Chapter 43 - Her Busy Life (Deel II)

"Goedenavond Miss Berrets." Meneer Griffin groet mij wanneer hij aan mijn rechterkant komt staan. Zijn brede katoenen broek valt over zijn sportschoenen, zijn armen achter zijn rug geslagen, kijkend naar de sportzaal die langzaam in een balzaal verandert. "Daar heb je mooi werk van gemaakt." Vervolgt hij met zijn ogen op de blauwe, witte en gouden slingers die aan de muur hangen. Het luide rumoer van de verschillende leden van de werkgroep galmt door de hoge zaal. Ik neem elk klein geluidje op die op een mogelijk probleem zou wijzen.

"Het is een goede avond, inderdaad, Meneer Griffin." Zeg ik zonder mij naar hem te richten, noch van mijn schriftje op te kijken terwijl ik een paar lijntjes van mijn to-do list schrap.

"Het is laat om nog op school te blijven werken, vind je zelf niet?"

"Dat is het voordeel aan laat op school werken. Niemand om mij te storen."

"Zelfs Xander Gray niet?" Hij leunt iets dichter bij me aan waardoor ik mij verplicht voel om naar hem op te kijken. "Wat bedoelt u?"

"Wel, ik zie jullie een stuk minder samen." Gromt hij speels doorheen zijn baard.

"Achtervolgt u ons nu Meneer Griffin?"

"Ik zou niet durven." Grinnikt hij. "Maar ik geef toe dat jullie mijn interesse hebben opgewekt."

"Dat wist ik al. Is dat niet de reden van onze opdracht?"

"Zie dat als een zegen van jouw docent, éh."

Nu moet ik grinniken. Griffin blijft de meest onbegrijpelijke leerkracht van planeet aarde.

"Ik las net het verslag van Xander." Vervolgt hij met een hand over zijn baard. We staren nog allebei voor ons uit.

"U bent een beetje laat, meneer. Die hebben we na het eerste semester gestuurd. Het is ondertussen eind mei."

"Ik heb het over zijn eindverslag, Miss Berrets. Dat was tegen gisteren. Ik vrees dat ù te laat bent."

Mijn ogen schieten open. Shit. Shit. Shit. Ik ben het eindverslag compleet vergeten. Ik was er nochtans zeker van dat ik die in het groot in mijn agenda schreef. Hoe kan ik hier zo slecht in zijn, management is letterlijk de competentie die ik dit jaar wil behalen.

"Xander Gray is voor de eerste keer op tijd met zijn opdracht. U hebt geluk dat ik uw aanbevelingsbrief vorige maand heb doorgestuurd naar een kennis van me op Harvard. Dit zou zeker er in hebben gestaan." Griffin lijkt hier plezier uit te halen. Ik slik en laat mijn hoofd naar voor vallen, niet wetend hoe ik dit goed kan maken.

"Ik heb het heel druk. Ik beloof dat die tegen middernacht toegestuurd is." Fluister ik luid genoeg zodat hij me hoor.

"Doe maar op uw gemak, Berrets."

Ik hef mijn hoofd in verwarring op. Ik dacht dat hij boos was omdat ik de deadline niet heb gerespecteerd.

"Ik ken jou drang om alles te controleren, ik geef je ondertussen al drie jaar les, weet je. Ik leer er uit."

"Waar wilt u heen, meneer?" Vraag ik om al snel niet meer rond de pot te draaien. Hij knikt een laatste keer gedachtenvol naar de zaal en draait zich uiteindelijk volledig om waardoor het puntje van zijn schouder de mijne lichtjes aanraakt.

"Ik apprecieer jouw hard werk Miss Berrets. Ik wil jou gewoon waarschuwen dat niet alles om werk draait, niet iedereen ziet de inspanningen die u doet. Het leven is meer dan zich uitputten in iets dat de andere niet erkennen." Zijn stem is zacht maar zijn woorden klinken streng. Ik kijk vanuit mijn ooghoek naar mijn docent.

"Bent u aan het zeggen dat ik aan mezelf moet denken?"

"In tegendeel. Ik ben aan het zeggen dat je naar de wereld rondom jou moet kijken. Houd je ogen groot open." Het klinkt als een waarschuwing, en op die woorden slentert hij de zaal weer uit naar de stille gangen van Highbury High.