<ΝΑΙ>> πίνω και την τελευταία γουλιά από τον καφέ μου.

<<Πωπω μπέρδεμα>> ξεφυσάει. <<Ο τυπάς μάλλον δεν ξέρει τι θέλει>> στηρίζει το κεφάλι της στο χέρι και με κοιτάζει. Της έχω πει κυριολεκτικά τα πάντα, από το πως γνωριστήκαμε μέχρι και τι γεύση είχαν τα μελομακάρονα που κάναμε οι δύο μας. Δηλαδή εγώ.

<<Ξέρουμε τι θέλει βασικά. Την κοπέλα του. Και όχι εμένα>> ξεφυσάω και γελάει.

<<Εσένα σου αρέσει;>>

Κοιτάζω έξω από το παράθυρο. <<Ίσως>> ψιθυρίζω. <<Είναι τόσο γλυκούλης, τόσο καλός μαζί μου, τόσο ευγενικός κάθε φορά, με εμπιστεύεται>> απαριθμώ όλα τα θετικά του και εκείνη με κοιτάζει χαμογελαστή. <<Μην με κοιτάς έτσι>> γρυλίζω.

<<Είσαι ερωτευμένη>> δηλώνει και σταυρώνει τα χέρια της.

<<Είναι μεγάλη λέξη. Τον ξέρω δύο εβδομάδες με το ζόρι. Πότε πρόλαβα να τον ερωτευτώ;>> την ρωτάω αν και ξέρω ότι έχει δίκιο.

Σκατά. Είμαι όντως ερωτευμένη μαζί του.

<<Περνάτε κάθε μέρα μαζί. Αν είναι δυνατόν. Δεν θέλει και πολύ για να τον ερωτευτείς. Πόσο μάλλον εσύ που έχει να σου αρέσει αγόρι αιώνες>>

Έχει δίκιο, πάλι. Το τελευταίο αγόρι με το οποίο είχα κάνει όχι ακριβώς σχέση αλλά κάτι παρόμοιο, ήταν πριν 2μιση χρόνια. Το πρώτο, βασικά, αγόρι που έκανα αυτό το κάτι-σαν-σχέση. Και το πρώτο αγόρι γενικώς που ασχολήθηκε μαζί μου. Κλασικά δεν είμαι από τα άτομα που ψάχνουν γκόμενο διακαώς.

<<Ώχου δεν ξέρω. Και στην τελική δεν έχει καμία σημασία αν μου αρέσει ή όχι. Έχει κοπέλα. Και τα πηγαίνει μια χαρά μαζί της. Ποια είμαι εγώ για να τους χαλάσω την σχέση;>>

Κοιτάζω το κινητό μου. Δεν μου έχει στείλει κάποιο άλλο μήνυμα. Μάλλον θα είναι απασχολημένος με το να μιλάει στην Λόρεν. Μη χέσω.

<<Ξέρεις κάτι; Εγώ λέω να τα αφήσουμε αυτά. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Είναι Χριστούγεννα. Θαύματα γίνονται, σωστά; Εσύ το λες συνέχεια αυτό!>> λέει χαρούμενη και καταλαβαίνω ότι προσπαθεί να μου φτιάξει λίγο την διάθεση. <<Θες να πάμε για ψώνια; Να χαζέψουμε καμία βιτρίνα, να αγοράσουμε κανένα στολίδι; Κάθε χρόνο εσύ αγοράζεις στολίδια, τώρα τι έπαθες;>>

Γελάω. <<Περίμενα να έρθεις για να πάμε μαζί, φίλη μου>> φωνάζω την ίδια σερβιτόρα που μας κοιτούσε πριν λες και ήθελε να μας πνίξει και σηκώνω το χέρι για να πληρώσω.

<<Πάω για λίγο στην τουαλέτα>> μου δίνει τα λεφτά της για να πληρώσω. <<Έρχομαι και φεύγουμε, ετοιμάσου>>

Η σερβιτόρα έρχεται με μισή καρδιά και παίρνει τα λεφτά χωρίς καν να μου μιλήσει.

Σηκώνομαι όρθια, βάζω το μπουφάν, τυλίγω το κασκόλ γύρω μου και παίρνω το κινητό μου. Κοιτάζω μια τελευταία φορά για να δω αν τα έχω πάρει όλα και γυρνάω απότομα και πέφτω πάνω σε κάποιον.

Σκατά.

Ας μην είναι η σερβιτόρα, ας μην είναι η σερβιτόρα...

<<Χίλια συγνώμη, δεν σας είδ->> πάω να πω και σηκώνω το βλέμμα μου.

Ε αι στο καλό.

<<Ντομ>>

Με κοιτάει χαμογελαστός και μάλλον λίγο έκπληκτος. <<Πρόσεχε που πηγαίνεις. Κυκλοφορεί κόσμος τριγύρω>> μου λέει και καλά αυστηρά και γελάω.

<<Τι κάνεις εδώ;>> τον ρωτάω και κοιτάζω προς την τουαλέτα αρκετές φορές. Έτσι και βγει η Κέισι και τον δει, θα πάθει σοκ. Πολύ πιθανό να της ξεφύγει και κανένα "ει, εσύ δεν είσαι ο κούκλος γκόμενος που κάνεις υποτίθεται παρέα με την Έιβερι και έχεις γκόμενα; Αχ ναι εσύ είσαι. Δεν ξέρω αν στο είπα, αλλά η φίλη μου σε γουστάρει. Κάνε το ψυχικό, παλίκαρέ μου"

Χριστέ μου. Σίγουρα θα πει κάτι τέτοιο.

<<Βασικά>> του λέω πριν αρχίσει να μιλάει. <<Πάμε έξω>> τον σπρώχνω προς την εξώπορτα και ξανακοιτάζω πίσω μου. Δεν έχει βγει ακόμη, ευτυχώς.

<<Τι έγινε;>> με ρωτάει μόλις βγούμε έξω στο κρύο.

Τυλίγω καλύτερα το κασκόλ τριγύρω μου. <<Τίποτα μωρέ, απλά η σερβιτόρα με κοιτούσε περίεργα όλη την ώρα>> κοιτάω από το παράθυρο ξανά.

<<Είσαι σίγουρη;>>

Γυρνάω να τον κοιτάξω. <<Τι εννοείς;>>

Κοιτάζει και εκείνος μέσα. <<Η φίλη σου που είναι;>>

<<Εε στην τουαλέτα, βασικά>>

<<Θέλω να την γνωρίσω!>> λέει και γουρλώνω τα μάτια μου.

Σωθήκαμε.

<<Γιατί;>>

<<Ορίστε;>>

Ξεροβήχω. <<Εμ εννοώ, θα την γνωρίσεις άλλη μέρα ρε αδελφέ. Να μην σε καθυστερούμε και εμείς, μπορεί να έχεις κάποια δουλειά>> γελάω αμήχανα. <<Αλήθεια, τι εμ τι κάνεις εσύ εδώ;>>

Με κοιτάζει με ένα βλέμμα που δεν μπορώ να διευκρινήσω. Κάτσε... κάτσε. Ζηλεύει;

Ώχου τώρα και εσύ. Ό,τι να ναι λες. Ο Ντομ να ζηλέψει εσένα; Από που και ως που;

Έχεις ένα δίκιο.

<<Εγώ...>> ξεκινάει να πει αλλά τον βλέπω να ζορίζεται. <<Περιμένω την... εμ την Λόρεν. Ξέρεις, κανονίσαμε να βγούμε εδώ>> λέει και γνέφω. Προφανώς. Με ποιόν άλλον θα έβγαινε; <<Αύριο φεύγει και ήθελε να βγούμε λιγάκι σήμερα όποτε ναι...>>

<<Και σε εμένα γιατί έστειλες μήνυμα;>> πετάω χωρίς να το καταλάβω και στρέφει αλλού το βλέμμα του. <<Εννοώ... ότι δεν με πείραξε που μου έστειλες, προφανώς. Είσαι φίλος μου, λογικό είναι να μου στέλνεις μηνύματα, αλλά ξέρεις... εφόσον είχες κανονίσει με την Λόρεν, εμένα γιατί με ρώτησες που είμαι για να έρθεις;>>

Χριστέ μου, γιατί δεν μου κλείνει κάποιος το στόμα;

Τι του λέω;

Τρίβει το σβέρκο του. Ωραία, τον έκανα να αισθανθεί άβολα. Εξαιρετικά.

<<Ήθελα να βγούμε μαζί>> λέει και ανασηκώνει τους ώμους του. <<Απλά δεν μου απάντησες ποτέ στο μήνυμα και υπέθεσα ότι... δεν θέλεις μάλλον;>>

Μένω λίγο σαν χαζή.

Τι εννοεί δεν του απάντησα στο μήνυμα;

Του απάντησα, δεν παίζει...

Με είχε ρωτήσει που είμαι και του είπα ότι βγήκα με μια φίλη μου. Και μετά με ρώτησε για να περάσει καμία βόλτα και του είπα... Ε... του είπα...

ΣΚΑΤΑ. ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑ;

ΌΧΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!

<<Ωχ... Ντομ δεν... δηλαδή εγώ προφανώς και ήθελα να...>>

<<Όχι εντάξει μη δικαιολογείσαι. Δεν υπάρχει λόγος>> χαμογελάει στραβά. <<Έχεις και εσύ τις παρέες σου. Έχω και εγώ την κοπέλα μου. Λογικό είναι να μην περνάμε τόσο χρόνο μαζί>>

Πόσες άλλες βλακείες θα κάνω; Μπορεί κάποιος να μου απαντήσει;

<<Δεν είπα αυτό. Απλά είδα το μήνυμα και δεν...>>

<<Ήρθα και εγώ>> ακούμε μια φωνή από πίσω μας και γυρνάμε ταυτόχρονα. Η Λόρεν προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω σε 10ποντα μποτάκια με φιάπα χωρίς να πέσει ή να γλιστρήσει πάνω στον πάγο. Την παρακολουθώ όσο προχωράει αγκαλιάζει τον Ντομ και του αφήνει ένα φιλί στο στόμα. <<Α και εσύ εδώ;>> με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω και μαζεύομαι λιγάκι.

Ξαφνικά νιώθω λίγο χάλια που είμαι ντυμένη με ένα απλό μπλε τζιν και μια μαύρη πλεκτή μπλούζα και από κάτω φοράω τα μποτάκια μου. Μπροστά σε αυτή την θεά είμαι κυριολεκτικά ένα τίποτα.

<<Εμ εγώ φεύγω>> βλέπω την Κέισι να βγαίνει επιτέλους από τις τουαλέτες και να με ψάχνει. Σηκώνω το χέρι μου και με εντοπίζει. Βγαίνει έξω χαμογελαστή και κουκουλωμένη με το παλτό της.

<<Σόρυ που άργησα δεν έστρωνε καλά το κραγιόν, χάρηκα είμαι η Κέισι, η κολλητή της Έιβερι>> απλώνει το χέρι της προς το μέρος του Ντομ μόνο και κρατιέμαι να μην γελάσω.

Αυτός κοιτάζει μια εμένα και μια την φίλη μου. <<Α... εμ όντως εσύ είσαι η φίλη της;>> ρωτάει μπερδεμένος και της δίνει το χέρι του.

<<Ναι καλέ. Τι; Ο γκόμενός της νόμιζες ότι είμαι;>> λέει και γελάει μόνη της. Τον κοιτάζω έντονα. Δεν με πίστεψε όταν του είπα ότι είμαι με την φίλη μου;

<<Πάμε;>> του νιαουρίζει η Λόρεν και εκείνος γνέφει.

<<Καλά να περάσετε>> λέω και κοιτάζω μόνο αυτόν. Τι έχει πάθει και σοβάρεψε απότομα;

<<Και εσείς>> μου λέει και αρπάζω την φίλη μου από το χέρι για να φύγουμε.

<<Αυτός είναι έτσι;>> μου ψιθυρίζει η Κέισι και γυρνάει αρκετές φορές προς τα πίσω. <<Είναι κούκλος>> με κοιτάζει. <<Είσαι καλά;>>

Προχωράω όλο και πιο γρήγορα. <<Όχι>>

~~~

Ναι. Καλά βλέπετε. Αυτό είναι το χθεσινό κεφάλαιο που ξέχασα να ανεβάσω γιατί είχα φουλ διάβασμα.

Ελπίζω να σας άρεσε♥

Τα λέμε αύριο.

Πολλά πολλά χριστουγεννιάτικα φιλάκια♥♥♥

Ρίρι♥

•19 DAYS LEFT🎄🎁🎇•