Hi co-writers

Hierbij een korter hoofdstuk.

Liedje van vandaag is Let It Go van James Bay. Ik heb dit hoofdstuk op dit liedje geschreven.

Vergeet zeker niet jouw lievelinsgliedje in de comments te plaatsen en je mag ook reclame maken voor jouw eigen boek!

Share, comment, like and follow

Veel liefs

Jina

Chapter 3 - De filosofische les

Xander geeft me dezelfde blik als op onze eerste ontmoeting. Zijn zachtaardige ogen en strakke gezicht veroordelen mij op dezelfde manier als toen. Hij loopt gewoon door en gaat achter in het klaslokaal zitten. Evelyne gelooft haar ogen niet en ze vormt het woord 'OMG' met haar lippen vooraleer ze op haar plaats gaat zitten.

Xander zit niet alleen maar op mijn school, maar ook in mijn klas. Ik blijf even staan, getroebleerd over hoe ik dit schooljaar mogelijk zal overleven.

"Miss Berrets," zegt Mr. Griffin, "ben je van plan om de les vanaf de voordeur te volgen?" Ik schrik uit mijn gedachten en ga vervolgens aan mijn bank zitten. Evelyne kan zich niet tegenhouden om de hele tijd naar Xander te staren, wat is er zo speciaal aan hem? Isabella is bloemen aan het tekenen in haar cursus, zoals elke les. Rosalina is druk bezig met alles te noteren wat de docent vertelt.

Mr. Griffin geeft al jaren filosofie en moderne kunsten op Highbury High. Hij is de soort leerkracht met een lange donkere baard die zich altijd in brede kleren aankleed. Hij is de meest vriendelijke leerkracht, maar anderzijds ook de meest strenge leerkracht. Daarom koos ik filosofie als keuzevak. Ik wil deze uitdaging aangaan en goede punten in zijn les halen. Maar wat mij stoort is dat Xander ook dit vak koos. Hij lijkt geen filosofisch type, en al zeker niet het type dat rekening houdt met zijn schoolpunten. Ik kijk even om, benieuwd naar wat hij doet en probeer dit zo natuurlijk mogelijk te laten voorkomen. Hij zit gewoon uit het raam te staren terwijl hij met zijn pen speelt. Griffin merkt dit meteen op.

"Meneer Gray, vindt u de les niet interessant genoeg naar u zin?" Xander zegt even niks maar breekt geen oogcontact met de leerkracht. Hij straalt nonchalantie uit.

"Ik veronderstel dat u van mij verwacht te zeggen dat ik wel geïnteresseerd ben?"

"Dit gedrag apprecieer ik niet op uw eerste schooldag Gray." Mr. Griffin is bereid om hem te straffen maar na een moment stilte loopt hij terug achter zijn bureau en geeft hij gewoon verder les. Xander geraakt echt overal onderuit, éh. Elke andere leerkracht zou hem laten nablijven en elke andere student zou hier gestraft voor worden. Ik rol met mijn ogen en probeer zo goed mogelijk mijn les te volgen zonder hem aandacht te geven. Ik vraag mij af waarom Griffin zo mild is geweest.

Na de les heeft iedereen middagpauze. Ik ben eindelijk bevrijd van de irritante Rosalina en de nonchalante Gray. Isabella, Evelyne en ik eten samen op de tribune van de sportzaal. Dit doen we meestal op maandagen omdat Isabella over de middag moet trainen voor cheerleader. Zoals ik al zei, Isa is de sportieve van ons drie. Terwijl wij    van onze sandwich genieten, wandelt   de voetbalgroep voor de training binnen. De jongens van de voetbalgroep zijn gewend om altijd zo luidruchtig te zijn. Wij kunnen hen niet missen, ze trekken aandacht overal waar ze naartoe gaan. Ze hebben een te veel aan testosteron. Isabella kreunt. Daar staat Josh. Haar ex. Hij is de leider van het voetbalteam. Isabella vergelijkt hem met Captain America. "America's ass," zegt ze altijd. De reden van hun break-up is nog niet bekend. Er bestaan geruchten, maar zelfs Isabella die onze beste vriendin is vertelt ons niets. Wij accepteren natuurlijk haar stilte over dit onderwerp, ook al zijn Eve en ik heel nieuwsgierig. Josh kijkt even op naar Isabella. Hij weet exact waar wij zitten, uit gewoonte, hij glimlacht en begint verlegen het spel met zijn teamgenoten. Isabella en Josh zijn de typische highschool koppel. Beide sportief, knap en populair. Isabella glimlacht verlegen. Joshua is de enige die haar zo verlegen kan maken. Zelfs haar sarcasme werkt niet wanneer hij er bij is.

"Ga je ons nog eens vertellen wat er tussen jullie gebeurd is?" Vraag ik ongeduldig aan mijn vriendin. Eve stemt meteen in. "Zo veel voor America's ass. Je maakt ons nieuwsgierig Isa."

"Het is ingewikkelder dan het lijkt." Zucht ze.

"Alles is eenvoudig aan liefde. Je zegt gewoon dat je hem nog steeds leuk vindt en hop, weer een koppel." Merk ik haar op. Moet ik nu echt alles uitleggen?

"Denk je nou echt dat het zo makkelijk is? Is dat de reden waarom jij nooit een vriendje hebt gehad?" Isa weet dat ik een hekel heb aan die opmerking. "Ik blijf liever single tot na mijn diploma, dat weet je best. Ik zou gelijk iemand kunnen krijgen." Fake it till you make it, zeggen ze. "Werd je daarom afgewezen door Jake in het zesde." Lacht Evelyne mij uit.

"Waw, dat is zo klein, Eve. Ik had beter verwacht van jou." Ik beslis haar te negeren terwijl zij een slappe lach krijgt bij de herinnering. Jake was mijn eerste 'grote' liefde. Als je dat zelfs liefde kan noemen. Ooit beantwoorde hij een vraag in de wiskunde les volledig juist met de correcte formule en dat vond ik ongelooflijk aantrekkelijk. Blijkbaar was ik ook niet heel subtiel met mijn gevoelens want hij wees me af al vorens ik mijn liefde kon verklaren. En sinds die dag heb ik besloten om nooit meer in de valkuil te vallen die liefde noemt. Toen heb ik besloten om in alles de beste te zijn, zelfs beter dan Jake in wiskunde. "Hij was niet eens zo knap." Lacht Eve. "Hij was slim," verdedig ik hem, "en schattig."

"Schattigheid maakt niet alles." Spreekt ze tegen.

"Indedaad, het uiterlijk ook niet." Ik geef haar een duwtje waardoor ze dramatisch achterover valt.

"Meisjes, kijk eens. Is dat Xander die daar binnen komt?" We kijken allemaal richting de voordeur van de zaal, waar Isa naartoe wijst, en ze heeft gelijk. Xander steekt de zaal over naar de vestiaires. "Zit hij in het voetbalteam?" Vraagt Evelyne. Wel, voetbal zou hem beter staan dan filosofie. "Ik zal eens gaan kijken." Evelyne kruipt overeind, klaar om haar crush te volgen. Ik steek mijn sandwich in mijn schooltas en trek aan haar arm zodat ze weer gaat zitten. "Jij blijft hier. Ik moet snel iets gaan doen. Wacht niet op mij om naar de les te gaan. Ik kom er zo aan." Ik hoor ze nog iets mompelen maar beslis hen te negeren. Ugh Celeste, waar ben je toch mee bezig?