{Vechten.}
Rick.
Gabriel en ik lopen door de straten. Na dat ik hem had opgehaald waren we begonnen met zoeken naar Cloe.

'Zal ik Russel bellen voor extra handen?' Vraagt Gabriel. 'Ja, ik bel Anne wel. We hebben zo veel mogelijk mensen nodig om naar haar te zoeken.' Antwoord ik en Gabriel en ik pakken beide onze telefoons.

'Hey Anne! We hebben je hulp nodig!'
'Rustig Rick. Wat is er?'
'Leg ik later uit. Het gaat om Cloe. Neem maar een stuk of vijf leden van je roedel mee. Kom naar de steeg achter je school.'
'Oke, ik kom er aan.'

Ik hang op. Ik kijk naar Gabriel die naar z'n telefoon staat te staren. 'Wat is er? Komt ie?' Vraag ik en Gabriel kijkt me een beetje geschokt aan. 'Russel neemt niet op. Hij neemt altijd op.'

Cloe.
'Russel, ga weg. Dit is tussen mij en Roy.' Zeg ik met een hand in de lucht. 'Luister naar het meisje.' Zegt Roy met een achterlijke grijns op z'n gezicht. Die zou ik er zo graag af willen slaan.

'Mijn Alpha zou heel blij zijn als ik je bij haar inlever. Wat denk jij dat ze zou doen bloedzuiger?' Vraagt Russel grommend en Roy word boos. 'Zeg dat nog eens en ik ruk je kop er af!' Roept Roy en Russel daagt hem uit.

Roy rent op hem af en hij springt maar Russel ontwijkt het. Ik probeer mijn magie tevoorschijn te halen maar ik ben volledig uit mijn concentratie en dan weet ik het niet te beheersen.

Russel haalt uit met z'n klauwen waardoor er drie krasjes op Roy's gezicht verschijnen. 'Wat schattig. Heeft je vriendje dat geleerd?' Vraagt Roy met een nog grotere grijns. Russel gromt en hij springt op Roy af maar Roy grijpt z'n arm en hij gooit hem over het gras heen.

'Stoppen!' Roep ik maar dat heeft geen zin. Russel staat snel op en hij springt opzij. Ik zie dat de krassen op Roy's gezicht al weer weg zijn en hij veegt wat bloed weg. 'Kom dan schoothondje!' Roept hij en Russel rent op hem af.

Ik probeer me te concentreren. Ik schiet half in de stres. Ik adem langzaam in het uit en ik knip in mijn vingers. Er gebeurd niks. 'Jongens hou op!' Roep ik maar ze negeren me compleet.

Roy pakt een tak van een boom en hij haalt uit naar Russel die de tak ontwijkt. Hij springt weer opzij en hij blijft gefocust op de tak. 'Hou op!' Roep ik en ik haal Russel van z'n concentratie af. Hij kijkt naar me en ik had hem nooit moeten roepen.

Roy ramt de tak door Russel's buik heen en ik sla mijn handen voor mijn mond en mijn adem word tegengehouden. Er stroomt een druppel bloed uit Russel's mond en hij zakt door z'n knieën. Roy laat de stok los en hij grijnst. 'Jammer kleintje.' Zegt hij tegen mij en hij rent weg.

Ik ren naar Russel toe en ik pak hem bij z'n schouders. 'Russel?' Vraag ik maar half zonder geluid. Ik pak de tak vast en ik ruk hem er uit waardoor Russel enorm hard schreeuwt.

Ik trek hem bij me op schoot en ik probeer me te concentreren op de wond. Ik probeer te ademen en ik wek mijn magie op. 'Het komt goed.' Fluister ik en Russel knikt langzaam. 'Het spijt me zo.' Zeg ik met de tranen in mijn ogen. Er word een roze gloed zichtbaar en ik ga langzaam over het gapende gat in zijn buik heen.

De wond begint langzaam te genezen. 'Russel?' Vraag ik opnieuw en hij probeert z'n ogen open te houden. Hij kreunt langzaam en hij houd me vast aan mijn armen. Dan valt hij weg en zijn handen vallen levenloos op de grond.

Ik zoek naar een hardslag die er nog zit en ik haal opgelucht adem. Hij leeft nog maar niet voor lang als ik stop. Dan hoor ik stemmen en ik kijk op.

Rick, Gabriel en Anne staan er met een paar roedel leden. 'Ga achter Roy aan!' Roept Anne tegen de roedel leden en ik zie Gabriels adem stokken als hij Russel ziet. Hij zakt door z'n knieën en Rick probeert hem overeind te houden.

'Mijn Russel.' Fluistert hij en er rollen tranen over z'n wangen. Dit is de eerste keer dat ik Gabriel zo kwetsbaar zie. Met zo veel verdriet omdat zijn grootse zwakte gewond is. 'Is hij....' Begint hij terwijl hij onze kant op komt kruipen. Ik schut met mijn hoofd.

'Zo lang ik dit doe, is hij oké. Gabriel het spijt me.' Zeg ik en ik spreek de laatste zin fluisterend uit. Wanneer Gabriel bij hem is legt hij een hand onder z'n hooft en hij geeft een kus op z'n voorhoofd. 'Gabriel....' Fluister ik maar hij legt z'n hooft op Russel's borstkast en hij begint keihard te huilen.

Ik blijf doorgaan waar ik mee bezig ben. Rick en Anne staan op een afstand toe te kijken. 'Doe dan wat!' Roep ik maar ik weet dat het geen zin heeft.