Cloe.
Fijn, mijn moeder wil dat ik het vuilnis buiten zet. De container staat in de achtertuin. Aangezien we een twee onder één kap woning hebben en de schuttingen op buik hoogte zijn, kijk ik goed of ik Rick ergens zie. Het is ongeveer elf uur 's avonds.

Ik was van plan om zo naar bed te gaan maar mijn moeder wil altijd dat het vuilnis eerst naar buiten gaat. Ik loop naar de achterdeur met de vuilniszak en ik kijk door het raampje van de deur heen. Alles ziet er veilig uit. Er zijn veel sterren aan de hemel en de maan verlicht de achtertuin zodat ik tenminste kan zien waar ik loop.

Ik doe de achterdeur voorzichtig open en ik kijk om me heen. Ik zie niemand en ik stap naar buiten en ik sluit de deur achter me. Ik kijk nog een keer om me heen en het is nog steeds doodstil. Ik adem even uit. Ik had niet eens het idee dat ik mijn adem inhield.

Ik loop zonder geluid te maken naar de container en ik zet de deksel open. Ik gooi de zak er in en ik doe de deksel weer dicht. Dat was zo erg nog niet. Ik draai me om en ik schrik me wezenloos.

"Hoi." Zegt de stem in het donker. Wanneer het maanlicht meer op hem schijnt zie ik dat het Rick is. "Euuhm hoi Rick." Zeg ik nerveus. "Ow, jou zag ik eerder vandaag op school. Jij bent dat nerveuze meisje." Zegt Rick, wijzend naar mij.

Ik schiet in de lach. "Dus hoe gaat het met je?" Vraagt hij, wat me verbaast. "De Badboy van de school vraagt aan mij- de stomme meid- hoe het met me gaat?" Vraag ik verbaast. "Zo stom ben je toch niet?" Vraagt hij lachend.

"Het gaat wel. En met jou?" Vraag ik. "Hetzelfde als jij." Antwoord Rick. Even is het stil. Dit is net zo'n ongemakkelijke stilte als in zo'n film. "Weet jij wat voor weer het morgen word?" Vraagt hij zomaar uit het niks. Best een rare vraag. "Is dat omdat je uit een warm land komt?" Vraag ik. "Dat zei mijn vader vast. Ik kom uit Arizona." Zegt Rick met een ongemakkelijke stem. "Je bent zo bleek voor iemand die uit een warm land komt. Nou ja, hoe dan ook, het word morgen bewolkt. Dat vind je vast niet leuk?"

"Ow dat maakt niks uit. Mijn moeder wilde het weer weten. Wil je samen morgen naar school lopen?" Vraagt hij. "Ja, lijkt me gezellig." Antwoord ik en Rick knikt en hij loopt weer terug zijn huis in. Dat wat zojuist gebeurde, voelde als het meest ongemakkelijkste gesprek dat ik ooit in mijn leven heb gehad. Vooral omdat je niet weet wat je tegen dat soort jongens moet zeggen. Zeker niet als ze in een Badboy groep zitten.

Ik loop terug mijn huis in. "Vuilnis buiten zetten duurt echt lang bij jou." Zegt mijn moeder, die in de keuken staat. "Ja, ik was een beetje afgeleid, Welterusten." Antwoord ik.