•Hoofdstuk 5•
POV Cloe.
Ik loop weer door de schoolgangen. Het is inmiddels twee dagen geleden dat we Jayden hebben gered en we zijn nog steeds geen steek verder gekomen als het om Rick gaat.
Ik ben zo bang dat Marcel me belt en zegt dat hij dood is. Maar moet ik Marcel dan wel geloven omdat hij ons probeert te laten geloven dat Rick dood is zodat we niet meer verder ga zoeken? Of is hij echt dood?
Jayden komt vanuit de verte aangelopen en wanneer hij mij ziet steekt hij z'n hand omhoog. "Cloe, ik heb super goed nieuws!!" Roept hij meteen en eerlijk gezegd ben ik best benieuwd wat het is.
Een date met Henderson? Die arme jongen.
"Zeg het eens." Antwoord ik en Jayden komt met een grote sprong in de lucht voor me staan. Hij loopt zowat in het rond te dansen.
"Ik was gisteren op controle in het ziekenhuis en ze zeggen dat ik ben genezen! Zomaar! Mijn kanker is helemaal weg en ze zijden dat het ongeneselijk was! Ze doen nu wel hun best om naar een verklaring te zoeken en ze zeggen dat ze een soort bloed in mijn lichaam hebben gevonden waar ik niks van weet. Ze gaan nu wat hersen dingen doen of zo zodat ik het beter kant herinneren wand ik herinner me de dag niet dat ik me ineens top voelde. Ja, twee dingen. Ik zag alleen bloed op mijn nek en kleren." Legt Jayden uit en mijn hart maakt een enorme sprong.
Shit, het siropen bloed. Kan dat serieus kanker genezen?! Wow, ik kan de mensheid helpen, maar dan eindig ik waarschijnlijk in een museum of in een lab als ik bekend maak dat ik een siroop ben.
"Wat goed Jayden!" Roep ik op de meest enthousiaste manier. Ze gaan het hem proberen te laten herinneren. Wij hebben nu een heel groot probleem naast Rick.
"Het is heel vaag. Het tweede wat ik me kan herinneren is iets over een ongeluk en mijn nek deed enorm veel pijn. Er was een jongen met een zwarte kap op en een mondkapje dus ik kon niet zien wie het was. Maar hij probeerde me te bijten. Na dat herinner ik me niks meer en was ik genezen." Zegt Jayden en ik trek een wenkbrauw omhoog.
Anne had hem toch alles laten vergeten? Was ze niet sterk genoeg of had ze nog niet zo veel geoefend? De persoon die Jayden omschrijft is raar en het is niet iets voor Marcel om dit te doen. Misschien hebben we te maken met een vreemde jongen die ons probeert lastig te vallen via Jayden.
Of misschien was het puur toeval dat hij Jayden z'n nek open scheurde. Maar even goed, toeval of niet, ik denk dat we te maken hebben met een nieuwe benedenwerelder.
Ik bel Anne om het roedel uit te laten kijken.
"Wacht even Jayden, ik moet even iemand bellen. Ik spreek je zo." Zeg ik en Jayden knikt alsof hij er niks van merkt.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top