Hoofdstuk 4
Cloe.
Ik loop naar mijn moeder toe. "Klaar om de buren te verwelkomen?" Vraagt ze blij. "Moet dat echt? Ik wil niet dat hij me ziet." Antwoord ik. "Zo erg is het niet. Kom gewoon. Dat word leuk." Zegt ze en ze trekt me mee naar buiten naar het volgende huis.
Ze klopt enthousiast aan en ik blijf achter haar staan. Ik staar zo veel mogelijk naar de mooie sterrenhemel zodat niemand van de buren mij ziet.
Een vrouw doet open. Ze is lang en slank en ze draagt een rode jurk. Ze heeft zwarte haren en ze is ontzettend bleek maar ze heeft een aardig gezicht. "Hoi, kan ik jullie helpen?" Vraagt de vrouw. "Hoi, ik ben Linda en dit is mijn dochter Cloe. We hoorde dat jullie onze nieuwe buren zijn dus we wilde jullie welkom heten in dit nieuwe huis." Antwoord mijn moeder.
"Wat gezellig! Mijn naam is Miranda. Kom binnen!" Zegt de vrouw vrolijk en mijn moeder trekt me mee naar binnen.
Alles ziet er mooi uit. Dat hebben ze snel gedaan. Voor de ramen hangen dikke gordijnen en er staat binnen in de kamer een groot bankstel met een diepe zwarte kleur. "Sorry van de rommel. We wonen hier natuurlijk pas net. Mijn man heet Kyle. Hij zit in de keuken." Zegt Miranda en ze leid ons naar de keuken.
Er staat een slanke man op van zijn stoel die net zo bleek is als zijn vrouw. Hij heeft zwart krullend haar en hij heeft donkerbruine ogen. Hij lacht en in zijn mond heeft hij een stel witte tanden die perfect op een rij staan.
"Fijn om kennis te maken. Mijn naam is Kyle." Zegt de man en hij schud onze handen. Hij is ijskoud. "Waarom bent u zo koud?" Vraag ik want ik ben totaal niet bang om het te vragen.
Ik zie dat Kyle twijfelt en even naar Miranda kijkt. "Euuhm, we komen uit een warm land en we zijn niet echt gewend aan de kou hier dus we moeten ons nog een beetje aanpassen." Zegt hij met een onschuldige stem. Wat een slechte smoes was dat maar dat zeg ik maar niet hardop. "Jullie hadden toch ook een zoon?" Vraagt mijn moeder nieuwsgierig en mijn ingewanden voelen aan alsof ze zijn verhuist. En bedankt mam, denk ik in mezelf.
"Ja dat klopt. Hij zit boven op zijn kamer huiswerk te maken. Zal ik hem roepen?" Vraagt Miranda. "Ja, leuk!" Antwoord mijn moeder enthousiast. "Wow is het al weer zo laat?! Ik moet gaan!" Roep ik en ik ren naar de voordeur.
"Sorry. We moeten gaan." Hoor ik mijn moeder zeggen en ze komt achter me aan gelopen. Ik trek de voordeur open en ik loop zo snel mogelijk naar buiten. Ik hoor mijn moeder de voordeur achter haar dichttrekken en ze komt naast me lopen. "Wat was dat Cloe?" Vraagt ze boos. "Ik wil Rick gewoon niet ontmoeten oké!? Als ik dat niet wil, wil ik dat niet!" Roep ik met een puberige stem en ik ren naar onze voordeur.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top