Hiii lezers en co writers, 

We komen bijna aan het einde van The Great Detention. Geniet van de laatste hoofdstukken en de laatste drama!

Jina!

Chapter 42 - Her Busy Life

18 jaar. De leeftijd waarmee je zou denken dat de wereld volledig eigen is. Je denkt het leven aan te kunnen pakken, geen enkel tegenslag kan je neerhalen. Alles draait om je eigen persoon, om je familie, vrienden en doelen. Ogen nog vol dromen en het hart gevuld met liefde.

Dat is wat ik vandaag voel, wat ik nog lang wil voelen en dat is wat ik in mijn applicatiebrief voor Harvard schrijf. Ik ben nooit zo zeker geweest van mijn keuze. Harvard is waar ik ga verder studeren. Alles gaat perfect volgens plan. Mijn punten zijn nog nooit zo goed geweest en in mijn studentendossier verschijnt er langzaam mijn rol als leider en organisator van het eindejaarsbal.

Alles wijst erop dat de toekomstige jaren vlot zullen verlopen. Ik heb zelfs de tijd gehad om extra vrijwilligerswerk te presteren. Harvard durft nooit een student zoals mij af te wijzen. Dus ja, ik ben redelijk tevreden.

Maar de belangrijkste verandering die mij het meest gelukkig maakt, is dat Xander zich ook voor Harvard zal inschrijven. Onze citytrip naar Boston zorgde ervoor dat zijn voorliefde voor Harvard groeide. Hij is zelf informatie gaan opzoeken en heeft zich ingeschreven voordat hij mij het goede nieuws vertelde.

Xander en ik in Boston. In Harvard. De universiteit waar ik het meest over droom. Hoe kan ik mijn geluk beschrijven? Dat valt gewoonweg niet te beschrijven.

Xander werkt zelf aan zijn studentendossier, op zijn manier. Hij maakt een portfolio met al zijn kunstwerken en elke week toont hij mij trots hoe ver hij is geraakt. In de tussentijd heb ik Linda en zijn zoontje ook ontmoet, Nathan. En ja, ik blijf op mijn standpunt, hij is het meest schattig kind en hij lijkt veel te veel op Xander. Hetzelfde zwart haar en wit huid. Ik kijk er altijd verbluft naar.

Bij mijn eerste ontmoeting met Linda kon ze niet stoppen met me uit te lachen. Ze vond het prachtig hoe mijn verbeelding zo ver nadacht over haar relatie met Xander. Maar zij was inderdaad een Gray. Dat was gewoon te merken aan haar sierlijke manier van stappen, de kalmte in haar stem en de zachtaardige neutraliteit van haar ogen die mij alleen maar meer intimideerde.

Liz zag er een stuk beter uit. De donkere wallen onder haar ogen verdwenen en ze kwam vaker bij ons dineren. In de voorbije weken werden we zelf enkele keren bij haar uitgenodigd. En het was fantastisch om haar zo vrolijk en vrij te zien handelen in haar eigen huis, zonder angst of schrik voor haar eigen echtgenoot.

Meneer Gray verdween volledig. Xander en Liz hebben sinds die dag niets meer van hem gehoord. Volgens Linda werd hij enkele nachten tegengehouden in het politiekantoor, vervolgens hebben zij hem laten gaan maar is hij geen spullen komen halen. En hoewel Linda zijn eigen bloednichtje is, verdedigde ze Liz met heel haar hart en zou ze voor haar opkomen tijdens de echtscheidingprocedure.

Op een zonnige ochtend rijd ik met Xander mee naar de lessen. Een volle schooldag zit weer op mij te wachten zoals alle dagen van de voorbije maanden. School, eindejaarsbal, studeren en nog eens studeren. Soms had ik ook wel tijd om naar Bury's te gaan met Isa en Eve, maar die momenten werden zeldzaam.

Mijn hand glijdt zachtjes uit het raam wanneer ik de frisse lucht inadem van de lente. Xander haalt weer zijn zonnebril uit zijn jasje en zet die op. De lente is op volle gang, wat het eind van het schooljaar aanwijst.

"Linda organiseert het vierde verjaardagsfeestje van Nathan, en je werd uitgenodigd." Hij draait de schoolparking in en neemt de eerste en beste plaats die er is.

"Ongelooflijk hoe de Gray's mij allemaal leuk vinden." Lach ik sarcastisch uit, "Kun je dat geloven. Enkele maanden terug konden we elkaar niet aanstaan en nu gaan we naar elkaars familiefeestjes."

Xander grinnikt wanneer hij de handrem op steekt. "Jij stond mij altijd al aan." Fluistert hij met een speelse glimlach vooraleer hij evensnel een kus drukt in mijn haar. Ik rol met mijn ogen en stap op mijn beurt de auto uit.

"Wel, bedankt om mij het leven zuur te maken gedurende de eerste weken van onze ontmoeting."

"Graag gedaan. Het was grappig om jou zo overstuur te zien." Hij leunt tegen de Cabrio aan met zijn armen over elkaar geslagen en de zonnebril rustend op het puntje van zijn neus. Ik geef hem een stootje met mijn elleboog in zijn zij terwijl hij een arm over mijn schouder sla.

"De planning van vandaag." Zucht ik wanneer ik mijn agenda uit mijn schooltas haal, "Ik moet de drankjes gaan proeven met Rosalie. Merilyn gaat ze maken. En vervolgens moeten wij een pakketje gaan halen met de decoratie. God weet hoe moeilijk het was om The Great Gatsby decoratie te vinden zonder dat er The Great Gatsby in grote letters op staat."

"Ben je heel de dag weg dan?"

"Ja. Ik vrees dat we elkaar niet meer gaan zien. We hebben geen gemeenschappelijke lessen vandaag."

"Wij hadden afgesproken om naar de bioscoop te gaan vanavond. Dat ben je toch niet vergeten?"

Ik druk mijn overgeboekte agenda in mijn handen wanneer ik besef dat ik alweer ons afspraak zal moeten verplaatsen. Dit wordt ondertussen de derde keer op een rij dat Xander iets organiseer en dat ik er niet bij kan zijn.

"Oh, shit. Xander. Het spijt me zo erg. Ik moest je op de hoogte brengen van de laatste veranderingen. Ik ben zo ontzettend druk dat ik helemaal vergeten ben dat we een afspraak hadden."

Hij rolt met zijn ogen en haalt zijn arm van mijn schouder.

"Alright. Is niet erg. Ik had dat wel verwacht."

"Ben je boos?" Ik weet dat hij me wil ondersteunen in alles wat ik onderneem. En eerlijk gezegd waren onze laatste drie afspraken een ramp. Of ik kwam niet opdagen, of ik daagde veel te laat op. Xander wil niet tonen dat hij hier ontevreden mee is, toch zie ik het in zijn manier van doen.

"Nee. Dat ben ik niet. Geen zorgen. Ik weet dat je het druk hebt momenteel." Hij glimlacht om mij gerust te stellen.

Ik sla mijn armen over zijn nek en kus zijn wang. "Ik beloof dat ik dit allemaal goed maakt."