Hi lezers en co-writers

Ik vind dit hoofdstuk echt heeeeeeel leuk en interessant. Veel nieuwe info ook. Dus geniet er zeker van!

Ik heb dit deeltje redelijk snel geschreven dus als je fouten ziet, voel je vrij ze te verbeteren!

Liedje van vandaag is War of Hearts van Ruelle.

Enjoy!

Chapters 26 - The Great Plan (Deel I)

Isabella heeft ons van alles over Josh verteld. Van zijn lievelingskleur tot welke tandpasta hij gebruikt. Elk detail is nodig om hem terug te pakken voor wat hij deed. Wij hebben meerdere dagen aan het perfect plan gewerkt.

Isa voelt zich een stuk beter. Ze luchtte eindelijk haar hart sinds het begin van haar liefdesverhaal met Joshua, en geloof me, het verhaal is niet mooi. Kamila is niet het enig meisje met wie hij Isabella bedroog. Ze durfde dit nooit te vertellen uit angst we een slecht beeld van Josh zouden krijgen, want na alles wat hij haar heeft aangedaan, hield ze toch van hem.

We zijn een hoop te weten gekomen over Joshua McIntosh. Zijn vader is het hoofd van een bekend transportbedrijf en Josh heeft enorm veel schrik van hem.

De vader McIntosh is streng en autoritair. Dus wanneer hij ontdekt dat zijn enige zoon aan drugs doet, zal hij zeer teleurgesteld zijn.

Wel, drugs is een groot woord, maar vlak voor de laatste voetbalwedstrijd heeft hij voor de eerste keer doping gehad.

"Ben je zeker dat zijn ouders niet thuis zijn?" Evelyne ligt op mijn bed terwijl ze een blikje cola opent.

"Ja. Ze gaan voor het weekend naar Hampton."

"Niet te geloven dat die ass zich in kickt." Mompelt Evelyne wanneer ze het blikje achterover gooit. "Wat een junk."

"Meestal verbergt hij de drugs in zijn kamer."

"Dan hebben wij alles wat we nodig hebben." Ik sta op en loop naar het krijtbord die in het midden van mijn kamer staat, het krijtbord waarmee ik speelde toen ik klein was. Dat komt altijd goed van pas.

"Ik herhaal het plan een laatste keer." Vervolg ik. "Zijn ouders vertrekken rond 6PM. Dat betekent dat we een uur de tijd hebben vooraleer Joshua zijn vrienden uitnodigt. Isa en ik blijven bij zijn auto en Evelyne glipt zijn kamer binnen terwijl wij zijn aandacht trekken." Ik richt me naar Eve. "Probeer foto's te trekken van alles wat verdacht lijkt, ook al denk je dat het suiker is."
Ik wijs even terug naar het bord. "Maandag sturen we het bewijs naar de rector van de school. Ze zullen Josh onderzoeken en dat betekent-"

"Dat hij van het voetbalteam wordt ontslagen." Fluistert Isa. Ze houdt haar kruk stevig vast en haal diep adem.

"Isa als je dit niet wilt doen dan stoppen we-"

"Nee. We doen het." Ze staat op en leunt op haar kruk. "Hij is slecht en ik heb dit veel te lang voor mezelf gehouden. Ik zag hem dat spul innemen en ik heb nooit iets gezegd uit liefde, maar dit moet stoppen."

Ik knik traag en wrijf over haar rug.

"Goed. Dan zien we elkaar om 6PM in zijn straat."

"Heb je al met Xander gesproken?" Vraagt Eve vanaf mijn bed.

Ik schud mijn hoofd. Xander mag dit niet weten. Hij zou teleurgesteld zijn. Teleurgesteld in mij omdat ik mijn belofte brak maar ook in zichzelf omdat hij Josh en Isa bij elkaar bracht. Hij gaat zich dood schuldig voelen.

"Hij hoeft dit niet te weten. Nooit."

-

Ik lig in de kamer van mijn moeder, kijkend hoe ze haar bruin haar opsteekt. Mijn moeder heeft een drukker sociaal leven dan mij. Ze kent veel volk en is altijd op stap. Soms tennist ze, soms danst ze, vaak gaat ze op reis met vrienden en andere keren vind je haar in Bury's Bar voor de thee.

"Je bent een lok haar vergeten."

"Oh dankje, liefste." Ze steekt snel kleine oorbellen in en staat abrupt op.
"Hoe zie ik eruit?" Vraagt ze terwijl ze in cirkels rond draait.

"Als een heel knappe veertigjarige vrouw die misschien haar soulmate zal ontmoeten op het trouwfeest van haar collega."

"Heel grappig jongedame. Ik ben niet geïnteresseerd in zulke zaken, ik heb al een handje vol gehad met jouw vader."

Ik lach en ga op mijn buik liggen.

"Heb je besloten om met hem af te spreken?" Vervolgt ze aarzelend. Ik zucht.

"Dat weet ik nog niet. Hij wil me voor mijn verjaardag zien. De datum staat in de brief en hij wil ook in Bury's afspreken."

"Dat is waar we elkaar hebben ontmoet." Grinnikt mijn moeder.

"Wat romantisch." Mompel ik cynisch.

"Ik ben eerlijk gezegd verbaasd dat hij jouw verjaardag weet."

"Dat betwijfel ik. Waarschijnlijk is dat groot toeval."

Mijn moeder perst haar lippen tegen elkaar en komt naast me zitten. Ze streelt mijn haar zachtjes naar achter, net zoals toen ik klein was. Haar zachte aanraking troost me.

"Hoe gaat het met Xander?" Vraagt ze uiteindelijk speels. Ik moet gelijk glimlachen.

"Super goed." Ik draai me lichtjes naar mijn moeder om. "Hij is perfect." Zeg ik fluisterend.

"Dat zegt elk verliefd meisje."

"Ik ben niet verliefd."

Ze moet weer lachen maar een ernstig gezicht neemt het over. "Daar gebeurt ook van alles met zijn vader."

Ik trek vragend een wenkbrauw op.

"Hij kreeg onlangs woedeaanvallen. Meerdere keren zelfs. Hij begint agressief te worden."

Ik kom meteen overeind. "Tegen Xander?"

"Tegen Liz voornamelijk. Gisteren vertelde ze me heel het verhaal."

Ik blijf even stil. Het gezicht van Xander verschijnt voor mijn ogen. Zijn lachend gezicht dat altijd gelukkig lijkt.

"Dat wist ik niet. Hij heeft me niets verteld." Ik kijk neerslachtig. Mijn moeder streelt met haar duim over mijn wang.

"Er is daar vast een reden voor. Geef hem wat tijd." Ze glimlacht bemoedigend en staat van het bed op waarna ze naar de bruiloft van haar vriendin vertrekt.

Ik zak terug neer op het zacht bed van mijn moeder en laat haar woorden in me bezinken. Waarom zou Xander me niets over zijn vader vertellen? Ik bedoel, ik wist wel dat hij aan de alcohol zat, maar ik had geen idee dat hij agressief begon te worden. Ik belast Xander altijd met mijn eigen problemen, die lijken plots zo onbelangrijk naast de zijne.

Ik sluit mijn ogen. Hoe heb ik dit niet opgemerkt? En ik dacht dat ik oog had voor detail! Vanuit mijn ooghoek kijk ik naar de klok die aan de muur hangt. Het is bijna tijd. Ik sta moeizaam op en loop naar de badkamer waar ik onder een koude douche stap.

-

Ik grijp naar een oude golfclub van mijn moeder in de opslagkast en trek mijn pet en mijn kap over mijn hoofd. Ik steek mijn handen in stevige handschoenen en trek een dikke jas aan. Ik haal diep adem voor ik het huis uitstap. De horizon begint net donker te worden. Ik kijk op naar het huis van Xander, het licht in zijn kamer brandt. Ik voel een raar gevoel in mijn onderbuik maar beslis dat te negeren.

Ik begin richting de bushalte te wandelen maar word gelijk onderbroken door een bekend silhouet.

"Oh, shit." Mompel ik. Ik verstop snel de golfclub achter mijn rug en glimlach breed.

"Xander, liefste. Wat doe je hier?"

"Je vraagt wat ik hier doe? In mijn straat? Voor het huis van mijn vriendin?"

"Dat.....is een goede opmerking." Ik vermijd oogcontact en slik moeizaam.

"Wat verstop je achter jouw rug?"

"Niets."

"En waarom draag je sportkleding....." Hij wijst naar mijn pet en fronst zijn wenkbrauwen. Zijn ogen glijden van mijn pet naar mijn handschoenen en vervolgens naar de veel te lange golfclub die achter mijn rug steekt. Ik bijt op mijn lip en wacht geduldig af.

"Oh, Lord. Celeste, wat ga je nu weer doen?"

Ik zucht en sla met de club op de grond. Planverandering: Ik hoef dit Xander niet meer te verbergen.

"Joshua heeft, alweer, Isabella bedrogen én hij doet aan drugs. Hij is niet de jongen en de vriend die je in gedachten had."

Xander fronst zijn voorhoofd dieper en trekt een wenkbrauw op. Hij blijft even stil en ik hoor enkele vogels op de achtergrond zingen.

"Als ik dat had geweten zou ik nooit-"

Ik onderbreek hem en steek een hand op.

"Weet je nog toen ik je waarschuwde dat je verantwoordelijkheid moest nemen als hij Isa zou kwetsen? Vergeet wat ik toen zei." Xander staart me met onbegrip aan. "Ik zal de verantwoordelijkheid in jou plaats nemen want zij is mijn vriendin. Maar ik geloof dat ik de regels van ons contract opnieuw moet breken. Je kunt me niet veranderen Xander. Ik doe wat ik juist acht."

Zijn ogen kijken diep in de mijne. Even twijfel ik of hij teleurgesteld of boos is. De seconden duren lang en ik hoor de tijd tikken. Het begint steeds meer donker te worden. Hij wrijft zijn gezicht met beide handen en zucht. Hij steekt een hand uit.

"Geef me de club."

"Je gaat me niet stoppen Xa-"

"De club, Celeste." Beveelt hij weer streng. Zijn ogen glinsteren in het donker. Ik slik en overhandig hem de golfclub. Hij breekt het oogcontact niet en haalt de handschoenen van mijn handen om ze vervolgens op zijn eigen handen te schuiven.

Deze keer frons ik mijn voorhoofd.

"Wat doe je?"

"Wij zijn een team, remember?" Hij stapt naar me toe en drukt een lange kus op mijn voorhoofd. "Regel nummer 3. We steunen elkaar."

-

HOE VONDEN JULLIE HET??
Ik genoot er wel van.

Vinden jullie dat het verhaal nog iets heeft?

Morgen plaats ik een nieuw hoofdstuk!

Tot dan,

Jina