Hoofdstuk 6

Cloe.
''Dus je hebt hem voor zijn bek geslagen?" Vraag ik lachend. "Hij verdiende het." Antwoord Rick met een lach. Het is de volgende ochtend en Rick en ik lopen samen naar school. Het is niet ver lopen. Helaas is het slecht weer dus het is niet de beste dag om samen buiten te lopen. Rick vertelde me een verhaal over een oud klasgenoot van hem die hem uitlokte. Dat vond Rick niet zo leuk.

"En wat gebeurde er toen?" Vraag ik nieuwsgierig. "Nou zijn moeder werd kwaad en helemaal rood en ze begon tegen me te schreeuwen. Mijn vader kon alleen maar trots op me zijn dat ik me zo goed had verdedigd. Dan had hij me maar niet uit moeten lokken." Antwoord Rick.

"Jij hebt vast de beste vader in de wereld." Zeg ik. "Ja, mijn vader is de beste." Zegt Rick lachend. "Hoe zit het met jou vader?"

"Mijn vader? Ow, die heb ik niet." Antwoord ik. "Woont hij ergens anders?" Vraagt hij. "Nee, hij is ooit onder een trein gekomen toen ik klein was. Ik heb mijn vader amper gekend maar dat maakt mij niks uit. Als hij was overleden toen ik ouder was, had ik alleen maar meer verdriet." Antwoord ik met mijn hoofd omlaag.

"Vind je het erg jammer dat je geen vader hebt?" Vraagt Rick treurig. "Nee. Soms wel maar niet echt meer." Antwoord ik.

"En wat als je het wel kan schelen? Wat is de reden daarvan dan als ik vragen mag." Zegt hij.

"Ik zie al die kinderen.... Genieten met hun ouders en ze scheppen altijd op over hun vaders over hoe geweldig ze wel niet zijn. Wanneer ze dat aan mij vragen, kan ik geen antwoord geven." Zeg ik.

"Wat deed je vader voor werk?" Vraagt Rick.

"Hij werkte bij een olie bedrijf. Niet echt heel bijzonder maar dat is het enige wat ik van hem weet. De enige familie die ik hem is mijn moeder." Zeg ik.

"Het spijt me voor je."

"Dat hoeft niet hoor. Laten we het over iets gezelligs hebben. Niet dat het mogelijk is want we zijn bijna bij school." Zeg ik.

"Vind je het heel erg als ik sneller doorloop? Ik moet ook nog naar mijn kluis en ik moet nog met de andere jongens bijpraten." Zegt hij.

"Over mij?" Vraag ik verbaast. "Nee, geen zorgen. Gewoon over hockey training." Antwoord hij.

Hij loopt verder vooruit. Ik begin mijn pas een beetje te vertragen. Wil hij niet met mij gezien worden of zo? Het boeit toch niet. Als ik vrienden met hem kan worden, hoef ik niet gepest te worden.

Maar ik moet er voor zorgen dat ik hem ook niet gebruik. Anders is het een beetje dom. Ik denk dat hij dat zelf ook wel weet. Anne staat op het schoolplein wanneer ik de school verder op loop. Ze loopt naar me toe. "Hey!" Roept ze vrolijk. "Ik heb net samen met Rick naar school gelopen." Zeg ik, wat er zomaar uitflapten. "Echt?! Waar is hij nu dan?" Vraagt Anne verbaast. "Hij moest weg om over hockey dingen te praten met zijn vrienden. Ach, lekker boeien." antwoord ik.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top