POV Cloe.
Langzaam word ik wakker en kijk ik om me heen. Ik kreun even van de vlekken die ik voor m'n ogen zie maar als alles duidelijk word... zie ik dat ik in een drukke kamer ben.

Er zijn veel dozen en er staat een bureau met verschillende apparaten. Niet duidelijk wat voor apparaten het zijn. Ik probeer te bewegen maar ik merk snel dat ik vast zit aan ijzeren stangen. Ik sta rechtop en ook mijn voeten zitten vast.

"Hey!" Roep ik maar ik krijg eerst geen antwoord. Ik probeer met mijn magie de draden los te krijgen maar het heeft geen effect.

"Rustig snoepje." Zegt een duistere stem de achter de dozen vandaan komt. Het is Marcel die met een grijns naar me kijkt.

"Ik had het kunnen weten." Mompel ik en ik zie een bekend gezicht achter hem vandaan komen. "Wil je nog iets zeggen?" Zegt Marcel tegen de jongen en als hij uit het duister komt... zie ik dat het Nupas is.

"Jij! Verrader!!" Roep ik en ik zie Nupas bedroeft naar beneden kijken. "Het spijt me. Het is de enige manier om iedereen veilig te houden." Antwoord hij. "Ow denk je dat!" Roep ik nijdig en Marcel steekt een vinger in de lucht.

"Niet naar haar luisteren Nupas. Je hebt het goed gedaan. Je kan gaan... maar geen woord tegen de rest." Dreigt Marcel en Nupas knikt rustig en verlaat de kamer.

"Ik maak je af!" Schreeuw ik hem na en dan gaat de deur dicht. Mijn ogen gloeien roze op en ik probeer mezelf los te rukken maar niks helpt.

"Ow baby wat ben jij agressief! Hou ik van." Zegt Marcel die op een stoel dichtbij me gaat zitten. "Jij hebt dit bij Nupas gedaan. Als jij je niet aan je woord houd maak ik je kapot." Snauw ik rustig en met een klein lachje.

Marcel lacht alleen maar harder en hij klapt in z'n handen. Dan kijkt hij me weer serieus aan en hij wijst even naar me. "Ow je bent serieus? Hahaha!! Je dacht zeker dat ik bang voor je was? Kleintje jij krijgt nog geen vinger op m'n neus!" Roept Marcel lachend.

"Waarom maak je me niet meteen af?" Vraag ik en Marcel draait zich om naar de apparaten. Hij pakt iets vast en begint vervolgens weer iets te mompelen. "Wil je weten wat er met de vorige is gebeurd die mij probeerde te bedreigen?"

Vervolgens draait Marcel zich snel om en zie ik een blauwe lichtflits. Ik voel grote elektrische schokken door m'n lichaam en ik merk dat ik flink onder stroom sta.

M'n lichaam trilt en ik schreeuw het uit van de pijn. Dan voel ik niks meer en ik kijk naar beneden met een wazig zicht. Ik kijk langzaam omhoog en ik zie een jongen met krullend haar.

Will.

"Je moet vol houden Cloe! Je kan dit!" Roept hij en ik schut met mijn hoofd. "Will... de rest heeft je nodig." Mompel ik en ik hoor de zwakte in m'n stem.

"Ik zal ze vertellen dat je ze nodig hebt! Je zult me altijd bij je hebben... hier... hou vol...." zegt Will en hij wijst naar het plekje waar m'n hart zit.

Dan verdwijnt hij en zie ik Marcel weer. Tot slot komen de elektrische schokken weer terug.